คุณครูสุดloveกับคุณหนูตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #8 : เราเป็นของกันและกันแล้ว

          

                  หลังจากที่ทั้งสองทำกิจกรรมอย่างว่าตลอดคืนที่ผ่านมาเขาสองคนหลับกันอย่างเอาเป็นเอาตาย    ร่างบางเองเริ่มรู้สึกตัวก่อน เขาขยับตัวเล็กน้อย แต่ก็ต้องร้องโอ๊ยออกมา ทำไมเขาเจ็บสะโพกกับก้นแบบนี้  ร่างบางค่อยๆหัน ไปหาตัวต้นเหตุที่หลับตาพริ้มอย่างมีความสุข  ชิ!!!ไม่รู้ตายอดตายอยากมาจากไหนบอกให้พอให้พอก็ไม่ฟังกันบ้างเลย   ร่างบางคิดถึงกิจกรรมเมื่อคืนดูเหมือนร่างสูงจะไม่ค่อยได้ทำกิจกรรมอย่างว่า มันเหมือนเขาอัดอั้นมานาน จนได้ปลดปล่อยออกมาหมดตลอดทั้งคืนไอ้ชอบมันก็ชอบหรอก แต่หลายยกแบบนี้เขาก็สู้ไม่ไหวเหมื่อนกัน  ทำให้เขานึกสงสัยพี่กั้งทำกิจกรรมอย่างว่ากับพี่แกรนด์แฟนนางแบบของเขาบ้างหรือเปล่า  ถึงมาใส่ไม่ยั้งกับเขาแบบนี้  เขามองตัวต้นเหตุที่เริ่มจะขยับตัวแล้วร่างสูงก็ค่อยๆลืมตา มองมาทางเขาแล้วเอื้อมมือมากอดเขาเพือนอนต่อ

         กั้ง// จะรีบไปไหนละคับซีมานอนกับพี่ต่อนะ  เดี๋ยวพี่ไปส่ง วันนี้วันอาทิตย์ไม่ใช่เหรอ

         ซีดี// กอดซีเบาๆซิพี่กั้ง  ซีเจ็บนะรู้ไหม เพราะพี่คนเดียวเลย ซีบอกให้พอก่อนก็ไม่เชื่อนี่ไม่รู้ว่าจะเดินได้หรือเปล่า แล้วซีจะกลับบ้านอย่างไง ถ้าบิวมาเห็นซีสภาพแบบนี้เขาจะคิดอย่างไง ไหนจะคุณพ่อคุณแม่พี่อีก แล้วป๊าซีละ และก็พี่ตั้ม  ร่างบางก้มมองสำรวจร่างกายตัวเอง เขามองจากด้าหน้า แขนขา และลำตัว ร่างบางสตั้นไป  5 วิ แล้วร่างบางก็กริ๊ดแบบสุดเสียง เขาตกใจมากมันเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของเขา ผิวที่ขาวเนียนผ่องของเขา แทบไม่มีที่ว่างให้เห็นเลย มันเป็นรอยแดงเต็มไปหมด  เขาหันมาเขย่าร่างของร่างสูงที่ยังคงนอนหลับไม่รู้เรื่อง  พี่กั้งตื่นเดี๋ยวนี้ !!! พี่กั้ง ตื่น ตื่น ตื่นมาดูผลงานของพี่ พี่ทำอะไรซี รอยแดงซํ้าเต็มตัวซีไปหมดแล้ว แล้วซีจะออกไปเจอหน้าใครได้ยังไง  ซีอายเขานะพี่กั้ง ซีจะไปโรงเรียนได้ยังไง ไม่ต้องแต่งตัวเป็นมัมมี่เลยเหรอ ตื่นเดี๋ยวนี้         

