ผู้วิจารณ์: Beatrice
ชื่อเรื่อง: White Darkness
นามปากกา: พอพาน

สวัสดีค่ะไรท์พอพาน แนะนำตัวกันซักนิส ชื่อ บี นะคะ เนื่องจากคุณหนึ่งลงมาแค่สามตอนเนื้อหาอาจจะยังไม่ชัดเจนฉะนั้นถ้าบีวิจารณ์ผิดผลาดก็ขอโทษด้วยนะคะ//โค้ง
ชื่อเรื่อง (3/5)
White Darkness ถ้าให้แปลตรงตัวเลยก็คือ‘ความมืดสีขาว’ แล้วความมืดสีขาวมันเกี่ยวกับเนื้อเรื่องยังไง?นั่นสิค่ะในกรณีนี้เลยอยากให้มีชื่อภาษาไทยหน่อย ถ้าจะตั้งชื่อเรื่องโดยไม่มีภาษาไทยก็ต้องตั้งอะไรที่มันกระชับ เข้าใจง่ายและสามารถบ่งบอกได้ถึงเนื้อเรื่องว่าเป็นแนวไหน
ความสวยงาม+หน้าบทความ (5/10)
หั่นเป็น2ส่วนนะคะ
ความสวยงาม อันนี้บีจะไม่ซีเรียสนะคะแค่มีธีมก็พอใจแล้วน่อ! แต่นี่มีทอก์คด้วย ธีมก็สวยสีเข้ากันได้ดี เต็ม4คะแนนให้4เลยค่ะ! ส่วนหน้าบทความเต็ม 6 คะแนน ให้ 1 คะแนนค่ะ ทำไม? เพราะว่าไม่มีการแนะนำเรื่องเลย อย่างน้อยๆมีแค่บทพูดบทสองบทที่เกี่ยวกับเนื้อหามาแปะไว้ก็ได้ หน้าบทความก็เหมือนปกหลังแหละค่ะ ให้คุณหนึ่งลองคิดดูนะคะ ปกติถ้าหยิบหนังสือมาเล่มหนึ่ง เราจะชอบพลิกดูด้านหลัง อ่านเรื่องย่อแล้วคิดว่ามันน่าสนใจมั้ย? ถ้าเราซื้อไปจะคุ้มรึเปล่า? นิยายเรื่องนี้ก็เช่นเดียวกันค่ะ ถ้าคุณหนึ่งหยิบหนังสือมาพลิกดูด้านหลังแล้วเล่มนั้นไม่มีเรื่องย่อไม่มีเนื้อหาบอกอะไรเลยมีแค่หน้าปกสวยๆคุณหนึ่งจะยอมเสี่ยงซื้อมันมาอ่านมั้ยล่ะคะ ถ้าในกรณีที่เป็นนามปากกาดังๆหรือนักเขียนคนโปรดเราก็ต้องยอมเสี่ยงอยู่แล้วแต่ลองคิดถึงนักเขียนหน้าใหม่อย่างเราดูสิค่ะ...จะยอมเสี่ยงรึเปล่า หนังสือเมืองไทยยิ่งขายแพงอยู่ด้วย-..- ถ้าซื้อมาอ่านแล้วไม่สนุกคงผิดหวังน่าดู
พล็อตเรื่อง (7.9/10)
ในส่วนของพล็อตบีจะขอไม่พูดอะไรมากนะคะเพราะคุณหนึ่งเพิ่งลงมาได้แค่3ตอน = =;; ถ้าบีตีความอะไรผิดเดี๋ยวจะโดนว่าอีก พล็อตของคุณหนึ่งยังดูมองไม่เห็นอย่างแน่ชัดนะคะ คือยังดูมองไม่เห็นอะไรเหมือนไม่ได้วางพล็อตอย่างละเอียดเอาไว้หรือง่ายๆคือแต่งไปตามฟิลลิ่งอ่ะ แบบคิดพล็อตไว้ก็คิดแค่คราวๆว่า พระเอกเป็นหมอ นางเอกอย่างนู้นอย่างนี้แล้วมาเจอพระเอกมีปมเล็กๆคือบลาๆๆแบบนี้เรียกว่าพล็อตคราวๆค่ะ ขอไม่หักมากนะคะเพราะส่วนนี้บีก็ใช้เซนส์นิดๆเหมือนกัน ถ้าพูดอะไรผิดก็ขอโทษด้วยนะคะ
การดำเนินเรื่อง+เนื้อเรื่อง (4/10)
การดำเนินเรื่องขอบอกได้เลยว่า เร็ว...มาก = =;; เร็วจริงๆค่ะ ยิ่งไม่ได้บรรยายฉาก กิริยาอะไรรอบๆตัวเลยยิ่งทำให้การดำเนินเรื่องดูเร็วเข้าไปใหญ่ การตัดฉากก็ตัดเร็ว ฉะนั้นการดำเนินเรื่องเร็วมากๆเร็วไปหมดจะขอตัดคะแนนเยอะหน่อยนะคะ มาดูในส่วนของเนื้อเรื่องดีกว่า เนื้อเรื่องของคุณหนึ่งยังไม่ค่อยมีสมเหตุสมผลเท่าไร ใช่อยู่ค่ะมันเป็นนิยายแล้วคุณเองก็เขียนไว้หน้านิยายแล้วด้วยว่าอ่านเอามันส์อย่าเครียดแต่บีว่าจริงจังไว้นิดๆก็ดีนะคะ ยึดหลักความจริงหน่อย จริงอยู่ที่พระเอกเคยผ่าตัดไตแต่หมอต้องทำหน้าที่รับผิดชอบชีวิตคนนะคะ ถ้าเป็นหัวหน้าจริงๆเขาไม่เอาคนสะเปะสะปะมาผ่าตัดหรอกค่ะ เขาต้องเอาหมอที่เชี่ยวชาญหรือเฉพาะทามาผ่าตัด ส่วนเรื่องพวกปมบีจะขอไม่พูดเลยนะคะเพราะลงมาแค่3ตอนคงยังจับอะไรไม่ค่อยได้อยู่แล้ว อ่อแล้วก็เรื่องชื่อค่ะ ไม่บอกชื่อพระเอกเลย มาบอกก็ตอน 2 ยิ่งหน้าบทความไม่มีการแนะนำตัวละครหรือเรื่องย่อยิ่งต้องบอกชื่อใหญ่ ไม่งั้นคนอ่านจะไม่รู้เรื่องนะคะ
การบรรยาย (4/10)
เหมือนจะเน้นบทสนทนาเกินไปทำให้การบรรยายถูกลืม! บรรยายน้อยมากกกถึงมากที่สุด ขาดการบรรยายฉาก สถานที่ สีหน้า ลักษณะหน้าตาของตัวละครและหลายๆอย่างเลยทำให้เวลาอ่านแล้วรู้สึกติดๆขัดๆ ขาดอรรถรสเอามากๆ และนอกจากนี้ยังทำให้รีดเดอร์นึกภาพไม่ออกอีกเลยทำให้เกิดปัญหาบรรยายไม่เห็นภาพตามมา ในส่วนของการบรรยายบีว่าครั้งนี้พูดสั้นมากเพราะไม่มีอะไรจะพูดไปมากกว่านี้จริงๆที่อยากจะพูดจริงๆก็คือที่พูดไปแหละ(เอ๊!งงมั้ย) เอาเป็นว่าต้องฝึกบรรยายให้มากกว่านี้นะคะ :D
ตัวละคร (5/10)
ขาดสีสันของตัวละครและเอกลักษณ์เฉพาะตัวทำให้เรื่องนี้ดูจืดชืดและไร้ชีวิตชีวา! พูดง่ายๆคือขาดเสน่ห์นั่นแหละค่ะ ที่อยากจะแนะนำคือให้ลองไปคิดให้ตัวละครของเรามีจุดเด่นขึ้นมาซักอย่างสิ เช่น หมอของเราอาจจะไม่เหมือนชายหมอ(เรารู้นะว่าตัวเอาคาร์แร็กเตอร์มาจากชายหมอ)ซะทีเดียวอาจจะให้แบบว่าเป็นหมอที่ซึนโพดๆปากไม่ตรงกับใจ เป็นหมอปากร้ายแต่ใจดีน่ารักๆ และนิสัยพวกนี้ก็จะแสดงออกมาให้รีดเดอร์เห้นทางการบรรยายเนี่ยแหละค่ะ ฉะนั้นจึงต้องบรรยายใหเดีๆนะเพราะการบรรยายสื่อได้ถึงหลายอย่างเลยล่ะ!
บทสนทนา (9/10)
ให้9ล่ะกัน >< หักไป1คะแนนเพราะคุณหนึ่งเน้นมันมากเกินไปเลยทำให้เรื่องน่าเบื่อ แถมไม่มีการบรรยายหลังบทสนทนาอีก(แต่อันนี้มันอยู่ในส่วนการบรรยายนอะ!) แต่รวมๆแล้วบทสนทนาเป็นธรรมชาติมากๆเลยนะ ชอบค่ะ!
การใช้ภาษา (10/10)
ให้10เต็มค่า!! >< นี่เป็นนิยายวุยรุ่นใสๆฉะนั้นใช้ภาษาน่ารักๆตามภาษานิยายวัยรุ่นแบบนี้ถูกแล้วค่ะ^_^ถึงแม้ภาษาจะไม่ได้สวยมากก็ตามแต่มันก็ดูน่ารักไปตามภาษารักใสๆ(จริงๆแล้วภาษาเขาวัดกันที่การบรรยายนะคะแต่ในเมื่อเรื่องนี้บทบรรยายไม่ค่อยโพล่เลยขอตัดสินเท่าที่มีนะคะ)
ความน่าติดตาม (0/10)
สำหรับบีแล้วอ่านแล้วรู้สึกไม่น่าติดตามเท่าไรเลย ไม่สิ! ไม่น่าติดตามเลยต่างหาก ถ้าเป็นนิยายรักใสๆก็จะไม่มีปมซึ่งนิยายที่ไม่มีปมก็จะทำให้คนสนใจน้อยกว่านิยายที่มีปม(เพราะว่าไม่มีปริศนาให้ไขไงล่ะ)ฉะนั้นคุณหนึ่งก็ต้องสร้างเนื้อเรื่องให้มันดูมีอะไรๆมากกว่านี้ บีไม่รู้นะคะว่าต่อจากนี้มันจะมีอะไรๆรึเปล่าเพราะเพิ่งลงมาได้แค่3ตอนก็ไม่อาจตัดสินใจอะไรได้ อ่อแล้วก็...เหมือนว่าจะมีปมเล็กๆอยู่นิดนึงคือนางเอกเป็นโจรใช่ม๊า แต่คุณหนึ่งไม่ทำให้ปมนั้นดูน่าสนใจเท่าที่ควรพูดง่ายๆคือไม่ทำให้มันเป็นจุดเด่นขึ้นมาเลยทำให้เรื่องน่าสนใจน้อยลง จริงๆแล้วปมก็ไม่ได้สำคัญอะไรต่อเรื่องมากมายหรอกนะคะแต่ในเมื่อการบรรยายของคุณหนึ่งน้อยไปอ่านไม่ได้อรรถรสเลยทำให้ต้องหาจุดอื่นมาทำให้เรื่องดูน่าอ่านขึ้นกว่านี้ซึ่งในที่นี้บีคิดว่าปมน่าจะเหมาะที่สุด
ความประทับใจโดยรวม (09/15)
นี่คือภาพรวมของเรื่องนะคะไม่ใช่ความประทับใจส่วนตั๊วส่วนตัวของบี คือ บีว่ามันดูไม่มีอะไรเลย โอเคค่ะบีอาจจะด่วนตัดสินไปหน่อยเพราะคุณหนึ่งเพิ่งลงได้แค่3ตอน มันอาจจะตัดสินอะไรไม่ได้มากนักแต่บีก็พูดไปตามที่เห็นนะคะ การบรรยายไม่ค่อยมี เนื้อเรื่องก็ไม่ค่อยสมเหตุสมผล พล็อตก็ยังดูมัวๆ ความน่าติดตามก็ไม่มีแต่ยังดีที่ภาษากับบทสนทนาที่ยังพอใช้ได้เลยพออนุโลมให้บ้าง แต่ยังไงมันก็ดูไม่มีอะไรอยู่ดีค่ะมันดูเรียบแบบแปลกๆแล้วก็เรียบเกินไป
คะแนนรวม (56.9/100)
อุเหม่! ใกล้60แล้ว T T กดคะแนนเกินไปรึเปล่าค่ะ ถ้ากดไปหรือวิจารณ์หนักไปก็ขอโทษอีกครั้งด้วยนะคะ
ส่งท้าย : ขอบคุณที่มาใช้บริการนะ^^ ไม่พอใจก็บอกได้ ถ้าพอใจไว้มาใหม่นะคะ โชคดีค่ะ เขียนให้จบล่ะ!!!
**นี่เป็นความคิดเห็นส่วนบุคคลนะคะ เซลได้ให้คำแนะนำไปแล้วว่าควรแก้ไขตรงไหนถ้าจะเลือกปฏิบัติตามหรือไม่ก็แล้วแต่จะเลือกนะ แต่ขอให้เอาเก็บไปพิจารณาด้วย นักวิจารณ์เหนื่อย! อ่อ...ถ้าไม่พอใจตรงไหนก็ขออภัยนะคะ ขอบคุณ**

