คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #28 : อยากหนีไปให้ไกล chapter 2
รัมนรีเริมอเลานเ่ที่เอาแ่มออะไรบาอย่ามาสัพั ่อนะเอ่ยถาม้วยวามสสัย " ภัทร้านอมีอะไรเหรอผมเห็นุมอมาสัพัแล้วั้แ่ผ่านสวนสาธาระ "
ภัทรปรับสีหน้าให้เป็นปิ่อนะยับัวนั่ร " ไม่อะไรหรอรับท่านผมาฝาเหมือนเห็นนรู้ัแ่ไม่ใ่เาหรอรับ " ภัทรบอเหมือนไม่สนใแ่ในใลับร้อนเป็นไฟ
มผาแยาหมอพษ์ั้ใะแวะุปเปอร์เพื่อื้ออส แ่็้อเปลี่ยนใเมื่อปพลโทรเ้ามาบอให้เธอมาเอที่ร้านาแฟแห่หนึ่
" มีอะไรพลทำไมไม่ไปุยันที่บ้าน " มผานั่ลถามเพื่อน สีหน้าอปพลูมีแผนารนมผาเริ่มไม่ไว้ใ
ปพลมอใบหน้ามผาั ๆ ่อนะยิ้มว้า " ไปเที่ยวัน "
สีหน้ามผาูใที่อยู่ ๆ ปพล็วนเธอไปเที่ยว " ฮะไปเที่ยว แเนี่ยนะวนันไปเที่ยว " มผายัไม่เื่อับสิ่ที่ไ้ยิน
" ใ่ันวนแไปเที่ยว " ปพลยืนยัน
มผามอหน้าปพล " ไปวันไหน "
ปพลับมือมผาสายาเป็นประาย " ไปอนนี้เี๋ยวนี้ "
มผาถึับ้อระพริบาถี่ ๆ เพื่อเรียสิัวเอ " อนนี้วันนี้ใ่ไหม "
ปพลนัิ้ว " ใ่ ไปอนนี้เลยันเ็บระเป๋าแมาแล้วระเป๋าพร้อมพาสปอร์็พร้อมอีสอั่วโมเรื่อ็ะออแล้ว "
มผาถึับุมศีรษะมอหน้าปพลสายาุ " แเยถามัน่อนไหมว่าเพื่อนว่าไหมอยาไปไหม "
ปพลยิ้มอ้อน " ็ันเห็นแเรีย ๆ เลยอยาพาไปผ่อนลาย ไปินบัวลอยน้ำิที่ฮ่อัน "
มผาถอนหายใถ้าปพลเรียมทุอย่าพร้อมแล้วเธอยัะทำอะไรไ้อี " แทำมาถึนานี้แล้วันไม่ไปไ้อีเหรอ "
" ีมาเพื่อนั้นรีบไปันเถอะเี๋ยวเรื่อ " ปพลลุึ้นูมือเพื่อน เาอยารู้เหมือนันถ้าพี่ายเาลับบ้านแล้วรู้ว่าเาโมยเมียัวเอไปไลถึฮ่อภัทระเือแ่ไหนแ่ิปพล็สนุแล้ว
เวลาหโมรว่าภัทระฝ่ารถิมาถึบ้านภาพที่มผายิ้มับผู้ายหน้าี๋นนั้นยัิาเา ในใมีแ่ำถามว่าผู้ายนนั้นเป็นใร
แ่เมื่อภัทรเินเ้ามาในบ้าน็ไม่พบรถอมผาในโรรถเาึเินไปที่ห้อนั่เล่น เห็นนม้อยและธลนัู่่าวันแ่สอน
" อ้าวุภัทรลับมาแล้วนมับุลำลัรอทาน้าวอยู่พอีเลย่ะ " นม้อยบอ่อนะเินไป่วยถือสูทที่ภัทรถือไว้
" แล้วนายพลับมล่ะเราไม่รอพวเา่อนเหรอ " ภัทรถามอ้อม ๆ
ธลถอแว่นสายามอหน้าลูายพร้อมับอบำถาม " ไม่้อรอหรอป่านนี้ใล้ถึฮ่อแล้วมั้ "