      ร่างสูงหลังจากที่ได้ยินร่างบางโวยวายเสียงดังไม่หยุด  เขาจำเป็นต้องตื่น   ร่างสูงพยายามลืมตาขึ้นมาดูว่าเด็กน้อยของเขาทำไมถึงได้โวยวายมากขนาดนี้  และเขาก็เห็นเหตุผลที่ร่างบางโวยวาย รอยรักที่เขาฝากไว้บนร่างกายของเด็กน้อย เขารู้สึกขำปนสงสาร  เขาไม่ได้ตั้งใจให้มันมีมากขนาดนี้  แต่เวลานั้น มันหยุดไม่ได้จริงๆ เด็กซีคนนี้ขาวเนียนไปทั้งตัว จนเขาหยุดอารมณ์ตัวเองไม่ได้เหมือนร่างกายนี้ เป็นของเขาคนเดียว เขาจะทำอะไรยังไงก็ได้ เขาคนเดียวที่เป็นเจ้าของและมันจะเป็นของคนอื่นไม่ได้เด็ดขาด

      ร่างสูงเข้ามาโอบกอดร่างบางอย่างอย่างแนบแน่น อยากแสดงให้เด็กน้อยรู้ว่าเขาขอโทษ

    กั้ง// ขอโทษนะที่รัก...พี่ไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นมากขนาดนี้ ร่างสูงทำหน้าสำนึกผิด แล้วทำหน้าอ้อนร่างบางต้องทำหน้าให้มันน่ารักที่สุดอะตอนนี้ เผือร่างบางจะยอมใจอ่อนยกโทษให้เขา

     กับทางร่างบางเองแค่ร่างสูงเรียกเขาว่าที่รักเขาก็ยอมยกโทษหมดแล้ว เขาอยากให้พี่กั้งเรียกอีก เขาเป็นที่รักของพี่กั้งแล้วใช่ไหม ร่างบางเขิลร่างสูงมาก แต่ก็ต้องพูดกลบเกลื่ยน

    

     ซีดี// ชิ!!! นี่ขนาดพี่บอกว่าไม่ได้ตั้งใจนะ ถ้าพี่ตั้งใจขึ้นมาผิวซีไม่เสียไปทั้งตัวเลยเหรอ จะเป็นแผลเป็นหรือเปล่าไม่รู้   ร่างบางพูดแล้วทำหน้าเชิด ชิ ซีงอนพี่กั้งแล้ว  

    ร่างสูงเห็นร่างบางทำท่างอนเขา ดูน่ารักเป็นบ้าเลย  มีแฟนเด็กนี่มันรู้สึกดีขนาดนี้เลยเหรอ แล้วอีกอย่างสิ่งที่เขารู้สึกดีมากๆคือ เขาคือคนแรกของน้อง  น้องไม่เคยมีใคร เขาเป็นคนแรกของน้องจริงๆ กิจกรรมเมื่อคืนเขาจะเก็บมันไว้เป็นความทรงจำท่ดีที่สุดอย่างหนึ่งในชีวิตของเขา เมื่อคืนน้องตามใจผมทุกอย่างปากอาจจะมีบ่นนั่นบ่นนี่บ้าง ผมรู้ว่าน้องเขิล แล้วร่างสูงก็ดันตัวขึ้นกอดร่างบางเอาหน้าของเขาเกยไหล่เด็กน้อยแล้วพูดกระซิบข้างหู  '' อย่าโกรธพี่เลยนะคนดี'' แล้วร่างสูงก็แกล้งเอาปากงับหูร่างบางแล้วเลียไปเรื่อยๆ  ร่างบางขยับหน้าหนี 

     

