ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    >>This is what BIGBANG thinking. [UFO1 Talk]

    ลำดับตอนที่ #2 : Thinking 2

    • อัปเดตล่าสุด 13 ก.ย. 52


    เรื่องนี้ ไม่มีคู่ คับ  - -   คึคึ  บันทึกไม่ได้  เซงคับ - -  
    พี่ว่างจัดคับ ไม่มีไรทำแต่งไปงั้นละ 5 55 5   พี่ไม่ใช่นักเขียนเพราะงั้น มันเลยออกมาเช่นนี้  คึคึ
    _________________________________________________________________________________

    Thinking 2

    หลายอาทิตย์ผ่านไปแล้วคับ  ผมยังทำตัวไม่ถูกเลย  แล้วไอ้บทความนั่นก้อวนเวียนอยู่ในหัว  ทำอะไรก้อคิดว่ามันเป็นไงต่อฟ่ะ
    ยอมรับคับว่า มันน่าติดตามสุดๆ  (ชักหลงๆ)


    เส้นความอดทน ขาดสบั้น ต้องรู้ให้ได้ Fic คือะไร


    ครืด~  เสียงดึงเก้าอี้ตัวโปรด
    คริ๊กๆ  Fic BIGBANG  www.google.com  อ๊า ค ค ค  รูปไหง๋มันเยอะงี้ฟ่ะ
    เฮ้ย!  รูปนนี้ถ่ายโฆษณา ไม่ได้ถ่ายคู่กับเทมมัน แล้วไหง๋กลายเป็นรูปคู่ได้ฟ่ะ  จ๊าก ก กเถอะคับ
    .
    .
    .


    "จีรี"  หืม?  google มันหาอะไรมาฟ่ะ   แล้วไอ้บทความนั่นหายไปไหน โอ้ว ว ว(บ้าขึ้นสมอง)
    ว่าแต่ จีรี คืออะไร   คำถามอีกแล้วคับ  ผมเบื่อคำถาม

    "\มันมี เทมจี กับจีรี ค่ะไม่ทราบว่าเพื่อนๆชอบคู่ไหน/"  บทความนี้สื่อถึงอะไร ? คู่ไหน  หรือว่าคู่เกย์ ย๊าก ก ก   ผมไม่ใช่เกย์!!!!!!!!!
    "\ลองอ่านดูนะค่ะ คือแต่งๆไว้น่ะค่ะ/"  นั่นแต่งกันจริงๆด้วย

    ผมเปิดบทความ"จีรี"ไปคร่าวๆ  ไล่สายตาอ่านไปแล้วก้อ สะดุด
    \"อ๊ะ...อ่า  ฮา  พี่จีคับ" เสียงแหบกระเส่า เรียกร่างสูง สายตาหยาดเยิ้ม......./  หยุดอ่าน!!!!!!!!  

    พอก่อนๆ 

    หยุดๆ 

    .
    .
    .

    เกิดอะไรขึ้น  .......  ไอ้ อ๊ะอ่า  มันคืออะไร   ตั้งสติดิ จียง  ......................ย๊าก ก ก  ก กก  ก ก
    ผมดิ้นเด่วๆบนเก้าอี้  ผม  ซึงริ   ผม ซึงริ  ว็อท?    อะไรฟ่ะคับ

    (พูดไม่เป็นภาษาแล้วค๊า บ บ)


    ผ่านไป5นาที   สรุปผมเปิด บริสุทธ์ซึงริ  ในบทความๆ ๆ ๆ  ไม่ใช่เรื่องจริงๆ
    "เฮ้ย! นั่นมันน้องชายชั้นนะเฟ้ย!"  ผมตะโกนลั่นห้อง  ระบายความเขินออกมาสุดเสียง



    "พี่ยังไม่ชินอีกหรอคับ" ......เสียง   ในห้องมีผมคนเดียวไม่ใช่เร๊อะ
    ผมกวาดสายตามองรอบห้อง แดซอง!!!!!!!!!!!   แกมาอ่อนในห้องได้ไงฟ่ะ  ะ  ร่วงรู้ความลับของข้าแกตาย ย๊าก ก ก

    นั่นคือความคิดของผมคับ  แต่ความจริงคือ  ผมมองหน้าแดซองนิ่งสนิท เหมือนตกอยู่ในห้วงพวัง หมดแล้วมาท ลีดเดอร์วง
    "พี่ไม่ต้องตกใจหรอกฮะ ผมนั่งอยู่นานแล้ว ก่อนพี่เข้ามาเปิดคอมอีกฮะ"
    ปาก  พะงาบๆ  ผมเหมือนพยายามจะพูดอะไรสักอย่าง  แต่ผมไม่รู้จะพูดอะไร  สิ่งที่จะพูดมากมายมันล้นอกมา ความอาย ความเขิน
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×