คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : -Love only FIVE-
-Love only FIVE-
คนตัวเล็กนั่งหน้าบึ้งตลอดทางจากบ้านออกมา ไม่ให้เค้าหน้าบึ้งได้ไงอ่ะ ก็ไม่คิดว่าอีกคนจะติดสอยห้อยติดมาด้วยนิ ทั้งๆที่คิดว่าจะไปกะมีนแค่สองคน แต่อีกคนก็ตามมาอีกจนได้
“ เอาน่ามึงง ไปกันเยอะๆสนุกดี อีกอย่างบัตรมี 3 ใบนี้หว่า จะให้ทิ้งก็เสียดาย กูเห็นพี่มาร์คเค้าว่าง กูเลยชวนเค้ามา “ มีนหันมาพูดกับแบมแบมที่นั่งหน้าบึ้งอยู่เบาะหลัง ทั้งทีมีนให้มานั่งเบาะหน้าแต่เจ้าตัวไม่ยอม มีนเลยต้องมานั่งเบาะคู่กับคนขับที่แสนหล่อขนาดนี้ มีนเองก็ไม่เข้าใจกับแบมแบมเหลือเกิน คนหล่อมาเที่ยวด้วยกันแทนที่จะดีใจ กับไม่พอใจสะงัน
“ แล้วแต่มึงเหอะ มึงเจ้าของบัตรนิ กูจะห้ามอะไรได้ “
แบมแบมพูดน้อยใจกับเพื่อนตัวเอง แล้วหันหน้าหนี มาร์คมองมาที่กระจกหลังก็จะยักคิ้วให้แบมแบมอย่างผู้เหนือกว่า ยิ่งทำให้แบมแบมหงุดหงิดเข้าไปใหญ่
“ เอ่อ น้องมีนครับ แล้วไปทางไหนต่ออะครับ “ มาร์คกับมีนนั่งคุยกันไปขำกันไปเพราะมาร์คต้องถามทางกับมีน ซึ่งเจ้าตัวไม่รู้จักทาง แบมแบมเห็นแล้วหงุดหงิด มาอยู่บ้านเค้าแล้วยังจะมาแย่งเพื่อนรักเค้าไปอีก
“ เอ่อ พี่มาร์คครับ แล้วเข้าทางนั้นเลย “ เวลาผ่านไปสักพัก คนทั้ง 3 ก็มาถึงที่สวนสนุก ก่อนจะลงจากรถ มาร์คก็ต้องเอาหมวกไหมพรมแว่นดำมาใส่ เพราะกลัวคนอื่นจะจำได้ว่าเค้าเป็นใคร
“ ป่ะ ทุกคนตามมาเลยครับ เดียวเราเอาบัตรไปให้เค้าดูกัน “ มีนพูดอย่างร่าเริง ก็จะเดินนำทุกคนไป มาร์คหันไปหาแบมแบม
“ ไง ตัวเล็ก ไม่กล้าเล่นหรือไง ถึงไม่เดินตามมาอ่ะ “ แบมแบมหันไปมองมาร์คทันที มันจะดูถูกกันมากเกินไปแล้วนะ
“ ทำไมห้ะ ทำไมฉันจะไม่กล้า นายกล้าแข่งกับฉันไหมล่ะฮ่ะ “ มาร์คได้ยินถึงกับขำ
“ ฮ่าๆๆๆๆๆ ก็ลองดู “ พอมาร์คพูดจบ แบมแบมก็วิ่งไปหามีนทั้งที
พอมีนนำบัตรให้คนตรวจดู ทั้ง 3 คนเลยเดินเข้าไปเลือกเครื่องเล่นที่จะเล่น ทั้ง 3 คนเดินผ่าน รถไฟเหาะ มาร์คเกิดความคิดดีที่จะแกล้งคนตัวเล็กสักน่อย