    ซีดี// อย่าพี่กั้ง อย่าแกล้งซีซิ  เดี๋ยวเราก็เดินไม่ได้ทั้งสองคนหรอก 

    ร่างสูงไม่หยุดยังคงใช้ลิ้นเลียหูร่างบางต่อ  จนร่างบางร้องครางออกมา  เสียงครางนี้ทำเอาเขามีอารมณ์อีกแล้ว  เขาพลิกตัวผลักร่างบางลงนอน  ตอนแรกเขาคิดแค่จะแกล้งเด็กน้อย แต่ตอนนี้เขาหยุดอารมณ์ตัวเองไม่ได้แล้ว ร่างสูงโน้มตัวลงทำการซุกไซด์ซอกคอ สลับกับเข้าจูบปากเขาจูบร่างบางอยู่อย่างนั้น ด้วยอารมณ์โหยหา ร้อนแรงและต้องการ  จนร่างบางร้องครางมาเป็นระยะ  เขาพอใจมากที่ร่างบางไม่ปฎิเสธ   เขาไซร์ลงมาเรื่อยๆ จนถึงยอดอก  จนมีโทรศัพท์ดังขึ้น ร่างสูงไม่มองและก็ไม่หยุด ไม่สนใจด้วยซํ้าว่าเป็นเสียงโทรศัพท์ใคร และใครโทรมา มันดังอยู่อย่างนั้น จนร่างบางรำคาญ  เขาควานหาโทรศัพท์โดยไม่ได้มองว่าเป็นโทรศัพท์ใคร  แล้วร่างบางก็กดรับเขาเผลอร้องครางออกมา  อืม อ่าร์อืม พี่กั้งพอได้แล้ว  ร่างสูงยังคงใช้ลิ้นเลียซีน้อยของเขาโดยไม่ฟังอะไรทั้งนั้น   ร่างบางได้ยินปลายสายพูดมาแว่วๆได้ยินไม่ชัด  นั่นใครอะกั้งคะ  กั้งคุณทำอะไรอยู่ นั่นเสียงใครคะ  คุณอยู่กับใครคะกั้ง  ทำไมคุณไม่พูดกับแกรนด์ละ  ร่างบางไม่ทันได้พูดอะไรในโทรศัพท์  เขากดรับแล้วก็วางไว้แบบนั้น จนไม่ได้สังเกตุว่านี่โทรศัพท์เขาหรือของพี่กั้งกันแน่ จนคนปลายสายได้ยินเสียงครางของเขาตลอดกิจกรรมร่วมรักกัน  เราสองคนเสร็จพร้อมกันอีกครั้ง จนพี่กั้งต้องล้มตัวนอนต่อโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น พี่กั้งเขากดหัวผมให้นอนแนบอกของเขา  เราสองคนเพลียกับการทำกิจกรรมครั้งนี้  ทุกคนก็รู้ว่าเมื่อคืนนี้ก็ทั้งคืนแล้ว ตื่นมายังมาต่ออีก ทุกคนคิดว่าเราไหวกันไหมละคับ  วันนี้คงนอนกันยาว 

      ทางด้านแฟนสาวแกรนด์ที่โทรหาแฟนหนุ่มแต่กลับได้ยินเสียง  ประหลาด เหมือนคนกำลังร่วมกิจกรรมรักกัน เขาจะไม่สนใจอะไรเลยถ้าโทรศัพท์เครื่องนั้นไม่ใช่ของแฟนหนุ่ม  และเสียงที่เขาได้ยิน ถึงมันจะได้ยินไม่ค่อยชัด แต่เขาก็พอรู้ว่าเป็นเสียงผู้ชายที่เรียกชื่อกั้ง  นี่กั้งอยู่กับใคร กั้งมีคนอื่นเหรอ  นี่กั้งนอกใจแกรนด์ใช่ไหม เขาไม่อยากจะคิดแบบนั้น แต่เสียงในโทรศัพท์ มันคิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้เลย  ไม่ใช่เสียงผู้หญิง ผู้ชายคนนี้เป็นใคร  กั้งไม่เคยมีพฤติกรรมแบบนี้มาก่อนหรือว่า????

