SF : TaoHoKris :รอคอย

ข้อมูลเบื้องต้น

เม้นให้ด้วยนะค่า ชอบไม่ชอบยังไง :)

เนื้อเรื่อง

เที่ยงคืนแล้ว ยังไม่วี่แววของคนที่ผมกำลังคอยอยู่

ควมจริงแล้วผมเกือบจะตัดใจยอมนอนซะอย่างที่คริสว่า แต่ผมก็ทำไม่ได้ทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีความหวัง

คริสโทรมาอีกแล้ว เขาคงโทรมาเช็คว่าผมนอนรึยัง ผมยังไม่อยากพูดกับคริส มีเพียงแค่คนคนเดียวที่ผมอยากคุยด้วย เป็นคนที่ผมรอมาตั้งแต่สองทุ่ม รอเพราะเค้าบอกว่าจะโทรมา

ผมรู้ว่าเค้าเปลี่ยนไป ผมไม่ได้คิดมากหรอก มันเป็นอย่างงี้มาหลายเดือนแล้ว และทุกครั้งเค้าก็จะหาข้อแก้ตัวมา อ้างว่าทำงานหนัก อ้างว่าติดธุระบ้างล่ะ ผมก็รู้เหตุผลที่แท้จริงนะ แต่ก็ยอมโง่ให้เขาหลอกต่อไป

ขึ้นวันใหม่แล้ว ....

บางทีมันอาจจะต้องจบซักที บางทีอาจจะต้องเป็นผมที่เป็นคนพูด แต่สุดท้ายแล้วมันก็เป็นความคิดที่แค่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป คริสโทรมาหาผมซ้ำแล้วซ้ำเล่า ผมรู้ว่าคริสก็รู้ว่าผมยังไม่นอน ว่าผมยังรออยู่ เพราะมันเป็นกิจวัตรประจำตัวของผม

รอคอยให้เขากลับมาหา ยอมเขาแม้จะรู้ว่าผมเป็นเพียงแค่ของตายสำหรับเขา

และผมก็รู้ว่าคริสก็เป็นเหมือนผม แต่ในแง่ทีว่า ‘เขา’ คือ ผม คนที่คริสเฝ้ารอมาทั้งชีวิต แต่สุดท้ายก็เป็นแบบผมที่เฝ้ารอ ‘เทา’ มาทั้งชีวิตเหมือนกัน

มันคือสัจธรรม

ที่ว่าในวังวนแห่งความรัก มักจะคนที่เจ็บเสมอไป

และมันก็จะเป็นแบบนี้ ตลอดจนวันที่โลกล่มสลาย