คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ขนาดเจอกันวันแรกนะ!!
วันต่อมา
Patty say
กลับมาอยูกับแพตตี้อีกแล้วนะค่ะ วันนี่พี่เพนของฉันกำลังพาฉันมุ่งหน้าสู่องค์กรแสงอุษาด้วยความเร็วประมาณ 140 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
กรี๊ดดดดดด!! นี่พี่เพนจะขับไปองค์กรหรือจะขับไปเยี่ยมพยายมบาลกันแน่เนี่ย>.< ใครก็ได้ช่วยด้วย คนสวยกลัวT.T
ราวๆ 15 นาทีรถสปอร์ตสุดหรูของพี่เพนก็พาฉันลอยมาถึงองค์กรแสงอุษาจนได้ เอะ เดี๋ยวขอเช็คความสวยก่อน โอเค เร็ทโก!!
ฉันเดินไปควงแขนพี่เพนก็จะเดินเข้าไปในตึกแสงอุษา โดยมีพนักงานชาย-หญิงมองเราสองคนพลางซุบซิบนินทาต่างๆ นาๆ
"เอะ นั้นแฟนใหม่เจ้านายเหรอเธอ"
"เอะ เจ้านายเลิกกับคุณโคนันแล้วเหรอ?"
"แฟนใหม่ก็สวยนะเธอ แต่คงไม่มีปัญญาหาเองถึงมาแย่งของๆ คนอื่นอย่างนี้"
เสียงซุบซิบนินทาทำให้ฉันทำตาเขียวใส่พวกพนักงานพวกนั้น
"นี่ ถ้ามีเวลามากพอที่จะมานั่งจับกลุ่มนินทาคนอื่นอยู่อย่างนี้ ฉันว่าเอาเวลาไปทำงานดีกว่ามั้ย!!"พี่เพนหยุดเดินแล้วพูดใส่พนักงานพวกนั้นก่อนจะเดินไปกดลิฟท์เพื่อนขึ้นไปยังชั้น…
ติ่ง!!
ชั้น 12 ค่ะ…ไม่มีเสียงหรอกฉันเป็นคนพูดเองแหละ หุหุ ;P
แล้วพี่เพนก็พาฉันมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าห้องๆ หนึ่ง
"นี่เเพต…"
"แพตตี้ค่ะ กรุณาเรียกชื่อให้เต็มๆ ด้วย"ฉันพูดแทรกขึ้น ฉันไม่ชอบให้ใครมาเรียกแพต เฉยๆ เพราะมื่อก่อนที่ฉันเรียนอยู่โรงเรียนคุณหนู มีผู้หยิงที่ชื่อแพต วางมาดคุณหนูจ๋า ใส่ฉัน ฉันเลยเกลียดยัยนั้นเป็นต้นมา
"อือ นั้นแหละ เข้าไปแล้ว เธอเงียบไว้จนกว่าพี่จะให้พูด เข้าใจมั้ย"
"ค่ะ คุณพี่ชาย^-^"
แอ้ด
พี่เพนเปิดประตูเข้าไป ผ่าง! ผ่าง ผ่าง! ผ่าง! ผ่าง! ((ฉันว่าเอฟเฟ็คประกอบมันเสียงแปลกนะ-..- : แพตตี้))
"เพนมาแล้วเหรอ เอ่อ…"เอะนั้นผู้หญิงที่ฉันเห็นเมื่อหวานนี้นี่นา ทำงานที่นี่ด้วยเหรอเนี่ย
"^u^"ฉันยิ้มหวานแจกจ่ายให้ทุกๆ คนที่อยุ่ในห้องนี้
"เอ่อ ฉันมีใครจะมาแนะนำให้พวกนายรู้จัก นี่แพตตี้ เป็นน้องสาวของฉันเอง และก็จะมาทำงานที่นี่เป็นวันแรก"
จบคำของพี่เพนฉันก็โค้งตัวให้อย่างสวยงาม
"ดีค่ะพี่ๆ ทุกคน ชื่อแพตตี้ค่ะ ฝากตัวด้วยนะค่ะ ^-^"
"รับฝากทั้งตัวและหัวใจเลยก๊าบบ>O<///"ผู้ชายท่าทางร่าเริงๆ คนหนึ่งใส่หน้ากากไม้ปิดหน้าไว้เหลือแค่รูหายใจไว้รูหนึ่ง ((มันอยู่ตรงตาขวาครับผม โวะ!! ดูยังไงเป็นรูจมูก : มอซาเนะ)) นั้นแหละยะ ฉันแค่มองผิดแค่นี้เอง คนสวยทำอะไรก็ดูดีไปหมดแหละ ((แหวะ : มิซาเนะ))
"นี่ คนนั้นที่ใส่น่ากากน่ะชื่อโทบิ อยู่ห่างๆ มันไว้น่ะดี"งืมๆ เข้าใจค่ะๆ แต่ทำไมต้องห่างด้วย ตัวอันตรายหรอ?
