คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : love only --TWO--
-Love only TWO-
เช้าวันรุ่งขึ้น
“ น้องแบมมมมมมม น้องแบมมมมม แบมมมมมมม ตื่นได้ล่ะลูกเดียวไปรับพี่เค้าสายนะลูก ตื่นนนนน “
ตอนนี้ก็ 10 โมง แต่ก็ยังไม่เห็นลูกชายตัวดี มีท่าทีเดินลงมาจากห้องเลย จนทำให้คนเป็นแม่ต้องเดินขึ้นมาปลุก อย่างอดไม่ได้
“ คร้าบบบบบ แม่ น้องแบมตื่นแล้วววว เดียวน้องแบมอาบน้ำล่ะจะลงไปน้า “ แบมแบมได้แต่งัวเงี่ยพูด เวรกรรมไรของเค้าเนี้ย ต้องตื่นเช้าในวันหยุดล่ะต้องไปรับใครก็ไม่รู้ โอ้ยยยย แบมแบมจิบ้าาาาาาา อยากเอาหัวกระแทกหมอนแล้วนอนอีกสักรอบบ
“ นี่ แล้วไม่ต้องคิดจะนอนต่อนะ แม่ให้เวลา 20 นาที ต้องลงไป โอเคไม
“ หื้มมมมมมม แม่ต้องมีสัมผัสพิเศษแน่เลยยยย ทำไมรู้ความคิดเรา
“ เอาเป็นว่าอีก 18 นาทีเจอกันน “
“ เอ้า แม่ ในบอก 20 นาที “
“ เอ้า แม่จับเวลาตั้งแต่ที่บอกนะ “ หื้มมม ไม่ต้องสงสัยว่าแบมแบมแสบเหมือนใคร(?)
“ มาล่ะคร้าบบบบบบบบบ วันนี้มีไรกินเอยยย “
พอแบมแบมลงมาก็ถามหาของกินทันที จนคนเป็นแม่ อดที่จะแซวไม่ได้
“ แหมมม ตื่นก็หิวเลยน่าาาา ถ้าแม่ไม่ปลุกจะตื่นไหมหื้มม กินจนออกแก้มหมดแล้ววว “ คนเป็นแม่ว่าพลางหยิกแก้มลูกชายด้วยความหมั่นเขี้ยวว
“ หื้ออออ น้องแบมไม่ได้กินเยอะขนาดนั้นสะหน่อยย น่ะ “ แบมแบมบ่นกับแม่ตัวเอง ก่อนจะนั่งกินขนมต่อ
“ แล้วนี้ น้องแบมจะไปกี่โมงหื้ม เดียวรถติดนะ เดียวไปช้า “
“ แบมรอมีนามารับฮ่ะ “
“ ทำไมแบมไม่หัดขับรถล่ะ “ แม่แบมแบม พูดพร้อมเอามือลูบหัวลูกชายอย่างเอ็นดู
“ หื้อออ แม่พูดเหมือนพี่แบคเลยแหละ “ ไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมเวลาอยู่ต่อหน้าแม่ แบมแบมต้องเรียกแบคฮยอนว่าพี่แบค เพระแม่เค้าขอร้องว่าเวลาอยู่ไทยให้เรียกแบบไทยๆ ให้เรียกพี่แบคมากกว่าฮยอง แต่แบมแบมติดเรียกฮยองมากกว่า เวลาอยู่ต่อหน้าแม่เท่านั้นถึงจะเรียก พอแบมแบมพูดถึงแบคฮยอนแม่แบมแบมก็นึกขึ้นได้ “ นิ น้องแบม เมื่อไรพี่แบคจะมาหาแม่บ้างเนี้ย เบี้ยวแม่หลายรอบล่ะนะ น่าตีจริงๆลูกคนนี้
