นินจาสาว น่ารักสุดๆ

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 ทำความรู้จัก

"คิดจะทำอะไรที่นี้ แล้วพวกเธอเป็นใคร" เสียงเด็กหนุ่มคนหนึ่งเอยขึ้นเมื่อพวกฮินะมาที่บ้านอุจิวะ
"พวกเราจะมาทำอะไรก็เรื่องของเรา" โยยพูดเสียงเรียบ แต่นั้นทำให้เด็กหนุ่มโกรธมาก ตอนนี้จากหน้าเด็กหนุ่มที่ดูเหมือนแมว ( นารูโตะ ) เปลี่ยนไปเป็นเสือหรือสิงโตมากกว่า ใบหน้าตอนนี้สำหรับนินจาหรือคนธรรมดาดูหน้ากลัวมาก แต่สำหรับพวกฮินะแล้วมันไม่มีอะไรเลย
"ขอโทษด้วยค่ะเรามาเยี่ยมผู้ที่ดูแลเรามาตั้งแต่เกิดเท่านั้น..." ฮินะพูดยังไม่ทันจบนารูโตะก็สวนกลับทันที
"ไม่ต้องมาพูด!! พวกเธอเป็นใครกันแน่"
"ฉัน มินามิ นี่ ฮินะกับโยย" มินามิแนะนำตัวเองและเพื่อนๆของเธอ
"รีบทำธุระของพวกเธอ แล้วก็รีบๆกลับไปซะ" นารูโตะยังคงฟิวส์ขาด
"ค่ะๆ" มินามิตอบอย่างเซ็งๆ แล้วพวกฮินะก็ไปยังต้นโพธิ์
"ท่านพ่อเป็นยังไงบ้าง" หลังจากที่รดน้ำต้นไม้ พรวนดิน ใส่ปุ๋ย เสร็จแล้วก็เดินออกไปจากบ้านอุจิวะ พอออกมาก็เจอกับนารูโตะอีกรอบ แต่...
"นี่นารูโตะ... อ้าว ฮินะมาได้ไงเนี่ย จริงสิเธอตั้งใจจะมาที่นี้สินะ" ท่านรุ่น 5 พูดออกมา ฮินะยิ้มแทนคำตอบ ส่วนนารูโตะทำหน้าเออไปเลย
"ปะ..ป้าซึนาเดะ"
"555 จริงสินะ นารูโตะนี่ฮินะ น้องสาวฉัน ฮินะนี่..."
"พี่อุซึมากิ นารูโตะ นักเรียนซ้ำชั้น 3 ปี มีหน้าตาคล้ายท่านรุ่น 4 เกิดออกมาไม่รู้จักพ่อ แม่ ตอนเด็กๆไม่มีเพื่อนเลยมีความฝันอยากเป็น โฮคาเงะ ใช่ไหมค่ะ" ฮินะพูดอย่างรู้ทัน
"นี่นารูโตะพาน้องเขาไปเที่ยวหมู่บ้านหน่อยสิ"
"ไม่เป็นไรค่ะ พวกเราไปเองได้" มินามิตอบยิ้ม แต่ดูน่ากลัวมากกว่า
"จ๊ะ ถ้ามีอะไร ก็รีบบอกแล้วกัน" ท่านรุ่น 3 พูดแบบเป็นห่วง
"ค่ะขอบคุณค่ะ" พวกฮินะ พูดพร้อมกัน แล้วเดินออกไป เที่ยวหมู่บ้าน ตอนแรกๆก็ไม่มีอะไรมาก แต่พอเข้าไปในย่านการค้า พวกผู้ชายบางคนมองฮินะอย่างงงโดยที่รู้ว่าตัวเอง 'ชอบ' คนนี้ ผู้หญิงบางคนก็รู้สึกเช่นเดียวกันกับพวกผู้ชาย แต่ผู้หญิงส่วนใหญ่กลับคิดว่า 'ยัยนี่เป็นใครมาทำให้แฟนฉันหลง' หรือ 'ยัยนี้สวยกว่าฉันได้ไง ไม่ยอม!' แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรแค่มองเฉยๆ
