สาวตัวร้าย & นายตัวดี รักนี้ชุลมุน

ลำดับตอนที่ #3 : เขาและเธอ + สถานีตำรวจ

         กรี๊ดๆๆๆๆๆ >O< มีตำรวจโทรมาหาฉันด้วยล่ะ เขาโทรมาบอกว่าตอนนี้ยัยอายกำลังอยู่ที่สถานีตำรวจ เหอะๆ ยัยนี่คงไปซ่าทำร้ายใครเข้าอีกล่ะ ต้องเป็นหน้าที่ของปอแก้วสุดสวย (ตรงไหน) และผองเพื่อนไปช่วยอีกแล้วล่ะสิ ฉันวางหูจากคุณตำรวจปุ๊บ ก็รีบแต่งตัวไปรับยัยแพมแล้วก็ยัยน้ำนิ่ง ไปยังสถานีตำรวจทันที

         พอฉันเดินเข้าไปๆ ก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายมาจากห้องห้องหนึ่ง เสียงยัยอายแน่นอน ฉันจำได้...

"นี่ คุณตำรวจคะ นายคนนี้เขามายืนทำลับๆล่อๆที่หน้าห้องฉันล่ะค่ะ >__<" 
         อายพยายามจะบอกตำรวจ แต่ก็โดนวิทย์พูดแทรกขึ้นมาอีก

"อ้าว ไม่ใช่นะครับ ผมมายืนรอคนรู้จักต่างหาก อยู่ดีๆ ผู้หญิงคนนี้ก็มาทำร้ายร่างกายผมเฉยเลย อย่างนี้ต้องขังลืม"

"บ้านป้านายสิ นี่มันห้องของฉัน แล้วนายมาทำอะไรตรงนั้นล่ะ"

"ก็บอกแล้วไงว่าผมมารอคนรู้จัก"

"อยากรู้จักล่ะสิไม่ว่า โรคจิตชัดๆ คุณตำรวจคะ จับเลยๆๆ"

 เรื่องราวมันชักจะไปกันใหญ่แล้วสิ -__-" 
       
            ยัยน้ำนิ่งผลักฉันเข้าไปในห้องนั้นด้วยแรงที่ไม่ค่อยเบานัก ทำเอาฉันถึงกับเซไปเลยทีเดียว

"เฮ้ย เป็นไงล่ะแก ไปซ่ากับใครที่ไหนอีกล่ะ"
           ฉันทักเพื่อนของฉันที่กำลังนั่งหน้ามุ่ยอยู่ที่โต๊ะ

"อ้าว คุณปอแก้ว ^o^"
           ใคร ใครมันทักฉันวะ

"เอ่อ... คุณเป็นใครอ่ะ มารู้จักฉันได้ไง" 
           ฉันมองหน้าคนคนนั้นอย่างพินิจพิเคราะห์ เอ๊ะ!!~ คุ้นๆนะ แต่คิดไม่ออกง่ะ สงสัยหน้านายคนนี้จะโหลเกินไป ฮ่าๆ

"อ้าว ก็ผมเพื่อนไอ้กฤตไงครับ ที่เราเจอกันเมื่อตอนนั้น"
            นายคนนี้พยายามรื้อฟื้นเรื่องราวอยู่นาน แล้วฉันก็นึกออกจนได้ นายวิทย์ก็เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้ฉันและเพื่อนๆฟัง

"โธ่ นี่นายคิดว่าฉันอยู่ที่ห้องนั้นน่ะเหรอ ฮ่าๆๆ นายนี่มันซื่อบื้อชะมัดเลยอ่ะ"
           ฮ่าๆๆ ขำไม่หาย ผ่าสมองออกมานับเซลล์หน่อยดิ๊ >__< คิดไปได้ว่าฉันอยู่ห้องยัยอาย

"นี่แสดงว่า ดอกไม้ที่ส่งให้ฉันทุกๆวันนี่ ก็ เข้าใจผิดน่ะสิ TT^TT อ๊ายยยย"
          ยัยอายหน้าเจื่อนๆขึ้นมาทันที แห้วเลยล่ะสิเพื่อนเลิฟฟฟ

