คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Sister story SS : บทนำ น้องสาววุ่นวายกับพี่ชายทั้งหก
บทนำ น้องสาววุ่นวายกับพี่ชายทั้งหก
“ตื่นได้แล้วค่ะสาวน้อย” นาฬิกาปลุกยามเช้าสำหรับฉัน ‘พี่บูรณ์’ พี่ชายคนโตของบ้านทำหน้าที่อย่างเช่นทุกวัน พี่ชายคนนี้เป็นนาฬิกาปลุกที่ดีที่สุดเลย “วันนี้มีสอบตอนเช้านะเชอรีน อย่าลืม !” นอกจากเป็นนาฬิกาปลุกยามเช้าเขายังเป็นปฏิทินประจำบ้านด้วยล่ะ ^____^
“อื้อ เชอรีนไม่ลืมหรอกค่ะ” ฉันตอบด้วยน้ำเสียงงัวเงีย ก่อนที่จะเด้งตัวจากที่นอนสุดนุ่ม เหลือบไปมองนาฬิกาที่วางอยู่หัวเตียงนี่เพิ่งจะหกโมงเช้าเองหรอเนี่ย พี่บูรณ์รีบปลุกฉันไปหรือเปล่าวิชาแรกที่สอบก็เริ่มตั้งเก้าโมงเช้า แต่ช่างเหอะไปอาบน้ำดีกว่าไม่งั้นสายแน่นอน
หนึ่งชั่วโมงผ่านไป
ฟืด ฟืด
“กลิ่นอะไรห๊อมหอม” ทันทีที่ฉัยทำธุระส่วนตัวเสร็จเรียบร้อยฉันก็รีบลงมาห้องโถงเล็กๆข้างล่างเพื่อทานอาหารเช้าทันที เพราะฉันได้กลิ่นอาหารลอยโชยตลบอบอวนทั้งบ้าน
“อาหารเช้าของเชอรีนพี่ทำเสร็จพอดีเลย ข้าวต้มกุ้งของโปรดของเชอไง” พ่อครัวคนสำคัญประจำบ้าน ‘พี่กัน’ พี่ชายคนที่สองของฉันเอง ถ้าขาดเขาไปพวกเราทุกคนคงต้องผอมแห้งและเป็นโรคขาดสารอาหาร
“กลิ่นหอมถูกใจเชอรีนมากเลย”
“ทำท่าสูดกลิ่นอาหารเหมือนหมาพุดเดิ้ลเลยนะเชอออออออ” เสียงที่ไม่เข้าหูสุดๆ หึ! จะเป็นใครไปได้ล่ะ ‘พี่แกงส้ม’ พี่ชายคนที่สี่ของบ้านกวนประสาทฉันไม่เว้นแต่ละวัน แถมยังปากไม่ดีอีกด้วยเขาคนนี้ทำให้ฉันเป็นคนปากไวมากเวลาอยู่กับเขา
“เคเอสกัดเชออีกแล้วนะ” เคเอส เป็นชื่อย่อของพี่แกงส้ม ฉันมักจะเรียกเขาประจำเวลาที่ฉันไม่อยากนับถือ
“แบร่ :P “ เขาแลบลิ้นใส่ฉัน น่าหมั่นไส้ชะมัดเลย (>v<)
“เชอรีนทำไมยังไม่ทานข้าวเช้าล่ะ เดี๋ยวมันเย็นจะไม่อร่อยนะ” พี่บูรณ์บอกกับฉัน แต่เอ๊ะ พี่ชายคนที่หนึ่งก็พูดถึงแล้ว คนที่สองก็แล้ว คนที่สี่ก็แล้ว นี่ฉันลืมพี่ชายคนที่สามไปได้ยังไงกันเนี่ย Y_Y
“เชอลืมหน้าที่สำคัญค่ะ” ฉันรีบวิ่งขึ้นไปข้างบนเพราะเหลือบดูนาฬิกาตอนนี้ก็เจ็ดโมงครึ่ง ถ้าฉันปลุกเขาช้ากว่านี้ต้องเข้าสอบสายชัวร์เลย “พี่อ้นตื่นได้แล้ว” เมื่อเปิดประตูเข้าไปฉันเห็นเขากำลังนอนคลุมโปรงเหมือนผีมัมมี่ เรียกเสียงก็ไม่กระดุกกระดิกสักนิดเดียว “พี่อ้นนนนนนนนน !”
