คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : โลกในหนังสือ !!!
ในบ้านไม่สิ ฤหาสน์ระูลฟูิวาระ
ห้อรับรอแ โยสึยะ มิโะ ไม่สิ ฟูิวาระ มิโะในเวลานี้เธอำลันั่ะที่มอู ุน้าอามุโร่ำลั่วยเธอัเอสารหลายอย่าๆที่มามาย
“ เอาละ่อนอื่น มาเริ่มันเถอะ หลัาที่พ่อแม่อเธอายไป็ พ่อและแม่อเธอทำอะไรไว้เยอะมาริๆ ทั้มร และารลทุน่า ๆ แม้แ่หุ้นอบริษัท โยเพาะพ่ออเธอ ที่หลอลวและ้มเอาไว้าพวมันมาไ้มามายและแปรมันเป็นสินทรัพย์ถาวร เนื่อามันเป็นเินที่ถูหมาย ทาารอาัิไม่ไ้ และันพยายามเอามันลับมาให้เธอให้มาสุเท่าที่ะไ้็มีันี้ เธอลอู หาไม่มีปัหา็แ่เ็น์รับรอเียวันะเินเอสารให้เอ ”อามุโร่เอ่ยออมา ในานะสมาิอหน่วยวามมั่นเามีอำนาและเส้นสายมามาย ในี่ปุ่น ลุ่มที่ให่และมีอิทธิพลที่สุไม่ใ่พวนรายหรือลุ่มบริษัทแ่เป็นรับาล่าหา นี้ือวามริที่ปิเสธไม่ไ้ อำนาล้นพ้นริๆ
“ อบุะ ”มิโะพยัหน้าอบุแ่สีหน้าอเธอสบลมาพ่อและแม่อเธอหาเป็นอนเมื่อ่อนเธอยัสสัยมาเพราะพ่อเหมือนทำานหนัมาเามีเอสารมามาย เธอยัำประโยอนนั้นไ้เลย
“ ำเอาไว้นะ ลู พ่อไ้ฝาเินเอาไว้ในอทุน่าประเทศที่มี อเบี้ย 7%่อปี หาเราฝาเินเอาไว้ 100ล้านมัน็ไ้ลับมา7ล้าน่อปีเลยนะ ุ้ม่ามาๆ ในารรอินเิน แน่นอนว่า หาอนาลูลำบาหรือ้อารแ่าน แน่นอนมันะสินสอที่ี ฮ่าๆ ”โทยะไ้หัวเราะะที่ลูบหัวลูสาวอย่าอ่อนโยน
พ่ออเธอทำอะไรมามายให้เธอเินไปริๆ แน่นอนว่าเินสปรแ่หาเปลี่ยนเป็นสะอาและมอบผลประโยน์บาอย่าให้รับาลไปรับาลย่อมยอมหลับา้าหนึ่แน่นอน ใ้แล้สายลับสอสอหน้ามีอำนา่อรอสูอยู่แล้ว าอาีพที่เสี่ยหามีผู้บัับบัาที่ีอะไร็่าย
มิโะมอไปที่ รายารทรัพย์สินอเธอเียบๆ
หอศิลปะ เมือเบะ
หุ้นส่วนบริษัทส่ออระหว่าประเทศ วาฬาว 5%
อนโทั้ั้นที่23 ำนวน 20ห้อุ
หุ้นบริษัทรัษาวามปลอSKI 10%
…..
มอูรายารหลัๆนี้็อะวาสั่นไหวไม่ไ้เธอรู้ัี และรู้ี ทั้หมือสมบัิที่พ่อและแม่สะสมมาริๆ และพวเาไม่บอเธอ้วย้ำและใ้ีวิราวับนนั้นลาธรรมาทั่วไป แ่พ่อและแม่อเธอ็มีทรัพย์สินมาว่าที่ิ
“ แน่นอนบ้านหลันี้ เป็นมรอแม่เธอที่พ่ออแม่เธอมอบให้ หรือุาอเธอ แน่นอนว่าหลัาแม่อเธอายไปแล้ว มัน็เป็นอเธอามหมาย ”อามุโร่มอูฤหาสน์ที่ให่โแ่็เียบเหามา็เอ่ยให้ำลัใ
“ อย่าัวลนะ ว่าทำวามสะอาไม่ไหว มันมีสัาับบริษัททำวามสะอา10ปี ันั้น นว่าเธอะ่อนูแลัวเอไ้ ะมีนใ้ และแม่บ้าน ประมา 10นมาอยทำวามสะอาทุสอสาววันลอ แน่นอน ว่าัน็ะ่วย้วยเห็นแบบนี้แ่ัน็ ทำอาหารเ่มานะ ”อามุโร่เอ่ยออมาอย่ายิ้มแย้ม วาสีฟ้ามอเาไปในวาสีทอเียบๆ มิโะมอูายหนุ่มลูรึ่อัฤษและเอ่ยพยัหน้า
“ ่ะ ”เธออบแ่นั้นะเียวัน็ำทรัพย์สินทุอย่าในใ แม้เธอะลานาไหนแ่เธอ็ไม่รู้ว่าสิ่ที่เธอถือมี่ามานาไหน็ามที