ผู้วิจารณ์: Beatrice
ชื่อเรื่อง: หลงรักสาวน้ำแข็ง
นามปากกา: Vitamilk

สวัสดีค่ะ‘คุณโบว์’ เค้าชื่อ ‘บี’ นะคะ ^^ หลังจากหายหน้าหายตากับการสอบ เข้าค่ายและไม่สบายมานาน น๊าน นาน ก็มาวิจารณ์เรื่องของคุณโบว์เป็นเรื่องแรกเนี่ยแหละคะ ต้องเคาะสนิมหน่อยแล้ว(ก็หายไปนานนิเนอะ) แต่ดูเหมือนจะเคาะแรงไปหน่อย ไม่แน่ใจว่าวิจารณ์แรงแล้วก็ตรงไปรึเปล่า 5 ดาวกดคะแนนด้วยนะคะ//ทำใจ หุหุ
ชื่อเรื่อง (2/5)
ถามว่าทำไมถึงได้น้อย? คงเพราะรู้สึกว่ามันไม่ค่อยเข้ากับคาร์แร็กเตอร์แล้วยังไม่สามารถบอกถึงเนื้อเรื่องได้แถมขาดเสน่ห์อีกต่างหาก เอาล่ะ! งั้นบีจะขอแจงเหตุผลแต่ล่ะข้ออย่างละเอียดให้ฟังเลยแล้วกัน
ขยายเพิ่มเติม-ที่ไม่เข้ากับคาร์แร็กเตอร์เพราะอ่านแล้วรู้สึกเลยว่านางเอกไม่ได้เป็นสาวน้ำแข็ง ไม่ได้มีคาร์แร็กเตอร์ที่เย็นชาอย่างที่คิด พูดถึงชื่อเรื่อง‘หลงรักสาวน้ำแข็ง’ รีดเดอร์ก็ต้องคิดว่านางเอกเป็นพวกหน้านิ่งเย็นชาแต่พออ่านไปอ่านมารู้สึกว่านางเอกค่อนข้างที่จะอ่อนหวานด้วยซ้ำไม่รู้ว่ามันเย็นชาตรงไหน
ไม่สามารถบอกถึงเนื้อเรื่องเพราะบีอ่านแล้วไม่เข้าใจสิ่งที่ต้องการสื่อค่ะ หลงรักสาวน้ำแข็ง...มันบ่งบอกถึงเนื้อเรื่องตรงไหน เท่าที่อ่านดูมันก็เหมือนจะบอกแค่ว่าพระเอกหลงรักสาวน้อยเย็นชาแค่นี้แต่เท่าที่บีอ่านข้างในมันมีอะไรที่มากกว่านั้น ฉะนั้นแนะนำว่าควรจะดึงจุดเด่นของเรื่องออกมาเอามาตั้งเป็นชื่อเรื่องเพื่อจะได้ให้ดูน่าสนใจและสามารถบอกอะไรๆได้มากกว่านี้ เช่น เท่าที่อ่านดูรู้สึกว่ามันจะเกี่ยวกับข้อตกลงอะไรซักอย่าง ก็ลองตั้งดูว่า ข้อตกลง(ไม่)ร้าย พิสูจน์รัก บลาๆๆ อะไรก็ว่าไป ไม่ใช่ว่าอยากให้รีดเดอร์เขารู้ตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มอ่านนะว่าเรื่องมันเป็นแบบนี้นี่เอง แต่อยากให้เรื่องดูมีเสน่ห์และดูน่าสนใจกว่านี้นิดนึง(ถ้าไม่เห็นภาพก็ลองนึกถึงตอนที่ตัวเธอไปเดินซื้อหนังสืออ่านสิ)
อีกส่วนคือยังขาดเสน่ห์ค่ะ ส่วนนี้สำคัญมากนะ ชื่อเรื่องต้องมีเสน่ห์และชวนดึงดูดให้รีดเดอร์เข้ามาอ่านแต่ด้วยชื่อไทยที่ค่อนข้างจะ...ธรรมดาและไม่ได้สามารถบอกอะไรเกี่ยวกับเนื้อเรื่องได้เลย จึงอยากให้ใส่ชื่ออังกฤษลงไปหน่อยเพื่อนจะได้เพิ่มให้มันดูมีอะไรๆมากกว่านี้นิดนึง(แต่ที่สำคัญต้องใส่ชื่อเรื่องภาษาอังกฤษที่สอดคล้องกับเนื้อหาด้วยนะ) ไม่ก็ลองทำตามที่บอกไปด้านบนว่าให้ดึงจุดเด่นของเรื่องออกมาตั้งชื่อ ในส่วนนี้มีข้อติสามจุดแต่ล่ะจุดใหญ่ๆทั้งนั้นเพราะงั้นขออนุญาตหักจุดล่ะ1คะแนนนะคะ
ความสวยงาม+หน้าบทความ (6.5/10)
ดูสิแค่ชื่อเรื่องก็ปาเข้าไปเกือบหนึ่งหน้ากระดาษแล้ว *หัวเราะ* งั้นความสวยงามจะขอไม่พล่ามอะไรมากแล้วกันนะคะ ความสวยงาม(แบ่งกับหน้าบทความ ความสวยงามเต็ม4หน้าบทความเต็ม6)ให้เต็มไปเลย ส่วนหน้าบทความเนี่ย...อยากให้ใส่เรื่องย่อเข้าไปหน่อย ไม่ก็ใส่คำโปรยอะไรก็ได้ที่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องแล้วดูน่าสนใจชวนให้รีดเดอร์ติดตาม อันนี้บีก็เน้นนะคะ ทำไมถึงเน้น..ลองนึกถึงหนังสือที่ไร้คำโปรย หยิบหนังสือมาซักเล่ม เราก็จะชอบพลิกดูด้านหลัง อ่านเรื่องย่อแล้วคิดว่ามันน่าสนใจมั้ย? มันเป็นแนวที่เราชื่อมั้ย? ถ้าเราซื้อไปจะคุ้มรึเปล่า? นิยายเรื่องนี้ก็เช่นเดียวกันค่ะ ถ้าคุณโบว์หยิบหนังสือมาพลิกดูด้านหลังแล้วเล่มนั้นไม่มีเรื่องย่อไม่มีเนื้อหาบอกอะไรเลยมีแค่หน้าปกสวยๆคุณโบว์จะยอมเสี่ยงซื้อมันมาอ่านมั้ย ถ้าในกรณีที่เป็นนามปากกาดังๆหรือนักเขียนคนโปรดเราก็ต้องยอมเสี่ยงอยู่แล้วแต่ลองคิดถึงนักเขียนหน้าใหม่อย่างเราดูสิค่ะ...จะยอมเสี่ยงรึเปล่า เนื่องจากจุดนี้จุดใหญ่ขอหัก1.5คะแนนนะคะ
ส่วนตรงตัวละคร แนะนำว่าไม่จำเป็นต้องมีค่ะ ถ้าเราบรรยายดี เรียบเรียงเนื้อเรื่องดีจริงๆรีดเดอร์จะรู้ด้วยตัวเองว่าเนื้อเรื่องมันเป็นไงมาไงจริงๆแต่ถ้าอยากเอาส่วนนี้มาไว้หน้าบทความจริงๆก็ควรใส่แค่อิมเมจแล้วก็ชื่อตัวละครแค่นี้ก็พอค่ะ ไม่จำเป็นต้องแนะนำอะไรขนาดนั้นหรือถ้าอยากให้มันดูมีอะไรก็ใส่แค่คำพูดสั้นๆประจำตัวละครนั้นๆก็พอ บีคิดว่ามันไม่ใช่ส่วนที่จำเป็นเพราะงั้นขออนุญาตหัก0.5คะแนนนะคะ
มุมแบนเนอร์อยากให้ใส่กล่องแบนเนอร์ให้เป็นระเบียบมมากกว่านี้ ธีมก็ทำเอง น่าจะรู้เรื่องโค้ดพอสมควรฉะนั้นเลยอยากให้ใส่แบนเนอร์ให้เป็นระเบียบมากกว่านี้ (หัก 0.5)
พล็อตเรื่อง (5.5/10)
โดยรวมบีว่าพล็อตเรื่องนี้วางมาค่อนข้างใช้ได้ แต่ปมเรื่องนี่แหละที่ยังมีปัญหาคืองี้ปมมันเป็นปมหลวมๆแล้วก็เหมือนจะค่อยๆหยอดทีล่ะนิดแต่หยอดตลอดเรื่องประมาณว่าพอปมนี้จบปุ๊บก็ต่ออีกปมเลยแล้วแต่ล่ะปมก็ดูจะเป็นปมเล็กๆที่ไม่น่าสนใจหรือน่าติดตามอะไรเลยเหมือนตั้งใจให้รีดเดอร์อ่านแล้วไม่เครียด ยกตัวอย่างง่ายๆ ช่วงแรๆเลยคือเหมือนตั้งใจจะให้รีดเดอร์ลุ้นว่าข้อตกลงที่นางเอกจะให้พระเอกนั้นคืออะไรแต่พอผ่านมาไม่เท่าไรก็เฉลยแล้ว ต่อมาก็ก็ดูเหมือนจะทำให้รีดเดอร์สงสัยว่าทำไมนางเอกถึงมีอคติกับผู้ชายรวยแต่ไม่เท่าไรก็ดันมีตอนพิเศษที่เฉลยหมดซะงั้น เป็นต้น ซึ่งถ้ายังสร้างปมแบบหลวมๆแบบนี้เรื่องจากสนุกมันจะกลายเป็นไม่สนุกนะทุกอย่างจะดูเหมือนง่ายไปหมด ถ้าคิดจะให้มีปมก็คิดเอาปมใหญ่ๆไว้เลยแล้วใช้ปมนี้ดำเนินไปตลอดทั้งเรื่องมันจะดูน่าสนุกกว่านะ ส่วนยังเชื่อมโยงไปยังจุดไคลแมกซ์นั้นยังทำได้ไม่ดีมากๆเพราะอ่านไปเหมือนยังไม่มีจุดไคลแมกซ์ทั้งๆที่ควรจะเริ่มเข้าสู่จุดนี้ได้แล้ว(ก็ลงมา18ตอนแล้วนิ)เพราะสาเหตุนี้เลยทำให้พล็อตดูยืดเยื้อ เอื่อยๆ ไม่ได้น่าสนใจ
การดำเนินเรื่อง+เนื้อเรื่อง (6.5/10)
การดำเนินเรื่องนั้นค่อนข้างดีนะ ลื่นไหลใช้ได้เลย แต่ยังมีตินิดนึงก็คืออย่างที่บอกว่าตัวพล็อตค่อนข้างยืดเยื้อเลยทำให้การดำเนินเรื่องดูเอื่อยตามไปด้วยแล้วก็การใส่ข้อมูลหรือรายละเอียดน่ะยังค่อนข้างที่จะเปลืองไปนิดคือใส่ข้อมูลที่ไม่จำเป็นลงไปเยอะพอสมควรนะ บางตอนรายละเอียดก็มากไปจนการดำเนินเรื่องมันน่าเบื่อ(บอกให้ว่ารายละเอียดเยอะจะเป็นตอนแรกๆ)แต่บางตอนก็พอดีแล้ว อ่อ...แนะนิดนึง การใส่รายละเอียดลองใส่ในส่วนที่คิดว่าจำเป็นลงไปดูนะอาจจะเป็นจุดเชื่อมของเรื่องที่จำเป็นต้องมีหรืออะไรแต่ในส่วนที่ไม่จำเป็นน่ะ(เช่น ตอนแรกที่นั่งมอไซด์ จริงๆแล้วฉากนั้นตัดไปก็ได้นะมันเป็นอะไรที่โครตไม่จำเป็น)ฉะนั้นลองไปปรับดูนะ
