คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : แรม : กริ๊ก!!
~5~
♥.กริ๊ก!!!.♥
วันนี้เป็นวันที่เซ็งโครตนาฬิกาปลุกก็พังตื่นก็สายรถก็ติดอีกแถมพอมาถึงคณะก็โดนพี่ว๊ากกักตัวไว้อีกเออเอาเข้าไปชีวิตกูและอีกอย่างที่ผมกำลังภาวนาอยู่ตอนนี้อย่าให้พี่ว๊ากหรือพี่คนอื่นๆเลือกผมเป็นผู้นำหรืออะไรก็ที่ต้องไปนำเขาเลย ผมไม่เอาเด็ดขาดเพราะแค่เป็นผู้นำแก๊งก็เฟี้ยวพอแล้วอย่าอะไรกับผมนักเลย ผมนั่งรออยู่รอบนอกส่วนกิจกรรมยังคงดำเนินต่อไปจนถึงช่วงพักเบรกสิบนาทีนั่นแหละคือชะตากรรมที่ผมต้องรอเผชิญ..เฮอออ~
"น้องครื่นฝุ่นครับ..มีอะไรเป็นเหตุเป็นผลจะอธิบายไหมครับ..ตอนนี้พวกพี่ใจดีอยู่นะครับ..พี่ไม่อยากฟังเหตุผลน้ำขุ่นๆนะครับ..เพราะอะไรถึงมาสายครับ^^"
ยิ้มเยือกเย็นที่ราวกับวิญญาณตามติด..อุ้ย!ขนลุกตาหยีๆแก้มป่องๆของพี่ว๊ากที่ส่งความสยองมาให้ผม
เอ่อ..พี่อย่ายิ้มด้วยน่าตาอย่างนี้สิผมกลัวนะนึกว่าผีในเรื่องสี่แพรงตอนคัมภีมรณะทีเถอะเหมือนเลยเหมือนมากด้วย
ผมได้แต่นั่งกลืนน้ำลายอึกใหญ่และตอบตามจริงไปก็นะเรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้บ่อยไปอยู่แล้วไม่มีเหตุใดต้องปิดบังด้วย
พี่แกเล่นถอนหายใจดังพรืดหรือว่าพี่มึงไม่เคยเป็นวะกับอีแค่มาสายเนี่ยผมรอฟังและกำลังจะพิจารณาตามปากที่กำลังกล่าวอะไรๆใดๆให้ผมฟัง
และผมก็มาสะดุดกะคำว่าจะเสนอชื่อผมให้ไปเป็นเดือนคณะ..ห๊ะ!?ไม่เอาเด็ดขาดถ้าผมถูกเลือกให้เป็นเดือนจริงผมจะขอสระสิทธิ์ทันทีเลยค่อยดูสิ
หลังจากที่ตักเตือนผมเสร็จก็ให้ผมเข้าไปนั่งรวมกับเพื่อนๆแล้วเริ่มการสันทนาการต่อจนพักเที่ยงและก็ได้เวลาเข้าช่วงบ่าย
"น้องๆค่ะบ่ายนี้พวกพี่จะมีการจับสลากสายรหัสกันนะค่ะ..เดี๋ยวจะให้พี่ปลากับพี่นกจะถือแก้วสลากไปหาน้องๆนะค่ะ..ในนั้นจะมีคำใบ้ของของพี่สายรหัสเราอยู่นะ..หาพวกเขาให้เจอนะมีระยะเวลาในการหาพี่สายรหัสแค่หนึ่งอาทิตย์นะค่ะ..ถ้าไม่หาเจอเราจะทำการซ้อมน้องๆนะค่ะ..แยกย้ายได้..อ่อ..เดี๋ยวค่ะอีกเรื่องนึง..สมุดสีดำที่แจกไปคือให้ตามล่าลายเซ็นพี่เดือนพี่ดาวในสาขาวิศวะทั้งหมดนะค่ะถ้าใครมีโชคเจอเดือนดาวคณะอื่นแล้วขอลายเซ็นมาพี่ก็ไม่ว่านะค่ะ..ขอให้โชคดีแล้วอีกอาทิตย์เจอกันนะค่ะ"