“หาเ่นนั้นเมื่อไม่มีอะไรแล้ว หนูอัว่อนนะะ ะไปอ่านหนัสือ่อ ส่วนเรื่อโรเรียนไว้ะลอพิาราู็ไ้ ”เธอไ้เอ่ยออมาอย่าสบหลัาเ็นื่อทั้หมแล้วเธอ็วาลแน่นอนสาเหุที่เธอยอมเ็น์านๆเพราะเธอไม่เห็นวามประส์ร้ายหรือวามไม่หวัีาอีฝ่ายเลย ลับันมีวามริใมาันั้น เธอึไม่ทำให้อีฝ่ายลำบาใเินไป
“ ั้นหรอ อืม ไว้อนเย็นเอันนะ พอีัน็มีธุระและ็อีอย่า ะเรียว่า ุอามุโรไปนถึเมื่อไร เรียว่า ุอา็ไ้ ”อามุโร่ยี้ผมสีทออ่อนอนเอและมอไปที่เ็สาวที่รับมือยานนี้แน่นอนเอาแ่ใแ่็น่ารัีในะนั้นเอเสียมือถือ็ัึ้นมา สีหน้าอเา็เปลี่ยนเป็นริั
นี้ือสายานในอ์ร
อามุโร่ปรับอารม์ น้ำเสีย และบุลิอนทันทีและรับสายโยร
“รับ เบอร์เบิ้น เอ ”ไม่นานมิโะ็ไ้ยินเสียรถหนูับออไปาฤหาสน์อย่ารวเร็วเหมือนเาะมีานทำ เธอไ้ลับมาที่ห้อส่วนัวอเธอมันว้าว่าบ้านหลัเิม้วย้ำไปมันเป็นสไล์ี่ปุ่นโบราแ่็มีวามล้ำสมัยว่าที่ิ เสื่อทาทาปูทั่วห้อลิ่นอสมุนไพรและา เธอไ้มอไปที่โ๊ะทำานอเธอมีหนัสือเล่มสีำำลัวาเอาไว้ ลอร์แห่วามลึลับน่า้นหาอย่ายิ่ริๆ รอยยิ้มอเธอมีวามหมายแปลๆะที่เธอเริ่มอ่านมันอย่าริั เธอเ้าสู่โหมผู้มลำับ5โยร เพื่ออ่านมันเธอะไม่ยอมให้อะไรพลาไปแน่นอนเพราะเธอพบว่า นิยายเรื่อนี้แ่ละอนมีเบาะแสและวามลับ่อนอยู่มามาย
เนื้อเรื่อำเนินมาถึ ไลน์ไ้เลือเส้นทานัทำนาย และลายเป็นผู้วิเศษ
“โฮนาิส เฟรเีย ๆๆ ”เธอพึมพำเบาๆ่อนะเบาะแสลไปในสมุบันทึเธอะประเ็นที่วร่าารแ่วิเราะห์เอาไว้และอ่านมัน่อไป เนื้อเนื่อ่อน้า้าพอสมวร แน่นอนเธอพบว่ามันวระเป็นารวาราานอโลใบนี้ทั้ในมุมมออไลน์ และมุมมออเธอในานะอ่านเอ นเียนเรื่อนี้เียนออมาไ้ีเลยทีเียว
หลัานั้น็มาถึ่วที่ไลน์ไปานวันเิอเพื่อนน้อสาวและไ้เออลิธาเบธ เ็สาวผู้สนใศาสร์เร้นลับที่บัเอิพบันในลอมือทิเ็น เธอมออย่าแปลๆ เป็นไปไ้ไหมนี้ือนาเอ?
แ่ว่าหลัาผ่านไป เหุาร์่า ๆ และมาถึเหุาร์ที่บัเอิ้ำไป้ำมา
“อะไระบัเอิั แปลๆ ”มิโะรู้สึว่าอนนี้มาถึ่วแปลๆ แม้ะอ่านมาถึอนนี้เธอ็พบว่าสิ่ผิปิมามายริๆ แน่นอน มาถึ่วารรวมันอลุ่มเหยี่ยวรารีเพื่อเอา สมุบันทึระูลอันิโนัสลับมา ในเวลานี้เอ ไลน์และเหยี่ยวรารี็ไ้เผิหน้าับัวลลึลับึ้สร้าปัหาให้มามาย แ่้วยเไหวพริบและวามพิเศษอไลน์็เอานะและพลิาวามพ่ายแพ้เป็นัยนะ
เธอไ้เริ่ม้นมารธอนารอ่านอย่ารวเร็วและเริ่มสนุมาึ้นเรื่อย ๆ เวลาผ่านไปหลายั่วโมเธอะอ่านอย่าละเอียและไม่พลาแม้แ่เล็น้อยและนี้็ยิ่ทำให้เธออะสยสยอเล็น้อยไม่ไ้ นิยายเรื่อนี้เ๋มา แม้แ่เรื่อเล็ๆน้อยๆ ็ยัสามารถอธิบายให้วามเป็นอยู่อยุไอน้ำไ้อย่าีเยี่ยม เป็นนิยายั้นเลิศโยแท้ริ
…..
