ป.ว31(ห้อง1ครับผม)

ลำดับตอนที่ #1 : อิบหาย

เรื่องนี้ มีทั้งจริงเเละมั่วปนอยู่

ขอผู้อ่านทุกท่าน อ่านผ่านๆพอนะครับ

(อย่าถือสากันนะ เพื่อน)

.....................................................









“เฮ้ย ขุม”  เสียงกระเซ้าเบาๆที่หู  ชวนจักกะจี้และน่ารำคาญ



“ขุม ไอแสด” เขารู้สึกเหมือนแขนเสื้อถูกกระตุก “โพย   ส่งโพยมา!!เร็ว”



อาจารย์วัยใกล้หง่อมเดินหรี่ตา มองหาสิ่งที่เขาเรียกว่า ‘ทุจริตข้อสอบ’  เหมือนอย่างที่เคยเกิด (ทุกครั้ง)



“ไอขุ้ม!!! เพื่อนร๊ากก..ก  เพื่อนเวรรร”



ด้วยความรำคาญคุณขุมจึงเขวี้ยงโพยใส่เพื่อนร๊ากก.ก เพื่อนเวร+รำคาญ ของเขา – อย่าให้ป๋าเหน่จับได้นะเมิง -



ด้วยความปิติจนน้ำตาเล็ด  มือที่สั่นเทาของเขาคลี่กระดาษยู่ยี่อย่างเงียบกริบ  สายตาของเขาล่อกแล่กราวกับผู้กระทำความผิดที่ไม่อยากให้ใครรู้  



-1.ก  2. ข 3-5. ค …..60. ก



เขากากากบาทบนกระดาษคำตอบด้วยความเร็วเหนือเสียงและแยบยล  



“นักเรียน  อีก 5 นาที  จะหมดเวลา  ตรวจทาน  ดีๆนะ  60ข้อ  ใครตก  โดน!!!”



-แต่เล่นข้าไม่ได้ 55+  - เขานั่งผิวปากเล่นอย่างสบายอารมณ์  ก่อนจะเห็นเพื่อนที่นั่งหัวแถว (พูดง่ายๆ เจ้าของโพย) ส่งบางอย่างให้กับคนที่อยู่ข้างหลัง และก็ถูกต่อไปเป็นทอดๆ



“ชิบหายแล้ว”เสียงไอขุม แม้จะเบา แต่เขาก็ได้ยินชัด

มันรีบโยนบางสิ่งให้เขาก่อนรีบก้มหน้าก้มตาทำบางอย่างอย่างเอาเป็นเอาตาย



ด้วยความสนใจ เขาจึงรีบคลี่ออกดูทันที่ที่ถูกโยนมา  

- กรูเขียนคำตอบเลื่อนไปหนึ่งข้อ  จำไม่ได้ว่าข้อไหน  หากันเอาเอง-



“ชิบหายแล้วกรู”

เสียงตะโกนทำให้เพื่อนทุกคนต่างหันมามองพร้อมส่งสายตาอ่อนโยนให้เขา -ถ….ถ….ถ…ถูกต้องนะค้าบ/ค่ะ ( ไอฟาย  )