อุ๊ย!!ต๊ายใจตรงกัน

ลำดับตอนที่ #1 : อุ๊ย!!ต๊ายใจตรงกัน

เช้าบรรยายกาศดีๆของฉันก็เริ่มขึ้น

"โอซาวะตื่นได้แล้วลูกสายแล้ว"  "เอ่แม่ค่ะนอนอีกหน่อยไม่ได้หรอค่ะนะนะ"  "นี้มันจะ8โมงแล้วนะเดียวขึ้นรถไม่ทันพอดี"  "หาอะไรนี้8โมงแล้วหรอแย่จังตายแล้วไม่ทันแน่น"  

ฉันโอซาวะนักเรียนของโรงเรียนโซเจนโอชั้นม.4ค่ะ  วันนี้เป็นวันเปิดภาพเรียนของฉันแล้วที่ฉันใฝ่ฝันก็คือชายหนุ่มผู้เลิศ  แต่คงจะอยากอะเพราะฉันยังหาใครไม่เจอเลยตลอดระยะเวลาที่ผ่านมามันก็ชั่งเฮงววยจิงๆกับชีวิตฉัน

"ตายแล้วไม่ทันแน่นเลยฉันโดนทำโทษอีกแน่นเลยคราวนี้  "อุ๊ยขอโทษค่ะ"  "เอ่อไม่เป็นรัยครับ" ถามไมฉันดูหน้ามืดชอบกลฉันเหมือนเป็นเจ้าหญิงเลยอะไรกันเนี้ยเทพบุตรแน่ๆ  (((((เอ่อตายแล้วต้องรีบเข้าเรียนลืมสนิดเลย))) 
"เอ่อฉันขอตัวก่อนนะค่ะขอโทษดวียค่ะ"   "เอ่อครับ"  "โอซาวะเทอมาสายอีกแล้วนะ"  "ขอโทษค่ะอาจาร์ย"  "นี้มีมี่จังวันนี้ฉันมีเรื่องดีดัวยละ"  "หาอย่างเทอนี้นะเรื่องดี"  "อืมเมื่อเช้าฉันเจอคนหนึ่งอะเค้าหล่อมากเลยตรงตามที่ใจฉันใฝ่ฝันเลยละ"   (((((ผู้ชายละนะน่ากวะมัดเลย))))  "ใคร่กันนะท่เทอพูดถึง"  "ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันรู้แค่ว่าเค้าน่ารักมากแถมยังทอีกตะหาก"  "หรอ" 

"มีมี่ฉันกลับแล้วนะบายจร้า"  "ยานจร้ากลับบ้านดีๆละ"   "เห้อน่าเค้ายังติดตาฉันอยู่เลยน้าเนี้ย"  "เข้านอนดีกว่าขอให้พรุ่งนี้เจอเทพบุตรอีกเหอะ"

เช้าวันต่อมา

อุ๊ยได้เดินมาโรงเรียนพร้อมกันเหมือนฝันเลยสงสัยจาเป็นเนื้อคู่อะ คิรคิร

 "อรุณสัวดมายะมะไปเล่นบอลกัน"   "อืมเดียวเอากระเป๋าไปเก็บทีล็อกเกอร์ก่อนแล้วกันเดียวตามไป"  "เอ่อๆตามมาเร็วๆนะ" 

โอซาวะเทอกำลังมองใครอยู่นะ  "ก็เทพบุตรที่ฉันบอกเทอเมือวานงัย"  "หาใช้คนนั้นหรือป่าวเทออย่าบอกนะว่าเทอชอบรุ่นพี่มายามะอะ"  "อ๊ะเข้าซือมายามะหรอ"  "อืมเป็นเจ้าชายของบันดาสาวๆในโรงเรียนเลยละเทอนี้เชยจังเลยนะโอซาวะ"  "ใครจะไปรู้ละมีมี่แต่เขาคือเจ้าชายที่ฉันรอมานานทำงัยดีละ" "เทอนี้จิงๆเลยนะโอซาวะฉันก็ไม่รู้จะทำอย่างงัยกับเทอดี"

ไปดูรุ่นพี่แตะบอลดีกว่า

"มายามะรับ" อุ๊ยมายามะน่ารักมากเลยละตอนนี้เท่ๆมากๆเลย     ((ทาม ไม่คนคลังใคร่รุ่นพี่ถึงเยอะอย่านี้จะตาลายแล้วนะ))                         

