only love you รักวุ่นวายของยัยจิตป่วน

ลำดับตอนที่ #5 : { Only love you } หลงทาง!

   


    วันที่ 2 ของญี่ปุ่นที่ฉันก้าวเข้ามาในประเทศนี้มันช่างเป็นเหมือนความฝัน ประเทศนี้น่าอยู่จนตายจริงๆแต่ก็นะ คิดถึงคน

 

ไทย :P
 

 '' ไม่รู้จะเป็นยังไงบ้างเน๊อะ ! ''
 

 '' ... อะไรของมดอ่ะ ? '' เปิ้ลหันมามองฉันที่กำลังนั่งมองหน้าต่างอยู่และแพร่มประโยคมะกี้ !
 

 '' อ่อ... ไม่มีอะไรหรอก อืมม~ ถ้าอยู่ที่นี้ก็คิดถึงประเทศไทยเนอะ ว่าม้ะเปิ้ล ^ ^ '' ฉันตอบและถามเปิ้ลว่าคิดถึงเมืองไทย

 

ไหม? T^T ก็นะมาอยู่แค่ 2 วันเองคิดถึงพ่อแม่ และน้องซะแย้ววว !!!
 

 '' คิดถึงหรอ ! ''
 

 '' งืมๆ คิดถึงพ่อแม่น้องน่ะ T^T ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงมั้งแต่ก็นะ ญี่ปุ่นสนุกดีน่าาา ~ '' ฉันแก้สถานการณ์เมื่อตอนนั้นฉันทำ

 

หน้าเศร้าๆ
 

 '' จ้าา จะออกไปข้างนอกไหม ? หยุดตั้ง 2 เดือนมีเวลาเหลือเฟือเลยล่ะนะ :'D '' เปิ้ลถามฉันในขณะที่ดูท่าทางฉันจะ

 

หงอยๆเลยจะชวนฉันไปเดินเล่น
 

 '' ก็ดีนะ อยากซื้อของด้วยอ่ะ แต่ว่าน่าาา~ คือว่าฉัน....ใช้ตังค์ประเทศนี้ไม่เป็น :') '' เอาไงล่ะ T^T ใช้ไม่เป็นนิ๊แล้วเงินอยู่

 

ไหนก็ไม่รู้ด้วย
 

 '' ก็ไปขอเงินจากอาจารย์ไง อาจารย์อยู่ห้องชั้นล่างอ่ะไปยืมเลยม้ะ !! ''
 

 '' ดีเลย งั้นไปกันน่าาา >< อยากไปเดินเล่นแล้วอ่าาาา~ '' ฉันทำหน้ายิ้มและลงท้ายหน้าหงอยๆ 555 อยากไปเดินเ้ล่นใจ

 

จะขาดแล้วววว
 

 '' ป่ะๆ เดี๋ยวเราพาไปนะ ^ ^ '' เปิ้ลพูดและส่งยิ้มให้ฉัน ( เป็นคนที่พึ่งได้เลยนะเนี้ยฉันก็ ป้ำๆ เป๋อๆ อยู่มีคนแบบนี้มาช่วยก็

 

สามารถพาฉันพัฒนาสมองได้เลยนะเนี้ย)
 

  ผ่านไป 15 นาที
 

ฉันก็ไปเอาเงินแล้วจำนวนเท่าไหร่ก็ไม่รู้ ><' เดี๋ยวให้เปิ้ลช่วยบอกด้วยเริ่มแรกนะ อยากไปสถานที่สำคัญของประเทศญี่ปุ่น

 

นะคือ . . . อ่ะ!สถานีรถไฟชินจูกุ มีของให้ซื้อมากมายแต่ไม่รู้นะว่ามันเปิดขายกี่โมงน่ะ T^T 
 

 '' นี่ๆ มด เดี๋ยวเรามานะ ขอตัวแป๊ป! '' เปิ้ลพูดเสร็จก็เดินไปไหนแล้วไม่รู้ ส่วนฉันก็รอเปิ้ล
 

   เมื่อครึ่งชั่วโมงผ่านไป~
 '' รอมา ครึ่งชั่วโมงล่ะ เปิ้ลไปไหนเนี๊ย ? '' พอผ่านไปครึ่งชั่วโมงฉันก็เริ่มสงสัยทำไมเปิ้ลเพื่อนสนิทไปไหน ( เลื่อนขั้นเป็น

 

เพื่อนสนิทตอนไหนก็ไม่รู้แต่รู้ว่าตอนมะกี้อ่ะล่ะ >< ) '' หึ ๆ ไปไหนเนี้ยยย T^T ไม่อยากอยู่คนเดียวรู้ไหม !! เอ๊ะ! ? เจ้าหมา

 

