สลับรัก แผนลับสุดวุ่น

ลำดับตอนที่ #1 : โรงเรียนนานาชาติยูเซนกับชีวิตอันแสนจะเรียบง่าย

ตอนที่1

                  โรงเรียนนานาชาติยูเซน โรงเรียนเอกชนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นโรงเรียนเก่าแก่มีระบบการเรียนการ

สอนที่ทันสมัยและดีที่สุด เครื่องแบบของโรงเรียนก็ยังน่ารัก หรูหราสมกับเป็นโรงเรียนเอกชน มีข่าว

บอกว่าถ้าสามารถนำชุดนักเรียนของโรงเรียนยูเซนมาขายได้ล่ะก็จะมีเงินซื้อโน้ตบุ๊กดีๆได้1เครื่องเลยที่

เดียว นอกจากนั้นที่โรงเรียนนี้ยังรวบรวมแต่เด็กหัวกะทิและคนน่าตาดีไว้อีกด้วย หุหุ จึงไม่น่าแปลกใจว่า

ทำไมถึงเป็นโรงเรียนในฝันของใครหลายๆคน ยกเว้นฉัน

                     ฉัน"เซียมซี" น.ร.เกรด12 ที่สมารถสอบเข้ามาได้ด้วยคะแนนอันดับ1 หุหุ ไม่อยากจะคุย ฉันจึง

ได้เข้ามาอยู่ในกลุ่มคนพิเศษที่ถูกใครๆเรียกว่าอัจฉริยะ และพากันขนานนามให้ว่า H.C. (High Class)


ทำให้มีคนเคารพและชื่นชมพวกเราไม่ว่าจะจริงใจหรือแค่หวังเพียงผลประโยชน์ และแน่นอนมีคนรักก็

ย่อมมีคนเกลียดเป็นสัจธรรมของชีวิต ก็อย่างว่าเป็นธรรมดาที่จะมีคนที่ไม่ชอบพวกเรา เพราะพวกเรามี

ตึกเรียนเป็นของตัวเองโดยที่นักเรียนปกติจะไม่สามารถเข้ามายุ่งวุ่นวายได้พวกเราสามารถเลือกที่จะ

เข้าเรียนหรือไม่เรียนก็ได้ ทั้งๆที่นักเรียนปกติต้องเรียนตั้งแต่แปดโมงเช้าถึงห้าโมงเย็นและมีเรียนพิเศษ

ตอนหนึ่งทุ่มถึงสองทุ่มครึ่ง(เรียนแบบนี้ได้ตลอด6ปีฉันว่าคนพวกนี้ถึกจริงๆ) แถมเครื่องแบบยังสวยกว่า

นักเรียนปกติอีกต่างหาก คือนักเรียนปกติจะใส่เครื่องแบบสีเทาแต่ของพวกเราจะเป็นสีขาว และใส่เนคไท

สีน้ำเงินปักว่า H.C. นี้คือสิทธิพิเศษที่พวกเราได้รับ หลายๆคนคงสงสัยว่าเป็นเพราะอะไรและทำไมฉันถึง

ไม่ชอบ นั่นก็เป็นเพราะว่ามันสะดวกสบายสมบูรณ์แบบจนเกินไป(แต่ฉันก็ไม่ได้ชอบความลำบากนะ)  ไม่

มีเรื่องตื่นเต้นเร้าใจเลยน่ะซิ

                 ~โฮ่ง~โฮ่ง~โฮ่ง~บรู๊~~~~~~

                เสียงเจ้าเห่าหอนนาฬิการูปมาน้อยกลอยใจของฉันเอง ส่งเสียงปลุกทักทายฉันเป็นรอบที่สอง

เพื่อเตือนว่าให้ดันร่างอันงดงาม(ช่างกล้า)ไปอาบน้ำหลังจากที่นอนแช่อยู่นาน ฉันใช้เวลาไม่ถึง15นาทีก็

อาบน้ำเสร็จ

                 ปัง!ปัง! ปัง! ขนมปังถั่วเหลืองไม่เหมือนใคร O_o เกี่ยวกันป่าวเนี่ย!!!

                "โอ๊ย คนจะหลับจะนอนจะเคาะหา...."

