คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Chapter7
Chapter7
“อรุณสวัสดิ์เลียม”เซนเดินยิ้มออกจากห้องตั้งแต่เช้าท่ามกลางความแปลกใจของคนทั้งบ้าน
“อรุณสวัสดิ์แฮร์รี่”
“อรุณสวัสดิ์ไนออล”
“วันนี้หุ้นดิ่งแน่เลยมา มิสเตอร์มาลิคตื่นเช้า”เลียมพูดประชดแกมอึ้ง
“เกิดไรขึ้นกับแกวะ พระเจ้า มาลิคตื่นก่อนเที่ยงทั้งที่วันนี้เป็นวันหยุดเนี่ยนะ”แฮร์รี่อุทาน
“ไม่มีอะไรผิดปกติแน่ๆวันนี้ ฉันแค่อยากออกนอกบ้าน แล้วที่เมื่อวานฉันออกไปแต่เช้าไม่ยักกะมีคนทัก”เซนยักไหล่
“ก็เราเพิ่งเลิกงานตอนตี5ไง ไปต่อก็ไม่แปลก นายเล่นหลับตลอดการประชุมเลยเนี่ย ดีนะที่มีเอกสารมาให้ ไม่งั้นซวยแหงๆ”ไนออลพูด
“ช่างเถอะ ไปละ บายยยยย”
วันนี้คงเป็นวันที่ทำให้หนุ่มๆที่เหลืออึ้งไปอีกนานนนน
@ XXX Hospital
“มาเยี่ยมคุณอีดิธ กลอเรีย แอนเดอสันครับ”เซนบอกข้อมูลแก่นางพยาบาลที่หน้าเคาน์เตอร์
“ห้อง235ค่ะ ขึ้นชั้นสอง ห้องที่สามขวามือ”
“ขอบคุณครับ”
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
แอ๊ดดดดด
“อ้าว คุณเซน”อีดิธร้องทักเมื่อเห็นว่าคนที่มาใหม่คือใคร
“ตื่นเช้าจังนะครับ”
“พอดีพยาบาลปลุกมาให้ยาน่ะค่ะ เลยอยู่ยาวเลย ขี้เกียจนอน แล้วคุณล่ะคะ ไม่พักมั่งเหรอ นี้ยังเช้ามากเลยนะคะ”
“ไม่หรอกครับ วันนี้ผมซื้อผลไม้มาฝากด้วยนะ เดี๋ยวปอกให้ทานดีกว่า”พูดจบเซนก็แกะถุงแอปเปิ้ลออกมาวางและนำไปล้างพร้อมปอกใส่จานสาวสะอาดหน้าอ่างล้างจาน
“นี่ครับ แอปเปิ้ลสดๆ”
“ยัยอีดิ.........สวัสดีครับคุณอีดิธ”โรเบิร์ตแหลนเข้ามาในห้อง เมื่อเห็นใครอยู่ในห้องด้วยก็รีบเปลี่ยนโหมดอย่างรวดเร็ว
“อ้าวคุณโรเบิร์ต สวัสดีครับ”เซนทักทาย
“สวัสดีครับคุณมาลิค”โรเบิร์ตเรียกนามสกุลของเซน เนื่องจากเคยอ่านFactของเซนว่า ชอบให้คนสนิทเรียกนามสกุลแทนชื่อ แต่ในกรณีโรเบิร์น เซนกลับเข้าใจว่าเรียกเพราะไม่สนิทกันมากกว่า
“มาทานแอปเปิ้ลด้วยกันสิครับ”เซนเอ่ยปากชวนเมื่อปอกเปลือกออกจนหมด
“ไม่ล่ะครับ ขอบคุณ”โรเบิร์ตตอบกลับแต่ในใจแทบจะกรีดร้อง
‘กรี๊ดดดดด เซนชวนชั้นกินแอปเปิ้ลลล มากินกันเองดีกว่าที่รัก แซบถึงใจกว่าเย้อออ’
“อะแฮ่มๆ”อีดิธแกล้งกระแอมเมื่อเห็นว่าโรเบิร์ตยืนนิ่งเหมือนจิตหลุดเพราะมัวแต่มโน
“มาทานด้วยกันสิคะ ทานกันแค่2คนไม่อร่อยเลยยยย”อีดิธแกล้งลากเสียงยาว
“นั่นสิครับ ทานหลายคนสนุกดีออก”
“ก็ได้ครับๆ”
โรเบิร์ตทำท่าเหมือนไม่อยากกินแต่ถูกอีดิธส่งสายตารู้ทันมาให้ เขาเกลียดสายตานั่นที่สุด!!