ในส่วนของเนื้อเรื่อง เนื้อเรื่องค่อนข้างจะมีความสมเหตุสมผลอยู่บ้าง ทำได้ดีที่เดียวแต่ในความสมเหตุสมผลมันยังมีความโลเลอยู่บ้าง คงเพราะคุณโบว์อาจจะอยากให้เนื้อเรื่องมีหลายรสชาติ หลายอารมณ์และอยากทำให้ดูคล้ายชีวิตจริงมากที่สุดแต่ยังไงนิยายก็คือนิยายค่ะ ยิ่งพยายามทำให้เหมือนชีวิตจริงมากเท่าไรมันก็ยิ่งน่าเบื่อมากเท่านั้นเพราะรีดเดอร์ทุกคนล้วนเหนื่อยมาจากโลกความจริงแล้วให้เขามาพักในโลกของเราบ้างเหอะ ถามว่าพูดแบบนี้แล้วมันเกี่ยวกับโลเลยังไง คืองี้ค่ะ ที่บีบอกไปข้างต้นว่าใส่รายละเอียดเยอะไปเหมือนยึดติดชีวิตจริงแล้วก็ที่บอกว่าใส่แต่ปมเล็กๆเหมือนไม่อยากให้รีดเดอร์เครียด นี่แหละค่ะความขัดแย้งหรือความโลเลของเรื่องนี้ที่บีบอกคือมันเหมือนว่าคุณโบว์จะให้มันดูเหมือนเป็นนิยายก็ไม่ใช่อยากให้เหมือนชีวิตจริงก็ไม่เชิง ลองเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งดูนะคะ หรือไม่ก็ลองเขียนให้ทั้งสองอย่างสมดุลกันแต่อันหลังมันอยากไปหน่อยนะ ส่วนตัวเลยแนะนำว่าให้เลือกอย่างใดอย่างหนึ่งไปก่อนแล้วค่อยๆพัฒนาไปเรื่อยๆ
การบรรยาย (6.5/10)
แรกๆเน้นหนักการบรรยายมาก บรรยายเยอะ รายละเอียดแยะไม่หน่อย บางประโยคก็มีใช้คำเปลืองบ้างเพราะใช้บรรยายในส่วนของรายละเอียดที่ไม่จำเป็นนี่แหละ การบรรยายไม่จำเป็นต้อง ‘บรรยายเยอะๆ’ นะ แค่บรรยายให้รู้เรื่อง ให้รีดเดอร์เห็นภาพเป็นพอ ไม่จำเป็นจ้องเยอะๆหรือใส่ใจทุกอนุรายละเอียดแบบที่คุณโบว์กำลังทำอยู่หรอก จริงๆแล้วการบรรยายเยอะๆแบบนี้ทำให้อ่านแล้วน่าเบื่อนะ มันดูเหมือนมีแต่น้ำไม่มีเนื้อแล้วบางประโยคก็ยังมีที่อ่านแล้วมึนๆด้วยนะ มันแอบวกไปวนมานิดหนึ่งน่ะแต่พอหลังๆมาดูเหมือนจะเริ่มไม่ใส่ใจการบรรยายเหมือนตอนแรกๆเท่าไรแต่ดันไปใส่ใจฉากหวานของนางเอกกับพระเอกแทน แล้วบางตอนก็ชอบบรรยายเป็นหย่อมๆ เช่น เอาตอนล่าสุดเลยล่ะกัน ลองดูรูปแบบการบรรยายของเธอนะ มันจะเป็นบทบรรยาย (เว้น(เยอะเกินไปนะ)) แล้วก็ บทสนทนาซักสอง-สามบท (เว้น) แล้วก็บทบรรยาย เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆจนจบตอน แถมบรรยายก็บรรยายน้อยไปไม่ค่อยเห็นภาพอีก ไม่เหมือนตอนแรกๆเลย บีว่าบรรยายแบบน้ำเยอะยังแก้ง่ายกว่าแบบไม่เห็นภาพนะ ถ้าไม่เชื่อก็ลองเปรียบเทียบระหว่างตอนแรกกับตอนลบ่าสุดดูสิมันช่างแตกต่าง ลองไปปรับดูนะ ส่วนการบรรยายให้รีดเดอร์อินน์ไปกับอารมณ์ยังไม่มีประมาณว่าคุณโบว์ไม่สามารถบรรยายให้รีดเดอร์เข้าถึงบทบาทและเนื้อเรื่องของเธอได้ ส่วนนี้เป็นส่วนที่ยากมากนะและสำคัญมากด้วยส่วนหนึ่งบีคิดว่ามันคงเป็นเพราะ ปมของคุณโบว์ไม่แน่นพอที่จะบีบอารมณ์ของรีดเดอร์ด้วยแหละ(อย่างที่บอกไปข้างต้น ปมหลวม มันเลยดูง่ายไปหมดไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น) จริงๆแล้วคุณโบว์บรรยายลื่นไหลมากเลยนะ แต่จุดที่ติใหญ่ก็อย่างที่บอกไปนั่นแหละ อ่อใช่...มันจะดีมากนะถ้าตอนหลังๆคุณโบว์เริ่มมาใส่ใจการบรรยายอีกครั้ง
ตัวละคร (8/10)
ตัวละครเรื่องนี้ทำออกมาได้อย่างเป็นธรรมชาติ ทุกตัวมีความคิดที่ค่อนข้างเป็นธรรมชาติและแสดงบทบาทของตัวเองได้ดี โดยเฉพาะพระเอกมีทั้งด้านดีและด้านเสียเหมือนมนุษย์เรา ส่วนตัวละครตัวอื่นๆยังมองเห็นไม่ชัดเท่าไร ส่วนนางเอก เธอยังมีบุคลลิกที่ไม่ค่อยแน่นอนแสดงออกมาได้ไม่เด่นชัดเท่าพระเอกแถมยังไม่โดดเด่นเท่าที่ควรทั้งที่เธอเป็นตัวเด่นอีก(หักคะแนนส่วนใหญ่เพราะจุดนนี้แหละ) อยากให้ลองไปดึงจุดเด่นของนางเอกออกมามากกว่านี้จะได้ดูมีเอกลักษณ์ชวนให้รีดเดอร์หลงใหลมากกว่านี้
บทสนทนา (8/10)
ไม่ต้องพูดอะไรมาก เป็นธรรมชาติดีค่ะ แต่จำไว้นะคะ คำพูดมันก็ส่อให้เห็นถึงคาร์แร็กเตอร์ของตัวละครเช่นกัน ฉะนั้นคำที่นางเอกใช้เรียกพระเอกและคำที่พระเอกให้เรียดนางเอกอยากให้สื่อถึงคาร์แร็กเตอร์มากกว่านี้เช่น นางเอกถ้าจะให้อ่อนโยน เย็นชาก็อย่างมากเรียกว่า เธอ หรือ นายก็ได้ ไม่จำเป็นต้องอิงชีวิตจริงมากมายอย่างที่บอกหรอกค่ะ ส่วนที่รักให้พระเอกเรียกนางเอกน่ะเหมาะดีแล้วนะ มันค่อนข้างเหมาะกับพระเอกเลยล่ะ แต่พอไปๆมาๆอ่านแล้วเริ่มรู้สึกว่าสรรพนามที่ใช่เรียกพระเอกนางเอกเปลี่ยนบ่อยมาก ฮันนี่บ้างล่ะหมอนั่นบ้างล่ะ การใช้สรรพนามเยอะๆมันทำให้รีดเดอร์งงแถมถ้าเราใช้คำที่ไม่เหมาะกับตัวละครมันยังทำให้อ่านแล้วดูติดขัดด้วยนะ คุณโบว์โลเลอีกแล้ว กรุ๊ปบีหรือเปล่าค่ะเนี่ย//หัวเราะ *คหสต.ไม่ทำตามไม่เป็นไรบีว่าคำว่าฮันนี่ไม่เหมาะกับนางเอกเลยนะ แถมอ่านแล้วยังไม่ลื่นไหลเท่า ที่รัก ด้วย เป็นไปได้อยากให้ตัดฮันนี่ออก*
การใช้ภาษา (8/10)
ใช่ได้ดีค่ะ แต่ยังมีงงๆมึนๆ อ่านแล้วดูวกไปวนมากอยู่บ้างนะ พูดง่ายๆคือเรียบเรียงไม่ลื่นไหลยังมีอยู่ ลองไปอ่านทบทวนดู บางคำก็ดูใช้คำไม่เหมาะกับสถานการณ์มีคำที่ใช้เปลื้องเยอะมาก ลองไปอ่านทบทวนแล้วแก้ไขนะดูว่ามันลื่นไหลมั้ยอะไรมั้ย
ความน่าติดตาม (3/10)
ไม่มีค่ะแต่ก็ไม่ได้ไม่มีซะทีเดียว(ฮะๆ มันก็แน่ล่ะ ไมงั้นคะแนนจะโพล่มาได้ไง)ที่คะแนนโพล่มานิดเดียวเพราะคุณโบว์ใช้ให้ความน่าติดตามของเรื่องนี้คือการทิ้งท้ายที่ดูลึกลับและน่าสนใจแต่ความหมายของความน่าติดตามสำหรับบีแล้วมันไม่ได้อยู่แค่แค่นี้ คือ อย่างที่บีบอกไปว่าปมของคุณโบว์หลวมเกิน นั่นก็คือส่วนหนึ่งที่ทำให้ไม่มีความน่าติดตามเพราะมันอ่านเรื่องออกและดูเดาง่ายเกินไป อ่านออกไปหมด เฉลยง่ายๆ มันดูไม่ลุ้น บีไม่ได้บอกว่าเรื่องทุกเรื่องต้องมีปมแน่นหนา จริงๆแล้วสำหรับนิยายรักให้เป็นปมง่ายๆก็ได้ไม่ต้องเยอะแยะอะไรมากมายก็ได้แต่ในกรณีที่ไม่มีปมเราก็ต้องทำให้ในส่วนของเนื้อเรื่องดูลุ้นระทึกและดูน่าติดตามเสียจนวางไม่ลงมาแทนที่ปมที่ขาดหายไป เอ่อ..คงเข้าใจนะคะ
ความประทับใจโดยรวม (12/15)
นี่คือภาพรวมของเรื่องนี้นะคะ ไม่ใช่ความเห็นส่วนตัวแต่อย่างใด ภาพรวมก็ใช้ได้แต่มันไม่ชวนให้อ่านต่อเท่าไรยอมรับเลยว่าแรกๆน่าอ่านต่อ แต่พอมาถึงตอนพิเศษก็ไม่อยากอ่านต่อแล้ว มันเหมือนไม่ค่อยมีอะไรให้น่าติดตามซักเท่าไร การบรรยาย การดำเนินเรื่อง พล็อต ปม ทุกอย่างบอกไปหมดแล้ว แต่ถ้าอยากรู้อะไรเพิ่มเติมหรือความคิดเห็นส่วนตัวที่อ่านก็ถามได้นะคะ//หลังไมค์น่อ
คะแนนรวม (66/100)
ถือว่า เอ่อ...พอใช้ได้นะคะ แต่พยายามมากกว่านี้นะ สู้ๆค่ะ//ยิ้ม ^^
ส่งท้าย : ขอบคุณที่มาใช้บริการนะ^^ ไม่พอใจก็บอกได้ ถ้าพอใจไว้มาใหม่นะคะ โชคดีค่ะ เขียนให้จบล่ะ!!!
**นี่เป็นความคิดเห็นส่วนบุคคลนะคะ บีได้ให้คำแนะนำไปแล้วว่าควรแก้ไขตรงไหนถ้าจะเลือกปฏิบัติตามหรือไม่ก็แล้วแต่จะเลือกนะ แต่ขอให้เอาเก็บไปพิจารณาด้วย นักวิจารณ์เหนื่อย! อ่อ...ถ้าไม่พอใจตรงไหนก็ขออภัยนะคะ ขอบคุณ**