                 ไม่ใช่สียงฉันนะ ฉันตื่นแล้วนะและฉันก็ไม่หยาบคายอย่างนั้นด้วยสาบานเสียงที่ตะโกนออก

ไปคือเสียงของ"แรบบี้"เพื่อนสนิทฉันเอง ลืมบอกไปว่าที่นี้เป็นโรงเรียนประจำและฉันก็อยู่ห้องเดียวกับแร
บบี้

                "เซียมซีแกออกมานะ ยัยบ้าเซียมซี ปังปังปัง "เสียงคุ้นๆนะ

                "ออกมานะยัยบ้าไมงั้นฉันพังเข้าไปจริงๆด้วย ปังปังปัง"

                 อ๋อ! เสียงนายโอเอนี้หว่า มาโวยวายอะไรแต่เช้าฟ่ะ เดี๋ยวก็ได้เจ็บตัวแต่เช้าหรอก

                "เซียมซีแกไปแกล้งอะไรมัน" ฉันทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ เรื่องอะไรจะบอกล่ะว่าไปทำอะไรไว้

                "เซียมซีแกไปเปิดประตูเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่อยากให้มันตาย"

                "แกก็ไปเปิดดิ จะได้ออกกำลังขาตอนเช้าด้วยไง ส่วนฉันก็ขอเผ่นก่อน ไม่อยากโดนฆ่า"

               พูดจบฉันก็เปิดหน้าต่างข้างเตียงและก็....

               กรี๊ดดดดดดดดด

                แน่นอนไม่ใช่เสียงฉัน

               "ยัยเซียมซีนี้มันชั้น4น่ะย่ะ หัวใจฉันเกือบวายแล้วเปิดหน้าต่างทิ้งไว้ดูดิแอร์มันก็ออกหมดซิ"

               ฉันยืนยิ้มพร้อมโบกมือบ๊ายบายให้แรบบี้ด้วยฟันขาวใสปิ๊งปิ๊งที่ตะโกนบ่นฉัน

               "ขอให้โชคดีนะนายโอเอ"

ฉันเดินเรื่อยๆไปโรงฝึกว่าจะไปว่ายน้ำสักหน่อย อากาศตอนเช้าๆกำลังดีฉันชมวิวข้างทางไป

เรื่อยๆโรงเรียนฉันนี้ก็บรรยากาศดีเหมือนกันนะเนี่ย ต้นไม้ให้ร่มเงาเต็มสองข้างทางเดิน มีสวนดอกไม้

นานาพันธุ์มีส่งกลิ่นหอมเหมือนจะเชื้อเชิญให้เข้าไปเชยชม แวะเข้าไปสักนิดก็ดีเหมือนกันนะ

ดอกกุหลาบ ดอกกุหลาบสีขาว หมายถึง ความมีเสน่ห์ ความบริสุทธิ์ และความเงียบสงบ ทำให้

ฉันนึกถึงคนๆหนึ่งขึ้นมา เธอชอบดอกกุหลาบสีขาวมากเมื่อใดที่เห็นดอกกุหลาบสีขาวเธอจะต้องอ้อนให้

ซื้อให้เธอทุกที และฉันก็จะใจอ่อนยอมทำตามคำข้อร้องนั้นถึงแม้ว่าจะเห็นมันเป็นเรื่องไร้สาระก็เถอะ

                "ยัยตัวดี"

                เฮือก!!!ฉันสะดุ้งจนทำให้นิ้วถูกหนามกุหลาบตำเข้าไป กุหลาบนอกจากจะสวยงามแล้วยังมี

หนามแหลมคอยปกป้องอีกต่างหาก แล้วฉันล่ะจะเป็นกุหลาบงามที่มีหนามแหลมคอยป้องกันได้ไหมน่ะ

               "ว่าไงจ๊ะโอเอที่รัก" ฉันค่อยๆหันหน้าไปยิ้มแหย่พยายามพูดเพราะแบบสุดชีวิต

               "ไม่ต้องมาที่รักเลยนะยัยบ้า รู้ไหมว่าเมื่อกี้ฉันเกือบตาย"นายโอเอตะโกนใส่ฉันคงโมโหฉันมากแหงๆ

                "อ้าวแล้วฉันจะไปรู้ได้ไงล่ะไม่ใช่พระเจ้านะเฟ้ย"

                "ยัยนี้ เมื่อกี้ฉันเกือบโดนยัยแรบบี้กระทืบตายคาห้อง ดูดิโดนถีบมาจุกจะตายผู้หญิงอะไรเท้าหนักยังกะช้าง เพราะแกเลย" มันจ้องฉันอย่างอาฆาต แกจะเป็นฆาตกรเหรอ

