คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : รับสมัครตัวละครของ Disastrous ลำนำแห่งหายนะ
Application
บทที่สมัคร : ผู้นำกองทัพจักรกล
ชื่อ-นามสกุล : โรเดริช ไวท์สมิธ (Roderich Weillschmidt)
ชื่อเล่น : โรเด
อายุ : 21 ปี
ลักษณะทางกายภาพ : ชายหนุ่มร่างสูงแบบชาวยุโรป ผมสีเงิน ดวงตาสีแดง สูง 177 เซนติเมตร นำ้หนัก 59 กิโลกรัม
กรุ๊ปเลือด : O
ลักษณะนิสัย : ชายหนุ่มหน้าตายียวน ทั้งยังชอบพูดโผงผางไม่เกรงใจใครแถมยังเป็นชอบกวนประสาทคนอื่น ซึ่งเข้ากันได้ดีกับใบหน้าของเขา แต่ละครั้งที่เขาพูดมานั้นก็ช่างตรงจนหวิดโดนชกอยู่บ่อยๆ เหลี่ยมจัด แม้ภายนอกจะดูเหมือนคนกวนประสาทแต่ในความเป็นจริงนั้น เขาเป็นคนตรงไปตรงมาไม่ต่างอะไรจากสุนัข เชื่อฟังคนเฉพาะคนที่ตนเชื่อใจจริงๆเท่านั้น ชอบจีบผู้หญิงและเหมือนจะหลงในอำนาจอยู่ไม่ใช่น้อย
ลักษณะการพูด : โผงผาง กวนประสาท ตรงๆ แรงๆ แต่เมื่อได้รับคำสั่งจะสุภาพทันที
ประวัติ : อดีตเด็กกำพร้าผู้ขาดความรักจากคนรอบตัว สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้านั้นช่างแสนโหดร้ายในความคิดของโรเดริช สถานที่นั้นเปรียบได้กับคุก ผู้ดูแลใช้ความรุนแรงกับเขาจนนั้นกลายเป็นปมที่ทำให้เขาพยายามที่จะหาวิธีให้ตัวเองมีชีวิตรอด จนเมื่ออายุได้สิบสอง เขาก็หนีออกจากสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าและตอนนั้นเอง เขาก็เผลอลงมือฆ่าคนไปคนหนึ่ง แต่นั้นกลับทำให้เขารู้ว่า โลกนี้หากอยู่รอดก็ต้องสู้ โรเดริชใช้ความพยายามของตนในการสอบเป็นทหาร และในที่สุดก็สอบผ่าน แต่การสอบทหารนั้นทำให้เขาหลงอยู่กับอำนาจ เขาใฝ่หาอำนาจรวมถึงเงินตรา
ของที่พกติดตัว : รูปถ่ายตนเองสมัยสอบเข้ากองทัพใหม่ๆ
เกลียด/แพ้ : เกลียดความอ่อนแอของตนเอง
ชอบ : เค้ก
ตอบคำถาม
โรเดริช หลังจากที่หลับตาไปสักพักก็มาโผล่ในสถานที่แห่งหนึ่ง กลิ่นอายของความโลภลอยอบอวลไปทั่วสถานที่แห่งนี้ รอบๆ ตัวมีคริสตันหลากสีกระจายไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด แล้วจู่ๆ ก็มีเสียงหนึ่งแทรกเข้ามาในหัวของโรเดริช “ถ้าให้เลือกหนึ่งอย่าง เจ้าอยากได้อะไร…?”
ตอบ : (เขายิ้มอย่างมีเล่ห์นัยบางอย่างกับตนเอง) สิ่งที่ฉันอยากได้นะเหรอ อำนาจ เงินตราอย่างไรเล่า ของพวกนี้ ใครๆก็อยากได้กันทั้งนั้นละ
เสียงนั้นหัวเราะในลำคอฟังดูเสียววาบเหมือนเล็บขูดกระดาษ แล้วมันก็ถามต่อในเวลาเดียวกับที่คริสตันรอบตัวโรเดริชส่องแสงสว่างระยิบระยัดราวกับเพชรพลอย “ข้าทำให้เจ้าสมปรารถนาได้…เพียงแต่มีบางอย่าง…ที่เจ้าต้องทำ”
ตอบ : บอกฉันมาเถอะ ต่อให้งานนั้นจะยากเย็นแสนเข็ญเท่าไรก็ตาม ฉันก็จะทำ
“มันก็คือ...ใ…ค…ง…” มันเอ่ยถ้อยคำที่โรเดริชฟังไม่ออก คริสตันส่องประกายเจิดจ้าเสียยิ่งกว่าดวงอาทิตย์ เพียงชั่วครู่ที่โรเดริชรู้สึกเหมือนสูญเสียความเป็นตัวเองไป แล้วโรเดริชก็สลบไปแล้วตื่นขึ้นมาในห้องนอนของตน
ตอบ : เห...น่าสนใจดีเหมือนกัน หวังว่า ฉันจะได้พบคุณอีกนะ คุณตัวตนอันเป็นปริศนา
คุยกับผปค
สวัสดีค่ะทุกท่าน นี่ก็เป็นครั้งแรกเลยที่เขียนนิยาย (เขินจัง >///<) เพราะปรกติจะเอาแต่สมัครตัวละครเขา เลยอยากจะลองเขียนเองดูมั่ง ผิดพลาดก็ขอโทษด้วยนะคะ ว่าแต่มาสมัครได้ไงคะ ขึ้นรถสายไหนมา---- (ไม่ใช่ละ)
: มารถเมล์สายหกครับ 555 (ผิดๆ) ล้อเล่นครับ ในความเป็นจริงผมก็ชอบสมัครตัวละครของนิยายคนอื่นเหมือนกัน ผมเห็นว่านิยายของคุณน่าสนใจดีเลยสมัครครับ และช่วงนี้ก็วางด้วย เลยลองมาสร้างสีสันให้นิยายคนอื่นดู
เรื่องนี้มีหักมุม ทรยศหักหลัง และตายนะคะ ถ้าหากลูกๆ ของท่านเป็นอะไรไปก็ไม่ว่ากันนะคะ.__. ไม่เกี่ยวกับการติดตามของผปค แต่ถ้าหายไปนานมากก็จะตัดออกทันทีค่ะ
: เรื่องแบบนี้บอกผมได้รับ บังเอิญว่าผมชอบพอดิบพอดี รับทราบครับผม
ขอบคุณที่มาสมัครค่ะ ขอให้โชคดีค่ะ
: ติดตามและให้กำลังใจไรต์เทอร์นะครับ
ความคิดเห็น