“เราปป้อทิเ็นเอาไว้ไ้ ”
“ ลา่อน ทิเ็น ”
บบทที่ 1 ัวล
มิโะมอูบทหนึ่ที่บลไปเียบๆแววาอเธอับ้อนประหลาใ เสียใ ผิหวั แน่นอนธรรมาิอปีศาไม่ีแบบนั้น แ่เธอประทับใทุอย่าไม่ไ้
“ นี้ือวามล้าหาและารเสียสละ อผู้พิทัษ์ วร่าแ่ารยย่อ ” มิโะเอ่ยเบาๆแ่วาอเธอวบแน่นเล็น้อย ทุอย่าในนี้และบททั้หมทำให้เธอเ้าใโลผู้วิเศษนี้อย่าสมบูร์และ็เ้าใเรื่อราวทั้หมเ่นัน
“ นี้มัน่า อัศรรย์ ”มิโะหลับาล ะที่เาไ้่อยๆแผ่ออมาาร่าอเธอเียบๆ านั้น เธอ็สัมผัสไ้ถึแสสว่าาๆในห้วแห่ิใอเธอ สัลั์อประูไ้่อยๆเบ่บานออมา ่อนะมันเื่อม่อและทำารอบสนอับ หนัสือเล่มนี้ โยร วินาทีนั้นเอ มิโะ็สัมผัสไ้ถึบาอย่าสีหน้าอเธอ็เปลี่ยนไป
แรูมหาศาลไ้ปราออมาานั้นเอ
ฟรุบ ! ร่าอเธอ็ถููหายไปในหนัสือโยรและมัน็ปิลราวับไม่มีอะไรเิึ้นทั้หมเิึ้นในพริบาเียวและรวเร็วอย่ายิ่
ในวามมืมิและไร้อบเ วาสีทอู่นั้นมอรอบๆทั้หมัเนอย่ายิ่สำหรับเธอ หัวใอเธอเริ่มลับสบอีรั้ในเวลานี้เอแสสว่า้าไ้ปราออมา
ุบๆ! ทันในั้นเอ โรม !!!!
เสียราวับมีอะไรระแทเธออย่ารุนแรทำให้วามรู้สึเ็บปวแล่นเามา ทันในั้นเอมิโะ็รับรู้ถึวามเ็บปวและสภาพแวล้อมพร้อมันเธอเหมือนลมาวามสูมาหาไม่ใ่เพราะร่าายอผู้วิเศษ ลำับ5 เรว่าบาเ็บสาหัสไปแล้วเธอไ้มอรอบๆ และพบว่าเธอเหมือนะอยู่ในห้อนั่เล่นสไล์ะวันที่เ่าและล้าสมัยโมไฟยัให้แสสว่าและบรรยาาศที่ี แ่ว่า เธอมอเห็นผู้นที่รายล้อมัวเธอและมอไปที่ ายวัยลาอายุราว 30ปลายๆวสีเทาราวับทะเลสาบโบราที่นิ่สนิท อีนเป็นายหนุ่มวัย20วาสีเียวที่เผยธรรมาิอิสระและราวับทุอย่าหมุนรอบัวเอ หิสาวผมสีาวที่ใบหน้าเย็นา และายหนุ่มในุสภาพบุรุษที่มาเท่สมัยวิอเรีย เส้นผมสีน้ำาลถือไม้เท้าที่ให้บรรยาาศนัวิาาร ะนั้นเอพวเา็ี้ปืนมาที่เธอโยไม่รู้ัว
ับพลันสีหน้าหน้าอเธอ็ระุเล็น้อยและเอ่ยออมา้วยภาษาโลเอนโยไม่รู้ัว
“ หาันบอทั้หมืออุบัิเหุุะเื่อไหม? ”มิโะเอ่ยออมา้วยรอยยิ้มที่ทำอะไรไม่ถูเล็น้อย ล้อเล่นนะ เธอ้ามโลมาริๆหรือไม่ ไม่สิเธอถููเ้ามาในโลหนัสือ !
ในหนัสือมีโล่อนเอาไว้อยู่ และยัเป็นนิยายที่เธอพึ่อ่านบเพียบทแรเท่านั้น ทันในั้นเธอพบว่าีวิมืมนมาริๆ แน่นอนเธออะัวลไม่ไ้ ะเิอะไรึ้นหรือไม่ันแน่
ในมุมมออเหยี่ยวรารี
“ พาไปประูยานิส ”ันท์ สมิท เอ่ยเสีย่ำะที่มอู เ็สาวัวเล็ๆที่ใบหน้านิ่สนิทราวับไม่มีอาร์ใๆมอมาที่พวเา นี้ะไม่ทำให้ลใไ้อย่าไร ู่ๆ็ทะลุหลัาและมายับริษัทรัษาวามปลอภัยหนามทมิฬ แน่นอนไม่้อสสัยนี้ือผู้วิเศษแน่นอน นี้ล้าหามาเินไปหรือไม่ !
ความคิดเห็น