สาวตัวร้าย & นายตัวดี รักนี้ชุลมุน

ลำดับตอนที่ #4 : บ้านอาย!!

       ระหว่างทางนั้น อายกำลังขับรถกลับไปเอาของที่บ้านพอดี กฤตเห็นรถวิ่งผ่านมา จึงรีบกระโดดไปขวางหน้ารถทันที

"กรี๊ดดดดดดดด!!!!!!!~ >O<" 
     อายตกใจ เหยียบเบรคจนตัวโก่ง ส่วนกฤต พยายามเรียกให้อายลง

"นี่คุณ ลงมาก่อน"

"อ๊ายๆๆ ออกไปนะไอ้บ้า แกเป็นโจรรึไง ฉันน่ะไม่มีอะไรให้แกปล้นนะยะ" 
      อายหลับหูหลับตาตอบ ส่วนวิทย์ที่ยืนดูอยู่ที่รถก็เดินเข้ามา เพราะเสียงที่คุ้นหูนั่นเอง

"ฉันไม่ได้มาปล้นนะ เธอลืมตาก่อนสิ" 
     กฤตเคาะกระจกเบาๆ

"ไม่ได้มาปล้น >o< กรี๊ดๆๆ งั้นแกก็จะมาฆ่าข่มขืนฉันอ่ะดิ หลีกไปห่างๆเลย ฮือออ.."

"นี่เธอ คิดว่าฉันจะหน้ามืดปล้ำเธอรึยังไงห๊ะ ยัยโหด -o -" 
      วิทย์พูดขึ้นมา ทำให้อายเงยหน้าขึ้นประจันหน้ากับวิทย์ทันที

"นะ..นะ. นาย!! o__O " อายชี้หน้าแบบตกใจๆ

"ใช่ ฉันเอง"

"ไอ้โรคจิตตตตตตตตต >O< ช่วยด้วยค่าาาาาาาาา ช่วยด้วยๆๆๆๆๆ โจรมันจะลวนลามหนู กรี๊ดๆๆๆๆ!!!!~"

       อายร้องให้คนช่วยในรถ และพยายามจะขับรถหนี แต่วิทย์ก็คว้ากุญแจได้ซะก่อน แล้วถือวิสาสะเปิดประตูรถลากอายลงไปนอกรถ อายก็ได้แต่ร้องกรี๊ดๆๆ ให้คนช่วย ในขณะที่เพื่อนๆของวิทย์ก็ต่างพากันเหวอไปตามๆกัน

"เฮ้ย ไอ้วิทย์ แกทำอย่างนี้ไม่มากไปเหรอวะ"

"นี่นายจะทำอย่างนี้กับฉันไม่ได้นะ อีตาบ้า ปล๊อยยย !!!" 
         อายโดนจับมัดมือเรียบร้อย ส่วนวิทย์ก็ประจำที่นั่งคนขับ ส่วนเพื่อนๆสามคนนั่งเบาะหลัง วิทย์จอดรถของกฤตไว้แถวๆนั้น และทั้งหมดก็มุ่งหน้าไปยังบ้านสวนของไททันที

        ระหว่างทางนั้น โทรศัพท์ของอายก็ดังขึ้น อายพยายามจะเอื้อมมือที่ถูกมัดอยู่นั้นไปรับ แต่วิทย์คว้าไว้ได้ซะก่อน

"ฮัลโหล ยัยอาย ไหนบอกจะมาบ้านไง แม่อุตส่าห์ทำกับข้าวไว้รอ นี่ถ้าแกไม่มาถึงใน 15 นาทีนี้นะ ฉันจะเทให้ไอ้ด่างกินหมดเลยคอยดูสิ.. นี่แกทำไมไม่ตอบฉันยะ ฮัลโหลๆๆ ยัยอาย นี่ ฟังอยู่รึเปล่า" 
        
         คุณวนิดา หรือแม่ดาของอายนั่นเองที่โทรมาตาม อายพยายามเอื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์มาจากวิทย์

"แม่ๆๆ อายกำลังจะกลับอย่าเพิ่งเทข้าวให้ไอ้ด่างกินน๊าาาาา >o<"

"เอามานี่" วิทย์หยิบโทรศัพท์จากมืออายไป

"สวัสดีครับ คุณแม่เหรอครับ ไม่ต้องเป็นห่วงอายนะครับ เดี๋ยวผมจะพาเขาไปส่งเองครับ ครับๆ สวัสดีครับ"
        วิทย์พูดๆๆ พอพูดเสร็จก็กดวางสายเรียบร้อย แล้วยื่นโทรศัพท์ให้กับอาย

"ไอ้บ้า นายจะทำอะไรของนายเนี่ย"

"ก็แค่จะไปหาที่กินข้าวซักหน่อย ดีมั้ยวะเพื่อนๆ"
       วิทย์หันไปถามด้านหลัง

"ดีที่สุด ^O^ "
        เพื่อนๆตอบออกมาอย่างพร้อมเพรียงกัน อายได้แต่นั่งทำหน้ามุ่ยอยู่คนเดียว ไม่นานนักรถของอายก็แล่นเข้ามาถึงบ้านพอดี (อายบอกทางเพราะโดนวิทย์ขู่) วิทย์แก้มัดให้กับอายแล้วก็เรียกเพื่อนๆที่กำลังเล่นเกมกันอย่างเมามันนั้นให้ลงจากรถ