                 "เกี่ยวไรกัน "ฉันยังทำไม่รู้ไม่ชี้

                 "ไม่เกี่ยวเลยนะแก เพราะแกเอาปลาดุกตัวอ้วนกลมมาปล่อยในอ่างปลาทองน้องของฉัน ฮือๆๆๆทำให้มันตายหมดเลย "นายนี้หวั่นไหวเรื่องปลาจริงๆเลย

                "อ้าวเหรอ ฉันหวังดีนะกลัวปลาทองแกจะโดนแมวกินเลยหาปลาตัวใหญ่ไปป้องกันให้ไง"

                "อ๊ากกกไม่ต้องทำมาแกล้งเซ่อเลยนะฉันรู้หรอกว่าแกจะแกล้งฉัน"

                 "เอ๊ะก็ฉันไม่ได้ตั้งใจนี้ใครจะรู้ล่ะว่าปลามันจะกินปลาด้วยกัน"สาบานฉันไม่รู้จริงๆนะ

 
                 "ไม่ต้องมาพูดแกตายยยยย ย้ากกกก"

                 พลั่ก!!!

 
                 "นี้แกกะจะฆ่าสาวน้อยน่ารักอย่างฉันจริงๆหรอเนี่ย"

                  "ช่วยด้วยค่ะช่วยด้วยมีคนจะฆ่าหนูค่ะ"ฉันแกล้งร้องตะโกนไปอย่างนั้นแหละ ความจริงฉันเพิ่งจะถีบมันกระเด็นไปเมื่อกี้นี้เอง

                 "ว๊ากกก ยัยบ้าหยุดตะโกนเดี๋ยวนี้นะไม่งั้น..."

                "ไม่งั้นจะอะไร หะไม่งั้นจะอะไร" ฉันแกล้งสาวเท้าเข้าไปหายโอเอ

                   "ว๊ากกกแม่จ๋าช่วยด้วยยัยเซียมซีมันจะฆ่าผม" คิกคิก ฉันขำกับท่าทางของนายนั่นชะมัด มือถือๆฉันกดถ่ายวิดิโอตอนนายนั่นร้องขอชีวิตฉัน 55 ซะใจจริงๆ

                   "ยัยบ้าเธอทำอะไรของเธอนะ" นายนั่นหน้าแดงก่ำเลย

                    "ถ่ายวิดิโอประจานนายไง"

                    "ลบทิ้งเดี๋ยวนี้นะ "

                     "เรื่องอะไร แน่จริงก็ตามให้ทันดิ"ฉันรีบวิ่งหนีทันที 55สงสัยงานนี้ฉันได้เพื่อนเล่นน้ำด้วยแหละ

                      ฉันวิ่งมาถึงโรงฝึกอย่างรวดเร็ว เหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย อ้าวนายนั่นล่ะยังมาไม่ถึงอีกเหรอ

เนี่ยงั้นฉันไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนล่ะกัน ฉันวางกระเป๋าไว้ตรงกางอี้ริมสระก่อนจะหยิบชุดและผ้าขนหนูเดิน

เข้าห้องน้ำ

                     ยัยตัวแสบเข้าห้องน้ำไปแล้ว เป็นโอกาสดีของผมล่ะคราวนี้ได้เวลาแก้แค้นของผมบ้างแหละ

ผมค่อยๆย่องไปที่กระเป๋าสีขาวลายหมีพูห์ตัวอ้วนกลมของยัยเซียมซี ยัยนี้ไม่กลัวใครจะขโมยของเลยรึไง

นะถึงเที่ยววางทิ้งขวางแบบนี้ ไหนๆขอดูหน่อยดิว่ามีอะไรบ้าง ครีมกันแดด แว่นตากันน้ำ หนังสือการ์ตูน

ญี่ปุ่นยัยนี้อ่านเป็นกับเขาด้วยหรอ พวงกุญแจหมีพูห์ กระเป๋าสตางค์ อ้า!กระเป๋าสตางค์ไหนขอดูหน่อยดิ

แอบพกรูปแฟนรึป่าว แต่อย่างยัยนี้คงไม่มีแฟนหรอกก็เราแยกเขี้ยวใส่คนที่มาจีบยัยนี้จนหมดแล้วนี้

โหมีตังตั้งหลายพันเลย เอ๊ะรูปยัยเซียมซีถ่ายรูปด้วยแหะ น่ารักจังเลยงั้นขอไปรูปหนึ่งล่ะกันนะจะเอาไป