น้อยมาอยู่นี้ได้ไง อ้าว!! ให้เดินตามไปหรอ . . ไม่หรอกนะเดี๋ยวหลงน่ะ T^T แต่ก็นะ จะไปด้วยก็ได้จ้าาา >< ไปด้วยเจ้า

 

หมาน้อย อย่าวิ่งเร็วสิจ๊ะ ! '' ฉันเห็นหมาน้อย อ้อนวอนให้ฉันเล่นด้วย ฉันก็เลยวิ่งไปกับน้อยหมา 555 หนุกนะ วิ่งไล่ น้อง

 

หมาเนี้ย! แต่ก็นะวิ่งมาเพลิน   ตี๊บ!  เอี๊ยดดด!!!! ( stop หยุดอยู่ที่วิ่งมา ) (-.- ) ( -.-) (O_o)
 

 '' ทีไ่หนล่ะเนี้ย วิ่งกับน้องหมาเพลิน แล้วน้องหมาอ่ะ ไปไหนน ห้ะ ! ตายยยย หลงทางงงงง *O* '' ฉันตะโกนคำว่า หลง

 

ทาง จนนกบางฝูงบินหนีไป และสุดท้ายฉันก็มานั่งโทรมๆกับม้านั่งใต้ต้นไม้ที่แถวนั้นมีอยู่ แต่เหมือนสวนสาธารณะเลยนะ

 

แต่ว่า แงๆๆ หลงทางเลยล่ะ ( และชั้นจะวิ่งมาทำไมฟระเนี้ย ) '' แล้วเอาไงเนี้ย!! หลงทางจนได้ (-.- )( -.-)(o_o) เจอคน

 

แล้วว !!! เข้าไปถามดีกว่าๆ '' ฉันเห็นคนกลุ่มนึ่งแต่ดูท่าทางจะน่ากลัวแต่ก็ต้องใจดีสู้เสือ อื้ม! เข้าไปถามล่ะนะแต่ต้องเป็น

 

ภาษาญี่ปุ่น มันต้องถามว่าอะไรอ่ะ  - -* ลองมั่วๆไปและกัน >_= ตึก! ตึก! ตึก! ตึก! ตึก! ตึก! '' แฮะๆ!! ฮืออ เอิ่มม ซึมิมะเซน

 

ไฮ ( ขอโทษนะค่ะ ) เอิ่ม!! อิมะ วะตะชิ วะ โดะโคะนิ อิมะสุคะ !! ( ตอนนี้ฉันอยู่ที่ไหน!! ) และกลุ่มนั้นก็ตอบกลับมา ว่า . . .
 

 '' . . .  o.o '' อ๊าวนายที่อยู่ตรงหน้าชั้น งง อีก T^T เอาไงดีล่ะ
 

 '' อะนะตะ วะ ดาเระ เดส ? ( คุณคือใคร ) '' แล้วผู้ชายอีกคนนึ่งตอบแทนผู้ชายคนมะกี้หน้าตาก็ดีนะแต่ดูไปดูมายังไงก็น่า

 

กลัวอยู่ดี T^T
 

 '' เออ... วะตะชิวะ ไทจิน เดะสุ ( ฉันเป็นคนไทย ) เข้าใจป่าวฟระเนี้ย T^T '' ฉันก็มีภาษาไทยติดปากมะกี้ O_O
 

 '' เอิ่ม... !@#$%^&*()-=+_/* ''
 

 '' . . .  O.O '' ฉัน งง ?? อ่ะและหน้าตาฉันเหมือนจะกวนๆยังไงไม่รู้ T^T ฟังก็ไม่รู้เรื่องเว้ยยยย !! พอฉันนึกในใจเสร็จก็ ยิ้ม

 

แล้วเห็นคนที่พูดมะกี้พูดอะไรอีกแล้วไม่รู้แล้วผู้ชายอีกคนนึ่งดูท่าทางจะเป็นลูกน้้อง ! จริงหรอ อ๊ากก !! >< ตายล่ะหลงมา

 

คุยกะคนผิด TOT และผู้ชายคนนั้นที่โดนสั่งเดินมาหาฉันอย่างน่ากลัวว '~' ฉันจึงคิดทางเดียวคือ !!!! แท่นแท้นแทน

 

นนนน~ วิ่งหนีสุดชีวิตตต ฟิ้ววววว ว'~~
 

 '' !@#$%^&*()_=* '' เหมือนมีเสียงใครตะโกนมาแต่ฉันไม่หันอ่ะ หนีอย่างเดียวและก็หันหน้าไปด้านหลังส่วนตัววิ่งมุ่ง

 

หน้า ' น่ากลัวจังเลยอ่าา~' และสุดท้ายชีวิตฉัน อ๊ากก ก' ~ ผลัว! ปั๊ก! ตึก!
 

