หนุ่มกะเพราไก่กับยัยไข่ดาว - นิยาย หนุ่มกะเพราไก่กับยัยไข่ดาว : Dek-D.com - Writer
×

    หนุ่มกะเพราไก่กับยัยไข่ดาว

    เมื่อการพบกันครั้งแรกไม่น่าพิสมัยสักเท่าไหร่ แถมประธานนักเรียนสุดหล่อของเราต้องขอความช่วยเหลือจากยัยไข่ดาว...อะไรจะเกิดขึ้น...

    ผู้เข้าชมรวม

    112

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    112

    ความคิดเห็น


    3

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  1 ก.ย. 66 / 17:57 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ลูกแบตนำโชค( ร้าย )
    "...ได้ยินไหม เสียงหัวใจฉันโทรมา อยากให้เธอรับ...รับรู้ว่าฉันเสียใจ..." 
    " ณัฐ!!! รับโทรศัพท์ด่วน แม่โทรมา " ดิวตะโกนบอกฉันขณะที่ฉันกำลังฝึกเทควันโดให้เด็กม.1อยู่
    " น้องคะ...เดี๋ยวลองซ้อมเตะไปก่อน เดี๋ยวพี่มา ดิว...มาดูน้องด้วย "
    " ฮัลโหลค่ะ มีอะรัยคะแม่ "
    " วันนี้แม่กลับบ้านดึก ณัฐกับนิคกลับบ้านกันเองนะ "
    " ค่ะ งั้นณัฐขอไปทำงานบ้านดิวนะคะแม่ "
    " ตามใจ อย่ากลับเย็นนักล่ะ "
    " ค่ะแม่ " ฉันว่า ก่อนจะตัดสายไป
    " ณัฐ แม่โทรมา มีรัยหรอ " ดิวถามด้วยความอยากรู้(อยากเห็น)
    " ไม่มีรัยหรอก แม่โทรมาบอกว่าให้กลับบ้านเอง วันนี้แม่กลับดึก ณัฐเลยขอแม่ไปทำงานบ้านดิวซะเลย "
    " บ้านดิวอีกแล้วหรอ จะไปลอกการบ้านสิไม่ว่า "
    " โธ่ ดิวก้อรู้ว่าณัฐไม่ค่อยเก่งเลขสักเท่าไร ถ้างั้นดิวก้อช่วยติวเลขให้ณัฐบ้างดิ่ " ฉันพูดด้วยน้ำเสียงขอร้องแกมบังคับนิดๆ ก้อยัยดิวเนี่ย เก่งคณิตโครตๆๆเลย
    " อีกแล้ว กี่ทีก้อพูดอย่างนี้ พอเอาเข้าจริงก้อหลับคาหนังสือ "
    " ก้อมันง่วงนี่นา " จิงๆนา มันง่วงนี่ อะไรนักก้อม่ายรู้ มึนจะตาย
    " พี่ณัฐพี่ดิว ทำไมไม่ไปดูแลน้อง " นิค น้องชายของฉันตะโกนบอกมา แต่ยังหาตัวมันไม่เจอเลยค่ะ มาแต่เสียง
    " เออนิค แม่โทรมาบอกว่าให้กลับกันเอง วันนี้แม่กลับดึก นิคจะไปบ้านพี่ดิวกับพี่รึป่าว "
    " ไม่ไปหรอก นิคจะไปหาพ่อที่บริษัท เบื่อบ้านพี่ดิวแล้ว มีแต่หนังสือคณิตฯ อ่านซะตินกาขึ้นเลย " นิคพูด
    พร้อมล้อเลียนยัยดิว โดยที่ไม่ทันสังเกตสีหน้าของดิวในขณะนั้น
    " ไอ้นิค เดี๋ยวเหอะ " ดิวพูดพร้อมกับวิ่งไล่ตีนิครอบโรงยิม ไอ้สองคนนี้ท่าจะบ้า เล่นอะรัยกันยังกะเด็กๆ ปัญญาอ่อนอ่ะ แต่ช่างมันเถอะ ไปกินอมยิ้มดีกว่าเรา......(แกนั่นแหละ...ปัญญาอ่อนกว่าชาวบ้านเค้า:UltimateLove)
    และในขณะที่ฉันเดินผ่านสนามแบตมินตันในโรงยิมเพื่อไปยังสถานที่ซ้อมเทควันโด เหมือนว่าฟ้าแกล้งกันบันดาลให้ลูกแบตที่นายอิง ประธานนักเรียนและประธานชมรมแบทมินตัน ตบใส่เพื่อนนั้นตกลงบนหัวฉันอย่างแรง ราวกับจับวาง
    " โอ๊ย...อะไรตกใส่หัวเนี่ย นี่...ลูกแบทนี้เป็นของใคร เวลาตบหัดดูหัวคนด้วยสิ..." ฉันบ่นพร้อมกับเก็บลูก
    แบตแล้วถูหัวไปมาด้วยความเจ็บ
    " ขอโทษครับ เป็นรัยมากมั้ยครับ "
    " ถามอะไรโง่ๆ ก้อเจ็บน่ะสิ นี่นายเป็นประธานนักเรียนประสาอะรัยเนี่ย กะอีเรื่องแค่นี้ ไม่น่าฉลาดน้อยเล้ย " ฉันพูดด้วยความโมโห ก้อจิงนี่นา
    " พี่ณัฐมีอะรัยเนี่ย อ้าวพี่อิง มีอะรัยกันน่ะ " นิคถามด้วยความแปลกใจ
    " อ้าว...นี่พี่สาวนิคเหรอ ดุชะมัดเลย "
    " นี่ นายหาว่าฉันดุเหรอ " แง่ง..เดี๊ยะกัดหูหลุดเลย
    " ก้อจริงมั้ยล่ะ ขอโทษแล้วก้อมาด่าซ้ำอีก เห็นอยู่ว่าเค้าเล่นแบตกันอยู่ ถ้าไม่เดินเข้ามาก้อไม่โดนหรอก " ดู๊.....นายนั่นมันว่าสิ ปากจัดชะมันเรยอ่ะ
    " นี่นายหา..."
    " หยุดๆๆๆๆไปเหอะพี่ณัฐ 4โมงแล้ว บอกว่าจะไปทำงานบ้านพี่ดิวไม่ใช่เหรอ พี่ดิวเค้านั่งรออยู่ " นิดพูดตัดบทก่อนจะลากฉันไปหายัยดิวที่นั่งบีบสิวอยู่หน้าโรงยิม
    " อิง...มีอะรัยกันน่ะ " โน้ตที่เพิ่งเดินเข้ามาถามด้วยความสงสัย
    " ก้อยัยตัวดีนั่นน่ะดิ่ เดินผ่านสนามมาแล้วบังเอิญโดนลูกแบตที่เราหวดไป โวยวายลั่นโรงยิมเลย ดีที่นิค มาไกล่เกลี่ยทัน " อิงบรรยาย
    " เฮ้ย แต่ก้อน่ารักดีนา แบบเนี้ยะ สเป็กนายไม่ใช่หรอ "
    "มันก้อใช่ แต่ดุชะมัดเลยว่ะ"
    " เออๆๆๆ...เย็นนี้ไปไหนดีง่ะ ไปหาอะรัยกินดีกว่า " โน้ตพูดพร้อมกับเอามือลูบท้อง
    " ก้อดีเหมือนกัน งั้น...ไปร้านแม่นายสิ ชั้นจะได้กินฟรีด้วย "
    "แหม ไม่ค่อยจะงกแลยนะไอ้เวร"
                ------------------------------------------

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น