ครับเป็นอะไรที่แน่นอนมากพี่ปลาพี่นกเดินเราะตามแนวแถวของน้องๆปี1พร้อมแก้วสลากพี่แกเดินไปเรื่อยๆจนถึงผม
อะไรก็ได้หยิบๆไปเถอะผมคิดแค่นั้นนั่นแหละสไตล์ผมเมื่อสลากได้กันครบก็ต่างคนต่างแยกย้ายตามคำใบ้ในกระดาษ
ผมเก็บกระดาษคำใบ้ใส่กระเป๋าตังแล้วเดินออกมาที่ต้นไม้ต้นโปรดของผม
ครับก็เหมือนเดิมที่นอนยามบ่ายของผมไม่มีอะไรสุขใจไปกว่าการได้นอนกลางวันก่อนกับบ้านอีกแล้วกลิ่นของกิ่งไม้โปรดที่ผมชอบนอนประจำมันชั่งหอมเหลือเกิน
กลิ่นของธรรมชาติมันชั่งสบายใจเสียจริง..อ่า~..กันการมีเสียงรบกวนหูฟังผมขาดไม่ได้เพลงสบายๆสไตล์หวานๆนิขาดไม่ได้เลยมันเหมาะกับการนอนบนกิ่งไม้ใหญ่ที่สุด
คือผมจะมีสไตล์เพลงในแต่ละช่วงเวลาเป็นแนวๆไปอะครับก็อย่างเช่นว่าเวลาทำงานอาร์ตๆสไตล์ก็จะออกแนวร็อคๆหน่อย
ถ้าทำอย่างอื่นก็เปลี่ยนแนวเพลงไปเลยผมน่ะเวลาทำอะไรไม่ค่อยเหมือนใครหรอกครับอืมอากาศดีจัง
คชา's
ครับผมคชาเองผมมองหาไอ้ฝุ่นอยู่ครับแม่งหายไปไหนไม่รู้ตั้งแต่เช้าที่ไอ้ฝุ่นมาสายผมเห็นมันโดนพี่ๆกักตัวอยู่ไว้ๆไปไหนของมันผมเห็นมันตอนจับสลากนั่นแหละคือครั้งสุดท้ายที่ผมเห็นไอ้ฝุ่น
ผมเดินหาไปทั่วบริเวณพลางนึกว่าจะหาเจ้าตัวเจอได้ที่ไหนบ้างผมหาอยู่ซักพักก็หมดอารมณ์หาเต็มทีเลยเดินเข้าไปนั่งโต๊ะหินอ่อนใต้ต้นไม้ต้นนึง
ผมลงนั่งได้ไม่นานก็มีบุคคลสามคนเดินมาลงนั่งโต๊ะตัวเดียวกับผมถ้าจำไม่ผิดสามคนนี้คือคนที่ไอ้ฝุ่นเคยพาไปแนะนำให้รู้จักนี่ผมยิ้มรับให้เป็นเชิงให้ทำตัวตามสบายไ
"เห็นครื่นฝุ่นไหม"
คำถามเดียวกันเลยที่ผมอยากจะถามคนเอ่ยถามผมถ้าจำไม่ผิดรู้สึกว่าจะชื่อนายเพื่อนใหม่ไอ้ฝุ่นมัน
"เราเชื่อว่าครื่นฝุ่นอยู่แถวๆนี้นะ"
"ทำไมคิดงั้นวะไอ้นัท"
ส่วนสองคนนี้ถ้าจำไม่ผิดก็เป็นเพื่อนใหม่ไอ้ฝุ่นมันเหมือนกันแต่ถ้าจะให้จำแม่นๆเลยก็คงจะเป็นคนที่ชื่อโดนัทเนี่ยแหละเพราะอะไรที่จำได้แม่นน่ะเหรอ
ก็เพราะมันกล้าต่อกรกับไอ้เบลนด์ไงมีใครที่ไหนเขากล้าไปงัดกับไอ้เบลนด์มั่งล่ะยกเว้นพวกผมแล้วก็อริไอ้เบลนด์มันน่ะนะ
แต่จะว่าไปทำไมไอ้นัทถึงได้มั่นใจว่าไอ้ฝุ่นอยู่แถวนี้วะผมมองไอ้นัทอย่างแปลกใจไอ้นัทมองหน้าผมแล้วคลียิ้มให้
เอ่อ..ไอ้การคลียิ้มให้แบบนี้มันแบบเดียวกับผมเลยนิหว่าจากนั้นไอ้นัทก็ทำอะไรซักอย่างกับโทรศัพท์ซักพักก็.....