      

      หญิิงสาวไม่อยากให้เรื่องที่ได้ยินเป็นอย่างที่ตัวเองคิด กั้งอยู่กับผู้ชาย ต้องเป็นไอ้เด็กนั่นแน่ๆ 

ทันใดหญิงสาวก็รีบขับรถไปที่บ้านของแฟนหนุ่มด้วยความร้อนใจอยากรู้ความจริง  ไม่นานหญิงสาวก็ถึงบ้านของแฟนหนุ่ม   แกรนด์รีบเข้าไปในบ้าน ทำไมวันนี้บ้านเงียบจัง   แล้วแม่บ้านก็รีบออกมาต้อนรับเขา เพราะเป็นที่รู้รู้กันอยู่ว่าหญิงสาวเป็นแฟนของคุณหนู

      แกรนด์// ทำไมวันนี้บ้านเงียบจังไปไหนกันหมด  แล้วกั้งล่ะ   หญิงสาวรีบถามแม่บ้านอย่างร้อนใจ

      แม่บ้าน// คุณท่านทั้งสอง ออกไปทำธุระข้างนอก ส่วนคุณลูกปลาไปช็อบปิ้ง ส่วนคุณน้องบิวเธอบอกจะไปบ้านเพื่อนที่ชื่อคุณซีดีคะ

      หญิงสาวรู้สึกแปลกใจคนที่อยู่กับกั้งไม่ใช่ไอ้เด็กบ้านั้นเหรอ หญิงสาวรีบถามถึงแฟนหนุ่มทันที

     แกรนด์// แล้วกั้งละ

     แม่บ้าน// คุณหนูกั้ง  ยังคงพักผ่อนอยู่ด้านบนคะ ยังไม่ลงมาเลย  

     แกรนด์// นี่มันก็บ่ายมากแล้ว  ทำไมกั้งยังไม่ลงมาอีก  มีอะไรหรือเปล่า

     แม่บ้าน//  คุณหนูคงเพลีย  จากงานเลี้ยงเมื่อคืนนะคะ ได้ข่าวว่าปวดหัวด้วยคุณท่านเลยสั่งไม่ให้รบกวนคุณหนู ปล่อยให้เธอพักผ่อน

     แกรนด์// คุณแม่บ้าน รู้ใช่ไหมว่าฉันเป็นใคร  ฉันอยากขึ้นไปหากั้ง นอนนานขนาดนี้ต้องเป็นอะไรมากแน่ๆ

    แม่บ้าน//  อย่าเลยคะคุณ  คุณหนูพักผ่อนอยู่จริงๆ  ทางที่ดีคุณรออิฉันอยู่ห้องนั่งเล่นก่อนนะคะอิฉันจะขึ้นไปดูคุณหนูว่าตื่นหรือยัง  ขืนปล่อยให้คุณขึ้นไปตอนนี้อิฉันต้องโดนตำหนิแน่  

    แกรนด์// ก็เร็วๆหน่อยนะ อย่าให้นานละไม่อย่างนั้นฉันจะขึ้นไปเอง

   พูดเสร็จหญิงสาวก็เดินไปรอที่ห้องนั่งเล่น เขาคุ้นชินกับที่บ้านนี้อยู่บ้าง เพราะเขาเข้าออกบ้านแฟนหนุ่มอยู่บ่อยครั้ง

   แม่บ้านเดินขึ้นไปชั้นบนเลี้ยวซ้ายห้องใหญ่สุดด้านซ้ายมือเขาเดินถึงหน้าห้องคุณหนู เขาไม่กล้าที่จะเคาะไม่อยากจะรบกวนคุณหนูของเขา  แต่คราวนี้มันจำเป็นจริงๆ ขืนเขาไม่มาปลุกเอง แฟนคุณหนูต้องขึ้นมาเองแน่ซึ่งเขาไม่อยากให้เป็นแบบนั้น แม่บ้านเคาะประตูอยู่เป็นระยะ แต่คุณหนูของเขาก็ยังไม่มาเปิดประตูสักที ทำยังไงดีนะ จนเขาต้องร้องเรียกชื่อคุณหนู แต่ก็ไม่ให้ดังจนเกินไปจนคนในห้องต้องตกใจ

