คัง แฮ ยอน สาวน้อยหลุดสเป็ค

ลำดับตอนที่ #4 : เครื่องคอมพิวเตอร์หมายเลข 48 กับ นาย............_ * _

Chapter 4

"ฮัง ดัง วอน" เสียงผู้หญิงดูวัยกลางคนพูดขึ้น
"มาครับ"  
"เย ลี นา" 
"มาค่ะ"

"คัง แฮ ยอน" 
"คัง แฮ ยอน"
"ฉันจะเรียกเป็นครั้งสุดท้ายนะ ถ้าไม่มีคนขาน คนนี้หมดสิทธิ์เป็นพนักงานกิตติมศักดิ์ คัง แฮ ยอน"

"มะมา คะคัง แฮ ยอน มาค่ะ" ฉันรีบพูดขึ้นอย่างตะกุกตะกัก ท่ามกลางสายตาเด็กม.ปลายและเด็กมหาลัยร่วม 30 คนได้
"ทำไมเธอมาสายล่ะ รู้ไหม งานนี้ สำคัญนะ ใครๆ ก็อยากทำงานนี้กันทั้งนั้นโดยเฉพาะเด็กธรรมดาๆ อย่างเธอ"ผู้จัดการพูดขึ้นพร้อมกับปรายหางตานิดๆ มาทางชั้น

"เออ หนูขอโทษค่ะ ต่อไปจะไม่มีเหตุการณ์อย่างนี้อีกค่ะ"
"ดีมาก ไปหาที่นั่งซะสิ"
"ค่ะ" คนอะไรดุเป็นบ้า หน็อย มาหาว่าเราเป็นเด็กธรรมดา

รู้ได้ไง ว่าชั้นธรรมดายะ กินเป็ดน้ำแดงแข่งกับชั้นไหมล่ะ
แล้วจะรู้ว่าใครธรรมดากว่ากัน ตอนนี้ฉันอยู่ในห้องประชุม

นั่งโต๊ะมุมห้องหลังสุดเลยแถมคนนั่งข้าง ๆยังเคี้ยวหมากฝรั่งแล้วเอามาป้ายโต๊ะเล่นอีก
แหม นี่หรือเด็กมีการศึกษา 
"เอาล่ะ ฉันจะชี้แจงให้ทุกคนทราบถึงการทำงานเป็นพนักงานกิตติมศักดิ์นะ  เธอคงรู้แล้วว่า พวกเราในที่นี้คงไม่มีใครอายุไม่เกิน 21 หรอกใช่ไหมอัน แต วู!!!  (*-*ฉันสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ ขนลุกทันที ที่ได้ยินเสียงเธอตะวาดใส่เด็กที่ชื่ออัน แต วู/*-*/นั่น)ถึงพ่อเธอจะบริจาคเงินให้แก่งานนี้มากกว่าคนอื่น
แต่เธอไม่มีสิทธิ์จะมาหลับในเวลางานนะ
(น่ากลัวจริงๆเสียงผู้จัดการชิน มิน    อา)เข้าเรื่องต่องานที่เธอได้รับมอบหมายกัน
ก็เป็นงาน ที่เกี่ยวกับ การพิมพ์เกียรติบัตรให้แก่ผู้ที่มาฝึกอบรมอาชีพกับเรานะ
งานง่าย ๆ หวังว่าทุกคนคงทำได้นะ ถ้าใครมีปัญหา ปรึกษาฉันได้
(ใครเค้าจะอยากปรึกษากับหล่อนยะ ดุยังกะหมา เฮอะ ๆ*+*)
เอาล่ะ เดี๋ยวเราจะเริ่มงานกันแล้ว คุณฮัง มุน ซุก จะนำเราไปภายในโซนการศึกษาวิชาชีพ ซึ่งที่ทำงานของเราอยู่ในโซนนั้นด้วย"

"เชิญคุณหนูทุกท่านตามกระผมมาครับ"
 ฉันเดินตามคนอื่น ๆ ไป
ภายในงานอลังการมาก
คนพลุ่งพลานไปหมด นี่หรือคืองานที่เค้าจัดตามโดมต่าง ๆ

ฉันเพิ่งเคยเห็นก็นี่ครั้งแรกน่ะแหละ มีการสอนเพ้นเล็บด้วย
โอ้โห สวยจัง ดอกไม้ หอมอีกด้วย ฉันก้มลงไปดมดอกไม้ที่อยู่ในแจกันอันใหญ่

พร้อมกับสูดกลิ่นมันเข้าไปลึก ๆ เอ๊าะ ผู้คนมองฉันด้วยสายตาแปลกๆ
พร้อมกับเสียงนินทา

"ต๊าย เธอดูนั่นสิ ภายนอกก็ดูเรียบร้อย ไม่น่าเป๋อถึงขนาดก้มดมดอกไม้เลยเนอะ นี่ น้อง ดอกไม้เค้ามีไว้ประดับ ไม่เคยเห็นหรือไงจ้ะ  ถึงก้มลงไปดมซะขนาดนั้น  ฮ่า ฮ่า ฮ่า ๆๆๆ ไปกันเถอะ เรร่า"
  โอ้ย ฉันเป๋อ ๆๆ เหรอเนี่ย เจ็บใจชะมัด ทำไม่ละ หน้าตาเรียบร้อยเป๋อบ้างไม่ได้รึไงยะ
และอีกอย่างดอกไม้ออกจะหอม ไม่สนใจเดินต่อไปดีกว่า

"เอาล่ะ คัง แฮ ยอน เธอนั่งเครื่องนี้นะเครื่องที่ 49" ผู้จัดการชิน มิน อา สั่ง
"ค่ะ"
ฉันนั่งด้วยอาการเมื่อยล้าเป็นที่สุด แค่พิมพ์ชื่อคนแล้วก็ปริ้นใส่เกียรติบัตรหรอ
งานง่ายนี่นา เงินก็ดี แต่ดูทุกคนเหมือนถูกบังคับให้มาทำงานกันเลย

แล้วก็แต่งตัวดี ๆ  ทั้งนั้น ทั้งหน้าตาก็ดีเกือบทุกคน  บรรยากาศรอบๆ ข้างถูกจัดไว้อย่างกับอยู่ในสวนดอกไม้งั้นแหละ นี่มันเป็นการฝึกงานลูกคนรวยชัด ๆ ใช่แล้ว
 
*+* การฝึกงานของลูกคนรวยนั่นเอง*+* แล้วยัยจีวอน สมัครมาได้ไงเนี่ย  
เอ แล้ว คนที่ชื่ออัน แต วู นั้นนั่งไหนนะ น่าจะไปสานสัมพันธุ์ด้วยหน่อย

เห็นมาคนเดียวเหมือนฉันเลย แล้วใครนั่งข้าง ๆ ฉันน้า
พอจะเป็นเพื่อนกับฉันได้ไหมน้าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงเนี่ย ถ้าเป็นผู้หญิงจะสวยกว่าชั้นไหมอะ/*-*/  

" เครื่องที่ 48"
เอ๊าะ นั่นเครื่องข้างๆ ฉัน นี่

"จาง มิน ซู"   _+_*