รวมมิตรอุลตร้าแมนภาคพิเศษ ตำนานแห่งแสงสว่าง

ลำดับตอนที่ #4 : ความมืดในตำนาน

ไดโก้รีบออกเดินทางมายังโลกทันที ในสมัยนั้นการเดินทางจากดาวอังคารมาโลกนับเป็นสิ่งที่ง่ายมากด้วยระบบ มากิชิมา โอเวอร์ไดรฟ์ ที่สามารถนำพลังงานแสงมาใช้กับระบบยานอวกาศได้ ทำให้ไดโก้มาถึงโลกภายในเวลาเพียงไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เมื่อมาถึงโลกเขาก็รีบไปหา ยาสึมิ อดีตเจ้าหน้าที่ฝ่ายคอมพิวเตอร์ของ GUTS ซึ่งขณะนี้เป็นหัวหน้างานฝ่ายคอมพิวเตอร์ของ WASPP สาขาญี่ปุ่น

ณ ศูนย์บัญชาการของ WASPP

ชายคนหนึ่งอายุราวสามสิบปี นั่งอยู่บนโต๊ะทำงาน มือกดปุ่มบนคีย์บอร์ดอย่างรวดเร็วจนไม่น่าเชื่อ แสดงให้เห็นถึงความสามารถทางคอมพิวเตอร์ที่สูงส่งของเขา สีหน้าเขาเคร่งเครียดกับงานมาก แตกต่างจากเมื่อก่อนที่ดูร่าเริง เขาคือยาสึมินั่นเอง

"หัวหน้ายาสึมิคะ" เสียงเลขาหญิงของเขาเรียก "มีคนมาติดต่อขอพบท่านค่ะ เขาบอกว่าชื่อไดโก้ เป็นอดีตเพื่อนร่วมงานของท่านค่ะ"
"ไดโก้เหรอ ให้เข้ามาได้ครับ" ยาสึมิตอบไป
"ค่ะ"

สองสามนาทีต่อมา ชายหนุ่มผมสีน้ำตาล...อดีตผู้ร่วมงานของยาสึมิ..ไดโก้ ก็เดินเข้ามาในห้องนั้น

"เป็นไงบ้างยาสึมิ ตอนนี้นายเป็นถึงหัวหน้าฝ่ายของที่นี่เชียวนะ" ไดโก้ทักทาย
"ก็ไม่เท่าไหร่หรอกครับ" ยาสึมิตอบอย่างถ่อมตัว "แล้วไดโก้กับเรน่าล่ะครับ" เขาถามต่อ 
"อืมม์ ไม่เป็นไรมากหรอก เรน่าเขาสบายดี" ไดโก้พูด
"แล้วไดโก้มาที่นี่มีธุระอะไรงั้นเหรอครับ?" ยาสึมิถาม
"คือชั้นอยากให้นายหาข้อมูลของอุลตร้าแมนก่อนสมัยของพวกเราให้หน่อยสิ"
"อุลตร้าแมนงั้นเหรอครับ เดี๋ยวผมจะจัดการให้โดยด่วนเลยนะครับ" ยาสึมิตอบ
"อืมม์" ไดโก้ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะตอบออกมา

ยาสึมิก้มหน้าลงกดแป้นคอมพิวเตอร์อยู่นาทีกว่า ในที่สุดเขาก็เงยหน้าขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม

"พบแล้วครับ" ยาสึมิปาดเหงื่อบนหน้าผาก "ข้อมูลนี้เป็นข้อมูลลับสุดยอดของทาง WASPP เลยนะครับ ผมต้องใส่รหัสตั้งสิบกว่าครั้งกว่าจะผ่านระบบทั้งหมดเข้าไปได้"
"อย่างนั้นเหรอ แล้วมีอุลตร้าแมนอะไรบ้างล่ะ" ไดโก้เร่งอีกฝ่าย
"ตำนานมนุษย์ยักษ์แห่งแสงเริ่มตั้งแต่ปี 1965 ที่ผู้กำกับเอย์จิแห่งบริษัทซึบุราญ่าให้การว่าพบเห็นอุลตร้าแมน ถึงจะมีผู้พบเห็นไม่มากนักและส่วนใหญ่อยู่ในชนบท แต่ทาง WASPP สันนิษฐานว่าน่าจะเป็นเรื่องจริงเพราะมีหลักฐานจากสภาพเมืองที่ถูกทำลายย่อยยับ ประกอบกับคำให้การของผู้กำกับเอย์จิกับชาวบ้านที่เห็นเหตุการณ์ตรงกัน อย่างไรก็ตาม ไม่มีประวัติของอุลตร้าแมนคนนี้เพิ่มเติมอีกเลยครับ" ยาสึมิสาธยายยาว
"เหตุการณ์ตอนที่เจ้าชาแรนเจอร์มันปลุกยานาคามิขึ้นจากทะเลสาปริวกิโมริงั้นสินะ" ไดโก้คิด "แล้วยังมีข้อมูลของอุลตร้าแมนคนอื่นอีกไหม" เขาพูด
"มีอีกสี่ตัวครับ" ยาสึมิตอบ
"ตั้งสี่ตัวเชียวเหรอ"
"ครับ แบ่งเป็นสองชุด ชุดแรกเขาเรียกว่า อุลตร้าแมนไกญ่า กับ อุลตร้าแมนอากูล ครับ พวกเขามาในสมัยต้นศตวรรษที่ 21 ที่มนุษย์เรากำลังพยายามบุกเบิกอวกาศ ซึ่งนับเป็นจุดเริ่มต้นของโครงการนีโอฟรอนเทียร์ แต่สิ่งลึกลับจากต่างดาวที่มีลักษณะเหมือนแบล็คโฮล์ที่สมัยนั้นเรียกว่า วอร์มโฮลล์ ได้เข้ามาขัดขวาง ทางกองทัพหรือที่เรียกกันว่า ซิกก์ ไม่สามารถขัดขวางพวกมันได้ แต่ ทาคายาม่า กามุ กลับบังเอิญไปได้พลังลึกลับสีแดงที่ทำให้เขากลายเป็นอุลตร้าแมนสีแดงที่ชื่อไกญ่า และฟุจิมิยะ ฮิโรยะที่ไปได้พลังลึกลับสีฟ้าทำให้เขากลายเป็นอุลตร้าแมนสีฟ้าชื่อว่าอากูล พวกเขาปราบสิ่งที่จะมาทำลายโลกได้ และหายสาบสูญไปนาน เพิ่งปรากฏตัวอีกครั้งไม่นานนี้เอง ตอนนี้ทำงานอยู่ในป่าอเมซอนครับ" ยาสึมิพูดฉอดๆ จนไดโก้เองก็ยังแทบฟังไม่ทัน เขาสมกับเป็นยอดนักค้นคว้าของทาง WASPP จริงๆ
"ยังมีข้อมูลอีกไหม" ไดโก้ถามอีก
"ครับ อีกสองคนอยู่ในช่วงต้นศตวรรษที่ 21 เหมือนกัน ห่างจากยุคของเราไม่มากนัก ข้อมูลบอกว่ายุคนี้มนุษย์ค้นพบสัตว์พันธุ์ใหม่ๆจำนวนมาก ทางกองทัพจึงพยายามอนุรักษ์สัตว์เหล่านี้เอาไว้ แต่วัตถุลึกลับชื่อ คาออสเฮดเดอร์ ได้เข้าควบคุมพวกสัตว์จนมันคลั่งและอาละวาด แต่สมาชิกคนนึงของทีมที่พิทักษ์สัตว์ EYES ที่ชื่อว่ามุซาชิ บังเอิญได้รับพลังจากสิ่งมีชีวิตสีฟ้าจากอวกาศกลายเป็นอุลตร้าแมนคอสมอส เมื่อคอสมอสกำจัดคาออสเฮดเดอร์ได้เขาก็กลับไปในอวกาศ แต่ก็ยังมีเหตุการณ์ที่ทำให้เขาต้องกลับมาที่โลกอีก จนได้พบกับอุลตร้าแมนอีกคนที่ชื่อจัสติซ ตามข้อมูลว่าเขา "รวมร่าง" กับจัสติซจนกลายเป็น "อุลตร้าแมนเลเจนต์" เมื่อจัดการกับปัญหาต่างๆเรียบร้อย พวกเขาก็กลับสู่ห้วงอวกาศตามเดิม.." ยาสึมิพูดยาวอีก แต่ไดโก้ก็ฟังอย่างตั้งใจ เพราะตอนนี้ข้อมูลนั้นจำเป็นอย่างมากสำหรับเขา และโลกด้วย..
"ยังมีตัวอื่นอีกไหม" ไดโก้เร่งเร้า
"คิดว่าไม่น่าจะมีแล้วนะครับ" ยาสึมิเอ่ยหน้าละห้อย "ข้อมูลของ WASPP ในตอนนี้ก็มีอยู่เพียงเท่านี้เองครับ"
"เหรอ แล้วคนที่ชื่อมุซาชิอะไรนั่น จะหาเขาได้ที่ไหน"
"ตามข้อมูลบอกว่าตอนนี้เขาทำงานอยู่ที่ศูนย์วิจัยสัตว์ลึกลับในชิคาโกครับ" ยาสึมิตอบท่าทางร่าเริง
"งั้นชั้นคงต้องขอตัวก่อน" ไดโก้หันหลังกลับ "ขอบใจมากนะ ยาสึมิ" ก่อนจะเดินจากไป เขาหันขวับมาโบกมือลาด้วยรอยยิ้ม 
"ไม่เป็นไรหรอกครับ ไดโก้ ก็เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอครับ" ยาสึมิตอบด้วยรอยยิ้ม


                                                       %%%%%%%%%%


ศูนย์วิจัยสัตว์ลึกลับ ชิคาโก..