"อ๊ากกกกก!!"
ตุบ!!
"โอ๊ยยย!!!"
ไอ้ฝุ่นครับไอ้ฝุ่นล่วงมาจากต้นไม้ครับล่วงมากลางโต๊ะเลย..อึ่ย!!..คงจะเจ็บหน้าดู
"บอกแล้วไง..ว่าครื่นฝุ่นอยู่แถวนี้"
ทั้งผมทั้งไอ้นายและอีกคนเหมือนจะชื่อต้นข้าวล่ะมั้งมองไอ้นัทอย่างอึ่งๆ..แต่คนที่มองไอ้นัทอย่างแค้นๆหน่อยก็คงเป็นใครไม่ได้นอกจากไอ้ฝุ่นนี่แหละตานี่เขียวปัดเลยครับ
"มึงเล่นอะไรกับโทรศัพท์กู!"
"ป่าวเล่น..แค่ยากเจอตัวเฉยๆ"
"เจอพ่อมึงดิ!!..เดี๋ยวนะ..มึงแฮ็กข้อมูลได้?"
"ก็แค่ความสามารถ..พิเศษ..เอง"
"งั้นก็แจ๋วเลย^^"
เดี๋ยวนะไอ้ฝุ่นยิ้ม..ยิ้มแบบนี้ไม่ดีแน่..แย่แน่ๆเพราะการที่ไอ้ฝุ่นยิ้มอย่างนี้ผมบอกเลยว่ามันมีแผนอะไรแน่ๆ
ผมมองหน้าไอ้ฝุ่นอย่างหวาดๆมันยิ่งไม่เหมือนใครเขาเสียด้วยเวลามันคิดจะทำอะไรแต่ละทีนิพิเรนๆทั้งนั้น..เฮออออ~
"งั้นวันนี้กูเลี้ยงเหล้าพวกมึง..สนไหม"
"สนสิ..จะรออะไร..กูไปแน่แล้วมึงอะไอ้นายไอ้นัทไปไหม"
"มึงไปกูก็ไปแหละไอ้ข้าว"
"เราไม่มีปัญหาอยู่แล้ว"
"ไอ้ชา..กูคิดว่า..มึงไม่หน้าจะปฏิเศษกูนะ..หืม?"
คิดหนักเลยกูมึงคิดจะทำอะไรครับไอ้เพื่อนรักจะหางานอะไรให้กูอีกวะไอ้ห่านเอ๊ย
"เอ่อ..ไปก็ไป"
ผมจำใจต้องรับคำไอ้ฝุ่นมันเพราะถ้าไม่ไปตามที่มันผมซวยแน่ๆเพราะตั้งแต่เด็กผมเคยขัดได้ที่ไหนจนยันปัจจุบันนี้ก็ขัดไม่ได้..สงสัยใช่ไหมเอาไว้ผมจะเล่าให้ฟังนะครับ
ณ Sky plant club
อืม..มาจนได้ผับประจำของผมกับไอ้ฝุ่นมาทุกครั้งหลังไปมีเรื่องล่าอาณาเขตสมัยม.3จนถึงปัจจุบันหลายคนคงสงสัยว่าอายุสิบห้าเข้าผับได้ด้วยเหรอก็นี่มันเป็นผับเพื่อนพี่ผมนี่แค่ผมหรือไอ้ฝุ่นโชว์บัตรB.vip.เท่านั้นก็ไม่มีใครกล้าหือแล้วอีกอย่างพี่ผมก็เป็นหนึ่งในหุ้นส่วนผู้ถือครองการดูแลผับนี้เหมือนกันเลยไม่ค่อยมีปัญหาอะไรเท่าไร
ผมมุ่งเป้าหมายไปยังzone VIP. ที่นั่นเป็นบาร์ประจำของผมกับไอ้ฝุ่นและตอนนี้ทุกคนก็มากันครบหมดแล้ว..นี่มีผมคนเดียวสินะที่มาช้ากว่าใครเขา
ผมนั่งลงข้างไอ้ฝุ่นเหมือนอย่างทุกครั้งแล้วไอ้ฝุ่นก็เริ่มสั่งเหล้าทันที
"เหมือนเดิมสองที่..แล้วพวกมึงเอาอะไรกันบ้างอะ"
"กูเอาเตกีล่าเพียวๆที่นึง" ต้นข้าวสั่ง
"ลีเพียวๆแก้วนึง" ไอ้นายสั่ง
"ส่วนผมขอมากาลิต้าที่นึงครับ"
โดนัทสั่ง
"ยังอ่อนเหมือนเดิมเลยนะมึง"
"เรื่องของกูป่ะ"
"เอาที่มึงสบายใจเลยครับเพื่อน"
ผับที่มีแสงสีเสียงอึกกระทึกผู้คนมากมายผมกับไอ้ฝุ่นก็ดืมกันตามปกติส่วนไอ้ข้าวกับไอ้นายนั้นออกไปครึกอยู่บนฟอนู้นส่วนนัทก็ยังคงยั่งจิบและสั่งอะไรดืมไปเรื่อย
แหมมม..เห็นหงิมๆแบบนี้เรื่องดื่มนิไม่ธรรมดาเลยจริงๆนะไอ้นัทเนี่ย
แต่จะใช่ว่านั่งดื่มดีๆกันได้ตลอดหรอกนะเพราะมีมารมารก่อกวนซะแล้วนี่สิ
"ไงไอ้ชา..น้องคนสวย"
"ไอ้เชี่ยแม็ค!"
