ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : { Only love you } มาถึงสักที !
วันรุ่งขึ้น
'' ห๊าวววว~ '' ฉันทำตาปรือเหมือนคนอดหลับอดนอน อันที่จริงอย่างที่ว่านะจะไปญี่ปุ่นทั้งที่ทำให้ฉันนอนไม่หลับเลยล่ะ >
<' และฉันก็ลุกไปทำกิจวัตรประจำตัวเสร็จ
'แม้ว่าเธอนั้นไม่รู้จักฉันสักหน่อย แต่ฉันก็แอบชอบเธอไม่ใช่น้อยหัวใจฉันยังเฝ้ารอและเฝ้าคอย เฝ้าคอยให้เธอหันมา ~' (
อย่า งง จิ๊ เสียงโทรศัพท์ฉันเอง 555+ )
ตี๊ด ! '' สวัสดีค่ะ '' ฉันรับสายตามมารยาทแต่ฉันไม่พูดว่า'ฮัลโหล'น่ะ ><
( มด ๆ เราเอง เบนซ์ไงๆ ) ห๊ะ !เบนซ์เพื่อนเก่าฉัน คิดถึงมากมากที่สุดในสามโลกเลยล่ะ T^T ก็ไม่ได้เจอกันตัวเป็นๆมา
5 ปีล่ะ
'' เอเซียหรอ ( ชื่อจริงเบนซ์ ) คิดถึงมากมากเลยล่ะ นี่ๆเราสอบเข้าญี่ปุ่นได้ด้วยล่ะ โฮะ! โฮะ! ดีใจที่สุดเลยยย '' ฉันพูดกับ
เบนซ์และอวดสิ่งที่ฉันประทับใจมากที่สุดด้วย คือ สอบเข้ามหาัลัยที่ญี่ปุ่นได้ :')
( อิจฉา ว่าาา !! อยากไปด้วยอ่าาา ) เบนซ์พูดอ้อนฉัน 555 ดูท่าทางจะอิจฉา มว๊ากก'
'' เอเซีย อ่าา เรียนต่อที่ไหน ? '' ฉันเปลี่ยนเรื่องทันที ^v^
( แถวๆ นั้น อ่าล่ะ ) และฉันก็กวนมันต่อว่า....
'' แล้วแถวๆ ไหนอ่าา ''
( ก็ๆ ชลบุรี เค้าจะกลับบ้าน ตอนนี้อยู่จันทบุรี แน่ะ ! แล้ว มด อยู่ไหนเนี้ย กรุงเทพไง๊ ? )
'' ใช่ๆ เค้ากำลังจะไปญี่ปุ่นอ่ะ เออ.... ใช่ๆ ไปพรุ่งนี้อ่ะ ต้องรีบเก็บเสื้อผ้าแล้วอ่ะแก !!! '' ฉันตกใจลืมสนิทพรุ่งนี้แล้วสินะ ที่
จะไปขึ้นเครื่องบินเพื่อมุ่งหน้าไปญี่ปุ๊น ญี่ปุ่น ดาร์ลิ่งของช้านนน ><
( งั้นไม่กวนล่ะ ตังค์โทรศัพท์ก็จะหมดล่ะ รีบไปเตรียมของไป๊ !! ) พอฉันพูดประโยคนั้น เบนซ์ก็อยากให้ฉันเตรียมของให้
ทันจึงจะกำลังวางสาย
'' งั้น ไม่แน่ อีก 4 ปีเจอกันนนน นะ เพื่อนรัก >3< ''
( เอ่อ ! แงๆ มด ได้ไปญีปุ่น อยากไปด้วย อ่าาา T^T )
'' เดี๋ยวมีตังค์เมื่อไหร่จะพาไปเที่ยวญีปุ่น อะมิโนโอเค๊ ! ''
( งั้น บะบาย คิดถึงนะกลับมาอย่างปลอดภัยนะ มดดดด )
'' ไม่ต้องเป็นห่วง เค้าปกป้องตัวเองได้น่าา งั้นบายย ''
( จร้าๆ บายยๆ ) ตี๊ด !
