คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : [SF]กาแฟดำ
ShotFic Kuroko no Basket กาแฟดำ
paring : aokise,murakise
Rate : PG จ้า
note : คนแต่งเวิ่นมากกกกก และสั้นได้ใจ....โปรดเลื่่อนอ่านช้าๆไม่งั้นจะจบเร็ว...
ท้องฟ้าในยามค่ำคืนนั้นมืดสนิท
ต่างจากเบื้องล่างที่แสงไฟจากสิ่งต่างๆ
ณ ริมระเบียงชั้นบนสุดของคอนโดสุดหรูใจกลางเมืองแห่งหนึ่ง คิเสะ เรียวตะ กำลังก้มมองภาพเบื้องล่างด้วยสายตาเรียบเฉย ในมือถือแก้วกาแฟกลิ่นหอมละมุนชวนให้ลิ้มลอง แต่เขาก็ไม่เคยที่จะสัมผัสรสชาติจริงๆของมัน
กาแฟดำ....
รสขมติดอยู่ที่ปลายลิ้น....
เปลือกตาปรือหลับลง สูดหายใจดมกลิ่นกาแฟอีกครั้ง มันหอมกลิ่นเมล็ดกาแฟเป็นอย่างดี อาจจะเป็นเพราะตอนที่ชงเขาไม่ได้ใส่อะไรอย่างอื่นลงไปด้วยล่ะมั้ง กลิ่นถึงได้ชัดเจนขนาดนี้
ใบหน้าเจ้าของเรือนผมสีน้ำเงินเข้มลอยเข้ามาในหัวเขา
คิเสะลืมตา
“อาโอมิเนจจิ! 1 on 1 กันเถอะ!!”
ริมฝีปากเลื่อนมาจิบกาแฟในมือ
“ไม่เอา...น่ารำคาญ จะไปไหนก็ไป”
คำตอบที่ได้รับมามีรสชาติเหมือนกับกาแฟในตอนนี้
“....ขมชะมัด”
คำพูดที่เบาบางจนแทบจะกลืนไปพร้อมกับเสียงของสายลม
คิเสะไม่ชอบดื่มกาแฟดำ.......
แม้มันจะมีกลิ่นที่น่าหลงใหลขนาดไหนก็ตาม แต่รสชาติของมันก็เกินกว่าที่เขาจะรับได้ไหว
ไม่อยากใส่อะไรอย่างอื่นลงไปในแก้วแม้ว่าจะทำให้รสชาติละมุนขึ้นมา แต่กลิ่นหอมที่เขาชอบก็จะผิดเพี้ยนตามไปด้วย
ลมหนาวยามค่ำคืนบาดลึกเข้ามาในกาย สิ่งเดียวที่จะช่วยคลายหนาวในตอนนี้ได้ก็มีแต่กาแฟดำอุ่นๆแก้วนี้เท่านั้น
“อาโอมิเนจจินี่เหมือนกาแฟดำแก้วนี้เลยน้า...”
....ทำให้ชั้นหลงด้วยกลิ่นหอมที่ยั่วยวนแล้วกลับทรยศกันด้วยรสชาติ
คิเสะวางแก้วกาแฟลงที่ริมระเบียง จิบแค่ 2-3 ครั้งก็รู้สึกจะอ้วกแล้ว
เสียงเปิดหน้าต่างระเบียงดังขึ้นที่ข้างหลังเขา ไม่ต้องหันไปดูก็รู้ว่าใคร คนที่เข้าออกห้องของเขาตามใจชอบก็มีอยู่แค่คนเดียวเท่านั้น
“คิเสะจินมาทำอะไรข้างนอกน่ะ ไม่หนาวเหรอ?”
เสียงเอื่อยเฉื่อยที่ถามมาเต็มไปด้วยความห่วงใย
“ก็...หนาวนิดหน่อยน่ะ”
พูดเพียงแค่นี้อีกฝ่ายก็เดินมาสวมกอดเขาจากด้วนหลัง ความหนาวเย็นที่เคยสัมผัสก็หายไปทันที ความอบอุ่นที่ได้รับรู้สึกดีกว่าไออุ่นอันน้อยนิดของกาแฟแก้วนั้นเป็นหลายเท่า
นัยน์ตาสีม่วงมองแก้วกาแฟที่ถูกวางทิ้งไว้ “คิเสะจิน...เข้าไปข้างในกันเถอะ ข้างในมีขนมหวานๆเพียบเลยน้า~” พูดพลางดันตัวคนในอ้อมกอดเดินไปด้วย
คิเสะหัวเราะ
เดินเข้าไปในห้องพร้อมคนรักโดยไม่หันมามองกาแฟที่ถูกวางทิ้งไว้
.
.
.
.
.
ถ้าหากเจ็บใจกับรสขมมากพอแล้ว....เขาก็จะหันมาลิ้มลองของหวานละมุนลิ้นแทนก็แล้วกัน
ดีค่า
ของชี้แจง ‘เปลี่ยน’ หน่อยนะคะ คือไม่ได้ทิ้งนะคะ พล็อตเต็มหัวเลยค่ะ แต่แต่งไม่ออก.....orz //วังเวง....
รับรองแต่งจบแน่ค่ะ(แต่รอนานหน่อยนะคะ...//โดนคนอ่านฆ่า)
เพราะงั้น จนกว่าจะถึงวันนั้น(?) ก็เชิญเสพฟิคสั้นของเรารอไปพลางๆก่อนนะคะ ><
......
เกี่ยวกับฟิคนี้
คือ..เวิ่นมากอ่ะ 55555 ถ้าอ่านแล้วงงๆก็ขอโทษด้วยนะคะเดี๋ยวจะแก้ตัวฟิคหน้า ฮี่ๆๆ
คืออยู่ก็อยากดื่มกาแฟอ่ะ (อยากตอนเที่ยงคืน....) แต่เราไม่ชอบรสชาติของกาแฟนะ มันขมอ่ะ(ปรุงหวานยังไงก็ขม) แต่เราชมกลิ่นกาแฟมากกกกกกกกก มันหอมจริงๆ พับผ่าสิ!
ทั้งหมดทั้งมวลเลยออกมาเป็นฟิคนี้ //กราบ....
ความคิดเห็น