'ที่นี่จะเป็นที่ๆฉันจบการศึกษาเป็นนางฟ้าเต็มตัว และทำให้ที่นี้มีความหวัง' ฮินะคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ลมพัดมาเบาๆ ทำให้ผมของฮินะสบัดไปตามลม ซึ่งทำให้พวกผู้ชายยิ่งรู้สึกชอบมากขึ้น ทั้งๆที่ไม่รู้จักแม้แต่ชื่อเลยด้วยซ้ำ
"แย่แล้วที่ผู้บุกลุก" เสียงนี้ทำให้ฮินะหลุดจากภวังค์
"ไปดูไหม" โยยถามเบาๆ
"แน่นอน" ฮินะและมินามิกระซิบตอบ
พรึบ!!
ฮินะ มินามิและโยย หายไปในพริบตา ไม่สิ ไม่ ไม่ถึง 1 วินาทีด้วยซ้ำ
เคร้ง
ตุ้บ
ตึง
เสียงการต่อสู้ ที่เด็กผู้ชายใส่ผ้าคลุมสีนำเงินเข็มโดยทั้งระเบิดควัน มีดบิน ดาวกระจาย และอาวุธต่างๆนาๆของนินจา ที่พยายามจะขัดขวางการเข้าหมู่บ้านของเค้า
"หือ" มินามิพยายามดูหน้าอยู่
"นั้นมัน ไม่จริง!" เสียงนี้เรียกคามสนใจของนินจาทุกคน รวมถึกเด็กผู้ชายในผ้าคลุมด้วย
"เรย์!!!" มินามิตะโกนออกมา
"ท่านฮินะ ท่านมินามิ ท่านโยย" เด็กคนนั้นพึมพำกับตัวเองซักพัก แล้วคุกเข่าลงไปทำความเคารพ
"มา.."
"เอ๋"
"มาทำอะไรที่นี้" ฮินะถามแบบอึงๆ
"มาคุ้มกันท่านจากอันตรายต่างๆ"
"ใครใช้ให้มา.."
"ไม่มีหรอกครับ" สำหรับในตอนนี้ ฮินะน่ากลัวที่สุด เหมือนกับจะทำลายหมู่บ้านได้ในพริบตา
"กลับไปซะ"
"แต่.."
"ไม่มีแต่ทั้งนั้น กลับไปเดี้ยวนี้ ก่อนที่ฉันจะฆ่านาย" ประโยคสุดท้ายฮินะพูดเบาๆ
"ครับ"
"ระวังตัวด้วยนะครับ" เรย์กล่าวประโยคสุดท้านแล้วหายไป
"ขอโทษนะ... ฉันจำเป็น" พอพูดจบฮินะก็หัยไปทันที
"ไปหาที่พักก่อนเถอะ" โยยออกความคิดเห็นหลังจากที่เงียบมานาน
"อือ"
"ลืมซะนะ" มินามิพูดพร้อมเอามือจำหัวฮินะ
"เอ๊ะ"
วูบ
ฮินะลมลงไปทันที
"เธอทำแบบนี้คิดว่าดีแล้วเหรอ" โยยถาม
"รึเธออยากให้ฮินะจังร้องไห้"
"อึก ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นซักหน่อย" โยยสะดุ้ง
"เธอก็อยากโดนลบความทรงจำไช่ไหม"
"เปล่านะ" โยยปฏิเสธ
"ไปเร็วไปหาที่พัก" มินามิชวนพร้อมแบกฮินะขึ้นหลัง

"เฮ้อ" มินามิถอนหายใจ
"ตัวฮินะเบาก็จริง แต่หาที่พักนี้สิหายากกว่า ค้นหาพลังในตำนานอีก"
"ฉันไปซื้อของทำกับข้าวก่อนนะ" โยยอาสาไปซื้อของ
"อือ เร็วๆนะ"
แอ๊ด
"อ๊ะ"
------------------------------------------------------------------
มาเจอผู้เขียนซักแป๊บนะคับ เออผมชื่อเปรมคับ ความจริงชื่อของ มินามิและโยย มีชื่อเรียกหลายแบบนะคับ ผมกะจะใช้ตอนต่อไปพอดี คือ
 มินามิก็มี ชื่อ
  มินามิจัง
  มินะจัง
  นามิจัง
 ส่วนโยยก็มี
  โยย
  โยอิจัง
  โยอิยะจัง
  ยาโยยจัง
แค่นี้คับ