 '' อึก! '' เอ๊ะ! ฉันเดินชนคนนิน่า T^T เค้าขอโตดด
 

 '' เออ... TOT '' ฉันทำหน้าเหมือนหญิงสาวไร้หนทางที่จะอธิบาย ( ก็เดินชนอ่ะงง อึ้ง ! เพราะคนที่ชนน่ะ >< หล๊อหล่อ

 

มองแต่แววตาก็ใจละลายแย้ววว )
 

 '' !@#$%^&*()_+=*/ '' เอาอีกแล้วฟังไม่ทันแต่คล้ายๆว่าเหมือนอยากให้ฉันขอโทษที่เดินชนใช่สิต้องขอโทษๆ
 

 '' ไฮๆ ( ค่ะๆ ) ซิมิมะเซน เดสคะ ( ขอโทษนะค่ะ )
 

 '' ไดโจบุ เดะสุ  ( ไม่เป็นไร ) - - '' บอกยกโทษให้ฉันแล้วขอบคุณมากๆ
 

 '' อะริงาโตะ ( ขอบคุณค่ะ ) ^ ^ ''
 

 '' . . . . . '' แต่ก็นะตอบกลับแล้วแต่ไม่พูดด้วยก็ไม่เป็นไร T^T แล้วอยู่ที่ไหนเนี้ย เอ้อ! ถามผู้ชายคนนี้เลยว่าตอนนี้ฉันอยู่

 

ที่ไหน
 

 '' ซิมิมะเซนไฮ ( ขอโทษอีกครั้ง ) เออ...อิมะ วะตะชิ วะ โดะโคะนิ อิมะสุ ( ตอนนี้ฉันอยู่ทีไ่หน ) '' ฉันถามชายคนที่ชนมะกี้

 

หล๊อหล่อ ><
 

 '' โตเกียว '' ห้ะ! โตเกียวหรอขอบคุณมากกกก T^T
 

 '' อะริงาโตไฮ ( ขอบคุณค่ะ ) ^ ^ '' ฉันขอบคุณนายคนนั้นและสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น ได้ยินเสียงเหมือนมีคนเรียกฉัน

 

(-.- )( -.-)(O.O) นั้นมันนนน เปิ้ลลล เพื่อนสนิททท  T^T เจอเปิ้ลแย้ววว แงๆๆ ฉันแพร่มในใจเสร็จก็วิ่งไปหา เปิ้ลที่กำลัง

 

ตามหาฉันอยู่
 

 '' มดดดด !! ไปไหนของเธอน่ะบอกว่าให้อยู่รอตรงนั้นอ่ะเดี๋ยวมา ''
 

 '' ก็ฉันรอนานแล้วแต่ไม่เห็นเอง มาเลย ก็เลยวิ่งเล่นกับน้องหมาแต่ตอนนี้น้องหมาไปไหนแ้ล้วไม่รู้ แงๆแต่ได้เจอเองก็ดีใจ

 

แล้วล่ะ หลงเดินไปมั่วเลยอ่าาา TOT '' ฉันแพร่มเป็นชุดกับเปิ้ล แต่เปิ้ลก็รู้สึกโกรธเพราะฉันไม่ยอมรอแต่ก็ให้อภัยเพราะหา

 

ฉันเจอแล้ว
 

 '' เปิ้ล งั้นเรากลับมหาลัยกัน ฉันเหนื่อยย หิวน้ำมะกี้วิ่งหนีคนมาเกือบตาย ร้อนด้วย! ป่ะกลับหอพักกันนะ '' ฉันพูดและปาด

 

เหงื่อที่ไหล่ย้อยหน้าผากฉันอย่างรวดเร็ว
 

 '' อื้มๆ!!! วันหลังอย่าทำอย่างนี้นะเดี๋ยวไม่ตามหาให้กลับเองเลยนิ๊!! -.- '' เปิ้ลขู่ฉันไม่อยากให้มีคราวหน้าเป็นแบบนี้อีก ( ก็

 

จะไม่ทำอีกแล้ว เข็ดแล้วว )
 

 '' ปะ! เรากลับหอกันน ^^ '' พอฉันพูดเสร็จก็กลับหอพักและแอบหันซ้ายหันขวามองผู้ชายปริศนาคนนั้นหล่อจังเลยน่ะ >

 

< แต่ไปไหนแล้วไม่รู้แต่ก็นะ กลับบ้านอย่างปลอดภัยฉันเนี้ยน่าาา ตัวถ่วงเวลาเพื่อนจริงๆเลย และก็ยังไงนะเดี๋ยวจะหลง

 

ต่อเผื่อเจอผู้ชายคนนั้นอีก 555 บ้าไปแล้ว เพื่อนบอกอยู่แหมะ! ถ้าเป็นแบบนี้อีกให้กลับบ้านเอง ตายละช้า

 

นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน น' 

 

 

 

 

`★APPLE PIE.