กิ่งก่องๆๆๆๆๆๆๆ  เสียงอ๊อดเข้าแล้ว

"ตายแล้วฉันยังหาไม่เจอเลยอยู่ไหนนะทำงัยดีละที่นี้เข้าห้องก่อนดีกว่าไม่นั้นโดนอาจาร์ยว่าเอาแน่นๆ"  ฉันวิ่งดัวยความเร็วอย่างแรงแต่แล้วก็ "อุ๊ยขอโทษค่ะ"  "เอ่อไม่เป็นรัยครับเป็นรัยมากไม่ครับ"  "เอ่อไม่ค่ะ"ต๊าย !!0_0!!  รุ่นพี่มายามะ  "เอ่อคือ"  "ครับ"  "ฉันต้องรีบไปไปก่อนนะค่ะ"  "เอ่อครับ"  ((อะรัยขอผู้หญิงคนนี้เนี้ย)) 

"มีใครรู้บ้างไหมว่าโอซาวะไปไหนทำไมยังไม่เข้าเรียน"  "มาแล้วค่ะอาจาร์ย"  "เทอไปไหนมา"  "เอ่อๆเข้าห้องน้ำค่ะ"  "เทออย่ามาโกหกครู"  "ไปยืนหน้าชั้นเรียนแล้วชั่วโมงหน้าค่อยเข้านี้คือการลงโทษ"   "ค่ะอาจาร์ย"  "อะไรกันนี้ชีวิตฉันนอกจากจะโดนทำโทษแล้วยังได้คุยกับรุ่นพี่มามะได้แป๊ปเดียวเองทำไม่สวรรค์ถึงทำอย่าง"

รุ่นพี่เดินมาทางนี้แล้วทำยังดีอะฉันต้องอับอายอีแล้วน่าอายจัง

"เอ่อคือโทษครับเทอได้ทำไอ้นี้ตกไว้หรือป่าวครับ"  "อืมใช้ค่ะ"  "ผมเห็นเทอหาอันนี้อยู่ก็เลยเอามาให้เพือใช้ของเทอ"  "เอ่อขอบใจมากเลยค่ะรุ่นพี่มายามะ" ((((โอ๊ยในที่ซูดก็หาเจอซะที่)))) "มันคงเป็นของสำคัญมากเลยนะเทอถึงดีใจสุดสุด"  "ค่ะมันเป็นของสำคัญสำหรับฉันคุณพ่อท่านให้มาก่อนที่ท่านจากเสียนะค่ะ"  "เอ่อครับ"  "อืมเสียใจดัวยนะแล้วก็ดีใจที่หามันเจอ"  "ค่ะขอบคุณรุ่นพี่มาก" "อืมงั้นผมไปนะครับ"   "อ่อค่ะเอ่อรู้พี่ค่ะฉันโอซาวะยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"  "เอ่อครับผมมายามะครัยยินดีที่ได้รู้จัก"  "เช่นกันค่ะ"  "เช่นกันครับ" 

กิ่งก่องๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ได้เวลาพักเที่ยงพอดีอืมถ้าไม่รังเกียจกินข้าวกลางวันดัวยกันนะค่ะ   (((((ฉันพูดอะไรไปเนี้ยตายแล้ว))))))  เอ่อเป็นการที่เก็บสร้อยฉันได้นะค่ะหรือว่าไม่ว่าง
"เอ่อได้ซิ"  เหมือนฉันกำลังฝันเลยแฮ่  "อิ่มจังอร่อยดัวยขอบคุณนะโอซาวะ"  (((รุ่นพี่เรียนซือดัวยดิจัยดีจัย))))"อืมไม่เป็นรัยค่ะถ้ารุ่นพี่อยากกินอีกฉันก็ทำมาให้กินได้"  "ไม่ละครับอย่าเลยเกรงใจป่าวๆ"  "ไม่เลยค่ะฉันทำได้แต่รู่นพี่จะกินหรือป่าวละค่ะ"  "ถ้าทำมาพี่ก็กิน"  "งั้นต่อไปนี้ทำมาหัยพี่กินทุกวันเลยนะค่ะ"  "ได้ซิแต่อย่าลืมทำมาละไม่นั้นพี่ไม่มีรัยกินแน่น"  "ไม่หรอค่ะฉันไม่ลืมแน่นนอน" 