" ฮะ ฮ่อ ใรไปฮ่อนายพลหรือว่าม " น้ำเสียภัทรูในธลเหล่ามอ
" ็ทั้นายพลับหนูมนั่นแหละเห็นเ้าพลมันบอว่าะพาหนูมไปอลู พ่อเลยรีบอนุาให้มันพาเมียไปวันนี้เลย " ธลบอน้ำเสียอารม์ี
" เห็นเาว่าใรไปอลูที่ฮ่อสมหวัทุราย นมว่าลับมาราวนี้บ้านเรา้อมี่าวีแน่ ๆ " นม้อยเสริม แ่
ภัทรับรู้สึโมโหน้อายัวแสบนเผลอำหมัแน่น
" ุพ่อับนมทาน้าวัน่อนเลยนะรับพอีผมเพิ่นึึ้นไ้ว่า้อส่านให้ท่านรัมนรี่อน"ภัทรอ้าที่ริแล้วเาะามทัู้่ไปฮ่อ
ธลพยัหน้า " ั้น็รีบไปเถอะ "
ภัทรึ้นมาบนห้อสิ่แรที่เาทำือโทรลาานับรัมนรีเริ่อนะสะสาานับผู้่วยอเาเมื่อทุอย่าเรียบร้อยภัทร็เ็บระเป๋าออเินทาแ่เ้ามื
นม้อยที่มารอใส่บารอนเ้าเห็นภัทรลาระเป๋าเินทามาึ้นรถึเรียถาม้วยวามสสัย " ุภัทระไปไหนแ่เ้า่ะไม่ไปทำานเหรอ "
ภัทรปิท้ายรถ่อนะหันมาอบนม้อย " ผมมีธุระ่าัหวันิหน่อยไปสามสี่วันฝาเรียนุพ่อ้วยนะรับ " ภัทรบอ่อนะรีบึ้นรถไป
นม้อยมอท้ายรถภัทรที่เพิ่ับรถออไป้วยวามสสัย
" ไป่าัหวัทำไมเอาพาสปอร์ไป้วยนะ "
ฮ่อ
มผาและปพลมาถึฮ่อั้แ่เมื่อวานทัู้่มาถึสนามบินราว ๆ เวลาสี่ทุ่มปพลึพามผาไปเ็อินที่โรแรม่อนเพื่อพัผ่อน หลัาเ็อินเรียบร้อยแล้วปพลับมผา็แยันพัห้ออัวเอและเลือที่ะสั่อาหารารูมเอร์วิสแทนเพราะรู้สึเหนื่อยล้าาารเินทา
" ๊อ ๆ " เสียเาะประูหน้าห้อมผาัึ้นแ่เ้ารู่มผาที่ยัไม่ื่นัวเียลุึ้นมาแ้มประูออู
ปพลโบมือให้เพื่อน " ันเออเ้าไปหน่อยสิ "
มผาปลล็อสายยู่อนะเปิประูให้ปพลเ้ามาภายในห้อ
" มีอะไรแัน่วะายอยู่แล้ว " มผาพูไปหาวไป
ปพลนั่ลปลายเียมอหน้ามผาสายาอ้อน ๆ " มแะว่าอะไรไหมถ้าทริปนี้แฟนันะมาสมทบ้วย "
" เฮ้อ " เสียมผาถอนหายใออมาอย่าเหนื่อยหน่าย ่อนะมอหน้าปพลเธอเอ็รู้สึะหิ ๆ เหมือนันที่อยู่ ๆ ปพล็วนเธอมาเที่ยวฮ่อแบบไม่มีปี่มีลุ่ยที่แท้็วนเธอมาเป็น้ออ้าเท่านั้น
ปพลลุึ้นับมือมผาึ้นมาแนบที่ใบหน้าัวเอพร้อมทำาปริบ ๆ
" ็แฟนันเามีประุมที่ฮ่อพอีัน็อยามาเที่ยว้วย แ็รู้อยู่เมือไทยันะสวีทับแฟนที็ลำบานรู้ัเยอะแยะไปหม "
" แ็เลยถือโอาสลาันมาเป็นไม้ันหมา " มผาพูัอ เธอึมือออาหน้าปพลมาออ้วยวามเ็บใ