“อือ” เขาตอบกลับมาแค่นี้ T^T
“ตื่นได้แล้ว โตป่านนี้ยังต้องให้เชอรีนมาปลุกอีกนะ”
“รู้แล้วน่า นี่เกิดมาเป็นน้องสาวหรือเป็นแม่เนี่ย” เขาผลักหัวฉันจนเกือบตกเตียง หน็อย ! พี่อ้นนะพี่อ้นชอบทำให้ฉันอารมณ์ไม่ดีอยู่เรื่อยเลย ‘พี่อ้น’ พี่ชายคนที่สามของบ้าน เป็นคนที่ฉันลืมบ่อยที่สุดเพราะเวลาจะทำอะไรสักอย่างก็ทำช้าอย่างกับตาแก่ แต่เขาก็เป็นที่รองรับอารมณ์ที่ดีที่สุดของฉันนะ เพราะเวลาฉันโวยวายเขาเป็นคนเดียวที่ไม่ตอบโต้อะไรทั้งสิ้น เพราะอะไรน่ะเหรอเพราะเขากำลังงงอยู่นะสิ (ฉันควรจะดีใจใช่มั้ย) ^_^
“ฮั่นแหนะ ! พี่อ้นนนนนนนนนน ลุกเดี๋ยวนี้เลยนะ” เผลอแปบเดียวล้มตัวลงนอนอีกแล้ว (-_-‘)(T^T)
“หน้ายู่แต่เช้าเลย เป็นอะไรห๊ะเชอรีน” กำลังจะพูดถึงพอดีเลย ‘พี่ดิว’ พี่ชายคนที่ห้าของบ้านและตัวใหญ่ที่สุดในบ้านด้วยเขาคนนี้เป็นพี่ชายที่โหดที่สุดเพราะเขาชอบทำหน้าโหดและพูดเสียงดังใส่ฉัน เขาบอกว่าฉันดื้อไม่ยอมฟังใคร แต่เขาก็เป็นคนที่คอยปกป้องฉันเสมอเวลาโดนเพื่อนรังแก J
“ก็พี่อ้นน่ะสิ ทำตัวเหมือนเด็กไม่ยอมตื่น” ฉันฟ้อง
“เป็นเรื่องปกติเชอรีนยังไม่ชินอีกหรอ” เขาโอบไหล่ฉันและเดินลงบันไดไปพร้อมกัน
“ชินค่ะ แต่วันนี้พี่อ้นต้องไปส่งเชอรีน เขาก็ไม่น่าลืมนะ อีกอย่างเชอก็บอกเขาไว้แล้วด้วย “ฉันพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจ
“ถ้าพี่อ้นตื่นไม่ทัน พี่ไปส่งเชอรีนก็ได้” ถึงแม้พี่ดิวจะโหดที่สุดแต่เวลาใจดีเขาก็ใจดีที่สุดเหมือนกัน ฉันอยากให้เขาเป็นแบบนี้บ่อยๆจังเลย ฉันจะได้ไม่ต้องกลัวเวลาอยู่กับเขา J
“มาแล้วนั่นไง ทำหน้ายู่มาแต่ไกล” พี่แกงส้มพูดเมื่อเห็นสีหน้าที่ไม่ดีเท่าไหร่นักของฉัน
“ทำหน้ายู่ยี่เหมือนแมวถูกขังในตู้เย็น” พี่ตั้มเสริม ‘พี่ตั้ม’ พี่ชายคนเล็กของบ้าน เป็นคนที่สานสัมพันธ์ของคนในบ้านเข้าด้วยกัน เขามักจะสร้างความสุขให้กับคนที่อยู่ใกล้ตัวเขา ไม่ต้องทำอะไรมากหรอกแค่เห็นหน้าเขาฉันก็หัวเราะได้แล้ว