“ แบมแบมอดที่จะขำแม่ตัวเองไม่ได้ ก็แม่เค้ารักพี่แบคฮยอนน้อยกว่าเค้าที่ไหนล่ะ รักเหมือนลูกตัวเองแท้ๆเลยล่ะ
“ ฮ่าๆๆ ช่วงนี้พี่แบคเค้ายุ่งอ่ะแม่ วันนี้ก็ต้องเข้าไปคุยกะอาจาร์ยบุษบาที่โรงเรียนอีกแนะ “
“ อ่อออ แล้วนี้มีนามารับลูกกี่โมงเนี้ยหื้ม “
“ 11 โมง ฮ่ะ 10 โมง 45 ค่อยออกก็ทันฮ่ะ “
“ น้องแบมลูก ตอนนี้ 11 โมงแล้วนะ “ พอแม่เค้าพูด แบมแบมรีบหันไปดูเวลาเลย
“ ห้ะ ตายยย น้องแบมโดนไอ้มีนฆ่าแน่ๆเลยยย น้องแบมๆไปก่อนนะ “ แม่แบมแบมอดที่จะขำให้กับความเปิ่นของลูกชายเค้าจริงๆๆ “ ฮ่าๆๆ ดูแลตัวเองดีๆนะ น้องแบม “
“ ตายๆ โดนไอ้มีนมันฆ่าแน่ๆเลยยย “ แบมแบมวิ่งไปบ่นไปทำไมเค้าคิดว่าวันนี้บ้านเค้ากับหน้าปากซอยบ้านเค้ามันไกลกันนะ แฮก แฮกๆ เค้าเริ่มจะเหนื่อยล่ะสิ พอมาถึงรถของมีนาที่นั่งหน้านิ่วรอเจ้าตัวที่ชวนเค้าไปรับลูกเพื่อนแม่ตัวเอง ทั้งทีตั้งเองนัดไว้แท้ๆกับมาสายตามเคย
“ ทำไมมึงไม่มาพรุ่งนี้เลยล่ะ ไอ้แบม “ มีนาที่มองคนมาสายก็ได้แต่กลั้นขำ จะไม่ให้ขำได้ไง ยืน หอบเป็นหมาเลย
“ แฮกๆๆ โห้ย แฮก ถ้ากุ แฮก มาพรุ่งนี้ แฮก กุก็ไปรับ แฮก ลูกเพื่อนแม่กุ แฮก ไม่ทันดิว่ะ “ มีนามองให้คนที่มาช้าเผือกกวนตีนตรงหน้าก่อนจะกวนตีนกลับ
“ โอเค งันกูไม่ไปล่ะ มึงไปเองล่ะกัน เสียเวลาดูสามีกุหมด “ มีนาก็พูดที่เล่นที่จริงไปงันเค้าไม่กล้าทิ้งเพื่อนตัวเล็กเค้าหรอก
“ โห้ยยย น้องแบมขอโทดดด พี่มีนอย่าทิ้งน้องแบมนะ “ แบมแบมอดที่จะอ้อนคนเป็นเพื่อนตัวเองไม่ได้ ถ้ามีนาไม่ไปกะเค้า เค้าจะไปกะใครล่ะ แท็กซี่แพงน่าดูจากบ้านไปสุวรรณภูมิ
“ ที่อ้อนนี้อยากให้ไปด้วย หรือ เสียดายตังค่าแท็กซี่
“ แบมแบมล่ะเบื่อคนรู้ทันจริงงงง “ แหะ แหะ สองอย่างเลยยย “
“ จริงๆเลยย “ ถึงปากมีนาจะบ่นแต่เค้าก็พาแบมแบมไป ก็เพื่อนเค้านี่หน่า ก็แค่บ่นไปงัน
สนามบินสุวรรณภูมิ
“ โห้ยย จะรู้ไหมเนี้ยย ว่าคนไหน รูปก็ไม่ได้เอามา รู้แค่ว่าหัวแดงๆ สูงๆ ขาวๆ น่าจะมาจากเกาหลีหรือเมกาเนี้ย กุไม่ได้สนใจว่ะ“ แบมแบมยืนขยี้หัวตัวเองอยู่กลางสนามบิน
