คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ว่าที่ลูกสะใภ้ chapter 2
หลัาปรีาลับออไปมผา็ถอนหายใออมาอย่าโล่อ
" เฮ้อเือบไปแล้ว "
ภัทรมอมือเล็ ๆ อมผาที่ยัำมือเาแน่น " นี่เธอปล่อยมือันไ้แล้ว "
มผารีบสะบัมือออทันทีอย่าลืมัว " เอ่อันลืมัวไปหน่อย " มผาแ้ัว
" เธอะัารเรื่อนี้ยัไ " ภัทรถามอีรั้
มผามอาภัทร " ุ็เห็นว่าป้าันป่วยเป็นอะไรในเมื่อเรื่อมันมาไลแล้วัน็ยืนยันว่าะเินหน้า่อไป ุลับไปเถอะันับพลัสินใแล้ว "
" ในเมื่อเธอยืนยันแบบนี้็เรียมใรับับผลที่เิึ้น้วย็แล้วันเพราะรรมอเธอเิาผลอารระทำในวันนี้ " ภัทรเือนเป็นรั้สุท้าย
มผายิ้มืน " ันรู้ีและยอมรับไ้ว่าผลอมันยอมระทบ่อัวันและนรอบ้า "
ภัทรถอนหายใับำพูอมผาและยิ่เามอหน้ามผา็ยิ่รู้สึเสียายะีว่านี้ถ้าเาับมผาพบันในสถานาร์ที่ีว่านี้
" ถ้าเธอมั่นใว่ารับมือไ้็เรียมัวแล้วันเป็นสะใภ้บ้านันมันไม่่ายอย่าที่เธอิหรอนะ " ภัทรเือนเป็นรั้สุท้าย่อนะเินออไป
บ้านภัทร
ธลนั่มอปพลที่นั่ินอาหารท่าทาเอร็อร่อยผิับเาที่หุหินินอะไรไม่ล
" เมื่อไหร่แะพาเ้าสาวแมาหาันสัทีหรือว่าเรื่อทั้หมแถ่วเวลาันเย ๆ " ธลับผิลูาย
ปพลวา้อนลมอหน้าพ่อสายาวาวระยับ " พรุ่นี้ผมะพามมาพบพ่อเอพ่อ็เรียมัวรับวัลูสะใภ้้วยแล้วัน "
" นมเอ็อยาเห็นหน้าเ้าสาวุพละแย่ผู้หิแบบไหนนะที่ทำใหุ้พลยอมแ่าน้วย " นม้อยถามน้ำเสียื่นเ้น
ปพลยิ้มว้ามอหน้าทุนรวมถึภัทรที่ทำเป็นไม่สนใฟั
" มเาเป็นเพื่อนสมัยมัธยมอผมเอรับเาเป็นผู้หิัวเล็ ๆ แ่มีฝีมือในารทำอาหารทำนมแะสลัเรื่อสฝีมือไม่เป็นรอใรเรียไ้ว่าเป็นสาวาววัลับาิมาเิ็ว่าไ้ " ปพลอว
" เอ่ออย่าีแ่ราาุยล่ะพรุ่นี้่วยให้ว่าที่เ้าสาวอแแสฝีมือ้วยแล้วันว่าสมับเป็นสะใภ้บ้านันหรือเปล่า " ธลเอ่ยท้า้วยวามหมั่นไส้
ปพลรับำท้าธล " ไม่ใ่ราาุยแน่พรุ่นี้พ่อเรียมัวรับวัลูสะใภ้ไ้เลย ผมฝานมเรียมอให้้วยนะฮะนแถวนี้ะไ้เห็นสัทีว่าเ้าสาวอผมเพอร์เฟ์แ่ไหน "
วันรุ่ึ้นปพลมารับมผาแ่เ้าเพื่อั้อมันหาเอำถามอธลและภัทร นไ้เวลานัหมายปพล็พามผามาที่บ้าน
" แพร้อมไหมยามม " ปพลถามอีรั้เพื่อวามแน่ใ
มผาสูหายใเ้าอย่าที่เรียมใมาพร้อมแล้ว " เรื่อทสอบเนี่ยันมั่นใแ่เรื่ออบำถามนะสิที่ันลัว "
" พ่อันนะไม่เท่าไหร่หรอแ่พี่ภัทรนะสิหน่วยสืบสวนี ๆ เลยนะ " ปพลเป็นัวลไม่แพ้ัน
เมื่อนึถึใบหน้าุ ๆ อภัทรมผา็หุหิึ้นมาทันที