“ เฮ้ เล่นอันนี้กันไหมล่ะ “ มาร์คหยุดเดิน แล้วเรียกให้คนตัวเล็กกะมีนหยุด
“ เอ่อ พี่มาร์คจะเล่นจริงๆอ่อ เอ่อ มีนขอบายนะ “ มีนแค่เห็นเครื่องเล่นชนิดนี้แล้ว หน้าซีดทั้งที ก็เค้ากลัวความสูง ใครจะไปกล้าเล่น
“ เอ่อ นั้นสิ นายแน่ใจหรอห้ะ “ แบมแบมเองก็ใช่ว่าจะไม่กลัว แต่เค้าไม่อยากจะบอกคนตัวสูงเอง
“ หรือนายไม่กล้า ?? “
มาร์คเอง ก็อยากจะแกล้งคนตัวเล็กเหมือนกัน เห็นแสบดีนัก
“ ใครบอกว่าฉันไม่กล้า ก็เอาเซ่ “ แบมแบมเองก็ไม่ชอบให้ใครท้า เลยรับคำมาร์คนั้นเอง คนทั้งคู่เดินขึ้นไปนั่งบนรถไฟเหาะ พอคนทั้งคู่นั่งเสร็จ มีนเลยกระซิบถามแบมแบม
“ นี่ มึงจะเอาจริงอ่อว่ะ “
“ ก็เออดิว่ะ มาถึงขนาดนี้ล่ะ “ แบมแบมบอกมีนอย่างกล้าๆกลัว เพราะตนเองก็ไม่ใจเหมือนกันว่าจะรอดมาไหม
พอรถไฟเหาะเริ่มเล่น คนตัวเล็กที่นั่งข้างมาร์คก็ร้องเสียวดังขึ้นมาทันที ทำให้มาร์คนั่งขำเค้าอย่างเดียว ที่เห็นไอ้เด็กแสบสิ้นฤทธิ์ ขนาดนี้ พอทั้งคู่ลงมาจากรถไฟเหาะ แบมแบมวิ่งไปหาถังขยะทันที ก่อนที่จะมีสิ่งที่แบมแบมกินไปเมื่อเช้าขยอนออกมาทันที
“ เห้ย แบมแบมไหวไหมมึง “ มีนรีบเข้าไปดูเพื่อนทันที ส่วนคนที่แกล้งแบมแบม ก็ได้แต่ยืนขำที่เห็นแบมแบมหมดแรงขนาดนี้
“ นาย นาย จะ ยืน ขำอีกนานไหม ห้ะ “ คนตัวเล็กว่าออกมาอย่างหมดแรง แต่มาร์คก็ไม่ได้พูดว่าอะไร อยู่ๆก็เดินออกไป ทำให้ทั้งมีนและ แบมแบมนั่งงง ผ่านไปสักพัก มาร์คก็เดินมา พร้อมถือน้ำมาด้วย
“ อ่ะ ของนาย “ มาร์คว่าพลางยืนขวดน้ำให้คนตัวเล็ก
“ ไม่จำเป็น “ คนตัวเล็กที่ทั้งแสบและดื้อ ก็ไม่ยอมรับน้ำจากเค้า จนมีนต้องหยิบรับไปเอง
“ เอามาเหอะ มึง สกปรกขนาดนี้ ถ้ามึงไม่เอาล้างปาก กุจะไม่เดินกะมึงนะ “
สุดท้าย แบมแบมก็รับน้ำจากมาร์คจนได้ พอแบมแบมเริ่มดีขึ้น มีนเลยชวนทุกคนไปหาอะไรกินกันเพราะต้องนี้ก็เที่ยงแล้ว อีกอย่างเมื่อเช้าแบมแบมเองก็กินอะไรมานิดเดียวเอง แถมต้องมาอ้วกออกอีก เดียวจะเป็นลมสะป่าวๆ