"ก็ใช่นะสิ อย่างเธอ ใครเขาจะส่งดอกไม้ให้กันล่ะ"
           นายวิทย์พูดซ้ำ จี้จุดยัยอายอย่างแรง จนทั้งสองคนนี้เกือบจะมีเรื่องกันอีกรอบ คุณตำรวจขาาาา จับขังลืมทั้งสองคนเลยค่าาาา >//<

"ไอ้บ้า นี่นายหุบปากไปเลยนะ ก่อนที่ฉันจะอารมณ์ไม่ดีมากไปกว่านี้ -o - เดี๋ยวจะโดนๆ"
          ยัยอายง้างหมัดขึ้นมา แต่นายวิทย์ก็ไม่กลัว ซักพักเราก็คุยกับคุณตำรวจจนเรียบร้อยทุกอย่าง ฉันเดินนำเพื่อนๆออกมาจากสถานีตำรวจ

----------------------------------

"แกนี่แสบจริงๆเลยว่ะ ไปหาว่าเขาเป็นโรคจิตเนี่ยนะ"
        ยัยน้ำนิ่งเอ่ยขึ้นมาเป็นคนแรก

"เอ้า ก็มาทำลับๆล่อๆหน้าห้องฉันทำไมล่ะ นี่ถ้าเจออีกฉันจะด่าให้กระเจิงเลย"

"ไปทำเขาซะขนาดนั้น เขาคงมาให้แกเจออีกครั้งหรอก" 
         ฉันพูดขึ้น ทุกๆคนก็เลยพยักหน้าเห็นด้วย

"ช่างเถอะ กลับดีกว่า ฉันนัดกับแม่ว่าจะกลับบ้านด้วยเนี่ย"
          ยัยอายพูดขึ้นมา พวกเราก็เลยแยกย้ายกันกลับบ้านทันที

-----------------------------------------------------------------

         ขณะนั้น กฤต ณิตและไท เพื่อนของวิทย์ก็ขับรถตามมาสมทบทีหลัง เห็นวิทย์เดินหน้ามุ่ยลงมาจากสถานีตำรวจก็ตกใจ

"เฮ้ย เป็นไงวะเพื่อน"

"แกไม่รอให้เขาจับฉันขังคุกก่อนค่อยมาล่ะวะ"
       วิทย์พูดอย่างน้อยใจนิดๆ จึงถูกกฤตตบกระโหลกไปหนึ่งที

"ข้าติดธุระเว้ย ไอ้ไทก็เพิ่งเสร็จงาน ส่วนไอ้กฤตก็ต้องไปส่งยัยน้องนิวอะไรนั่น กว่าจะไปลากมากันครบ มันก็สายอย่างนี้แหละเพื่อน"
         กฤตอธิบายให้วิทย์ฟัง เพื่อนๆทุกคนก็พยักหน้าเพื่อให้วิทย์เชื่อ

"เออๆ เชื่อก็ได้ว่ะ"

"แล้วนี่แกมีเรื่องกับใครเนี่ย"
       ไทถามเพื่อนด้วยความสงสัย

"กับผู้หญิงว่ะ ปากเสีย ต่อยเจ็บ เตะหนัก แถมยังไม่มีเหตุผลอีกต่างหาก -o - ช่างเถอะ"

"โห นี่แกไปมีเรื่องกับเขาไม่ทันไร ก็รู้ซะละเอียดขนาดนี้เลยเหรอวะ แล้วเป็นไง สวยมั้ย ^o^ "
          กฤตถามอย่างกระตือรือร้น

"ไอ้กฤต เมื่อไรแกจะเลิกเจ้าชู้ซักทีวะ"
        ณิตมองแบบเบื่อๆในพฤติกรรมของเพื่อน

"เฮ้ยๆ แกรู้มั้ยว่ายัยผู้หญิงคนนี้เป็นเพื่อนกับปอแก้ว คนที่เราเจอวันนั้นไง"