"มายามะหาตั้งแน่นแก่ตั้งนานอยู่นี้เองไปเล่นบอลกัน"  "เอ่อไปดิ"  "งั้นพี่ไปก่อนนะหัวงว่าคงได้กินอร่อยๆอย่างนี้อีกนะครับ"  "ค่ะเพื่อรุ่นพี่ทำมาแน่นนอนค่ะ"  "อืมงั้นพี่ไปแล้วนะ"  "ค่ะเอ่อรุ่นพี่ฉันขอเรียกรุ่นพี่ว่ายามะคุงได้ไมค่ะ"  "มันดูแปลกๆนะคุงเนี้ยแต่ไม่เป็นรัยเรียกได้งั้นนพี่เรียกเทอว่าซาวะจังนะ"  "ได้ซิค่ะ"  "อืมพี่ไปก่อนนะ" "อืมรุ่นพี่ค่ะตามไปดูได้หรือป่าวค่ะ"  "ได้ซิตามมาแล้วกัน"  "คร๊า!!!!!!!!!!!!!!!" 

"เทอเป็นรัยนะโอซาวะ"  "มีมี่เทอรู้อะไรไหมวันนี้ฉันนั้งกินข้าวกับรุ่นพี่ละ"  "บ้านะเทอพูดเป็นเล่น"  "จิงๆ"  "ตายแล้วดีจังฉันไม่ค่อยเห็นเขาสนิดกับผู้หญิงคนไหนเป็นพิเศษเลย"  "มีมี่งั้นฉันก็มีสิทธฺละซิ"  "เรื่องนี้ฉันก็ไม่รู้นะอยู่ที่รุ่นพี่"  "อืมไปแล้วนะ"  "จาไปไหนอะ" "ไปดูรุ่นพี่แตะบอลอะไปป่าว"  "ไม่ละไปเถอะ"  "อืมๆๆไปแล้วนะ"  "จ้า"  "ไปซือน้ำให้รุ้นพี่ก่อนดีกว่ารุ่นพี่จากินอะไรดีนะ"  อุ๊ยรุ่นพี่มองมาทางนี้ดัวยเท่จังเหมือนคนละขั่วเลยฉันกับเขาอะ

"อ่าวซาวะจังมาทำอะไรตรงนี้"  "เอ่อวือน้ำมาให้ค่ะ"  "เอ่อขอบใจนะครับ"  "เอ่ไม่เป็นรัยค่เห็นรุ่นพี่เล่นเหนือยๆเลยเอามาให้"  "โห่มีแฟนคลับเยอะจังเลยนะค่ะรู่นพี่เนี้ย"  "เอ่อหรอพี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน"  "แล้วไม่มีใครถูกใจสักคนเลยหรอค่ะ"  "เอ่อไม่มีหรอพี่รู้สึกว่ามีแล้ววุ่นวายนะ"  ((อย่างนี้ฉันก็หมอสิทธิ์สิเนี้ยเศร้าเลยอกหักซะแล้ว))) "แย่เลยนะค่ะอย่างนี้"  "พี่ไม่อยากให้คนที่เค้ารักพี่เจ็บตัวนะ"  "ไม่หรอค่รุ่นพี่คิดมากแต่"  "อืมงั้นฉันไปเรียนแล้วนะค่ะ"  "เรียนตึกไหนหรอ"  "ตึกเจนะค่ะ"  "เอ่อพี่เรียนตึกนั้นพอดีเดินไปดัวยกันไหมละ"  "เอ่อค่ะ" ((ฉันเหมือนจะมีหัวงน่าแต่ขอแค่รุ่นพี่อย่าหลอกกันนะเดียวฉันจารักไปมากกว่านี้))  "อืมฉันเรียนห้องนี้ละค่ะไปแล้วค่ะ"  "เอ่อครับ"  "เอ่อรุ่นพี่ค่พตั้งใจเรียนนะค่ะ"  "เอ่อครับเหมือนกันนะตั้งใจเรียนเข้าละ"  "ค่ะ"  "นี้โอซาวะเมือกี้ฉันเห็นเหมือนรุ่นพี่มายะเลยอะ"  "เอ่อก็ใช้นะซิ"  "หาเทอเดินมากับเค้าได้ยังงั้นอย่าบอกนะว่าเทอสารภารักกับเค้าอะ"  "บร้าหรอฉันยังไม่กล้าขณะนะน"  "แล้วอะรัยละ"  "ก็เข้าเรียนตึกนี้ก็เลยเดินมาพ้อมกันนะ"  "เอ่อไม่เบาเลยนะเทอนี้"