“ ป่ะ ไปหาอะไรกินกันมึง ป่ะพี่มาร์ค “ มีนชวนแบมแบมกับมาร์คเดินสักพัก รู้สึกว่าแดดมันร้อนๆ แบมแบมเองเริ่มรู้สึกเวียนหัวสะด้วยสิทำให้เค้าเริ่มเดินเซเล็กน้อย มาร์คที่เดินตามหลังเห็นทุกการกระทำของคนตัวเล็ก แต่ก็อยากจะแกล้งต่อเลยไม่ได้เข้าไปช่วยแต่อย่างใด พอเริ่มเดินไปสักพัก แบมแบมทรุดตัวลงไปนั่งกับพื้น มาร์ครีบวิ่งเข้าไปดูคนตัวเล็กทันที เค้าไม่คิดว่าคนตัวเล็กจะเป็นหนักขนาดนี้ เค้าไม่น่าแกล้งคนตัวเล็กเลย
“ เห้ย ไอ้แบม “ มีนหันมาเห็นพอดีเลยวิ่งมาดูแบมอีกคน
“ มึง ไหวป่ะเนี้ย ไม่โอเคก็กลับบ้านก่อนนะเว้ย กูไม่โอเคที่มึงเป็นแบบนี้ “ มีนพูดแบบรู้สึกผิดที่พาแบมมาที่นี้
“ เห้ย กูไหว กูขอพักกะหาอะไรกินก่อน เดียวก็หาย กูไม่ตายหรอกน่า เลิกทำหน้ารู้สึกผิดได้แล้ว “ แบมแบมบอกให้เพื่อนตัวเองสบายใจขึ้น ก็เค้าไม่ได้เป็นไรจริงๆนิ จะให้กลับทำไม
“ งัน ลุกเหอะ ป่ะ “ มาร์คพูดพร้อมกับยื้นมือออกไปให้คนตัวเล็กจับ แต่มีหรือที่คนดื้ออย่างแบมจะยอมจับ จนมาร์คต้องก้มไปจับเองแล้วดึงให้แบมลุกขึ้น มาร์คดึงแบมลุกแรงไปน่อย เลยทำให้คนตัวเล็กเซมาหาเค้า
“ โอ้ะ นาย ปล่อย “ แบมแบมเห็นท่าไม่ดีเลยบอกให้คนตัวสูงปล่อย
“ หึ ทำเป็นเก่ง จะยืนไม่ไหวอยู่ล่ะ เดินไปดีๆเหอะน่า หรืออยากจะกลับ “ มาร์คพูดแกมบังคับให้คนตัวเล็กยอมเดินไปดี มาร์คประคองคนตัวเล็กไปเรื่อยๆ มีนที่เดินตามหลังก็แอบอมยิ้มไปด้วย เดินกันไปสักพักก็เจอร้านอาหาร มีนเลยให้ทุกคนเข้ามาร้านนี้
“ อ่ะ นี่ นาย มานั่งตรงนี้ทำไม ไปนั่งที่อื่นเลยนะ อย่ามาอยู่ข้างฉัน มีนทำไมไปนั่งตรงนู้นอ่ะ “ แบมแบมไล่ก่อนจะหันไปถามเพื่อนตัวเอง ที่นั่งตรงข้ามกัน
“ เอาน่า มึงก็ นั่งๆไปเหอะ “ มีนว่าพลางหัวเราะ
“ เอ้า จะกินไรล่ะ พนักงานมายืนรอล่ะนะ “ มาร์คพูดขัด 2 เพื่อนรักก่อน ที่จะไม่ได้สั่งอะไรสักอย่าง
“ เอ่อ “ แล้วหน้าที่สั้งอาหารก็เป็นของมีนทันที พออาหารมาถึง ทั้ง 3 คนก็นั่งกินโดยไม่พูดอะไร จนมีนเรียกมาร์คถามอะไรบ้างอย่าง
“ เอ่อ พี่มาร์คครับ คือว่า “ มาร์คเห็นมีนเว้นช่วงนานไปเลยถามว่า