ผู้วิจารณ์: ZelDa

ชื่อเรื่อง: Boy or Girl รักนี้...ช็อกสุดใจ (yuri)
นามปากกา: น้ำมันออยล์

สวัสดีค่ะคุณออยล์ เราชื่อเซลนะ ก่อนอื่นต้องขอออกตัวก่อนเลยว่านี่เป็นนิยายยูริเรื่องแรกที่อ่านแล้ววิจารณ์ นี่ถือเป็นครั้งแรกของเรายังไงถ้าไม่ถูกใจอะไรก็ขอโทษด้วยนะคะ

ชื่อเรื่อง(9/10)
พอใช้ได้ค่ะ มีความเกี่ยวข้องกับเนื้อหาอยู่แต่ก็ยังดูธรรมดาและขาดความหลงใหลไม่ค่อยเชิญชวนให้คลิ๊กเขามาอ่านอยู่ดี
ความสวยงาม+หน้าบทความ (7/10)

ความสวยงามก็ถือว่าใช้ได้อยู่นะอันนี้เซลจะไม่ค่อยเน้นนะคะเพราะจะแต่งยังไงมันก็ขึ้นอยู่กับสไตล์ของไรท์เตอร์แต่ในส่วนของหน้าบทความหรือข้อมูลเบื้องต้นเนี่ยเซลจะข้อเน้นล่ะกันนะคือในส่วนของหน้าบทความก็ยังดีที่ถือว่ามีโปสเตอร์บ้างและมีการแนะนำตัวละครเด่น แต่คำโปรยหรือที่เรียกว่าการแนะนำเรื่องโดยย่อยังถือว่าสั้นไป ไม่สิ...มันดูเหมือนไม่มีเลยมากกว่า ซึ่งจริงๆแล้วเรื่องย่อเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้รีดเดอร์เลือกอ่านนิยายของเราและถ้าขาดในส่วนนี้ไปก็เป็นการยากที่คนจะเข้ามาอ่านนิยายได้ค่ะลองขยายคำโปรยให้มากขึ้นโดยมีการเขียนและเพิ่มคำพูดน่าสนใจมากกว่านี้ และมีการเกริ่นเรื่องเรียกนักอ่านเพื่อเป็นแรงจูงใจให้อ่านเนื้อเรื่องด้วยก็จะดีค่ะ อ่อ...แล้วก็เรื่องอิมเมจด้วยค่ะ อิมเมจของตัวละครยังดูไม่ลงตัวซักเท่าไร คือ จินนาอิมเมจเธอดู สดใส ยิ้มเก่ง แต่มันขัดกับนิสัยซึ่งเป็นสาวนิสัยเงียบขรึม พูดน้อย ส่วนอิมเมจนลินก็ดูเป็นคนเงียบๆมากกว่าคนช่างฝัน
พล็อตเรื่อง (7.5/10)

จริงๆแล้วพล็อตนี้ก็ยังถือว่าธรรมดาไป ถึงแม้จะมีปมซึ่งสร้างจุดที่ทำให้น่าสนใจขึ้นมาบ้างแต่โดยรวมพล็อตก็ยังถือว่าธรรมดา

การดำเนินเรื่อง+เนื้อเรื่อง (8.9/10)

การดำเนินเรื่องก็ดีแล้วค่ะ ไม่เร็วไปแล้วก็ไม่ช้าไป เนื้อเรื่องก็ดูจะเรียบๆไปซักหน่อยไม่ค่อยจุดให้ตื่นเต้นมากนัก เมื่อมารวมกับพล็อตที่ธรรมดาแล้วเซลว่าเรื่องนี้ยังขาดสีสันไปอีกมากเลย

การบรรยาย (8/10)

อ่านแล้วเข้าใจง่ายไม่งงมากนัก แต่ก็ยังมีปัญหาหนักในส่วนของการใช้สรรพนาม เช่น คุณออยล์ให้สรรพนามแทนจินนาว่า เขา ทำให้เราอ่านแล้วรู้สึกว่าเขาเป็นผู้ชายมากกว่าผู้หญิง แล้วตอนหลังคุณออยล์ดันมาใช้ เธอ แทนตัวของจินนาซึ่งมันดูโลเลยังไงก็ไม่รู้แบบว่า ทำไมถึงไม่ใช้ เธอ ไปเลยเพราะยังไงแล้วจินนาก็เป็นผู้หญิงถึงแม้แรกๆนลินยังไม่รู้ก็เถอะ แล้วก็ส่วนในการบรรยายสถานที่และบรรยากาศก็ดีแล้วนะคะแต่ก็ยังอ่านแล้วรู้สึกขัดไปบ้างประมาณว่าไม่ค่อยเข้าใจความรู้สึกของตัวละครของแต่ละตัวเท่าไรทำให้อ่านแล้วรู้สึกขาดอรรถรสไปบ้างค่ะ ส่วนเรื่องการเลือกใช้ฟอนท์กับขนาดตัวอักษรก็ถือว่าทำได้ดีค่ะเพราะเป็นแบบสากลที่นักเขียนส่วนใหญ่ชอบใช้กัน

ตัวละคร (9.8/10)

สร้างมาได้ดีค่ะ ถึงแม้จะสร้างตัวจินนามาค่อนข้าง ‘เหมือน’ ผู้ชายไปบ้างแต่ก็ยังถือว่าดี ส่วนตัวนลินก็ไม่มีปัญหาค่ะ

บทสนทนา (10/10)

เยี่ยม! ทำออกมาได้ดีค่ะ

การใช้ภาษา (9.5/10)

ภาษาที่ใช้ในการบรรยายถือว่าดีในระดับหนึ่ง แต่มันก็กลับเป็นจุดที่พลิกแพลงและแปลกประหลาดไป เพราะนี่เป็นเรื่องแนวความรัก? แต่อ่านไปเรื่อยกลับทำให้รู้สึกเหมือนอ่านนิยายแฟนตาซีอยู่มากกว่าแนวรักวัยรุ่นใสๆ

ความน่าติดตาม (7/10)

จะว่ายังไงดีล่ะ อาจเป็นเพราะพล็อตดูธรรมดาบวกกับการดำเนินเรื่องที่ดูเรียบเกินไป จึงทำให้ความน่าติดตามไม่ค่อยมี

ความประทับใจโดยรวม (13/15)

โดยส่วนตัวอ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกเฉยๆค่ะ เพราะอย่างที่บอกไปว่าทั้งหมดค่อนข้างทำออกมาได้ดีแต่ว่ามันก็ยังดูเรียบไปไม่ค่อยมีสีสันแถมปมก็ดูเหมือนผู้อ่านจะเดาออกแต่แรกเลยไม่ค่อยน่าติดตามเท่าไรแต่ก็ยังดูมีอะไรในตอนแรกๆ(ตอนที่นลินยังไม่รู้ว่าจินนาเป็นผู้หญิง)

คะแนนรวม (89.7/100)

อืม..ทำได้ดีทีเดียวค่ะ!!!!

คะแนนพิศวาส (2)

**อันนี้ไม่มีผลอะไรกับร้อยคะแนนแรกอย่าซีเรียสนะ**

ก่อนอื่นต้องออกตัวก่อนเลยว่าคนอื่นก็ได้ประมาณนี้อย่าซีเรียส =w= แต่เอาแบบตรงๆเลยนะ เซลอ่านแล้วค่อนข้างเบื่อ ตอนแรกๆบอกได้เลยว่า อ่านแล้วเพลินเพราะมันยังดูมีปมบ้างอะไรบ้างแต่พออ่านหลังๆไปก็เริ่มรู้สึกว่าเรื่องนี้ดูน่าเบื่อ อาจจะเป็นเพราะมันดูเรียบและไม่ค่อยมีสีสัน

ส่งท้าย: ขอบคุณที่มาใช้บริการนะ^^ ถ้าไม่พอใจก็บอกได้นะคะ ถ้าพอใจไว้มาใหม่นะคะ โชคดีค่ะ :D

**นี่เป็นความคิดเห็นส่วนบุคคลนะคะ เซลได้ให้คำแนะนำไปแล้วว่าควรแก้ไขตรงไหนถ้าจะเลือกปฏิบัติตามหรือไม่ก็แล้วแต่จะเลือกนะ แต่ขอให้เอาเก็บไปพิจารณาด้วย นักวิจารณ์เหนื่อย! อ่อ...ถ้าไม่พอใจตรงไหนก็ขออภัยนะคะ ขอบคุณ**

ผู้วิจารณ์: THEzeroday

ชื่อเรื่อง : SANTA cartel พันธมิตรแห่งซานตาคลอส!