ให้แม่ดูบอกว่าเจอเนื้อคู่แล้วอ่ะ อิอิ ขืนยัยนั้นรู้ตายแน่ๆ อ่ะแล้วโทรศัพท์ล่ะ โทรศัพท์ โทรศัพท์ ต้องรีบลบ

รูปก่อน

                 "หาอะไรอยู่จ๊ะ"

                 "หาโทรศัพท์ของยัยเซียมซีนะซิ" เฮ้ย! เซียมซี O_o

                 "เมื่อกี้ว่าอะไรนะ" อ๊ากกกอย่ายิ้มน่ากลัวแบบนั้นสิ

                "ป่าวจ๊ะ แบบว่าเห็นวางกระเป๋าทิ้งไว้อ่ะเลยเฝ้าให้"

                 "เหรอนึกว่าหาโทรศัพท์" ยัยนั้นชูโทรศัพท์แกว่งไปแกว่งมา ผมกะแล้วเชียวว่าอย่างยัยนั้นเหรอ

จะวางของสำคัญทิ้งไว้

                 "อยากได้ไหม"

                 "อยากได้สิ ลบภาพฉันทิ้งเถอะนะนะนะ"

                "ก็ได้ แต่นายต้องมาว่ายน้ำเป็นเพื่อนฉันก่อน" กะแล้วเชียวอย่างยัยนี้ไม่มีวันจะให้อะไรฟรีๆแต่

ผมก็เต็มใจจะทำเพื่อเธอนะ

                "ก็ได้" ผมรับคำเนื่อยๆเธอจะได้จับไม่ได้ว่าผมดีใจแค่ไหนที่จะได้ว่ายน้ำ2ต่อ2กับเธอ เอ๊ะ! เลือด

                "เซียมซี นิ้วเธอมีเลือดออกนี้ "

                "อ๋อแค่นี้เองเมื่อกี้โดนหนามทิ่มนะ เพราะนายนั่นแหละ" ฮ่ะเป็นเพราะผมเหรอเนี่ย

 
                 "เอานิ้วมานี้"มาเข้าไปจับมือเธอ

                 "โอ๊ยเจ็บจะทำอะไรอ่ะ"ผมไม่ตอบแต่เอามือล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง(ผมนะ) แล้วก็ล้วงล้วง

ล้วงควักควักควัก อย่าคิดลึกแค่หาพลาสเตอร์เท่านั้นเอง เจอแหละ

                  "อ่ะเรียบร้อย" ผมแปะพลาสเตอร์ลายหมีน้อยให้เธอผมรู้ว่าเธอชอบหมี

                  "ขอบใจลายน้องหมีซ่ะด้วย" เธอยกนิ้วขึ้นมาดู

 
                  "เดี๋ยว" ผมจับนิ้วเธอแล้วร่ายคาถาแบบที่แม่ชอบทำเวลาผมมีแผลให้เธอ

                  "โอมเพี้ยง" ผมเป่าเบาๆบนนิ้วเธอ  ผมเพิ่งสังเกตว่าเธอหน้าแดง โอ๊ยน่ารักเป็นบ้าเลย แต่ผมคิด

ว่าผมหน้าแดงกว่าเธอแน่ๆเลย

                    "ไป๊รีบไปเปลี่ยนชุดเร็วๆไม่งั้นฉันไม่ลบคลิปด้วย" เธอพูดอย่างเขินๆ

                   "คร๊าบบบบเจ้านาย" ผมรีบวิ่งไปเปลี่ยนชุดว่ายน้ำอย่างรวดเร็วเพราะผมจะได้เล่นน้ำกับเธอ2

ต่อ2แล้ว โอ๊ยเลือดกำเดาจะไหล ไม่อยากจะคิด ผมเปลี่ยชุดอย่างรวดเร็วและรีบวิ่งกลับไปหาเธอและก็

ต้องชะงัก

                  "อ้าวโอเอมาว่ายน้ำด้วยเหรอ มิน่าเมื่อเช้าฉันตื่นมาไม่เห็นนาย"

                   เสียงที่ผมไม่อยากจะได้ยิน คือเสียงเจ้าเฟิส เพื่อนสนิทของผม แงๆๆ2ต่อ2ของผมมีมารมาขัด

ซ่ะแล้วแกจะปล่อยให้ฉันอยู่กับเซียมซี2คนไม่ได้รึไงนะ แถมยังพามารที่ถีบผมเกือบตายเมื่อเช้ามาอีกต่าง

หาก ผมล่ะเศร้าใจ