คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทเริ่มเรื่อง
บทเริ่มเรื่อ
ในร้านาแฟหัวมุมถนนเ็สาวผมสีทอสว่าสใสาารย้อม ำลันั่อยู่ในร้าน วาสีเียวมรอเธอำลัมอออไปนอระร้านอย่าเลื่อนลอยไรุ้หมายและพลันสายา็หยุลที่รถสีำันหรูอันแสนุ้นา ริมฝีปาปรารอยยิ้ม พลาเบนสายาารถไปริมถนนเพื่อมอหาใรบาน “เอแล้ว” เ็สาวิะมอภาพายนนึที่ำลัสอส่ายสายาไปทั่วและหยุมอที่หิสาวหลายๆน “ลูแะ...ั้นเหรอ” เ็สาวเอ่ยออมา้วยเสียแผ่วเบา พลาเหยียยิ้มเ้าเล่ห์
“ถ้าแย่ไป...ะโรธไหมน่ะ”
แล้ววามิพิเรนท์ๆ็เ้ามาในหัว แ่็เป็นไ้แ่วามิเท่านั้นเพราะถ้าืนแย่ริๆล่ะ็ เธอนั้นแหละะไ้ลายเป็นลูแะัว่อไป ิไ้ันั้นเ็สาว็เลิให้วามสนใและหันลับมาิบาแฟอย่าเื่อยา
“เอาแล้วไ” เธออุทานในใอย่าำๆ เมื่อสายาที่แสนะีเลิศบัเอิไปเอะเ้าับเ็สาวนหนึ่ในุระโปรสีมพูหวาน ผมยาวถัเป็นเปีย 2 ้า ท่าทาอ่อนหวานและใสื่อำลัะเ้อหาอะไรบาอย่า้วยท่าทีร้อนใอยู่หน้าร้าน “โระั” ื่อหนึ่ผุึ้นมาในหัวเ็สาวนั่มอารระทำนั้นอย่าำๆ ่อนะลุึ้นไป่ายเินแล้วเินเ้าไปหา
“มีอะไรให้่วยไหม่ะ" เธอถามอย่าสใส “เอ๊ะ” เ็สาวในุสีมพูสะุ้เฮือ่อนะถอนหายใเมื่อเห็นว่าเป็นใร “อาารินะัเอหรอ ใหมเลย” “ฮาๆๆ” อาารินะหัวเราะเสียใส “แล้วนี้หาอะไรอยู่เหรอ ให้ัน่วยไหม” “ไม่เป็นไร๊ะ ันรอนอยู่น่ะ” เ็สาวเอ่ยอบ
“โระัรอโะุอยู่ใ่ไหมล่ะ” อาารินะถามอย่ารู้ทัน โระพยัหน้าแ้มเป็นสีแอ่อนๆ่อนที่ใบหน้าะเปลี่ยนเป้นเศร้าหมอ “เป็นอะไรรึเปล่าโระั” อาารินะเอ่ยถามอย่าเป็นห่ว “ันไม่เป็นไรหรอ ว่าแ่อาารินะัมาทำอะไรที่นี้ล่ะ” “มาื้ออน่ะ อ๊ะ! ้อลับแล้วล่ะ อัว่อนนะ” อาารินะว่า่อนะโบมือลาและแสยะยิ้มพร้อมพึมพำอะไรบาอย่าะเินามา
“รอนาย็ไม่มาหรอ ็นาย...มันเินไม่ไ้นี่นะ”
ความคิดเห็น