นามปากกา: C.K.LEE

เฮโหลๆ มีใครอยู่ไหมเอ่ย ออกมาหาน้องซีน้อยกลอยใจหน่อยเร๊ว #ดูมันตั้งชื่อซะแอ๊บแบ๊ว //ชื่อเราคล้ายๆกันเลยน่า ‘พี่ซีเค’ เรียกพี่ซีแล้วกันเพื่อความสับสนเล่นๆ ฮา พี่ซีจะให้น้องซีวิจารณ์แบบฮาร์ดคอร์เลยนะ เดี๋ยวน้องจัดให้ใส่ให้หมดตามคำขอ #มันพูดเว่อร์ไปงั้นแหละ -..-

ชื่อเรื่อง (5/5)

ชื่อไม่สั้นไม่ยาวจนเกินไป อ่านเข้าใจง่าย แสดงถึงเนื้อหาที่ต้องการจะสื่อ ถือว่าดีค่ะเอาไปเต็มมมม

ความสวยงาม (9/10)

ธีมแดงฉูดฉาดเข้ากับบรรยากาศคริสมาสต์ดีมากค่ะ แต่เหมือนจะขาดสีเขียวไปหน่อยนึง แต่ไม่เป็นไร ซานต่าหล่อเราให้อภัย #หือ? //เปิดมาปุ้บเจอคำโปรยปั้บ ที่สำคัญคำโปรยอ่านสบายตา ไม่สั้นไม่ยาวมากเกินไป อ่านแล้วรู้สึกน่าสนใจ ถัดลงมาตามด้วยหนุ่มหล่อ 6 สไตล์ ยั่วยวนเหล่าสาวๆให้เข้ามาอ่านซะจริงๆ!! #ยัยนี้สนแต่คนหล่อ //แต่ค่อนข้างจะรกไปซักนิดนึงในส่วนของเครดิตเพราะมากยาวมากกก แนะนำให้ลองหากล่องใส่แบนเนอร์หรือใส่เครดิตเป็นชื่อตัวเล็กๆก็ได้ค่ะเพื่อไม่ให้เป็นการเปลืองพื้นที่ แต่โดยรวมถือว่าดีค่ะ โฆษณานิยายได้น่าดึงดูดเลยทีเดียว

การดำเนินเรื่อง+เนื้อเรื่อง (8/10)

เปิดเรื่องมาตอนแรกค่อนข้างจะงงๆนิดๆ เนื่องจากชื่อตัวละครเป็นชื่ออังกฤษทำให้ยากแก่การจำไปซักนิด ไม่รู้ว่าใครเป็นใครเข้ามาทำอะไร สำหรับนักอ่านหน้าใหม่อาจจะเกิดอาการงง แต่เข้าใจว่าต้องการจะนำเสนอสาเหตุของการที่ตัวเอกทั้ง 2 มาเจอกัน แต่ซีแนะนำนิดนึงว่าน่าจะเกริ่นในส่วนของเมนหลักนิดๆ เพราะตอนแรกในความรู้สึกซีเองไม่คิดว่ามันจะออกแนวแฟนตาซี ทุกคนไม่ใช่มนุษย์ แต่พอหลังๆจากที่จับเมนหลักๆได้แล้วถือว่าสนุกค่ะ การดำเนินเรื่องค่อนข้างช้าในตอนแรกเพราะตั้งตอนที่ 4 กว่าจะเข้าเนื้อเรื่องหลัก แต่หลังจากนั้นไม่มีอะไรมากไม่ช้าไม่เร็วไป

พล็อตเรื่อง (10/10)

เป็นพล็อตที่ครีเอตมากค่ะขอชม การเอาตำนานของซานต้ามาประยุกต์ ซานต้าในอุดมคติควรจะเป็นลุงแก่ๆท่าทางใจดี แจกของขวัญของเล่นดูเป็นชีวิตที่มีความสุขและสมบูรณ์แบบ ใครจะไปคิดว่าวันจะวุ่นวายขนาดนี้ในการจะเป็นซานต้าและให้ของขวัญใครซักคน บางทีความปรารถนาของคนๆนั้นอาจจะไม่ใช่สิ่งของที่ให้กันง่ายๆ อาจจะเป็นคนรับ ความสงบสุข อะไรต่างๆนานา ถือว่าพล็อตน่าสนใจมากในการนำเสนอเรื่องของซานต้าที่แปลกแหวกแนวออกไป

การบรรยาย (10/10)

บรรยายไหลลื่นมากค่ะ อ่านไม่เบื่อเลยจริงๆ พี่ซีบรรยายแบบกวนนิดๆทำให้เกิดความเพลิดเพลิน แต่บางครั้งอาจจะใช้คำ ภาษาที่ทางการไปซักนิดทำให้เกิดอารมณ์ขัดๆ แต่เข้าข่ายดีเยี่ยมในการบรรยายแบบมุมมองบุคคลที่ 3 คนที่บรรยายแบบนี้ได้สนุกหายากนะคะ ส่วนมากเขาจะนิยมให้ตัวละครบรรยายไปกันซะหมด ถือว่าพี่ซีเป็นคนที่แต่งนิยายได้ดีคนนึงเลยนะคะเนี่ย

ตัวละคร (10/10)

ออกแบบตัวละครได้น่าสนใจมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ประมาณแบบว่าถ้าพูดถึงอันนี้จะต้องเป็นคนๆนี้แน่ๆ ที่สำคัญหนุ่มๆแต่ละคนหล่อๆทั้งนั้น -..- #ไม่ใช่ละ

บทสนทนา (9/10)

ค่อนข้างจะดีในส่วนของการโต้ตอบกันของตัวละครแต่อยากจะให้ใส่ภาษาพูดเข้าไปซักเล็กน้อยเพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่านและจินตนาการ ให้ตัวละครออกรสออกชาตินิดนึง

การใช้ภาษา (10/10)

ไม่มีพิมพ์ผิดแม้แต่น้อย ขอคารวะจริงๆ โคตรจะเป๊ะบอกเลย เจออยู่นิดนึง นิดดดดเดี๋ยวจริงๆ คือคำว่า ครู่(ซักครู่) เป็น คู่ แล้วก็ จุล(เผาให้เป็นจุล) พี่ซีพิมพ์เป็น จุน นะคะ แก้นิดนึงเนอะ

ความน่าติดตาม (8/10)

แต่ละตอนทิ้งท้ายไว้ทุกตอนให้มันตะหงิดเล่นๆ แต่บางทีซีรู้สึกว่ามันไม่สุด คือมันแค่ ค้าง มันไม่ได้แบบ ค้างงงงงงง อ๊ากกกกกกกก อะไรว้าาาาาา กร๊าซซซซ เหมือนแค่เอากลิ่นโชยๆมาให้น้ำลายไหลเล่นๆเฉยๆ อยากจะให้โปรยเศษๆไว้ให้คนอ่านลงแดงเล่นๆ #ดูมันเปรียบเทียบ

ความประทับใจโดยรวม (14/15)

เกือบจะเพอร์เฟคสำหรับนิยายเรื่องนี้ แต่ขอให้เติมความ ‘สุดๆ’ เข้าไป ไม่ได้หมายถึงความโอเวอร์หรืออะไร แต่อย่างที่บอกไปในส่วนของความน่าติดตามคือ ยั่วให้ลงแดงไปเลยค่ะ!

คะแนนรวม (93/100)

คะแนนพิศวาส (100/100) ชอบมากๆตรงหน้าบทความที่บอกว่า ‘เรื่องนี้ไม่วายแค่ผู้ชายมันเยอะ’ ใจจริงอยากมันวายเหลือเกิ้นนนนนนน รู้ไหมว่าเค้าอ่านไปจิ้นไป เซสกับฟิลินมันช่างน่าฟินจริงจริ้งงงง XD #บางทีแอบมโนตัวเองกับคาร์เรย์ แอร๊ยยย เขิลลลล #เพ้อ //ถ้าเป็นไปได้อยากจะขอรีเควสคู่เซสฟิลินแบบฟินๆถึงพริกถึงขิง(?)ซักตอนสองตอนจะเป็นพระคุณมากเคอะ =.,=

ผู้วิจารณ์: Beatrice
ชื่อเรื่อง: ice heart หัวใจเจ้าละลายหัวใจข้า (Yaoi)sesshomaru X inuyasha
นามปากกา: เมฆฝนสีซากุระ