สีหน้าอมผาที่ายัถึวามน้อยใทำปพลรู้สึผิวูบที่ผ่านมามผาทำเพื่อเามามามีแ่เาที่ทำเพื่อนผิหวัมาโยลอ
" ั้นันไม่ไปหาแฟน็ไ้ " น้ำเสียปพลฟัูเศร้านมผา้อยอมใอ่อน
มผาลมือที่ออออ่อนะย่อัวลนั่บนเีย " แไปับแฟนเถอะันเที่ยวนเียว็ไ้ฮ่อแ่นี้เอันเอ็มาบ่อย ๆ "
าใบหน้าที่ห่อเหี่ยวับมาสื่นี้าอย่าเห็นไ้ั ปพลรีบนั่ล้ามผาพร้อมับอแนเพื่อน้วยวามีใ " อบในะมแเป็นเพื่อนที่ประเสริที่สุอันเลย รัแที่สุ "
ำยออปพลทำมผาเบะปา้วยวามหมั่นไส้ " ยะันรู้ี ถ้าแไม่มีอะไร็ออไปไ้แล้วันะนอน "
ปพลสบาเพื่อนแววาาบึ้ " เที่ยวให้สนุนะเพื่อนมีอะไรแ็โทรหาันไ้ลอเลยนะเพื่อนนนี้ะสแนบายรอ "
มผาส่ายหน้าพร้อมทั้ันปพลให้ออาห้อเพราะอนนี้เธอ่วนอนมา " ไม่้อมาพูีเลยแนะอมเทรีบๆออไปเลย่อนที่ันะเปลี่ยนใ "
หลัาออมาาห้อมผาปพล็อะไรบาอย่าในโทรศัพท์่อนะอมยิ้มนเียว " อโทษนะมแ่ที่ันทำ็เพราะลัวแเหานะ "
เรื่อบินที่ภัทรโยสารมาถึสนามบินฮ่อล่า้าว่าำหนเล็น้อยและว่าที่ภัทระผ่านั้นอนอารรวนเ้าเมือ็ใ้เวลาพอสมวรเนื่อามีเที่ยวบินอะทัวร์ลพร้อมันหลายเที่ยวเือบสอั่วโมว่าภัทระไ้เ้าพัที่โรแรมเียวับปพลและมผา เารีบเ็บอที่ห้อพั ่อนะเปิโทรศัพท์ูเฟสบุ๊อน้อายที่เ็อินสถานที่่า ๆ ที่ไปและมีารแท็ภาพร่วมับมผาึ่มันทำให้เารู้ว่าอนนี้มผาอยู่ที่ไหน
" สวนหนานเหลีย " ภัทรยิ้มออมา
มผาเพลิเพลินับารเินเล่นที่สวนสวยลาเมือฮ่อบรรยาาศที่เียบสบภายในัับวามวุ่นวายอเมือ้านนอราวับอยู่นละโล มผาื่ม่ำับบรรยาาศนั้นอย่าผ่อนลาย และใล้ ๆ ันยัมีวันาีที่ึ้นื่อเรื่ออพรให้ีวิสบราบรื่น มผาึไม่ลืมที่ะไปไหว้พระอพรให้ีวิที่วุ่นวายอเธออนนี้ับมาสบอีรั้
มผาเินเ้ามาในวิหารไม้หลัให่รไปที่อ์พระประธานให่ ุเ่าลรหน้าอ์ พระ เธอมอพัร์ที่เปี่ยมไป้วยวามเมาออ์ท่าน่อนะยมือึ้นลาอหลับาลแล้วั้ิอธิาน
" อให้ีวิลูพบแ่วามสุสบหลุพ้นาเรื่อวุ่นวายทั้หลาย้วยเถิ " มผาอธิานในใ่อนะลืมาึ้น้มราบอ์พระท่านอีรั้่อนะออเินทาไปที่่อไป
ภัทรออาโรแรมเาเลือึ้นแท็ี่เพื่อวามสะว ไม่นานเา็มาถึามสถานที่ที่น้อายโพสรูปไว้