เซนเลื่อนจานแอปเปิ้ลมาตรงหน้า โรเบิร์ตรับไปชิ้นเดียว
“คุณทานน้อยจังนะครับ”
“อ๋อ ช่วงนี้ผมลดหุ่นน่ะครับ”โรเบิร์ตตอบ
“คุณทำงานอะไรเหรอครับ”
“ธุรกิจส่งออกเครื่องเรือนครับ”
“โอ้ รวยไม่ใช่เล่นนะครับเนี่ย ใครได้คุณเป็นแฟนนี่โชคดีมากนะครับ”
“อยากเป็นผู้โชคดีมั้ยล่ะครับ”
“อะไรนะครับ-_-”เซนเริ่มตงิดๆ
“คบกันสิฮ้า ถ้าอยากเป็นผู้โชคดี”เบอร์ตี้กลับมาแล้วจ้า
“เฮ้ย!!”
โครม!!
“โอยยย ทำไมเซนของเบิร์ตถึงรุนแรงอยากนี้ล่ะฮ้า”เบอร์ตี้กุมแขนซ้ายของตัวเองที่มีเฝือกดามอยู่อย่างะนุถนอมหลังจากโดน ประเคนคอมโบ เซ็ตอย่างไม่ตั้งใจ
“ขอโทษครับ แต่เลิกทำเสียงอย่างนี้เถอะครับ ผมขนลุก”
“เบอร์ตี้น่ารังเกลียดขนาดนั้นเลยเหรอฮ้า”
“เออ-__-”
“ใจร้ายToT”
“เซนขา”
“Shut up”
“เซนนนน”
“I said…Shut up”
เซนนนนสุดหล่อออ คุยกับเค้าโหน่ยยย”
“Shut the f*ck up!!”
“แง๊”
1อาทิตย์ผ่านไป
“สภาพร่างกายฟื้นตัว100%แล้วล่ะครับ หมออนุญาตให้กลับบ้านได้”
“ขอบคุณครับหมอ”เลียมก้มหัวให้หมอ แต่หมอยังไม่ออกจากห้องสักทีจนเซนถามขึ้น
“มีอะไรหรือเปล่าครับหมอ”
“เปล่าหรอกครับ แต่.....”
“???”
“หมอขอลายเซ็นหน่อยได้มั้ยครับ ลูกสาวผมเป็นแฟนคลับพวกคุณตัวยงเลย อีกไม่กี่วันก็วันเกิดเธอแล้ว ช่วยเขียนอวยพรด้วย”หมอยื่นกระดาษปึกเล็กๆมาให้
“อ่า..ได้ครับ”แฮร์รี่รับกระดาษมา
“เธอชื่ออะไรครับ”
“เอมิลี่ครับ”
“โอเค..ถึง เอมิลี่ สุขสันต์วันเกิดนะ ขอบคุณสำหรับแรงสนับสนุนของเธอถึงพวกเรา พวกเราได้รับแล้วล่ะ!! ขอให้มีความสุขมากๆนะในวันเกิดปีนี้”เขียนเสร็จก็วนเซ็นจนครบ5คนแล้วจึงส่งกลับให้พ่อเธอคืน
“ขอบคุณมากครับ เธอต้องดีใจจนร้องไห้แน่ๆเลย”
“เอ้าหล่อน เอาเสื้อผ้าไปเปลี่ยนซะ เราจะได้กลับสักที”เบอร์ตี้ส่งถุงกระดาษมาให้เธอรับไปเปลี่ยน
20นาทีผ่านไป
“ไปกันเถอะ”
“โอเค ในฐานะคนก่อเรื่อง ฉันขอเลี้ยงNando’sทุกคนเอง”ไนออลพูดและให้คนขับรถเลี้ยวขวาเข้าห้างอันเป็นที่ตั้งของร้านNando’s
“เชิญกินตามสบาย มื้อนี้ป๋าเลี้ยงเอง”
“งั้นไม่เกรงใจล่ะนะเพื่อน”ลูอิสพูดแล้วพ่นชื่อเมนูมาอย่างหลากหลายจนพนักงานจดแทบไม่ทัน
คิดถูกคิดผิดเนี่ยพูดอย่างนี้ ไนออลเลอร์เอ๊ย!
Writer Zone
กลับมาแล้ววววว ได้ปิดปีใหม่ซักที ตอนนี้ตันเหมือนตอนก่อนๆมากกกกก นี้อยู่ดีๆก็คิดอยากเปิดเรื่องใหม่อีก แต่รอแต่งให้เสร็จก่อนแล้วค่อยเอาลงดีกว่า ตอนนี้ขี้เกียจ555 ก็ไม่มีอะไรมาก ช่วยเม้นหน่อยค่ะจะเป็นพระคุณอย่างสูง และขอขอบคุณรีดเดอร์ที่เม้นทู๊กกกกทุกคน
Happy New Year จ้า
มีความสุขกันมากๆนะจ๊ะ
บายยยยยยยยย see u again next chapter
ความคิดเห็น