[fic reborn] hot cocoa 2786

ข้อมูลเบื้องต้น

ใครอยากให้เเต่งต่อก็เมนต์บอก  ใครไม่ชอบก็บอกจะได้

ลบเรื่องนี้ทิ้ง   ยังลงไม่จบTT^TTนะเนี่ย  เพื่อใครไม่ชอบ

มันไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่อง  ไรเตอร์เเค่หิว!!!!!

เลยเเต่งออกมา  =w=......

เนื้อเรื่อง

ในวันนี้ก็เป็นเหมือนทุกๆวัน

ฉันซื้อโกโก้ร้อนมานั่งดื่ม  ณ  ที่ประจำ

ที่นั่งตรงข้ามนั้นมีชายเกศาสีน้ำตาลอ่อนฟูโดดเด่นนั่งอยู่

        ‘’ พี่ค่ะ โกโก้ร้อนแก้วนึงค่ะ ’’ เสียงใสๆของหญิงสาวร้องบอกคนขาย... พลางยืนรอโกโก้อย่างใจจดใจจ่อ ‘’ อ่ะ ได้แล้วจ๊ะ ฮารุจัง ’’ ก็ยังเป็นเช่นเคย เวลา17.00น.  เวลาที่เหมือนกับว่าเรานัดพบกัน .....   ฮารุนั่งลงพลางสวมหูฟังนัยต์ตามองโกโก้ร้อนในแก้ว  ร่างโปร่งที่นั่งตรงข้ามเธอนั่งอ่านหนังสือเหมือนทุกครั้งที่เจอ...

ในวันนี้ก็เป็นเหมือนทุกวัน

ผมซื้อกาแฟดำมานั่งดื่มในมุมเงียบๆมุมนึงของร้าน

ที่นั่งตรงข้ามเป็นหญิงสาวผมสีน้ำตาลเข้มท่าทางร่าเริงเช่นเคย

            แม้สายตาจะมองอยู่ที่กระดาษปึกหนาๆบนมือ  แต่ก็อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองหญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงข้าม  ทำไมกันนะ..คนที่ไม่รู้จักกัน  คนที่นั่งตรงข้ามในยามเย็นแทบทุกวัน..   สายลมเอื่อยกระทบใบหน้าเบาๆเจอกลิ่นหอมของดอกไม้ที่พัดมาด้วย  รสชาติของเครื่องดื่มไหลผ่านคอ  เสียงของผู้คนดูสับสนวุ่นวายในโลกที่เป็นอยู่ทุกวันเหมือนเป็นแบล็คกราว....    ที่เหลือมีเพียงเครื่องดื่มติดก้นแก้ว  เหมือนเป็นนาฬิกา  เวลาได้ผ่านไปต่างคนต่างแยกย้ายไปยังจุดหมายของตน..

            นี่ก็เป็นวันอีกวันที่เธอมาที่ร้านนี้...  เพื่อมาซื้อโกโก้ร้อน   น่าแปลกที่สายตาเหลือบมองที่นั่งตรงข้าม  น่าแปลกที่วันนี้มันว่างเปล่า  ไร้คนนั่งเช่นเมื่อวานก่อน

หูฟังตัวเดิมยังคงถูกหยิบขึ้นมาใช้  มือเรียวถือแก้วโกโก้นั่งที่เดิม  เพียงแต่ครั้งนี้ไม่มีคนตรงข้ามก็เท่านั้น....    มือ ข้างนึงเท้าคาง  ส่วนมืออีกข้างนั่งคนของเหลวในแก้วเล่น  จมดิ่งกับเสียงเพลงที่คลออยู่ในหู  ‘’ คุณครับๆ ’’ ร่างบางหันมองตามอีกเสียงอย่างหงุดหงิด ...ถ้าเป็นคนรู้จักแม่จะด่าไม่ไว้หน้า โทษฐานปลุกเธอออกจากโลกแห่งเสียงเพลง....  

 แต่กลับกลายเป็นชายที่นั่งตรงข้ามในยามเย็นเป็นประจำซะนี่ ‘’ฮาฮิ!  มีอะไรหรือคะ ’’

‘’ กระเป๋าตังค์คุณหล่นครับ ผมเห็นคุณทำตกไว้ตนจ่ายเงินเสร็จน่ะครับ ’’    

‘’อ่า...ขอบคุณค่ะ’’ ฮารุพูด พลางรับกระเป๋าตังค์    ร่างบางหน้าขึ้นสีระเรื่อเพราะไอความคิดก่อนหน้านี้   ชายหนุ่มยิ้มให้เธอแล้วเดินอ้อมไปนั่งที่ประจำ   ‘’...คุณชื่ออะไรหรอคะ ฉันชื่อมิอุระ ฮารุค่ะ....’’ เธอถามตามมารยาท (?)  ‘’ ซาวาดะ สึนะโยชิครับ ‘’ มือเรียวยกแก้วกาแฟขึ้นมาดื่ม...

ในยามนี้เราต่างรู้จักในนามของกันและกัน....

สานต่อสายสัมพันธุ์กับรสชาติเดิมๆ....

แม้จะเป็นรสชาติเดิมๆแต่ก็มีกลิ่นอายที่ทำให้เราหลงใหล...

****----****---****-----****----***---****-End--****---****----*****-----*****-----

อา....   ในที่สุดก็ปั้นเสร็จ แล้วโว้ยยยยยย!!  (นี่นะเสร็จของแก...)

มาอย่างบ้าๆบอๆ   ลอยหายไปกับดงการบ้าน...  

หิวจังตังหายไปไหนTT^TT~  อยากกินจนนั่งเพ้อออกมาเป็นฟิค (=_=’’)

เมนต์นะจ๊ะเมนต์  จุ๊บุๆ  (ขอใช้ภาษาวิบัติ..)