"ผู้หญิงคนนี่ชื่อโคนันนะ เป็นเลขาฯ ของพี่"
"เป็นแฟนพี่ด้วยใช่ป่ะ……ดีค่ะพี่โคนัน"ประโยคแรกฉันพูดกับพี่เพนแต่ประโยตทัดมาฉันหันไปพูดกับพี่โคนัน ว่าที่พี่สะใภ้ของฉัน โฮะๆ นี่พี่สะใภ้ฉันสวยขนาดนี้เลยหรอเนี่ย
"นั้นที่นั่งขัดหุ่นเชิดอยู่นั้นชื่อ ซาโซริ"
"คนนั้นที่ปั้นดินเหนียวชื่อเดอิดาระ"
"เอ๋ ผู้หญิงเหรอ?"ฉันโผล่งขึ้น
"ฉันเป็นผู้ชาย ไม่ใช่ผู้หญิง เข้าใจนะ อืมท์"ผู้หญิง เอ๊ย! ผู้ชายผมทองหันมาบอกฉันแล้วหันไปปั้นดินเหนียวต่อ
"นั้นชื่อคาคุซึ และนั้นก็…"
"กรี๊ดดดดดดดดดส์!!!"อ๊ายยยยผีหลอกกลางวัน คนอ่านขา ฉันเห็นผีแผนด้านั่งแทงตัวเองตายอยู่ตรงนั้น ฮื่อๆๆๆ
ฉันหลับตาปี๋พลางกรี๊ด แล้วอยู่ๆ
"หยุดกรี๊ดได้แล้วยัยขี้เหล่ ฉันหนวกหู!!"ผู้ชายผมสีดำตาสีแดง ((ปีศาจหรือเปล่านะ กลัวT^T)) มีรอยขีดอยู่ใต้ตา คาดว่าจะเเก่หงอม และที่สำคัญหมอนั้นมันว่าฉันขี้เหล่อะค่าคนอ่านขา >..<
"หนอย!!! …มะ หมอนั้น"ฉันพูดพลางชี้ไปยังคนเมื่อกี๊ที่หาว่าฉันขี้เหล่ สงสัยมีตาหามีแววไม่ ฉันออกจะสวยปานนี้มองยังไงว่าขี้เหล่ยะ!
ฉันชี่นิ้วไปทางผู้ชายปากเสียคนนั้นเลยทำให้พี่เพนคิดว่าฉันอยากรู้จักเลยสงเคราะห์ด้วยการบอกชื่อ
"หมอนั้นเหรอ…หมอนั้นน่ะชื่อ……"
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
หุหุ ขออุบไว้ก่อน ตอนหน้า จะได้รู้ว่าผู้ชายปากเสียที่แพตตี้ว่านั้นคือใคร ((แต่ผมว่าคนอ่านเค้าเดาออกกันหมดแล้วนะขอรับ ตั้งแต่ ผมสีดำ ตาสีแดง รอยขีดใต้ตา เด็กอนุบาลสี่ก็น่าจะรู้นะขอรับ ว่าเป็นใคร : มาคุ)) ((เอาน่า เก็บบไว้พอให้ลุ้นๆ กันหน่อย คนอ่านจะได้ไม่เบื่อไง : มิซาเนะ)) ((งั้นเหรอขอรับ^-^ : มาคุ)) ช่วยเม้น ช่วยโหวตด้วยนะคร๊าฟฟ
ไม่อัพต่อไม่รู้ด้วยน้า~!~! ฮุฮิ้ววววววววววววววววววววววว
โปรดสังเกตฮิดัน นั้นพริ้วชะมัดเจ๊โคนันของผมซ๊วย สวย เนอะๆ หุ่นท่านคาเสะคาเงะรุ่นสามขอแจมสิคร๊าบท่าน
ความคิดเห็น