'' เฮ้ออ !! ต้องเตรียมของ เอาอะไรไปมั้งเนี๊ย ! เสื้อผ้า ของใช้ส่วนตัวอาจจะเพื่อคนอื่นด้วย 555 มีน้ำใจ และก็ของที่รัก
ที่สุด ....... โปสเตอร์ฮิบาริ เคียวยะ อ๊ากก ก' รักนายนะ ฮิบาริ (-.- ) ( -.-) ( >3< ) ''
ผ่านไป ครึ่งชั่วโมง
'' กี่โมงแล้วเนี้ย ? นาฬิกาอยู่ไหนหว่าาา !! '' ฉันหันซ้ายหันขวามองหานาฬิกา
'' อ้าว นาฬิกาอยู่นี้นิน่า ( ฝั่งขวามือ ) กี่โมงแล้วนิ๊ 10.38 น. หรอ เอิ่มม !! ลืมกินข้าวเช้าซะแล้ว ถึงว่าทำไมท้องมันร้อง ''
พอพูดประโยคนี้เสร๊จก็ลงไปทานข้าว และใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยโดยการอ่านหนังสือญี่ปุ่น และจำศัพท์ญีปุ่นจนไม่รู้จะจำอะไร
ได้อีกแล้วล่ะนะ ( เพราะท่องทุ๊กวัน ) สุดท้ายก็....... ราตรีสวัสดิ์ คะ ( เร็วไปไหนเนี้ย )
วันต่อมา
ตี๊ดๆ ตี๊ดๆ ตี๊ดๆ ( เสียงนาฬิกาปลุก )
'' ห๊าววว (-.- ) ( -.-) (O_o) วันนี้วันที่ฉันจะไปญีปุ่น เย้ๆ สักทีนะรอมานานแล้ว '' พอพูดเสร็จฉันก็รีบไปอาบน้ำแปรงฟัน
เตรียมของและที่ลืมไม่ไ่ด้คือ พาสปอร์ต อ่ะนะเดี๋ยวขึ้นเครื่อง บ่ได้
ผ่านไป 1 ชั่วโมง
'' แม่ๆ เสร็จแล้วนะ ไปส่งหนูที่สนามบินนะ เค้านัดไว้ 10.30 อ่ะ '' ฉันเรียกแม่ที่อยู่ในห้องรับแขกในบ้านนั่งดูทีวี
'' อ่าๆ 10.02 น. แล้วไปเลยไหม? '' แม่ถามฉันต่อ
'' ไปเลย ป่ะๆ แม่ ''
เมื่อถึงสนามบิน
'' แม่ ค่ะ !! '' ฉันตะโกนเรียกแม่ที่กำลังจะกลับบ้าน
'' มีอะไร มด ? '' แม่หันมาตอบแบบ งงๆ
'' หนูกอดแม่นะ T^T หนูจะไม่ไ่ด้เจอหน้าแม่ 4 ปีเลยอ่ะ คิดถึงมากมาก แม่ดูแลตัวเองด้วยน่าา อย่าทำงานหนักล่ะ และ
อย่าตามใจน้องมากนะ T^T '' ฉันเข้าไปกอดแม่และนักเรียนคนอื่นๆก็เช่นกัน
'' อยู่ที่นั้นเอาของฝากมาบ้างนะ อย่ากินหมดล่ะ ^ ^ ''
'' ค่ะ ! แม่ แม่ๆ หนูไปแล้วน่า เค้าให้ขึ้นเครื่องแล้ว บะบายยยยรักแม่มากเลยค่ะ '' ฉันโบกมือให้แม่และรีบวิ่งไปที่เครื่อง
บินที่กำลังจะออกในไม่กี่นาที
หลังจากเครื่องบินออกเดินทางก็มีชาวต่างชาติอีกจำนวนหนึ่งก็ไปเที่ยวญี่ปุ่นเหมือนกันอ่ะ! ลืมบอกไปว่านักเรียนที่สอบ
เข้าญี่ปุ่นน่ะมีอยู่ประมาณ 50 คน ค่ะ
ผ่านไป 6 ชั่วโมง ( หลับคาที่ ) แต่มันกำลังจะถึงแล้วพนักงานแอร์โฮลเตสบอกผู้โดยสารทุกคนให้เตรียมตัวรัดเข็มขัด
ให้แน่น ในจังหวะนั้นฉันก็ตื่นทันที เพราะมันมีเสียง วีว้อ วีว้อ วีว้อ เหมือนเตือนภัย อะนะ ถึงแล้วหรอเนี้ย มองๆไปข้างล่างก็
สูงน่าดูเชียวนะเนี้ย แถมน่ากลัวอีกต่างหาก !
สุดท้าย ก็ถึงที่หมายแล้วววววววววววววว ดีใจมากมายอ่าาา >< กำลังจะลงจากเครื่องแล้ว นะค่ะ อิ๊อิ๊ !!
เมื่อลงจากเครื่องก็ต้องตกใจเวอร์เป็นธรรมดา
'' ว๊าวว ว' นี้หรือ สนามบินของประเทศญี่ปุ่นในจังหวัด โตเกียว คนเยอะแยะเหมือนเคยล่ะนะ ''
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น