   ภายในห้องของร่างสูงเงียบมีแต่เสียงแอร์ทั้งสองนอนกอดกันจนร่างบางเหมื่อนรู้สึกว่ามีใครมาเรียกที่หน้าประตูห้องพี่กั้ง จึงเรียกร่างสูงที่นอนหลับเอาเป็นเอาตาย โดยที่มองยังไงก็ไม่น่าจะตื่นตอนนี้  พี่กั้งนะพี่กั้งหมดแรงขนาดนี้เลยเหรอ ทำยังไงดีถ้าเราไปเปิดประตูเองคนข้างนอกต้องตกใจแน่ว่าเรามานอนที่ห้องพี่กั้งได้ยังไง  ทันใดร่างบางก็รีบทำการปลุกพี่กั้ง

     ซีดี// พี่กั้งคับ ตื่น ตื่น พี่กั้งตื่นเถอะคับ  ใครก็ไม่รู้มาเคาะห้องพี่ พี่ตื่นเถอะ เขามาเคาะนานแล้วนะ  แล้วก็ไม่มีการตอบรับจากร่างสูง เอายังไงดี คนข้างนอกก็ยังเคาะอยู่ ต้องเป็นเขาซินะที่ต้องไปเปิดประตู ร่างบางก้มลงมองร่างกายตัวเองที่ไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้น และรอยแดงตามลำตัวแขน ขา คอเต็มไปหมด  แล้วร่างบางก็เอาผ้าห่มคลุมปิดร่างกายพี่กั้งไว้เพราะหลังจากที่เราเสร็จภารกิจเราก็นอนกันเลย ไม่ได้ใส่เสื้อผ้ากัน พูดง่ายๆ คือเราเปลือยกันทั้งคู่คับ  แล้วผมจะใส่อะไรปกปิดร่างกายไปเปิดประตูดีละ  แล้วร่างบางก็รีบวิ่งไปเปิดดูที่ตู้เสื้อผ้าของร่างสูง  เขาหยิบเสื้อหนาแขนยาว และกางเกงขายาวของร่างสูง  มาใส่ และก็ผ้าพันคอของร่างสูงเอามาพันคอไว้  ทำไมชุดพี่กั้งถึงมีแต่ชุดคุณชายทั้งนั้น โอ๊ย  !!!  ใส่ไปก่อนละกัน ร่างบางจึงรีบใส่ทันทีแล้วรีบพุ่งไปเปิดประตู เขายิ้มให้คนที่มาเปิดประตูอย่างน่ารัก  เออ!!! มีอะไรหรือเปล่าคับ คือพี่กั้งยังนอนอยู่ ซีเลยมาเปิดประตูเอง   

      แม่บ้านทำหน้างงอย่างเห็นได้ชัด  ว่าคุณหนูน่ารักคนนี้ที่เป็นเพื่อนของคุณบิว มานอนที่ห้องของคุณหนูได้ยังไง  แต่เขาต้องเก็บความสงสัยเอาไว้ก่อน มีสิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือ แฟนคุณหนูมารออยู่ข้างล่าง

     แม่บ้าน// เออ คุณ  คุณเป็นเพื่อนคุณบิวใช่ไหมคะ ป้าจำได้ 

     ซีดี// แล้วคุณหนูยังไม่ตื่นเหรอคะ  ป้าฝากคุณช่วยบอกคุณหนูหน่อยนะคะ ว่าคุณแกรนด์มารออยู่ห้องนั่งเล่นค่ะ  แล้วป้าแม่บ้านก็ยิ้มให้เขา แล้วพูดต่อว่า  แอร์เย็นเกินไปเหรอคะคุณถึงต้องเอาผ้าพันคอคลุมแบบนี้  ร่างบางจึงได้แต่ยิ้มแล้วตอบป้าแม่บ้านว่า  คับซีไม่ค่อยชอบความหนาวเท่าไร ซีเป็นภูมิแพ้อะคับ  อ๋อ เดี๋ยวป้าช่วยรี่แอร์ให้ไหมคะ  อ้อไม่ต้องคับ  เดี๋ยวซีจัดการเอง ขอตัวนะคับ แล้วจะบอกกับพี่กั้งให้  แล้วร่างบางก็รีบปิดประตูทันที