สวัสดีค่ะ ‘คุณโบลี่’ >O< บีขอเรียกสั้นๆว่า ‘โบว์’ นะคะ ก่อนอื่น ‘บี’ต้องขอโทษจริงๆนะคะที่ดองไว้ยาวและนานมว๊ากกกก เอาล่ะ ห่างหายไปเดือนกว่าๆก็ต้องมีสนิมเกาะบ้างอะไรบ้าง ถ้าวิจารณ์ไม่ดีตรงไหนก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้เลยนะคะ อ่อแล้วก็บีบอกไว้ก่อนมันมันยาว ประมาณ 7 หน้าครึ่งของเวิดได้ แต่บีอยากให้อ่านให้จบนะ ขอบคุณค่ะ
ชื่อเรื่อง (2.5/5)
‘หัวใจเจ้าละลายหัวใจข้า’ พูดถึงก็เป็นชื่อเรื่องที่ค่อนข้างดีทีเดียวนะคะ ดูดีและมีเสน่ห์ บีค่อนข้างชอบชื่อนี้ทีเดียวแต่ปัญหาคือ ชื่อเรื่องนี้ดันไม่สามารถบ่งบอกถึงความเป็นเรื่องนี้ได้หรือพูดง่ายๆคือไม่สอดคล้องกับเนื้อหานั่นเองอีกทั้งยังมีใจความที่ขัดแย้งอยู่บ้าง เอาล่ะ! งั้นบีจะอธิบายเป็นข้อๆให้ฟังนะคะ
-ว่าด้วยเรื่องของชื่อเรื่องภาษาไทย ที่บีบอกว่ามีใจความขัดๆก็เรื่องนี้นี่แหละค่ะ ชื่อภาษาไทยนั้นคุณโบว์ยังตีความไม่แตกซักเท่าไรนะคะ คืองี้ค่ะ บีคิดว่าชื่อเรื่องภาษาไทยของคุณโบว์นั้นเป็นชื่อเรื่องที่ถ่ายทอดออกมาในมุมของของเส็ตโชมารูเพราะเส็ตโชมารูเป็นหนุ่มเย็นชาไร้หัวใจจึงไม่แปลกที่เขาจะบอกว่า หัวใจเจ้า(อินุยาฉะ)ละลายหัวใจข้าแต่ถ้าให้พูดถึงคำว่า ‘ละลายหัวใจ’ ส่วนใหญ่มันจะมีความหมายประมาณว่าพระเอกมีนิสัยเย็นชาและไม่เคยรักใครเหมือนมีหัวใจที่ถูกเกาะด้วยน้ำแข็งแล้วถูกนางเอก(หรือในที่นี้คือนายเอก)ดูแลหรืออะไรก็ว่าไปจนทำให้หัวใจของเขาค่อยๆเป็นผู้เป็นคนและรักคนเป็นขึ้นมาบ้างแต่พอบีกดอ่านตอนแรกปุ๊บบีก็คิดขึ้นมาเลยว่า ‘ละลายหัวใจหรอ..ละลายยังไง?’ ในเมื่อเส็ตโชมารูรักอินุยาฉะมาตั้งแต่แรกแล้วซึ่งก็หมายความว่าเส็ตโชมารูมีหัวใจ(ก็เขารักเป็นนิ) บีเลยคิดว่าใช้คำว่าละลายหัวใจคงไม่ถูกนักเพราะหัวใจของเส็ตโชมารูได้ถูกอินุยาฉะละลายตั้งแต่ต้นแล้ว
-ไม่สอดคล้องกับเนื้อเรื่องได้ คือก็อย่างที่บีบอกไปด้านบนนั่นแหละค่ะถ้าใช้คำว่าละลายหัวใจจริงๆเนื้อเรื่องก็ควรจะเกี่ยวกับการกระทำทั้งหลายของนายเอกที่ทำให้พระเอกรู้สึกรักแต่เท่าที่บีอ่านมันไม่ได้เกี่ยวอะไรเลยนะคะ เท่าที่บีอ่านดูเนื้อเรื่องส่วนใหญ่จะออกไปทางรักหลายเส้าและการแย่งชิงซะมากกว่า
-ว่าด้วยชื่อเรื่องภาษาอังกฤษ ชื่อภาษาอังกฤษถ้าให้แนะนำ บีว่าควรใช้คำว่า melt แทนคำว่า ice จะดีกว่านะคะเพราะชื่อไทยมีคำว่าว่าละลายแล้ว ฉะนั้นก็ไม่ควรที่จะให้ชื่ออังกฤษมีคำว่า ice(มันจะให้ความหมายว่ายังแข็งอยู่)ซึ่งมันก็ไม่ค่อยตรงกับชื่อภาษาไทยเท่าไร ฉะนั้นบีเลยแนะนำว่าใช้คำว่า melt จะดีว่าค่ะ ในส่วนของชื่อเรื่องนี้จุดบอดค่อนข้างเป็นจุดใหญ่พอสมควรเลยขอหักเยอะหน่อยนะคะ จริงๆแล้วบีจะให้2แหละแต่อยากที่บอกไป พอดีถูกใจชื่อไทยเลยเพิ่ม .5 ให้เพราะดูดีและมีเสน่ห์ค่ะ >.<
ความสวยงาม+หน้าบทความ (8/10)
ความสวยงามบีไม่เน้นนะคะแค่มีธีมก็เอาไปเลย4คะแนน ส่วนอีก6คะแนนเป็นคะแนนหน้าบทความนะคะหน้าบทความเนี่ยจะขอไม่พล่ามอะไรมากก็แล้วกันนะคะเพราะแค่ขนาดชื่อเรื่องก็ปาเข้าไปหนึ่วหน้ากว่าแล้ว *หัวเราะ* เอาล่ะค่ะ บีว่าหน้าบทความควรมีเรื่องย่อเพื่อดึงดูดใจรีดเดอร์มากกว่านี้นะคะ อันนี้บีก็เน้นนะ ทำไมถึงเน้น..ลองนึกถึงหนังสือที่ไร้คำโปรย หยิบหนังสือมาซักเล่ม เราก็จะชอบพลิกดูด้านหลัง อ่านเรื่องย่อแล้วคิดว่ามันน่าสนใจมั้ย? มันเป็นแนวที่เราชื่อมั้ย? ถ้าเราซื้อไปจะคุ้มรึเปล่า? นิยายเรื่องนี้ก็เช่นเดียวกันค่ะ ถ้าคุณโบว์หยิบหนังสือมาพลิกดูด้านหลังแล้วเล่มนั้นไม่มีเรื่องย่อไม่มีเนื้อหาบอกอะไรเลยมีแค่หน้าปกสวยๆคุณโบว์จะยอมเสี่ยงซื้อมันมาอ่านมั้ย ถ้าในกรณีที่เป็นนามปากกาดังๆหรือนักเขียนคนโปรดเราก็ต้องยอมเสี่ยงอยู่แล้วแต่ลองคิดถึงนักเขียนหน้าใหม่อย่างเราดูสิค่ะ...จะยอมเสี่ยงรึเปล่า ส่วนการแนะนำตัวละครถามว่าดีมั้ย ดีค่ะ แต่อยากให้จัดให้เป็นระเบียบมากกว่านี้ ถ้าให้แนะนำบีคิดว่า รูปใหญ่(รูปสุดท้ายที่เป็นรูปรวมน่ะ)ถ้าเป็นไปได้อยากให้อยู่บนสุดมันเปรียบเสมือนโปสเตอร์ค่ะแล้วต่อมาควรเป็นแนะนะตัวละครส่วนทอล์คกับนักเขียนและขอบคุณน่ะบีแนะนำให้อยู่สุดท้ายดีกว่านะ ถ้าให้บอกตามความเป็นจริงทอล์คไม่ค่อยจะสำคัญเท่าไรเลยอยากให้อยู่หลังสุด
ว่าด้วยเรื่องฟอนต์บีอยากให้ใช้ Cordia New นะคะส่วนขนาดก็แล้วแต่เลยเพราะใช้ Cordia New มันจะมีระยะห่างที่พอดีและตัวหนังสือจะเป็นระเบียบมากกว่านี้
พล็อตเรื่อง (5/10)
พล็อตของคุณโบว์ค่อนข้างวางมาได้ดีทีเดียวนะคะเพราะหลายๆอย่างค่อนข้างลงตัว เช่น ตอนนี้ใครไปรักใคร แล้วตอนไหนถึงเวลาที่ใครจะต้องเปลี่ยนใจ บีชอบในจุดนี้จริงๆค่ะ แต่จุดเสียมีด้วยกันใหญ่ๆ2จุดค่ะคือ
-พล็อตในช่วงแรกบอกเลยว่าค่อนข้างจะออกทะเลค่ะ ไม่มีเหตุการณ์อะไรที่ส่งผลต่อเนื้อเรื่องหลักเลยเหมือนมีไว้แค่เซอร์วิสเฉยๆเพราะส่วนใหญ่ที่บีอ่านก็รู้สึกว่าจะเน้นแต่ฉากเซอร์วิสและความรู้สึกของตัวละครที่มีให้กัน แบบนี้เลยดูเหมือนแต่งไปชิวๆแต่งไปเรื่อยๆไม่เข้าเนื้อเรื่องหลักซักที จริงอยู่ที่ความรู้สึกของตัวละครนั้นเป็นสิ่งสำคัญยิ่งเป็นเรื่องเกี่ยวกับรักหลายเส้าแล้วยิ่งสำคัญเข้าไปใหญ่แต่ของแบบนี้น่ะมันต้องค่อยๆหยอดค่ะ ค่อยๆหยอดยังไง? บีจะขอยกตัวอย่างนะคะ หลังๆเนี่ยคุณโบว์มีการวางปมซึ่งปมนั้นก็คือการที่อินุยาฉะถูกลักพาตัวไปมันเลยทำให้ดูมีอะไรๆขึ้นและระหว่างที่มีการสู้กันนั้นคุณโบว์ก็มีใส่ความคิดตัวละครเข้าไปและฉากสวีตบ้างซึ่งนี่แหละค่ะที่บีบอกว่าค่อยๆหยอด พูดง่ายๆคือก็คือการที่เราสร้างเหตุการณ์ขึ้นมาแล้วใส่ฉากสวีตเข้าไปนั่นแหละ ต่อนะคะ ในช่วงแรกๆบีอ่านแล้วรู้สึกว่าคุณโบว์ค่อนข้างที่จะแต่งสนองนีทตัวเองหน่อยๆเพราะอย่างที่บอกไปข้างต้นมีแต่งฉากเซอร์วิสทั้งนั้น เหตุการณ์ที่สามารถทำให้เนื้อเรื่องสนุกได้ก็ดันไม่เน้นและข้ามผ่านไปอย่างง่ายๆ ถามว่าชอบมั้ยที่มีฉากเซอร์วิสเยอะ บีตอบเลยค่ะว่าชอบ แต่ก็ไม่อยากมันเซอร์วิสมากเกินไป เอาง่ายๆนะคะ ถ้าเปรียบนิยายเหมือนขนมนิยายรักสบายๆก็เหมือนขนมที่มีรสหวานใช่มั้ยล่ะ ช่วยเพิ่มน้ำตาลให้เรารู้สึกกระปรี่กระเปรา มีแรงทำงาน สมองโล่งโปร่งสบายแต่ลองคิดดูสิถ้าเรากินขนมหวานนั้นมากๆเราก็จะรู้สึกเลี่ยน แบบ แหวะ! ไม่อยากกินล่ะ แล้วเราก็จะเบื่อ นี่แหละค่ะคือสิ่งที่บีต้องการบอก การที่นิยายมีแต่ฉากหวานก็เหมือนขนมเลี่ยนๆบีเลยอยากให้เพิ่มอะไรขึ้นมาหน่อย แต่พอนาราคุโพล่มาสิ่งที่บีพูดมาทั้งหมดนั้นก็ค่อยๆลดลงค่ะซึ่งมันดีแล้วเพราะพล็อตเริ่มมีอะไรๆขึ้นมาบ้างทำให้น่าอ่านขึ้นเยอะ