“ เอาน่ามึง เดียวก็เจออ ค่อยๆหา นี้กี่โมงว่ะ แล้วลูกเพื่อนแม่มาถึงกี่โมง “ มีนาพยายามพูดปลอบแบมแบมไม่ให้เครียดปาเท่าไหร่
“ เครื่องลง 4 โมง 45 นี่ 4 โมง เอ่อ เองว่ะ แหะ แหะ โทดที “ แบมแบมว่าพลางหัวเราะนิดๆไปให้มีนา
“ มึง ก็งี้ตลอดอ่ะ ให้กุมานั่งรออีก “ “ เอาน่าาาาา เดียวเราไปนั่งกินไอติมกันน้า เดียวเค้าเลี้ยงตัวเองง น้าาาาา “ แบมแบมว่าพลางกอดแขนมีนาพาไปกินไอติม
“4 โมง 45 “
เครื่องจากเกาหลีลง ผู้คนก็ต่างถยอย เดินกันออกมา หนึ่งในนั้น มีผู้ชายใส่แว่นตาดำ สวมหมวกไหมพรม ผ้าปิดปาก เดินออกมาด้วยท่าทางนิ่งๆ เดินออกมาก็เรียกสายตาจากคนในสนามบินได้เป็นอย่างดี ถึงแม้จะมีแว่นตากันผ้าปิดปากก่อนตาม
ฮาจีมา ฮาจี ฮาจี ฮาจี ฮาจีมา นีกา คือรอล
“ ฮัลโหลม๊า ผมกำลังจะโทรหา พอดี นี้เครื่องผมลงล่ะนะ แล้วเมื่อไรจะมีคนมารับผมสักทีอ่ะ ผมอยากอาบน้ำ หิวแล้วด้วยเนี้ยย “ พอรับสายจากคนเป็นแม่ มาร์คก็บ่นใส่แม่ยาวเยี้ยยย ไม่ฟังอะไรเลยย
“ ใจเย็นๆสิ มาร์ค แม่กำลังจะส่งรูปน้องให้ดูลูก จะโทรมาบอกพอดี บ่นจริงๆนะ “ คนเป็นแม่ได้แต่ขำ ที่ลูกชายเอาแต่บ่นๆ ไม่ฟังอะไรเลย
“ โอเคครับ งันแค่นี้นะ “ มาร์คหัวเสียก่อนจะวางสายไป
-Mark-
“ โอ้ยย เมืองไทยนี้ร้อนจริงๆเลยย ไม่เมืองที่เกาหลีเลย “ แค่อากาศก็อยากกลับเกาหลีล่ะ โห้ย นี้เค้าต้องมาอยู่ตั้งกี่เดือนเนี้ย แม่นะแม่ ส่งผมมาฝึกความอดทนใช่ไหมเนี้ยยย
“ ตึ้ง ตึ้ง “ เสียงไลน์ดังขึ้น แล้วเห็นแม่ส่งรูปน้อง คนไหนของแม่ก็ไม่รู้
“ หื้มม น่ารักดีแหะ “ มาร์คพูดออกมาอย่างยิ้มๆ มาไทยนี้ก็มีเรื่องดีๆเหมือนกันแหะ แล้วน้องเค้าชื่ออะไรล่ะเนี้ย แม่ก็ม่ได้บอกสะด้วยสิ เอาไงดีล่ะ “ เอาเป็นว่า เดินหาน้องเค้าก่อนล่ะกัน แล้วเราจะเดินหาที่ไหนว่ะ เนี้ยย ไทยก็พึ่งเคยมาครั้งแรกเองนี้หว่า “
ตอนที่2แล้วว จะเจอกันแล้วไช่ไหมน้าาาา
ติดตามกันต่อได้ในตอนต่อไปอีกไม่ช้านี้
เม้นให้กำลังใจหน่อยนะ เป็นอ่ะไรกะเม้น55555
มาคุยกันได้ที่@natnicha12_
แท็ก#loveonlyMB
ความคิดเห็น