"ห๊าา!!!!!~ ไอ้บ้า ทำไมแกไม่รีบโทรบอกฉันเร็วๆวะ ฉันจะได้รีบขับรถมา แกทำฉันพลาดแล้วรู้มั้ยไอ้วิทย์"
          กฤตโวยวาย

"อะไรกันวะไอ้กฤต เห็นสาวดีกว่าเพื่อน... ฉันว่าแยกย้ายกันดีกว่า ฉันง่วงเต็มทีละ"
           ณิตบอกกับเพื่อนๆทุกคน

"เดี๋ยวๆ"
          ไทสะกิดเพื่อนทุกๆคน

"อะไร"
          ทุกคนพร้อมใจกันถาม

"ลืมแล้วเรอะ ว่าวันนี้วันอะไร"

"วันเกิดหมาที่บ้านแกมั้ง"
          วิทย์ตอบกวนๆ

"ไม่ใช่เว้ยๆ วันนี้พวกแกสัญญากันว่าจะไปดูดาวที่บ้านสวนของฉันไง"

"เอาไว้วันหลังได้มั้ยวะ คือว่าตอนนี้ฉันน่ะง๊วงงง.. ง่วง"

"ไม่ได้ กฎข้อที่ 8 ทุกๆคนต้องรักษาคำพูด ลืมไปแล้วรึไง"
           ไทบอกกับเพื่อนๆ

"เออๆๆ ไอ้ลูกทหาร ไปก็ได้วะ"
           เพื่อนๆทุกคนเลยต้องไปนอนดูดาวที่บ้านสวนของไทกัน และระหว่างทางกลับบ้านไทนั้น ณิตซึ่งทำหน้าที่เป็นคนขับก็ขับรถมาตามถนนเรื่อยๆ จนซักพัก เครื่องก็กระตุกๆแล้วก็ดับ

"เฮ้ย ซวยล่ะสิ"

"ไอ้กฤต นี่แกลืมเติมน้ำมันรถใช่มั้ยเนี่ย -o - ไอ้นี่ไม่เคยดูแลรถเลย"

"อย่ามามั่วๆ เมื่อเช้าฉันเติมแล้วนะ แต่... ฉันไปส่งน้องๆมาต่างหากล่ะ"
          กฤตตอบข้างๆคูๆ

"เจริญล่ะ -__- ไอ้เพื่อนเวร"
          ทุกคนพร้อมใจกันว่าให้กฤต ซึ่งกฤตก็ได้แต่ยิ้มๆ แล้วทุกคนก็ลงจากรถไปคิดกันว่าจะทำอย่างไร

"โทรเรียกให้เขาเอาน้ำมันมาเติมให้ได้มั้ยวะ"
         วิทย์บอกกับเพื่อนๆทุกคน

"แล้วแกมีเบอร์ปั๊มน้ำมันมั้ยล่ะ"
         ไทถามกลับ วิทย์ได้แต่ส่ายหัว

"ไป ไอ้กฤต แกเป็นต้นเหตุ วิ่งไปซื้อน้ำมันเลยไป"
         ไทบอก ซึ่งกฤตก็ส่ายหัวลูกเดียว

"อะไรกันวะ ข้างหน้า จะมีปั๊มน้ำมันรึเปล่าก็ไม่รู้ แล้วทางนี้มันก็มืดด้วย ไฟก็ไม่มี"

"แกกลัวใครฉุดไปข่มขืนวะ แกเป็นผู้ชายนะเว้ย"
           ณิตตะโกนบอกเพื่อนของตัวเอง ขณะที่ตัวเองก็ได้แต่ส่ายหน้าอย่างหนักใจ

"จะบ้าเรอะ ฉันกลัวว่าฉันจะโดนลอบทำร้ายสิวะ เดี๋ยวสาวๆก็เสียใจแย่หรอก"
         กฤตบอกกับเพื่อนๆ ก่อนที่จะโดนเพื่อนๆโห่ใส่ ทั้งสี่คน ก็เลยมานั่งคิดกันว่าจะทำยังไงต่อไปดี

-------------------------------------------------