“ มีอะไรกับพี่หรือ “ “ คือ มีนจะถามว่าทำไมพวกเพื่อนๆพี่ไม่มาเที่ยวที่ไทยมั่งอ่ะครับ “ มาร์ค แอบอมยิ้มออกมา
“ เดียวพี่ลองชวนพวกมันมาดูนะ เพื่อไอ้เจบีมันจะมา “ มาร์คแกล้งแหย่ มีนทันที ทำให้หน้ามีนถึงกับขึ้นสี ก็จริงอยู่ที่เค้าอยากให้เจบีมา ก็เค้าอยากเจอจริงๆนิ ได้เจอพี่มาร์คล่ะ เค้าเชื่อว่าอีกไม่นาน เค้าก็ต้องได้เจอเจบีแน่ๆ
“ ใครอีกอ่ะ เจบี ?? “ แบมแบมหันไปถามด้วยความสงสัย ทำให้คนทั้งคู่ถึงกับหัวเราะทันที
“ ฮ่าๆๆๆ “
“ เอ้า เอาแต่ขำ แล้วจะรู้เรื่องไหมเนี้ย แต่ช่างเหอะไม่อยากรู้ล่ะ “ แบมแบมพูดเสร็จก็ตักอาหารเข้าปากอีกทันที เห็นตัวเล็กๆแบบนี้แต่กินจุกเหมือนกันนะครับ พอทั้งสามกินเสร็จ ก็เรียกเช็คบิล งานนี้ มาร์คขอเป็นเจ้ามือเลี้ยงเอง แบมแบมบ่นเสียดายถ้ารู้ว่ามาร์คจะเป็นคนเลี้ยงกินเยอะกว่านี้ แล้วทั้ง 3 คนก็พากันเดินออกไปเรื่อยๆ
ผ่านไปสักพักโทรศัพท์ของมาร์คก็ดังขึ้น
ฮาจีมา ฮาจี ฮาจี ฮาจี ฮาจีมา นีกา คือรอล แตมาดา มีชิล กอท กัททา
“ ฮัลโหลครับ “ มาร์คคุยกับแม่ตัวเองเป็นภาษาเกาหลีก่อนได้ยินแม่ตัวเองบอกเรื่องลงเรียน
( มาร์ค ม๊าเคลียเรื่องโรงเรียนเรียบร้อยล่ะนะ เตรียมให้ทุกอย่างแล้ว แค่เราไปเริ่มเรียนเลย พน. โรงเรียน คมทิตจันทร์ )
“ ครับม๊า “
พอแม่ของเค้าพูดจบ คนทั้ง 3 ก็เดินต่ออีกน่อย จนเวลาผ่านไปถึง บ่าย 3โมง เลยพากันกลับบ้านทันที มีนเลยต้องไปเอารถที่บ้านของแบมเพราะแม่ของแบมให้มาร์คเอารถที่บ้านมาใช้
พอถึงบ้านแบมแบม มีนเลยต้องขอตัวกลับก่อน เพราะที่บ้านมีรธุระเลยต้องรีบกลับไปเคลีย
“ กลับดีๆล่ะมึง พรุ่งนี้เจอกันที่โรงเรียน “ แบมแบมเดินออกมาส่งเพื่อนก็จะบอกลา
“ เออ กูไปล่ะ “ พอมีนขับรถไปเสร็จ แบมก็คิดถึงเรื่องที่มาร์คคุยกับแม่ของเค้า
“ แล้วเราจะอยากรู้ทำไมล่ะ ไอ้แบม “ แบมว่าตัวเองก่อนจะเดินเข้าบ้านไป
วันนี้มาลงแบบต่อเนื่อง 5555
ยังไงก็ฝากติดตามด้วยน้าาา
มาทักมาคุยกันได้ @natnicha12_
แท็กกก #loveonlyMB
ความคิดเห็น