ภัทรเินเ้าไปยั้านในสวนพลาสอส่ายสายาเพื่อมอหามผา รู่ให่เา็เห็นแผ่นหลั
มผาที่ำลัะ้ามถนนไปอีทาภัทรไม่รอ้ารีบสาวเท้ายาว ๆ ้าวามมผาไปิ ๆ นในที่สุเา็้าวทันเธอ
ภัทรวย้อมือมผานเธอสะุ้ใ
" ุภัทร " มผาแทบหยุหายใเมื่อเห็นหน้านที่วย้อมือัวเออนที่เธอำลัะ้าว้ามถนน
ภัทรมอที่ไฟสัาที่ระพริบถี่ึ้นเรื่อย ๆ แสเวลาที่ใล้หมล เาระับมือมผา่อนะพาเธอ้ามถนน " รีบไปเถอะแล้วอย่าปล่อยมือาันนะ " น้ำเสียอภัทรอ่อนโยนนมผาแปลใ
มผามอมือให่ทีุ่มมือเธอแน่นไม่ปล่อยพาเธอเินฝ่าฝูนไปนถึถนนอีฝั่อย่าปลอภัย
" ุมาที่นี่ทำไมแล้วามันมาถูไ้ยัไ " มผาถามรัวมอหน้า ภัทรสายาไม่พอใ
ภัทรไม่ยอมปล่อยมือทีุ่มมือมผาไว้แถมยัระับให้แน่นว่าเิม
" ็ใรันที่หนีสามีัวเอมาเที่ยวับผู้ายนอื่น นัน้อมาามหาแบบนี้ " ภัทริเสียเ้ม
มผามอภัทราเียว " ุไม่ใ่สามีัน "
ภัทรยิ้มริ่มับวามื้อรั้นอมผา่อนะ้มลระิบ้าหูเธอเสียหวาน " แล้วใรนะที่โนันินไปทั้ัวั้หลายรั้ันใรเอ่ย "
มผาไ้ฟั็ถึับใบหน้าร้อน่าแ้มนวลแปลั่้วยวามอาย" อย่ามาพูบ้า ๆ ับันนะุมาทาไหน็ลับไปทานั้นเลย " มผาไล่
ภัทรไม่เพียไม่ทำาม แ่ยัเลื่อนมือมาโอบัวมผาไว้ในอ้อมอ
" เธอไปทาไหนัน็ไปทานั้นแหละ ะว่าไปั้แ่แ่านันมาเรายัไม่ไ้ฮันนีมูนันเลยนี่ถือโอาสนี้มาฮันนีมูนันเลยีว่า " ภัทรัสินใ
" นี่อย่ามาโมเมไ้ไหม เราไม่ไ้แ่านันริ ๆ สัหน่อย " มผาบอเสียเียวพร้อมทั้พยายามเบี่ยัวออาอ้อมอภัทร
ภัทรหมุนัวมผาให้มอมาที่เา " ฟัันนะมถึเธอะิว่าารแ่านอเราเป็นแ่เรื่อหลอลวแ่พิธีที่เิึ้นมันเป็นอรินะถึแม้เธอะิว่ามันเป็นแ่ละรแ่เรื่อระหว่าเรามันืออริเธอแ่านับันและเป็นเมียัน นี่ือวามริเพราะะนั้นันึ้อรับผิอบีวิเอ " น้ำเสียและแววาภัทรริันมผาเถีย
ไม่ออ
" เรื่อแบบนั้นระหว่าเราะไม่เิึ้นอี ุภัทรไม่้อมารับผิอบอะไรันหรอ " มผาบอเสียแผ่ว
" ถึแม้ว่าันะเป็นผู้ายนแรอเธอนะเหรอม " สายาภัทรมอมผา้วยวามไม่เ้าใ มผามีเหุผลอะไรถึไม่้อารให้เารับผิอบหรือเป็นเพราะว่าเธอรัน้อายเา
มผาหลบสายาที่เ็มไป้วยำถามอภัทร เธอไม่อยาให้เายอมรับเธอเพียเพราะ้อารรับผิอบ
