คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : เด็กผู้ชาย...2
............................................................................................................................................................
"แกยังกล้ามาขึ้นเสียงใส่ชั้นหรอไอ้เด็กเลว!!"
เสียงตะโกนของผู้เป็นแม่ดังขึ้นภายในห้องทำงาน
บรรยากาศภายในตึงเครียด..แทบไม่เหลือที่ให้หายใจ
"แค่รอยช้ำ..ธรรมดาเด็กผู้ชายมันต้องมีอยู่แล้ว..หรือว่ามันเป็นตุ๊ดหล่ะ?"
บุคคลที่ได้ชื่อว่า'พี่ชาย'เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงดูถูก
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่'จุนโฮ'ต้องเจอคำพูดแบบนี้.. เป็นเพราะร่างกายที่เล็กกว่าผู้ชายทั่วไป
จึงไม่เป็นที่ยอมรับในหมู่นักเรียนโรงเรียนชายล้วนที่ตนอยู่
มันจึงเกิดเรื่องแบบนี้ทุกวัน..
"ถ้าแม่ไม่ว่า..คุณไปก่อนนะครับ..ธุระคุณเยอะมากพอแล้ว"
นิชคุณพูดขึ้นก่อนกระชาก'น้องชาย' ให้ออกไปพร้อมกัน
ท่ามกลางความเงียบพี่ชายก็ได้พูดขึ้น
"อย่าลืมหล่ะ..ว่าที่โรงเรียนแกไม่รู้ชั้น"
จุนโฮพยักหน้าแบบส่งๆไปที คิดเสียใจกับคำพูดของพี่ชายคนละพ่อคนนี้ไปก็ไม่ได้อะไร
เพราะวันนี้..มีเรื่องให้คิดและ..เขาจะโดนซ้อมอย่างแน่นอน..
ไม่สิ...เพราะเขาก็โดนทุกวันอยู่แล้ว... การเกิดมาแล้วไม่เป็นที่ยอมรับในสังคมมันยากแฮะ..
ต่อ
เมื่อแยกจากพี่แล้วฉันก็รู้ดีว่าที่ไหนที่ควรไปในเวลาเช้าก่อนเข้าเรียนแบบนี้...
ตึก..ตึก.. เอาหล่ะจะถึงแล้วสนามรบของโรงเรียนหรือโรงยิมแล้ว
เป็นที่ๆนักเรียนชายชอบอยู่ แน่หล่ะ ฉันต้องการจะเป็นนักเรียนชายทั่วไปเหมือนกันนี่นะ
ทว่า..
"เห้ย ถ้าไอ้จุนโฮมาบอกกูด้วยนะเว้ย!"
เสียงตะโกนดังขึ้นมาจากภายในโรงยิม
"เดี๋ยวกูจะแกล้งให้มันยิ้มไม่ออกเลยไอ้ตุ๊ดนั่นฮ่าๆๆ" ตามด้วยเสียงหัวเราะของคนอื่นๆ
เด็กผู้ชายมักเห็นว่าการซ้อมคนที่อ่อนแอกว่าคือความแมน ...
กลัว...คือความคิดในตอนนี้ แต่หนีก็เท่ากับ ตุ๊ด
จะหนีทำไม? เข้าไปให้มันกระทืบก็ดีกว่าโดนตราหน้าว่าตุ๊ดล่ะว้ะ!
'เป็นผู้ชายมึงก็ให้เขากระทืบซะ..ก็เกิดมาแล้วอ่อนแอ ไม่โดนรังแกก็ตายอยู่ดี'
คำพูดของนิชคุณที่เคยตอกย้ำดังขึ้นในหัว จึงเลี่ยงไม่ได้ที่จะเข้าไปให้เขากระทืบเหมือนทุกวัน
"เดี๋ยว.."
เสียงนึง ดังขึ้นมาจากข้างหลังพร้อมสัมพัสที่อบอุ่น ใครบางคนจับแขนของผมไว้!
"รู้ว่าอ่อนแอก็หนีซะสิ...หรือถ้าไม่..."
"ให้ฉันดูแลนายเอง..อีจุนโฮ"
นี่ผม..."ดูทุเรศขนาดนั้นเลยหรือไงนะ?"
คำถามถูกส่งออกไปพร้อมความรู้สึก..โกรธ
"เปล่านี่...ฉันแค่อยากดูแลนาย..ถ้าเปลี่ยนใจก็มาหาฉันแล้ว... "
คำพูดนั่นทำให้ผมหันกลับไปมอง...
เส้นผมของเขาพริ้วไหวไปตามสายลม...รอยยิ้มที่มีเสน่ห์...แววตาที่มีเล่ห์เหลี่ยม
"...ตอบแทนฉันด้วยการเป็นของของฉันสิ จุนโฮ"
!!!
...........................................................................................................................................................
ความคิดเห็น