-เรื่องปมค่ะ ปมของเรื่องค่อนข้างที่จะถูกกล่าวมาลอยๆเพราะอย่างที่บีบอกไปในช่วงแรกๆนั้นมีแต่ฉากเซอร์วิสและความรู้สึกของตัวละครไม่ได้บอกไม่ได้กล่าวอะไรถึงนาราคุเลยแต่จู่ๆ อินุยาฉะก็ถูกนาราคุลักพาตัวไปซะอย่างนั้นซึ่งเหตุการณ์นี้บอกเลยว่ามันนับเป็นปมของเรื่องนี้ค่ะแล้วหลังจากตอนที่12คุณโบว์ก็ใช้ปมนี้ดำเนินเรื่องไปตลอดจนจบแบบนี้ดีแล้วนะคะ แต่มีตินิดนึงคือที่บอกไปนั่นแหละค่ะว่ามันค่อนข้างลอยๆ ถ้าให้แนะนำก่อนนาราคุจะโพล่บีเลยอยากให้มี ความหลังซักหน่อย เพราะหลายคนที่มาอ่านอาจจะไม่ได้ดูอินุยาฉะหรือดูไม่จบพวกรีดเดอร์เลยอาจจะงงว่า เอ๊ะ เขาไปทำอะไรกันไว้ถึงได้บาดหม่างกัน
อ่อ...แล้วก็ในช่วงแรกๆน่ะที่บีบอกไปว่ามันค่อนข้างจะชิวแล้วก็หวานเลี่ยนน่ะ บีอยากให้มีเหตุการณ์บลาๆๆเกิดขึ้นมานิดนึง คือจริงอยู่ค่ะที่ตอนหลังคุณโบว์ค่อยมาสาดเนื้อเรื่องแต่ก็อย่างที่บีบอกไปแหละค่ะ ถ้าขนมมันหวานเกิน คนทานก็อาจจะเบื่อแล้วก็เลิกอ่านไปก่อนที่จะถึงจุดไคลแมกซ์ก็ได้เลยอยากจะให้หยอดเหตุการณ์น่าตื่นเต้นเข้าไปนิดนึง แต่ช่วงครึ่งหลัง(ตั้งแต่ตอน12ไป)เนี่ยที่ใช้ปมเดียวดำเนินเรื่องไปตลอดเรื่อง ถือว่าดีขึ้นนะ อ่า...บีบอกไปแล้วนะคะว่ามันเป็นสองจุดใหญ่ๆฉะนั้นจึงของอนุญาตหักเยอะหน่อยนะคะ
การดำเนินเรื่อง+เนื้อเรื่อง (7/10)
ส่วนนี้หันเป็นสองท่อนนะคะ บีจะขอแจงในส่วนของเนื้อเรื่องก่อนล่ะกันนะ
-เนื้อเรื่อง: เนื้อเรื่องของเรื่องนี้ตรงใครไปรักกับใครนี่แหละคะที่ดีตรงเพราะมันมีความสมเหตุสมผลและเข้าใจง่ายแถมยังลงตัวอีกต่างหาก ในส่วนนี้ดีตั้งแต่การวางพล็อตแล้วค่ะบีกล่าวชมไปแล้วนะ ส่วนจุดเสียคืออย่างที่บีบอกไปค่ะ ค่อนข้างที่จะหยอดเนื้อเรื่องไม่เป็นเพราะเท่าที่บีอ่าน มันเหมือนได้ทำการแบ่งส่วนเอาไว้แล้ว ตอน1-11 เป็นฉากเซอร์วิสไม่เน้นเนื้อเรื่อง ตอน12-ตอนจบ เนื้อเรื่องเต็มเปี่ยมพร้อมฉากเซอร์วิสบ้างเล็กน้อย ซึ่งบอกเลยว่า ทำแบบนี้ก็ไม่ถูกนักเพระมันเหมือนแบ่งแนวในเรื่องทั้งๆที่เป็นนิยายเรื่องเดียวกัน ซึ่งในช่วงหลังๆคุณโบว์ค่อนข้างทำได้ดีค่ะแบบว่าหยอดฉากเซอร์วิสได้ถูกเวลามากขึ้นฉะนั้นบีจะขอแนะนำให้แก้ในช่วงแรกๆแทนนะคะแล้ววิธีแก้ที่บีจะแนะนำคือ การสร้างเหตุการณ์ค่ะ มันมีเหตุการณ์นึงที่บีมองแล้วคิดว่าสามารถทำให้เรื่องมันสนุกกว่านี้ได้นั่นก็คือ เหตุการณ์ที่อินุยาฉะกลายร่างเป็นมนุษย์ค่ะเหตุการณ์นี้บีบอกเลยว่ามันเหมือนเป็นปมอย่างหนึ่งนะเพราะมันดึงดูดให้รีดเดอร์อยากอ่านต่อ แต่ด้วยความที่คุณโบว์เน้นฉากเซอร์วิสมากเกินไปแบบอยากให้เส็ตโชมารูมาเห็นฉากที่อินุยาฉะมาเจอกับโคงะเร็วๆมันเลยทำให้เหมือนเหตุการณ์นี้ผ่านไปแค่เสี้ยววิทั้งๆที่ในเรื่องกล่าวไว้ตั้ง 3 วัน เสี้ยววิจริงๆนะต้องลองไปอ่านดู บีเลยคิดว่าถ้าคุณโบว์สร้างเหตุการณ์นี้ให้ดูมีอะไรๆขึ้นแล้วใช้เป็นปมดำเนินเรื่องในช่วงครึ่งแรกควบคู่กับความรู้สึกของตัวละครไปเรื่องน่าจะออกมาสนุกกว่านี้ค่ะ อ่า...พูดแล้วก็เสียดายโน๊ะ!
-การดำเนินเรื่อง: จำนวนหน้าในหนึ่งตอนค่อนข้างที่จะน้อยเกินไปค่ะมันเลยทำให้การดำเนินเรื่องดูเร็วเกินไปประกอบกับการตัดฉากที่ยังทำได้ไม่ค่อยดีเท่าไรเลยทำให้เรื่องเนื้อเรื่องเหมือนผ่านไปแป๊บๆ ถามว่าจำนวนหน้าในหนึ่งตอนจำเป็นต้องเท่ากันหมดมั้ย ไม่จำเป็นค่ะ แต่จำนวนหน้าในหนึ่งตอนควรแต่งให้ได้มีความยาวที่เหมาะสม ถ้ายาวไปรีดเดอร์อาจจะขี้เกียจอ่าน(ยกเว้นถ้าแต่งสนุกจริงๆรีดจะยอมอ่าน)หรืออ่านไปนานๆก็จะรู้สึกปวดตาแล้วไม่อยากอ่านต่อ ต้องเข้าใจนะคะนิยายผ่านเน็ตไม่ได้อ่านสบายตาเหมือนอ่านในหนังสือ แต่ถ้าสั้นไปมันก็จะทำให้การดำเนินเรื่องดูเร็วแบบนี้แหละคะ ส่วนการใส่รายละเอียดนั้นบีอยากแนะนำว่าให้ใส่ไปบ้างก็ดีนะคะเช่น บรรยายฉากหรือสถานที่มันจะได้ทำให้ดูเห็นภาพและมีอะไรๆ จริงอยู่ค่ะที่การใส่รายละเอียดมากเกินไปมันไม่ดีแต่การที่ไม่ใส่เลยก็ไม่ดีเช่นกันดั้งนั้นจึงอยากให้ใส่อะไรเพิ่มเต้มลงไปนิสนึงนะคะ
การบรรยาย (4/10)
ในส่วนของการบรรยายจะขอไม่พูดพล่ามอะไรมากแล้วเน้นตรงเลยๆนะคะ การบรรยายของคุณโบว์ค่อนข้างจะแย่เลยก็ว่าได้ บีจะขอแจงให้ฟังถึงข้อเสียใหญ่ๆของคุณโบว์นะคะ
การบรรยายของคุณโบว์เป็นการบรรยายแบบบุรุษที่3ก็จริงแต่เพราะคุณโบว์เน้นความรู้สึกของตัวละครมากเกินไปเลยทำให้อ่านแล้วรู้สึกว่าเหมือนบรรยายควบสองคือ บรรยายทั้งแบบบุรุษที่3และแบบบุรุษที่1 บีบอกเลยว่าตอนอ่านครั้งแรกนึกว่าคุณโบว์จะใช้การบรรยายแบบบุรุษที่1แต่พออ่านไปเรื่อยๆมันกลับมีการบรรยายแบบบุรุษที่3เข้ามาแจมด้วยแหะแล้วเท่าที่บีสังเหตุการณ์บรรยายแบบบุรุษที่3ของคุณโบว์ก็บรรยายแค่เหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นใน ซึ่งจริงๆแล้วการบรรยายแบบบุรุษที่3ไม่จำเป็นต้องใช้บรรยายเฉพาะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในขณะนั้นแต่สามารถบรรยายความรู้สึกของตัวละครที่มีให้กันได้ด้วยนะ บีไม่ได้บอกว่าการบรรยายแบบบุรุษที่3ห้ามมีความคิดของตัวละครนะคะ มีน่ะมีได้แต่ก็ต้องมีให้พอดี ไม่ต้องเน้นซะเหมือนตัวละครบรรยายเองแบบนี้ อ่อ...แล้วก็ถ้าคุณโบว์จะบรรยายแบบบุรุษที่3แล้วมีความคิดของตัวละครโพล่มาด้วยคุณโบว์ก็ต้องใช้ตัวเอียงเพื่อเน้นว่านี่คือความคิดของตัวละครนะ รีดเดอร์จะได้แยกออก
แล้วก็คุณโบว์น่ะต้องบรรยายให้รีดเดอร์เห็นภาพด้วยนะคะ พูดง่ายๆคือ คุณโบว์บรรยายทื่อค่ะซึ่งการบรรยายทื่อก็จะทำให้เวลาอ่านไม่เห็นภาพซักเท่าไร อีกทั้งยังทำให้ไม่ได้อรรถรสในการอ่านอีก ถ้าบรรยายแบบนี้ต่อไปนักอ่านก็จะเลิกอ่านไปโดยปริยายค่ะ ไม่ว่าคุณโบว์จะบรรยายแบบใดก็ตามแต่ก็ต้องบรรยายให้รีดเดอร์เห็นภาพเพื่ออรรถรสในการอ่านของรีดเดอร์และหลายๆอย่างค่ะ อย่างที่บีบอกไปในส่วนของการดำเนินเรื่อง ใส่รายละเอียดบ้างก็ดีนะคะ เช่นอย่างการบรรยายก็ใส่รายละเอียดให้กับการบรรยายฉากด้วยซึ่งการใส่รายละเอียดนี่แหละค่ะคือการบรรยายให้เห็นภาพ อาทิ ตอนนี้ข้าเดินอยู่ข้างสระบัวที่มีบัวบานสะพรั่ง เป็นต้น ไม่ใช่แค่ ข้าเดินอยู่ข้างสระบัว แบบนี้มันถือว่าเป็นการบรรยายทื่อๆนะคะ อันนี้ยกตัวอย่างเฉยๆแต่ถ้าให้เอามาจากในเรื่องละก็มีแน่นอนค่ะ อย่างตอนแรก ที่อินุยาฉะบอกว่า ข้าที่เดินทางมากับเพื่อนบลาๆๆ บีบอกเลยว่าเอ่อ...ขอพูดตรงๆนะคะ ถ้าบรรยายแค่นั้นอย่างมีเลย ซึ่งบีก็ขอบอกตรงๆอีกเหมือนกันว่า ไม่มีจะดีกว่าค่ะ ทำไมถึงไม่มีดีกว่า บีบอกเลยว่า ไม่รู้ถึงจุดประสงค์ของประโยคนั้นเลยทั้งประโยคอ่านกี่รอบๆก็ไม่เข้าใจแต่ก็พอจะเดาได้อยู่ว่าคุณโบว์อาจต้องการบอกรีดเดอร์ใช่มั้ยว่าคนที่อินุยาฉะรักที่สุดคือคาโงเมะ ถ้าเป็นอย่างที่บีเดาบีแนะนำให้บรรยายในแกมท้องให้ผู้อ่านสงสัยมากกว่านะ เช่น คิเคียว...นามของหญิงที่ข้ารักมากที่สุดบัดนี้เจ้าได้เกิดมาในร่างของ คาโงเมะ หญิงสาวจากอีกโลกหนึ่งซึ่งนางได้ปลดปล่อยข้าและดูเหมือนว่าตอนนี้ข้าหวังว่าข้าคงยังจะรักนางเหมือนเดิม...มั้งนะ เป็นต้น มันจะทำให้ดูชัดเจนมากกว่าว่าตอนนี้อินุยาฉะไปเลิฟๆกับท่านพี่แทน