" ุยัมีผู้หิทีู่่วรมาว่าัน อย่าเอาีวิที่เหลืออุมามปลัที่ันเลย " มผาพูเสร็็หันหลัเินามา ่อนะโบแท็ี่ที่ผ่านมาพอีมุ่หน้าลับโรแรม วันนี้เธอไม่มีิใะไปเที่ยวที่ไหน่อแล้ว
ภัทรยืนนิ่ับำพูอมผารู่หนึ่่อนะั้สิและรีบึ้นแท็ี่ามมผาไปิ ๆ เพื่อุยับเธอให้รู้เรื่อ เาามมผามาทันถึโรแรมรีบ้าวเท้าามเธอนถึหน้าห้อ
" อร้อล่ะม่วยฟัันหน่อยไ้ไหม " ภัทรใ้มือันประูไม่ให้มผาปิ
มผาพยายามยื้อประูแ่็ไม่เป็นผลสำเร็ " ปล่อยนะุภัทรันะเ้าห้อ "
" ันไม่ปล่อยนว่าเธอะยอมุยับันี ๆ " ภัทร็ื้อึไม่แพ้ันเาแทรัวันประูเ้าไปนสำเร็
มผาเถลาแ่็ยัทรัวไ้เธอมอหน้าภัทรสายาไม่พอใ
" มีสิทธิอะไรมาบุรุห้อันแบบนี้ ออไปะ " มผาวา
" ปั " ภัทรปิประูพร้อมับลลอน่อนะ้าวไปหามผา
" ันแ่้อารลับเธอี ๆ เท่านั้น "ท่าทาอภัทร่าสวนทาับำพูเาบอว่า้อารลับเธอ
ี ๆ แ่ท่าทาุามนั้นทำมผาไม่ไว้ใ
" เราไม่มีอะไระ้อลันทั้นั้น ันยืนยันำเิมว่าไม่้อารใหุ้มารับผิอบอะไรทั้นั้น "
ทั้น้ำเสียและแววาที่มผามอมาที่เามันเ็มไป้วยวามเยานภัทรไม่สบอารม์
" ทำไมเธอะให้นายพลรับผิอบแทนันหรือไ อย่าลืมนะว่าันนนี้เป็นผัวอเธอไม่ใ่นายพล " ภัทรย้ำ
มผาเ็บใที่โนภัทรูถูเาพูเหมือนับว่าเธอเป็นผู้หิใ่ายที่นอนับใร็ไ้ มผาสบาภัทรมอเา้วยสายาเรียบเย
" นอน้วยันแ่รั้สอรั้ันไม่สึหรอเท่าไหร่หรอ่ะ ุไม่้อมาแสวามรับผิอบอะไรทั้นั้น เรา่าน่าอยู่็ีแล้ว "
ำพูอมผาทำภัทรเือเธอล้าพูถึนานี้ไ้ยัไทั้ ๆ ที่เาแร์วามรู้สึเธอแ่ไหน
" ที่เธอพูออมาเธอิีแล้วใ่ไหมม " ภัทรัฟันรอพยายาม่มอารม์ัวเอ
มผาเิหน้าึ้นมอหน้าเาไม่หลบสายาเธอ้อเ้มแ็ยืนรานำพูัวเอเพื่อให้เาเลียเธอและเลิยุ่ับเธอสัที
" ่ะันิีแล้วทีนีุ้็เลิยุ่ับันสัทีเพราะุไม่ไ้อยู่ในแผนอันับพลั้แ่แร "
ภัทรึัวมผามาิอแร่้อมอเธอ้วยสายาร้าว
" ันเยเือนเธอแล้วนะมให้ระวัผลระทบที่เิาารระทำ แ่เธอ็ไม่เยฟัและอนนี้็ถึเวลาที่เธอะ้อเอผลระทบอย่าัน "
มผาถามภัทรเสียแผ่ว " ุะทำอะไร "
" ็ทำในสิ่ที่เธอไม่ถือสาไในเมื่อเธอไม่้อารวามรับผิอบ็ามใ แ่ำไว้ว่าใรือเ้าอเธอ " น้ำเสียอภัทรเย็นานมผาหวั่นใ