" ันไม่ลัวหรอพี่ายหน้าโหอนายไปพาันเ้าบ้านไ้แล้ว "
ปพลมอท่าทาที่เปลี่ยนไปอมผา " แแน่ในะพี่ภัทรเนี่ยไม่ธรรมาเลยนะ "
มผามอหน้าปพลแววามุ่มั่น " ลัวอนนี้แล้วันเปลี่ยนใไม่่วยแทันไหมล่ะอย่ามัวแ่ยืนเถียันเลยเ้าบ้านันีว่าเรามีภาริให่รออยู่นะ "
ปพลยิ้มับวามั้ใอมผา เายื่นมือส่ไปให้มผาับ
"ถ้าแพร้อมัน็พร้อมลุยไปับแ"
มผาวามือัวเอบนมืออปพล " ไปแ "
ทันทีที่มผา้าวเท้าเ้าบ้านภัทร็ีหน้ารึมออมา้อนรับทันที
" มาันแล้วเหรอ "น้ำเสียเ้มอภัทรทำมผานึหมั่นไส้
" อ้าวมาถึแล้วันแล้วเหรอทำไมไม่เ้าบ้านันสัทีล่ะ " ธลออมาามเพราะรอูหน้าว่าที่ลูสะใภ้ไม่ไหว
ปพลรีบโอบเอวมผาทันที " อ๋อพวเราำลัะเ้าบ้านพอีฮะ "
" ั้นรออะไรล่ะรีบ ๆ เ้ามาเลย "ธลเร่ทุนึพาันเ้ามาในบ้านนั่พร้อมหน้าันที่ห้อรับแ
มผายมือไหว้ธลและนม้อยอย่าอ่อนน้อมพร้อมับส่พวมาลัยที่เธอร้อยเอให้ธล " สวัสี่ะุพ่อหนูอโทษนะะที่มาแนะนำัว้าไป "
ธลรับพวมาลัยอไม้้วยสายาพอใ " หนูร้อยมาลัยพวนี้เอเลยเหรอ"ธลส่พวมาลัยให้นม้อยื่นม
" แหมฝีมือนานี้หนูไปเรียนมาาไหนัน๊ะ " นม้อยถามน้ำเสียื่นม
มผายิ้มเมื่อนึถึป้าอเธอที่เี่ยวเ็ " พอีหนูเรียนับุป้าั้แ่เ็ ๆ แล้ว่ะ ฝีมือ็แ่พอไปวัไปวา "
ปพลรีบอว " ไม่ใ่แ่พอไปวัไปวาหรอนะฝีมือระับศิษย์เออาารย์ปรีา ที่สำัมเนี่ยเป็นหลานสาวแท้ ๆ ออาารย์้วยพี่ภัทรน่าะรู้ัป้าอมีนะเพราะท่านสอนะหรรมมหาลัยที่พี่ภัทรเรียน "
" รับรู้ั " ภัทรรับำสั้น ๆ สายาับผิน ปพล้อรีบพามผาออาสถานาร์น่าอึอันี้ " ผมว่าพวเราอย่าเพิ่ถามอะไรมาเลยฮะ ให้มผมว่าให้มไ้เรียมัวทำอาหารให้พวเราิมันีว่านม้อย่วยพามไปที่รัวทีสิฮะ "
" นั่นสินม็มัวแ่มอหน้าุมเสียเพลินไปะเราไปเ้ารัวัน "
มผาแะมือปพลเพื่อให้เาสบายใ ่อนะเินเ้ารัวาม
นม้อยไป
ภัทรถามน้อายเมื่อธลามไปูมผาแะสลัผลไม้ในรัว
" แ้อารแบบนี้ริๆใ่ไหมเ้าพล "
ปพลแล้ีหน้าื่อไม่เ้าใ " พี่ภัทรพูเรื่ออะไรพลไม่เ้าใ "
" ็เรื่อที่แับเพื่อนแหาพ่ออยู่ยัไ " ภัทรบอเสียเ้ม
" พี่ภัทรพลำลัทำให้พ่อสบายใอยู่นะพี่็รู้ว่าพลแ่านับผู้หินไหนไม่ไ้ที่ผมเลือม็เพราะมเป็นเพื่อนที่เ้าใเหุผลผมมาที่สุ ผมสัาว่าานแ่านรั้นี้ะไม่ทำให้ใรเือร้อน อแ่ปีสอปีไ้ไหมให้พ่อยอมรับัวนอผมให้ไ้ถึเวลานั้นผมะปล่อยยายมไปพี่ภัทรไม่้อห่วเรื่อนี้ผมัารไ้ " พูบปพล็รีบเินไปหามผาที่รัว