"เฮ้ยๆๆ นี่แกพาเพื่อนแกมาทัศนศึกษาเหรอห๊ะยัยอาย o__O"
        ดูเหมือนคุณแม่ดาจะตกตะลึงกับการมาของทั้ง 4 หนุ่ม

"ก็ไม่ได้อยากจะพามานักหรอกแม่"

"สวัสดีครับ ผมมาส่งอายครับ"
         วิทย์บอก

"สวัสดีครับคุณแม่ ^O^"
        เพื่อนๆทั้งสามคนที่เหลือยกมือไหว้กันหมด พร้อมด้วยหน้าตายิ้มแย้มเป็นมิตรเต็มที่

"แหมๆๆ ^__^ หนุ่มๆจ๊ะ ขอบใจนะจ๊ะที่ช่วยมาส่งยัยอาย มาๆ เข้าบ้านก่อนสิ กินข้าวกัน ทำกับข้าวไว้เยอะแยะเลย" 


         แม่ดาเชื้อเชิญทั้งสี่หนุ่ม (เป็นโรคแพ้ความหล่อ...) และแล้วทั้งหมดก็มานั่งกินข้าวกัน

"ทานเยอะๆนะจ๊ะพ่อหนุ่ม"

"แม่ -o -"
       อายเปรยๆขึ้น แต่ก็โดนแม่หยิกขาซะเป็นการใหญ่

"โอ๊ยๆๆ"

"นี่เธอเป็นอะไรเนี่ย"
       วิทย์ถาม

"ไม่มีอะไรจ้ะพ่อหนุ่ม บ้านนี้น่ะมดเยอะ ยัยอายก็เลยโดนกัดอยู่บ่อยๆ ^o^ แล้วนี่ทำไมถึงมาส่งยัยอายได้ล่ะเนี่ย"

"อ๋อ... พวกเรากำลังจะไปบ้านสวนภูดาวกันครับ แต่รถมาน้ำมันหมดซะก่อน พอดีรถของอายผ่านมาก็เลยขอติดรถมาน่ะครับ"
      ณิตบอก

"ใช่ครับคุณแม่ อาหารคุณแม่นี่อร๊อยยย... อร่อยนะครับ"
           กฤตบอก ขณะที่กำลังเคี้ยวข้าวอยู่ตุ้ยๆๆ

"ต๊ายยย เหรอจ๊ะ ^____^ งั้นกินเยอะๆเลยนะลูก ในครัวยังมีอีกเยอะ"

       บรรยากาศบนโต๊ะกินข้าววันนั้น ทุกคนมีแต่เสียงหัวเราะเฮฮา แต่ยกเว้นอายที่แอบทำหน้าเซ็งอยู่คนเดียวและคอยส่งสายตาอาฆาตกับวิทย์ตลอดเวลา

         แม่ดาได้ชวนทั้งสี่หนุ่มมาพักที่บ้านก่อนอีกด้วย เพราะเห็นว่ามันมืดแล้ว ทางที่จะไปบ้านสวนก็ไม่ใช่ใกล้ๆ ทั้งสี่หนุ่มตอบรับอย่างเต็มใจ แต่อายกลับคัดค้านหัวชนฝาเลยทีเดียว

"นี่ถ้าแม่อยากจะให้พวกนี้นอนที่บ้านเราล่ะก็ ให้เขาไปจัดการเรื่องที่นอนเอง"
         อายยื่นข้อเสนอ แต่แม่ก็โดนแม่เอ็ดเข้าให้

"จะบ้าเรอะ ไม่ต้องมาขี้เกียจเลยนะ ไป ไปจัดการเดี๋ยวนี้ -o - ไปหาที่นอนหมอนมุ้งมาให้พวกนั้นซะ นี่คือคำสั่ง"
        แม่ดาออกคำสั่ง ซึ่งอายถึงกับเซ็งสุดขีด และคิดอยากจะแกล้งจึงขนผ้าห่ม ที่นอน หมอน มุ้งไปโยนให้กับหนุ่มๆที่ยืนอยู่ที่ระเบียง

"อ่ะ เอาไป"

"โห นี่บ้านนี้ต้อนรับแขกแบบนี้เหรอเนี่ย"
        วิทย์ถามหน้ากวนๆ

"แล้วพวกนายเป็นแขกของบ้านฉันเรอะ -o - ให้มากินข้าว ให้มานอนก็ดีถมเถแล้ว ไม่ต้องพูดมากเลย" 
         อายพูดเสร็จแล้วก็เดินออกไปทิ้งไว้ให้หนุ่มๆนั่งคุยกัน

"แกเป็นอะไรของแกวะไอ้วิทย์ ทำไมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ยังงั้นวะ"
        ไทถามวิทย์

"ก็ฉันได้แกล้งคนแล้วมีความสุข มันผิดตรงไหน"

"โหยไอ้เพื่อนชั่ว แล้วก็อย่าไปหลงรักเขาก็แล้วกันวะ"

         ณิตบอกกับวิทย์ ก่อนที่จะไปจัดที่นอนของตัวเองเงียบๆ และแล้วเพื่อนๆทุกคนก็เข้านอนกันยกเว้นวิทย์ เขามองไปยังหน้าต่างที่ยังมีแสงไฟลอดออกมา และแล้วเขาก็เห็นอายกำลังเดินไปเดินมาคุยโทรศัพท์อยู่

------------------------------------------