วาอมผาวาวไป้วยน้ำา ภัทระโรธะเลียอะไรเธอนัถึ้อทำับเธอถึนานี้ " ถ้าุเลียันมา็อย่ามายุ่ับันปล่อยันไป อีไม่นานัน็ะไปาพวุเอ "
ภัทรบีบไหล่มผาแน่นึ้นเมื่อไ้ยินสิ่ที่มผาบอ
" สายไปแล้วม เธอิว่าารที่เธอเินเ้ามาในรอบรัวันแล้วะเินออไปเหมือนไม่มีอะไรเิึ้นมันไม่่ายนานั้นหรอ "
มผาหมวามอทนเธอสะบััวออาภัทร มอหน้าเาสายาัพ้อ " แล้วุ้อารอะไราันอีในเมื่อัน็เสียทุอย่าใหุ้ไปหมแล้ว "
ภัทรเอ็ไม่รู้เหุผลอัวเอเหมือนันว่าทำไมเาถึไม่อยาปล่อยมือไปามผาทั้ ๆ ที่เธอ็ไม่เยเรียร้อวามรับผิอบใ ๆ าเามีแ่เาเอที่ึัน
" เรื่อแหาที่เธอับนายพลร่วมมือันอนนี้มันบานปลายนหาที่สุไม่ไ้แล้ว เือที่เธอับนายพล่วยันผูอนนี้มันพันเราทั้สามนนยุ่เหยิไปหม ถ้าเธอไม่หยุพวเรา็ไม่มีใรมีวามสุหรอ "
มผามอหน้าปพล้วยวามไม่เ้าใ " แล้วุะเอาัวเอมายุ่ับพวันทำไม เพียแุ่เลิยุ่เลิวุ่นวายับันแ่นี้ไ้ไหมันอร้อ "
" ันเินมาไลเินว่าะถอยหลัแล้วถึเธอะพูยัไแ่ัน็ยัยืนยันำเิมเธอือผู้หิอัน " ภัทรยืนรานำเิม
" ถ้าุเลียันมานั็ไ้ลับเมือไทยเมื่อไหร่ันะเ็บอออาบ้านุทันทีะไม่มาใหุ้เห็นหน้าอีพอใหรือยั " มผาบอเสียเรือวาวาวไป้วยน้ำาที่วนเียนะไหล
ภัทรใ้สอมือประอหน้ามผาให้สบาเา " ถ้าเธอทำแบบนั้น ันะไปบออาารย์ปรีาว่าเธอเป็นเมียัน "
มผาไม่ิว่าผู้ายนนี้ะร้ายาแบบนี้ แ่เธออยา่วยเพื่อนาารลุมถุนมันเป็นวามผิสาหัสเียวเหรอ
" แล้วุอยาให้ันทำอะไรุถึะพอใ " น้ำเสียมผาสิ้นหวัน้ำาที่พยายามลั้นไหลลมา้า ๆ อย่าห้ามไม่ไหว
น้ำาอมผาทำภัทรหัวใอ่อนยวบใริเา็ไม่อยาทำร้ายิใมผาแ่ที่้อทำเป็นใร้ายับเธอ็เพื่อันให้มผาเลิเล่นละรับน้อายเาสัที เพราะเาอยามีมผาอยู่เีย้าในานะภรรยาที่ถู้อ
ภัทรึมผามาอเบา ๆ " อแ่เธอทำามที่ันบออย่าื้อับันนัไ้ไหมม " น้ำเสียภัทรอ่อนล
อ้อมออภัทรมันทำให้มผาอบอุ่นและปวร้าวในเวลาเียวัน เธอไม่เยเ้าใผู้ายนนี้เลยว่า้อารอะไราเธอบารั้เา็ร้ายาับเธอราวับเลียัันนัหนาบารั้็อ่อนโยนนเธอปรับัวามเาไม่ทัน
แผนรัวิวาห์ลวมีแบบ e-book ้วยนะฝาิาม้วยนะะ
https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTk2NTc3MyI7czo3O
ความคิดเห็น