“ไม่ต้องถามเลย เรื่องพี่ชายคนที่สามแน่นอน” พี่กันพูดอย่างรู้ทัน
“อ้นทำให้เชอรีนอารมณ์เสียแต่เช้าเลยสิ” พี่บูรณ์พูดต่อ ทุกคนในบ้านต่างก็รู้นิสัยของกันและกัน เพราะฉะนั้นมันก็ไม่แปลกถ้าทุกคนมองหน้าฉันก็รู้ว่าฉันคิดอะไรและรู้สึกอย่างไร
“ใช่ค่ะ พี่อ้นไม่ยอมตื่น เชอเรียกต้องหลายครั้งแล้วก็ยังนอนคลุมโปรงเป็นผีมัมมี่อยู่ใต้ผ้าห่มนั่น” ฉันฟ้อง
“ขี้ฟ้องจังเลยนะ” พี่อ้นคนที่ฉันกำลังว่าอยู่นั้นเดินลงมาพอดี
“ใช่เชอเช่อขี้ฟ้องมากเลยพี่อ้น” พี่แกงส้มไม่เคยเข้าข้างฉันเลย T^T
“เคเอสยังอยากมีปากไว้กินข้าวอยู่มั้ย”
“โห! น่ากลัวจังเลย”
“ไอเคเอสสสสสสสสเอ้ย!” :X
“ไม่เอาน่าเชอรีน ไม่เรียกพี่แกงส้มแบบนั้นสิ”พี่กันเตือนฉัน
“ใช่อย่าเรียกพี่แบบนั้นสิเชอเช่อ”
“พี่กันก็ดูพี่แกงสิ กวนประสาทเชอรีนอยู่เรื่อยเลย”
“เอาล่ะเลิกทะเลาะกันแล้วรีบมาทานข้าวเช้าดีกว่า ไม่อย่างนั้นทุกคนจะไปเรียนและทำงานสายนะ” พี่บูรณ์พี่ใหญ่ของบ้านหยุดสงครามของพวกเราไว้ทัน ฉันนั่งลงระหว่างพี่กันกับพี่อ้น มีพี่บูรณ์นั่งอยู่หัวโต๊ะ พี่แกงส้มนั่งตรงข้ามกับฉันและขนาบด้วยพี่ดิวกับพี่ตั้ม บ้านของเรามักจะมีเสียงหัวเราะและศึกสงครามกันเกือบทุกวัน แต่นั่นก็ทำให้ฉันรู้ว่ายังมีพี่ชายอีกตั้งหกคนที่คอยห่วงใยและดูแลถึงแม้ว่าฉันจะไม่มีพ่อแม่แล้วก็ตาม เป็นเรื่องน่าเศร้าที่ไม่เศร้าสำหรับฉันเท่าไหร่นะ เพราะเพื่อนๆก็บอกว่าอิจฉาฉันเพราะมีพี่ชายหล่อเท่ห์และน่ารักถึงหกคน แต่น่าแปลกที่พวกเขาไม่มีใครมีแฟนเลยสักคน
ชุลมุนวุ่นวายกันทั้งบ้านเลยมั้ยล่ะ
หึหึ! ยังไงไรท์เตอร์ขอฝากคอรบครัวแสนน่ารัก
ทั้งเจ็ดคนไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของรีดเดอร์ด้วยนะ
ชายบูรณ์ ชายกัน ชายอ้น ชายแกง ชายดิว
ชายตั้มและหญิงเล็กรีน ><
:-Daisy ✿
ความคิดเห็น