ภัทรไ้แ่หนัใเาไม่มั่นใเลยว่าเรื่อนี้ะไม่ทำให้ใรเือร้อน และหลัานั่รอพัให่อาหาราวหวาน็ถูยมาแถมยัถูแ่้วยผัผลไม้ราวับอาหาราววั
" นทำ็สวยอาหาร็น่าาีอย่าับอาหาราววัูสิแ่ละอย่า น่าินมา " ปพลออนอหน้านมผาลัวเพื่อนหลุมา
มผาสะิเพื่อนให้ลอาารื่นเ้นลบ้า " หุบปาว้า ๆ อแลหน่อยพอลลี่พ่อแมออยู่ " มผาระิบ
ปพลรีบหุบยิ้มเ๊หน้ารึมทันที " อะอึมวันนี้เธอทำอะไรให้พวเราิมบ้าเนี่ยมบอให้ันื่นใหน่อยสิ "
มผายิ้มพลาแนะนำอาหาร " วันนนี้มทำยำให่ แืลูรอแล้ว็น้ำพริลเรือับผัส่ะ ส่วนอหวาน็เป็นสละลอยแ้ว "
ธลมอลูสะใภ้้วยสายาื่นม " แหมหนูมแ่นี้พ่อ็ปลื้มะแยู่อาหารสิน่าาน่าทานมาเลย แถมผัิ้มน้ำพริยัแะสลัเสียสวยนพ่อไม่ล้าินเลย "
" แถมรสาิ็อร่อยทุอย่าเลยนะะนมิมแล้ว " นม้อยร่วมผสมโรอีนนภัทรหมั่นไส้ที่ทุนพาันยอนออนอหน้า
" ะเท่าไหร่ันเียว " ภัทรูถู่อนะัิมอาหารึ่ทุานรสาิล้วนถูปาเานเผลอั้าวินไปหลายำ
" พี่ภัทร่ออหวานไหวหรือเปล่า " ปพลแวพี่าย
ภัทรรู้สึเสียหน้าเาไม่ิว่าอาหารที่มผาทำะอร่อยแบบนี้
" พูมาน่านายพลพี่็แ่หิว้าวเมื่อลาวันยุ่ ๆ เลยไม่มีเวลาิน
ธลบไหล่ลูายนเล็ " แเนี่ยมันาแหลมใ่เล่นถ้าไ้หนูมมาเป็นลูสะใภ้พ่อให้ผ่าน "
" นม็ให้ผ่าน่ะ " นม้อยสนับสนุนเ็มที่
ธลหันไปมอภัทรที่ิน้าวไม่สนใใร " เฮ้ยเ้าภัทรแว่าไให้ผ่านไหม เอาแ่ินอยู่ไ้สนใน้อสะใภ้แหน่อยสิ "
ภัทรแทบะสำลัเมื่อเอสายาัน " ผมแล้วแ่พ่อรับ "
ธลบโ๊ะีใ " บะ้ออย่านี้สิมิเป็นเป็นเอันท์พรุ่พ่อะยบวนันหมาไปสู่อหนูมับป้าที่บ้านเลย " ทั้มผาและปพลใับวามใร้อนอธล " พ่อฮะมันไม่ไวไปหน่อยเหรอ " ปพลท้ว
" ไวไปเหรอนม้อย " ธลหันไปถามนม้อย
นม้อยยิ้มำับวามใร้อนอธล " ไวไปนิ่ะุล "
" โธ่็ผมใร้อนนี่หนูมมาทำให้พ่อิใฝีมือนานี้พ่อ็อยาให้หนูมมาอยู่ับพวเราไว ๆ นี่ " ธลบอน้ำเสียเสียาย
" เอาแบบนี้ีไหม่ะ็ใหุ้พลพาหนูมมาบ้านเราทุวันเลยีไหมะ " นม้อยเสนอ
ธลยิ้มว้า " ใ่เอาแบบที่นม้อยบอเลยพ่ออนุมัิ "
ปพลยิ้มีใที่แผนารราบรื่นเินา " ว่าไล่ะแม่หิมผา "
มผาไ้แ่ยิ้มแห้ ๆ นาทีนี้เธอะล้าปิเสธอะไรไ้อีล่ะ
" ็แล้วแ่พลเลย๊ะ "
ธลหัวเราะอบใเาวนมผาุย่ออีพัให่ว่าะยอมให้ปพลไปส่เธอลับบ้าน
ภัทรมอไฟท้ายรถน้อายที่เพิ่พ้นประูบ้านออไป้วยวามรู้สึวิัวลยิ่พ่อเาเอ็นูมผาเท่าไหร่ัวมผาเอนั่นแหละที่ะถอนัวออาเรื่อนี้ลำบา
" ันเือนเธอแล้วนะมผาหลัานี้เธอ็อยแ้ปมที่เธอับเ้าพล่วยันผูเอ็แล้วัน " ภัทริ้วยวามหนัใ
ความคิดเห็น