"สวยแม่มึงสิ!!"
"แหม!..ปากดีเหลือเกินนะเนี่ย..หน้ากัดปากเสียจริงๆเลยนะ"
"หึ!"
ตึ่ง!! ซ่า!!~
เสียงตบกระแทกบาร์ดั่งลั่นพร้อมเหล้าบรั่นดีที่ไอ้สาดใส่น่าไอ้เชี่ยแม็คแบบจัดเต็ม
ไอ้แม็คทำถ้าจะงัด..พอดีเพื่อนมันปรามไว้ซะก่อนไอ้เชี่ยแม็คชี้หน้าคาดโทษไว้ก่อนเบี่ยงเบนความสนใจไปที่ไอ้นัทเวรแล้วไง
"น้องมาคนเดียวเหรอครับ"
"มากับเพื่อนครับ"
"เพื่อนน้อง..ใครเหรอครับเพื่อเพื่อนพี่อยากรู้จัก"
"ก็คนที่พึ่งเอาเหล้าสาดพี่ไง..นั้นแหละเพื่อนผม"
"เป็นเพื่อนกับไอ้พวกเนี้ยน่ะเหรอ..หึ!..หน้าตลกสิ้นดี"
"หึ!..พี่นี่ก็เดนคนจริงๆเลยเนอะ..โดนเขาสาดเหล้าขนาดนี้แล้วยังไม่เจียมอีกนะครับเนี่ย^^"
โอ้..แม่..เจ้า...สกิวนิรุนแรงพอๆกับไอ้จีเลยอะปากร้ายใช่เล่นนะเนี่ยไม่ธรรมดาเลยจริงๆพึ่งรู้ตอนนี้แหละว่าไอ้นัทร้ายไม่เบาอย่างน้อยก็หายห่วงไปหน่อยนึงล่ะนะ
ไอ้นัทด่าเสร็จก็สั่งฟูมูลมาดื่มต่อเออ..แม่งสุดยอดไอ้จีปากร้ายก็จริงแต่ไม่ขนาดไอ้นี่เลยวะ
แต่เหตุการณ์คาดคิดไม่ถึงก็เกิดขึ้นเมื่อไอ้เชี่ยแม็คล็อกคอไอ้นัทแล้วจูบซะอย่างนั้นผมกับไอ้ฝุ่นที่เห็นเหตุการณ์นี่อึ่ง..เอ๋อไปเลยครับ
แม่งโครตใจกล้าอะพอไอ้เชี่ยแม็คผละจูบแล้วรีบเดินออกไปทิ้งความงงงวนไว้ให้พวกผมมึนเล่น
ส่วนไอ้นัทนิตั้งสติได้รีบเช็ดปากอย่างเอาเป็นเอาตายแต่ไม่วายยังกระดกฟูมูลให้หมดขวดลวดเดียวเลยนะครับ
แหม!ยังมีหน้ามาห่วงดื่มอีกนะมึง..เอ?มันจะทำอะไรของมันวะผมเห็นมันทำท่าจัดขวดที่พึ่งกระดกหมดลวดเดียวของมันไปยนเล่นแบบแปลกๆหรือว่า...
