คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter1
Chapter1
“สวัสดีคุณสไตล์ส”เสียงชายคนหนึ่งที่ฟังแล้วเสียงน่าจะอยู่ในวัยกลางคนพูดขึ้น ผมพยายามจะหันไปมองต้นเสียงแต่กลับขยับได้เพียงดวงตาเท่านั้น!!
นี่มันเรื่องบ้าอะไรเนี่!!
‘แกอยู่ไหน! แน่จริงออกมาให้เห็นจะๆสิวะ!’ผมตวาดลั่นในใจ ในอกร้อนรุ่มเหมือนถูกสุมไฟ รู้สึกถึงเหงื่อที่ไหลออกมาตามขมับ
“อย่าเพิ่งโมโหไปสิครับ มีเรื่องสนุกกว่านี้รออยู่อีกเยอะเลยนะ ทางที่ดีเงียบๆไว้เถอะ”ถึงเสียงจะฟังดูสบายๆแต่ความหมายกลับน่ากลัวแปลกๆ แต่ผมต้องทำใจดีสู้เสือเข้าไว้ ไม่ให้มันได้ใจ
และตอนนี้ผมรู้แล้วว่าผมสามารถสื่อสารกับมันได้ทางไหน ผมจึงเริ่มยิงคำถามพร้อมด่าไปด้วย
‘แกเป็นใคร!! ต้องการอะไร!! จับฉันมาทำไมวะ!’
“จุ๊ๆๆ ไม่สำคัญหรอก คุณสไตล์ส ว่าผมเป็นใคร เอาล่ะ...หมดหน้าที่ผมแล้ว ลาก่อน โชคดีนะ หึๆๆ”
‘โธ่เว้ย!’ผมสบถลั่นในใจพลางหลับตาลงทบทวนเรื่องที่เกิดก่อนหน้านี้ เซน...ไนออล....ลูอิส........เลียม....ปาร์ตี้......ซุปแครอต....โจ๊ค.....เบียร์........สระว่ายน้ำ.......เมา.....และความมืด...
ผมลืมตาอีกครั้งและครั้งนี้ก็พบกับความมืดแทนแสงสว่าง ซึ่งก็ดีแล้ว มันแสบตาน่ะ
‘เอาล่ะ บางทีนี่อาจเป็นความฝัน นายก็แค่หลับตาแล้วพอตื่นมาตอนเช้าก็อาจตื่นมาในสภาพอ้วกเต็มตัวหรือนอนข้างๆลูอิสที่แก้ผ้าอยู่ หลับซะแฮร์โรลด์’ผมหยุดพล่ามในใจแล้วเข้าสู่ห้วงนิทราอีกครั้ง โดยหวังว่าจะลืมตาขึ้นมาที่บ้านที่เต็มไปด้วยขวดเบียร์เปล่าวางเต็มพื้นเหมือนทุกวัน แต่บ้านรกๆก็ยังดีกว่าห้องบ้าๆนี่ล่ะ....
Writer Zone
ตอนนี้เค้นอารมณ์มากเบยย แต่การบรรยายยังติดๆขัดๆอยู่ ขออภัยค่ะ มันมาจากความกากของไรต์เอง เรื่องนี้น่าจะสนุกกว่าเรื่องก่อน ดูน่าติดตามกว่า(สำหรับไรต์นะคะ) ช่วยอ่านแล้วเม้นด่าหรือชมด้วยค่ะ เป็นกำลังใจให้ไรต์
เจอกันตอนหน้านะคะ อันนี้คงไม่ได้ลงทุกวันเพราะจะเกลาภาษาก่อนลง คงจะนานอยู่ รอนะคะToT
บร๋ายบรายยยย
ปล.จะเปิดเรียนแล้ววววววววววว ไรต์ของลาตายยยย
ความคิดเห็น