[fic kuroko no basket] เปลี่ยน

ลำดับตอนที่ #2 : [บทนำ] อาคาชิ เซย์จูโร่ [ถ้าผมสูงกว่านี้คงจะสมบูรณ์แบบ...]

อาคาชิ เซย์จูโร่

อาคาชิ เซย์์จูโร่
.
.
.
เขาเกิดมาเพื่อเป็นผู้นำ

ทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ล้วนอยู่ใต้คำบัญชาของเขา




"รู้สถานะตัวเองซะบ้าง"

นี่คือคำพูดสำหรับพวกไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ริอาจจะมาทำตัวเทียบเคียงกับเขา....เหอะ



เขาไม่เหมือนพวกชนชั้นล่างพวกนั้น

เขาคือ.....ราชา...



รอบๆตัวเขานั้นก็ล้วนแต่อยู่ในระดับสูง

ใช่...สูงมาก.....



สูงจนเกินไป.......
.
.
.
.
.
.
.
อาคาชิกำลังเครียด...



สำหรับเด็กหนุ่มคนนี้แล้วสิ่งที่ทำให้เขาเครียดนั้นไม่มีทางที่จะเป็นการสอบในวันพรุ่งนี้แน่นอน เพราะเขาเตรียมตัวมาดีตั้งแต่ต้น ทั้งการเรียนในห้องปกติ เรียนพิเศษเพิ่มเติม แบ่งเวลาฝึกซ้อมเพื่อไปอ่านหนังสือ และอีกมากมายจนเขาแน่ใจว่ายังไงซะเขาก็ต้องเป็อันดับ 1 อยู่ดี

เขาจึงไม่ต้องมานั่งหัวหมุนอ่านหนังสือแทบตายในคืนสุดท้าย....อย่างเรียวตะ

แน่นอนว่าคนที่เป็นกัปตันทีมอย่างเขาย่อมรับรู้ข่าวสารทุกอย่างในชมรม รวมถึงเรื่องที่เรียวตะกับไดกิแอบคบกันอยู่ อันที่จริงก็มีแค่เรียวตะคนเดียวเท่านั้นแหละที่ทำหน้าแดงแล้วแก้ตัวว่าเป็นแค่เพื่อน(เพื่อนที่ไหนเขาจูบกันแบบดูดดื่มหลังเลิกชมรมบ้าง??) ส่วนไดกิ..ไม่ต้องบอกก็คงรู้


แต่เรื่องนี้ก็ไม่ทำให้เขาเครียดได้หรอก...



บอร์ดที่เขาถืออยู่ในมือตอนนี้คือข้อมูลล่าสุดของกลุ่มตัวจริงที่เขาสั่งให้ซัทสึกิรวบรวมมาเป็นพิเศษเพื่อดูพัฒนาการทางด้านกายภาพและเทคนิคต่างๆ

พวกนั้นทำได้ดี มีการพัฒนาอย่างเห็นได้ชัด(ยกเว้นเท็ตซึยะ...รายนั้นไม่นับรวม)โดยเฉพาะเรื่องส่วนสููง..

ใช่...ส่วนสูงนั่นแหละ....ที่ทำให้เขาหงุดอยู่ตอนนี้!!

เด็กหนุ่มจิ๊ปากอย่างขัดใจเมื่อเห็นข้อมูลส่วนสูงของทุกคนในทีม(แน่นอนว่า..ไม่นับเท็ตซึยะ)จริงอยู่ที่ว่าส่วนสูงพวกนั้นยังไม่มากเท่าไหร่สำหรับนักเล่นบาส แต่ตอนนี้เจ้าพวกนั้นอยู่ในวัยกำลังโต เดี๋ยวก็คงสูงได้อีก



นัยน์ตาสองสีกวาดดูข้อมูลซ้ำไปซ้ำมา ก็ยิ่งหงุดหงิด โดยเฉพาะข้อมูลของเจ้าเด็กโข่งนั่่น

มุราซากิบาระ อัตสึชิ....

เซ็นเตอร์ร่างยักษ์ของชมรมที่ชอบตามเกาะแกะเขาราวกับจะเยาะเย้ยส่วนสูง 158 cm.ของเขา

ให้ตายเถอะ.....





ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ...

เสียงนาฟิกาที่ตั้งเตือนไว้ให้เข้านอนดังขึ้นปลุกให้อาคาชิหลุดออกมาจากความคิดในทันที



"...ได้เวลานอนแล้ว....."

เขากดหยุดนาฬิกาแล้วเตรียมตัวเข้านอน 
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

ถ้าหากเขาสูงกว่านี้........



ทุกอย่างคงจะสมบูรณ์แบบมากกว่าเดิม...



และจะไม่มีใครก้มมองเขาจากที่สูงกว่า.......



เขาจะอยู่จุดที่สูงที่สุด....


ถ้า......



"ถ้าหากฉันสูงแบบอัตสึชิ....."

และเขาก็หลับตาลง ปล่อยตัวเองเข้าสู่งห้วงแห่งความฝัน.....


-__-__-__-__-__-__-__-__-__-__-__-__-__-__-__-__-__-__-__-__-__-__-__-

จบพาร์ท อาคาชิ เซย์จูโร่

พาร์ทต่อไป มุราซากิบาระ อัตสึชิ




พาร์ทนี้เหนื่อยมาค่ะ//ปาดเหงื่อ
กัปตันเขียนยากอ่ะ!!! เวิ่นไม่ถูก ถถถถถถถ

ไว้ว่างๆจะมาแก้ให้ลื่นไหลกว่าเดิมนะคะ!!

ปล.โผล่มาหนึ่งคู่แล้วววววววว คู่นี้รักที่สุดเพราะเป็นแม่ยกคู่นี้ค่ะ!
(แน่นอนว่าสาววายอย่างเราจะไม่ให้มีแค่คู่เดียวหร๊อกกกกก 55555)

....จากที่วางพล็อตบทนำแล้ว...อีตานี่เวิ่นยากสุดค่ะ//หลบกรรไกร<<ต้องย้ำว่ายากจริงๆ 555


ปล.ขอบคุณทุกคอมเม้นจ้าาาาา เห็นแล้วมีกำลังใจอัพต่อ//ไฟลุกโชติช่วงชัชวาล
(ตอนแรกว่าจะดอง..แต่เห็นว่ามีคนเม้นท์ เอาวะ! กัปตันก็กัปตัน ฮว้ากกกก!!!//ปั่นสด....)

ส่วนสูงทีมนี้ตอนม.ต้นค่ะ

คีจัง=171 cm.

อาโฮ่=175 cm.

ครก.=155 cm.

พี่ม่วง=186 cm.

แม่หมอ=174 cm.

กัปตัน=158 cm.