"เฮ้อ" หนุ่มวัย 30 กว่าคนหนึ่งพูดอย่างโล่งอกที่งานวันนี้เสร็จสิ้นจนหมดเสียที "แต่สิ่งที่คอสมอสพูดเมื่อวาน มันคืออะไรกันนะ เป็นความฝัน หรือความจริงกันแน่?"
"มุซาชิคุง" เสียงเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งเรียกขึ้น "มีคนขอพบนาย เค้าบอกว่าชื่อไดโก้"
"ชั้นไม่เห็นรู้จักเลย" หนุ่มวัยกลางคนพูดอย่างงงๆ "เอาเหอะ ให้เค้าเข้ามาเถอะ"
"อืม"

"สวัสดีครับ คุณมุซาชิใช่ไหมครับ ผมชื่อไดโก้" ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลอ่อนก้าวเข้ามาทักทายอย่างเป็นกันเองพร้อมกับยื่นมือให้ มุซาชิก็จับมือกับเขา "ไม่อ้อมค้อมนะครับ คุณใช่ไหมที่เคยมีพลังของอุลตร้าแมนคอสมอส"
"ครับ" มุซาชิรับคำ "แต่คอสมอสเขากลับไปในอวกาศแล้ว"
"มีการติดต่อจากคอสมอสรึเปล่าครับ" ไดโก้ถาม เพราะบางทีคอสมอสอาจจะทำเหมือนยูซาเรย์ก็ได้
"เอ่อ" มุซาชิลังเล นี่เขาจะพูดเรื่องส่วนตัวของเขาและคอสมอสให้กับชายแปลกหน้าผู้นี้งั้นหรือ แต่อะไรอย่างหนึ่งบอกให้เขาพูด อะไรอย่างหนึ่งบอกว่าชายคนนี้เชื่อถือได้ มุซาชิจึงตัดสินใจบอกออกไป "เมื่อวันก่อน คอสมอสส่งกระแสจิตมาหาผม เขาบอกว่าเขาอยู่ในอวกาศ กำลังต่อสู้ร่วมกับจัสติซอยู่"

"จริงเหรอครับ" ไดโก้พูด
"ครับ แต่ผมไม่แน่ใจว่ามันเป็นความฝันรึเปล่า" มุซาชิว่า
"ไม่ใช่ความฝันแน่นอนครับ" ไดโก้พูด


                                                       %%%%%%%%%%


ในอีกฟากหนึ่งของกาแลกซีอันโดรเมดา...อวกาศที่มืดสนิท..ดูเผินๆ มันก็คืออวกาศธรรมดา แต่ถ้าดูดีๆ จะพบว่ามันไม่ใช่อวกาศธรรมดา...อวกาศแห่งนั้นกำลังถูกปกคลุมด้วยหมอกควันสีดำแห่งความมืด มันกลืนทุกสิ่งในอวกาศ ทั้งดาวเคราะห์ ดาวฤกษ์ สิ่งมีชีวิต หรือแม้แต่แสงสว่าง..

แต่สิ่งที่อยู่บริเวณนี้ ก็ไม่ได้มีแต่ความมืดเท่านั้น มันยังมีแสงสว่างอยู่ด้วย แม้จะเป็นแสงสว่างที่ริบหรี่เต็มทีก็ตาม

ร่างของมนุษย์ยักษ์หรือที่เรียกว่าอุลตร้าแมนสองร่าง หนึ่งสีฟ้า อีกหนึ่งสีแดงสลับดำ มีแถบเหล็กสีเทายาวที่หน้าอก ดูไปก็คล้ายอุลตร้าแมนทีก้าอยู่บ้าง ซึ่งสองคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น เขาคือคอสมอสกับจัสติซ..

"จัสติซ" คอสมอสหันไปถามอีกฝ่าย "อวกาศแห่งนี้มันคืออะไรกันเนี่ย"
"ความมืด" จัสติซตอบ ตัวเขาสั่นอย่างเห็นได้ชัด "ความมืดในตำนาน"
"ความมืดในตำนานงั้นเหรอ" คอสมอสทวนคำ "มันคืออะไร"
"ในอดีตชั้นเคยได้ยินมาว่า เมื่อ 30 ล้านปีก่อน สิ่งนี้แหละที่ทำให้อารยธรรมมนุษย์แห่งยุคเก่าแก่ต้องล่มสลายไป" จัสติซตอบ หน้าเขาดูซีดลง "มันสามารถควบคุมทุกสิ่งที่มีพลังมืดแอบแฝงอยู่ได้ เว้นแต่เขาจะมีอำนาจจิตมากมายมหาศาลจึงจะต่อต้านการควบคุมของมันได้"
"อะไรนะ" คอสมอสกล่าวอย่างตกใจ "มันกลับมาได้ยังไงกัน??!"
"พวกเราไม่มีทางสู้กับความมืดในตำนานได้หรอก" จัสติซว่า "รีบหนีไปกันเถอะ"
"หึ.." คอสมอสหัวเราะ "นายรู้อะไรไหม"


ถ้าเราหมดกำลังใจ มันก็เท่ากับเรายอมแพ้...