การบรรยายที่มีเสียงเป็นตัวประกอบไม่ได้ถือว่าแย่นะคะแต่ก็ไม่ได้ถือว่าดีเช่นกันเพราะเสียงที่เราต้องเอาเข้ามาในบทบรรยายควรเป็นเสียงที่เป็นเสียงที่ตัวละครกระทำกับวัตถุมากกว่า เช่น แคว้ก เสียงฉีกของเสื้อแบบนี้ได้ค่ะ แต่พวก ควับ หมับ ไม่ค่อยแนะนำให้ใช้นะ ต้องเข้าใจกันก่อนว่ามันไม่ใช่คอมมิค เวลาอ่านมันไม่มีภาพให้ดู หมับ บียังพอโอเคนะแต่ก็ไม่ควรใช้บ่อยๆอยู่ดีเพราะบางทีอ่านแล้วมันจะรู้สึกติดขัด ไม่ลื่นไหน ส่วน ควับ ไม่ควรใช้เลย มันเป็นเสียงหันหน้าใช่มั้ยล่ะซึ่งมันจะนิยมกันในคอมมิคมากกว่าเพราะมันเห็นภาพแต่นิยายน่ะที่บีบอกมันไม่มีภาพให้อ่าน เราต้องใช้ทักษะการบรรยายล้วนๆ ควับเนี่ย เหมือนไปเจอซักตอนแต่บีขอโทษนะที่จำไม่ได้ว่าตอนไหน ส่วนเรื่องวงเล็บที่ใส่ความคิดของไรท์ลงไปเนี่ยมีได้นะแต่อย่างมีเยอะเพราะมันทำให้อ่านแล้วรู้สึกติดขัด ไม่ลื่นไหลอีกเช่นกันค่ะ
จุดใหญ่ๆที่ควรแก้อย่างยิ่งมี 3 จุด บีหักจุดล่ะ 2 คะแนนนะคะ
ตัวละคร (7/10)
บีคิดว่าฟิคก็คือการที่เราเอาตัวละครเขามาแต่งเป็นเรื่องราวในสไตล์ของเรานะคะ ฉะนั้นเราก็ควรคงนิสัยที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวละครที่เราเอามาด้วยแต่ที่บีเห็นบีรู้สึกว่าอินุยาฉะค่อนข้างที่จะขี้แยแปลกๆ นิดๆหน่อยๆก็ร้องไห้ละซึ่งบีคิดว่ามันไม่ค่อยสมกับเป็นอินุยาฉะเลยนะตรงนี้แหละที่อยากให้ปรับปรุง อินุยาฉะเป็นตัวละครที่มีคาร์แร็ตเตอร์ค่อนข้างซึนแต่ที่บีอ่านถามว่ามันซึนมั้ย มันซึนนะแต่มันไม่ได้ซึน ขี้โวยวาย น่ารักๆแบบอินุยาฉะคนเดิมน่ะ มันออกจะไปในทางเคะอ่อนแอต้องการคนปกป้องมากกว่า ถามว่าการที่นำคาร์แร็ตเตอร์เดิมมาดัดแปลงนิสัยได้มั้ย ได้ แต่เราก็ต้องดัดแปลงให้มีเค้าโครงเดิมของคาร์แร็ตเตอร์ด้วยนะคะแต่ตัวละครตัวอื่นๆค่อนข้างที่จะคงนิสัยเดิมตัวเองได้ดี สำหรับฟิคบีบอกเลยว่าข้อเสียนี้ค่อนข้างใหญ่แถมมาเกิดกับตัวเอกซะด้วยสิขออนุญาตหักเยอะหน่อยนะคะ และเพราะเหตุผลของบนมันเลยทำให้ตัวละครของคุณโบว์ไม่เป็นธรรมชาติ จึงขออยากให้ปรับนิสัยซักนิดนะคะ
บทสนทนา (8/10)
บทสนทนาของคุณโบว์ค่อนข้างไม่เป็นธรรมชาตินะคะเพราะมันค่อนข้างที่จะขัดกับลักษณะนิสัยที่เปลี่ยนไปของตัวละคร จริงอยู่ค่ะที่คุณโบว์ปูทางให้ตั้งแต่ตอนแรกแล้วว่าอินุยาฉะไม่ได้เป็นอย่างที่เราทุกคนคิดนะแต่ถ้าคนที่ดูอินุยาฉะมายังไงก็ต้องมีฝังใจกันบ้างแหละค่ะ แน่ล่ะตอนคุณโบว์บรรยายตอนอินุยาฉะร้องไห้รีดเดอร์อาจจะคล้อยตามไปด้วยก็จริงแต่พอหลังจากฉากที่อินุยาฉะร้องไห้ ทัศนคติที่มีต่ออินุยาฉะของรีดเดอร์(ที่เคยดูอินุยาฉะ)ก็จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม คือคิดว่าอินุยาฉะเป็นมีคาร์แร็ตเตอร์ซึนพอคิดแบบนี้แล้วมาอ่านบทสนทนาที่ดูอ้อนๆ ยั่วๆของอินุยาฉะในแบบคุณโบว์แล้วมันก็รู้สึกติดๆขัดๆแทน อ่อ...แล้วก็มีอยู่ตอนนึงบีจำได้ว่าเป็นตอนของโคงะเนี่ยแหละ ที่คุณโบว์เผลอไปใช้ ฉัน กับ นาย ซึ่งปกติก็เห็นใช้ ข้า กับ เจ้า ลองไปอ่านตรวจสอบดูอีกทีนะคะ แล้วก็ตอนที่ 9 น่ะ มันไม่มีเครื่องหมายคำพูดนะคะ ในช่วงคู่ของมิโรคุกับโคงะน่ะ บอกเลยว่าพอไม่มีเครื่องหมายคำพูดอ่านไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไรเพราะแยกไม่ออกระหว่างการบรรยายกับบทสนทนา ก่อนจะลงเลยอยากให้ไรท์รอบคอบกว่านี้นะคะ
การใช้ภาษา (7/10)
แรกๆยังใช้ได้ไม่ดีนะคะ ไม่ดีมากๆด้วยเพราะมันทื่อๆและบางคำก็ยังใช้ไม่เหมาะสมทำให้อ่านแล้วไม่ลื่นไหลเท่าไร เช่น ตอนบทนำน่ะค่ะ ประโยคที่บอกว่า ใบหน้าอันงดงามของคนที่ทำให้ข้าเกือบตายตะกี้ คือนิยายเรื่องนี้ค่อนข้างจะออกไปแนวญี่ปุ่นสมัยก่อนใช่มั้ยล่ะ จะใช้คำพวก ข้า เจ้า อันงดงามก็ไม่แปลกแต่คำที่ไม่เข้าพวกอ่านแล้วรู้สึกขัดๆก็คำว่า ตะกี้ เนี่ยแหละ เหมือนว่าคุณโบว์พยายามเขียนให้ฮาแต่ไม่รู้สิบีว่าความฮามันไม่ได้อยู่ที่แกใช้ภาษานะ การใช้ภาษาเป็นแค่ส่วนหนึ่งที่ทำให้ฮาแต่เราก็ต้องใช้ภาษาให้เข้ากับแนวนิยายของเราด้วย
ความน่าติดตาม (5/10)
ในส่วนนี้บีขอแบ่งออกเป็นสองลักษณะของรีดเดอร์นะคะ
-ให้รีดเดอร์ที่เป็นสาววายมาอ่านบอกเลยว่าน่าติดตามเพราะบรรยายฉากอิโรติดดี อ่านแล้วแอบฟินก็ต้องติดตามเป็นเรื่องธรรมดา
-แต่ถ้าให้รีดเดอร์ที่ไม่ใช่สาววายมาอ่านเรื่องนี้ถือว่าทำได้ไม่ค่อยดีเท่าไร โดยเฉพาะช่วงแรกๆ เนื้อเรื่องก็ไม่สนุกดูไม่น่ามีอะไร บรรยายก็ไม่ค่อยสวย สิ่งที่ทำให้ดูน่าติดตามอย่างเดียวก็คงเป็นการทิ้งท้ายได้น่าสนใจ(บอกเลยว่าถ้าเป็นสาววายคงอ่าต่อแน่นอนเพราะอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น) จริงอยู่ค่ะที่ช่วงหลังๆคุณโบว์ทำได้ดีมากขึ้นแต่ลองคิดดูนะคะ
ความประทับใจโดยรวม (9/15)
นี่คือภาพรวมของเรื่องนี้นะคะ ไม่ใช่ความเห็นส่วนตัวแต่อย่างใด ถูกตัดคะแนนในส่วนนี้เยอะเพราะการบรรยายค่ะ การบรรยายของคุณโบว์ค่อนข้างเป็นช่องโว่ที่ใหญ่มากๆส่วนรองมาก็เป็นเรื่องพล็อต แล้วก็การใช้ภาษานะคะ ถ้าภาษาไม่ดีมันอาจมีผลกับการบรรยายด้วยคือมันจะทำให้การบรรยายดูติดขัดค่ะแบบอ่านแล้วไม่ลื่นไหล ความน่าติดตามก็มีอยู่บ้างแต่อย่างที่บีบอกไปเพราะการบรรยายที่ไม่เห็นภาพและไม่ได้อรรถรสอีกทั้งยังมีติดขัดไม่ลื่นไหล อาจทะให้รีดเดอร์หนีได้นะ โดยรวมจุดใหญ่ๆก็อย่างที่บอกค่ะ ส่วนพวกเรื่องรองๆก็บทสนทนา เนื้อเรื่อง การดำเนินเรื่อง พวกนี้แหละค่ะ บีได้บอกขอแนะนำไปหมดแล้วแต่ถ้ามีส่วนไหนที่ยังไม่ได้ข้อแนะนำหรืออยากได้ข้อแนะนำหรืออยากได้ความคิดเห็นอะไรเพิ่มเติมก็เชิญในไอดีบีนะคะ
คะแนนรวม (62.5/100)
บีกดคะแนนมากไปรึเปล่าคะ T T ทั้งหมดนี่ 7 หน้าครึ่งเชียวนะทำลายสถิติ 5 หน้าก่อนหน้านั้นไปเลย เอาเหอะยังไงก็พยายามเข้านะคะ ไฟท์ติ้ง!!!
ส่งท้าย : ขอบคุณที่มาใช้บริการนะ^^ ไม่พอใจก็บอกได้ ถ้าพอใจไว้มาใหม่นะคะ โชคดีค่ะ เขียนให้จบล่ะ!!!
**นี่เป็นความคิดเห็นส่วนบุคคลนะคะ บีได้ให้คำแนะนำไปแล้วว่าควรแก้ไขตรงไหนถ้าจะเลือกปฏิบัติตามหรือไม่ก็แล้วแต่จะเลือกนะ แต่ขอให้เอาเก็บไปพิจารณาด้วย นักวิจารณ์เหนื่อย! อ่อ...ถ้าไม่พอใจตรงไหนก็ขออภัยนะคะ ขอบคุณ**