"หึ!ยังไม่เคยมีใครกล้าทำกับกูแบบนี้..โดยที่กูไม่เต็มใจมาก่อน..เพราะฉนั้นกูจะคืนความอัปยศให้ด้วยเลือดหัวมึงนี่แหละ"
ฟิ่ววววว~
เพล้ง!!!
"โอ๊ยยย!!!"
"ใครมันทำเพื่อนกูวะ!!"
จะรออะไรละครับวางตังไว้แล้วเผ่นสิครับงานนี้..ไม่อยากจะเชื่อว่าไอ้นัทจะกล้าขนาดนี้ขวดใสๆลอยไปกระแทกหัวอย่างแม่นยำปาขวดได้แม่นโครตแต่ใช่ว่าจะมีเวลามาชื่นชม
ผมทั้งห้าคนต่างพากันหนีกันหัวซุกหัวซุนอยู่เนี่ยพอมาถึงทางแยกไอ้นัทก็ลากไอ้ข้าวกับไอ้นายหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้
ผมกับไอ้ฝุ่นต้องแยกย้ายกันหนีตัวใครตัวมันแล้ว
แต่ผมก็อดห่วงไอ้ฝุ่นไม่ได้ขอให้แม่งปลอดภัยก็แล้วกันหนีเท่านั้นที่จะให้ปลอดภัยได้..แล้วพรุ่งนี้เจอกันที่มอก็แล้วกันนะมึง
end คชา's
ซวยเช็ดๆๆ..โครตซวยวันเฮงซวยอะไรของกูวะเนี่ยแฮกๆเพราะไอ้นัทแท้ๆเลยที่ผมต้องมาวิ่งแบบนี้ก็เพราะไอ้นัทแท้ๆ
แต่ก็เข้าใจมันอยู่หรอกว่าไอ้นัทไม่พอใจไอ้แม็คที่จู่ๆก็ไปจูบมันแบบนั้นถ้าเป็นผมเองผมก็จะทำแบบไอ้นัทแต่ก็ไม่ถึงขนาดนี้หรอกนะ
ผมวิ่งสุดชีวิตผมว่าผมวิ่งเร็วแล้วนะแม่งเสือกตามมาทันเวรเอ๊ย!!
"ไอ้ครื่นฝุ่นมึงหยุดเดี๋ยวนี้นะ"
เสียงแหกปากโวยวายตามหลังผมมาติดๆเรื่องอะไรผมจะหยุดตามที่มันบอกล่ะ
"จับแม่งให้ได้..แม่งเอ๊ย!!"
ผมวิ่งสุดชีวิตเข้าตรอกซอกซอยหลบซ้าเลี้ยวขวาแม่ง!!..ทางตันอีกไอ้บ้าเอาแล้วไงกู
"มึงไม่รอดหรอก"
ผมกัดกรามแน่นพลางคิดหนักเหมือนหมาจนตรอกแต่ก็ใช่ว่าจะจนตรอกเสมอไป..หึ!..ผมกระดิกมือท้ายิกๆอย่างนึกสนุก
จะไม่ให้สนุกได้ไงถ้าผมจำไม่ผิดนี่เป็นส่วนหนึ่งในถิ่นของผมเลยพอหาทางหนีได้บ้างแหละนะ
"เล่นแม่งเลย!!"
พวกมันต่างพากันดาหน้าเข้ามาหาผมเหมือนฝูงหมารอบกัด..ผมเลยอาศัยจังหวะนี้แหละใช้พวกมันเป็นบันไดต่อขาข้ามกำแพงปีนหลังคาแม่งซะเลย
ไม่ใช่ผมไม่สู้คนนะพวกคุณก็รู้ว่าผมเป็นถึงอะไรแต่เนื่องจากจำจนคนของมันเยอะกว่าผมตั้งเยอะใครจะสู้ไหววะ1:12มีแต่ไม่ตายคาทีนก็พิการจนเลี้ยงไม่โตอะ
ผมหันไปมองไล่หลังเป็นครั้งสุดท้ายให้แน่ใจว่าแม่งจะไม่ตามขึ้นมา
"มึงอย่าคิดว่ามึงจะรอด..กระจายกำลังกันตามรอยไอ้ครื่นฝุ่นไป..เอาตัวมันมาให้ได้..เชี่ยแม่ง!!เล่นแสบนักนะมึง"
ครับผมได้ยินทุกอย่างที่ไอ้เชี่ยนั่นมันพูดเออ!..จะรออะไรล่ะหนีต่อสิครับผมเดินรัดเราะตามหลังคาและระเบียงตึกไปเรื่อยๆ
ฟู่ว์~ผมเป่าปากอย่างโล่งอกแต่ก็ได้แค่เปราะเดียวเท่านั้นเพราะยังมีเสียงพวกมันสำรวจตามตึกตามห้องอีกต่างหาก
ผมเลยต้องเลือกซักห้องนึงที่คิดว่าพวกแม่งมันจะไม่มาค้นหาตัวผม..ผมหาที่ซ่อนด้วยการปีนเข้าไปในระเบียงห้องๆนึงที่ประตูระเบียงนั้นเปิดอยู่เอาวะจนกว่าพวกมันจะไปแต่แล้วก็..
กริ๊ก!!!
"มึงเป็นใคร"
อึก!..แม่งเอ๊ยว่าจะพ้นแล้วนะ..งื้อออออ~..เสือกหนีทีนแล้วมาเจอปืนอีก..โอยยยย...ชีวิตกูทำไมวะเนี่ย..ฮือออ
"ผมแค่มาอาศัยหลบไอ้พวกเวรพวกนั้น..ไม่นานหรอกครับเดี๋ยวผมก็ไปแล้ว"
ทุกอย่างอยู่ในความเงียบและผมพยายามหายใจให้ทั่วท้อง
แม่งเอ๊ย!สั่นไปทั้งตัวเลยกูวัตถุเย็นๆยังจ่ออยู่หลังหัวผมซักพักเสียงพวกมันเงียบลงการค้นหาตัวกูนี่จบแล้วใช่ไหมกูจะได้ออกไปจากตรงนี้เสียที..งื้อออ~
ผมนิ่งงันจนแน่ใจว่าทุกอย่างโอเคแล้วผมเลยขยับตัวลุกขึ้นแต่ว่าก็ยังคงมีวัตถุเย็นๆจ่อหัวอยู่นะ
ผมรวบรวมความกล้าที่จะพูดกับคนที่จ่อปืนอยู่บนหัวผมเพื่อขอเขาออกไปจากห้องนี้
"เอ่อ..คือผมจะขอไปออกทางประตูได้ไหมครับ"
"ก็ไปสิ"
น้ำเสียงแลเย็นชาและเยือกเย็นขนาดผมฟังแล้วยังขนลุกเลย
ผมค่อยๆขยับตัวเดินไปต้องประตู
ผมถอนหายใจอย่างโล่งอกอย่างน้อยๆกูก็รอดจากพวกแม่งแล้วผมเปิดประตูด้วยอาการมือสั่นเล็กน้อยแล้วก็ก้าวออกไปแต่ก็ต้องชงักกับคำพูดของอีกคนอย่างแปลกใจ
"ที่หลัง.."
เอ่อ..คือผมไม่กล้าหันไปมองครับได้แต่ยืนฟัง
"...เหมือนโจร"
ปึง!
ปิดประตูอัดใส่ผมเฉย(?)อืมมม..ครับผมเข้าใจโดยอัตโนมัติเลยว่าพี่แกจะสืออะไร
ที่หลังอย่าทำแบบนี้อีกมันเหมือนโจรเข้าใจไหมดีนะไม่ยิงกระบานทิ้งก็ดีแค่ไหนแล้ว..เฮอออ
ผมเดินออกจากหอพัก(ผมคิดว่ามันเป็นหอพัก)โบกแท็กซี่กลับคอนโดบอกตรงๆเลยว่าโครตเพลีย
ผมตัดสินใจทิ้งรถไว้ผับน่ะแหละแล้วพรุ่งนี้ค่อยให้ไอ้เบลนด์ไปส่งเอารถแล้วกัน..เออ..ชีวิตกูแม่งซวยอะไรอย่างนี้วะ..เฮอออ
อีกด้าน
Truu Truu Truu
"..."
"เฮียสายฟ้าครับ..ผมมีเรื่องอยากให้เฮียช่วย"
=================================
ฉบับแก้ไขแล้วทุกตอน
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะ
ความคิดเห็น