FIC : : Love Triangle : : [POPPY X FANG X TOMO]

ลำดับตอนที่ #1 : FIC : : [POPPY X FANG X TOMO] : : INITIATE (100%)

INITIATE

�

KAMIKAZE� International School


�

“ โทโมะ! วันเกิดปีนี้อยากได้อะไรหรอ? ” เสียงใสที่ดังขึ้นมาก่อนตัวเองตามนิสัยเดิมของเพื่อนสนิท ทำให้เจ้าของชื่ออดที่จะหันกลับไปมองไม่ได้


�

“ อืม... อะไรก็ได้! แล้วแต่ฟางเลย ” โทโมะพูดขึ้นมาก่อนจะหันกลับไปสนใจการบ้านตรงหน้าต่อ


�

“ แล้วไม่อยากได้อะไรเป็นพิเศษหรอ! ”


�

“ ไม่ล่ะ ขอบใจนะ! ” โทโมะว่าอย่างไม่สนใจ แต่มันทำให้ฟางถึงกลับหน้ายู่ขึ้นมา ก่อนจะมองค้อนโทโมะ

�

“ หึ! ใช่สิ! ใครมันจะไปรู้ใจนายเท่ากับป๊อปปี้ล่ะ!! ” ฟางเริ่มพาลไปถึงเพื่อนหนุ่มอีกคนหนึ่งที่ไม่รู้อิโน่อิเน่ด้วย โทโมะอมยิ้มก่อนจะส่ายหน้าให้กับความขี้งอน+ความพาลของร่างบาง


�

“ อ้าว! แล้วทำไมฟางต้องว่าป๊อปด้วยอ่ะ รู้ใจเพื่อนสนิทแบบนี้ก็ไม่เห็นเป็นไรเลย!! ” และคนที่ฟางพูดถึงก็เดินเข้ามาในวงสนทนาด้วย ตามด้วยใบหน้าที่หล่อเหลาเอาการ(เอางาน)


�

“ ก็มันจริงไหมล่ะ! ขนาดฟางยังไม่รู้ใจโทโมะเท่าป๊อปเลย ” ฟางว่าให้ก่อนที่จะงอนป๊อปปี้ด้วยอีกคน ป๊อปปี้อมยิ้มกับท่าทางของฟาง ก่อนที่จะหันไปสนใจโทโมะที่นั่งทำการบ้านอยู่


�

“ ทำอะไรนะ!! โมโมะ!! ” สรรพนามพิเศษที่เอ่ยเรียกออกไป เรียกความสนใจจากโทโมะได้มาก ก่อนที่โทโมะจะหันหน้ามามองหน้าป๊อปปี้ตาเขียวปัด


�

“ ป๊อป! กรุณาดูปากเราดีๆนะ เราชื่อโทโมะ! ไม่ใช่โมโมะ! ” โทโมะตะโกนขึ้นมาพร้อมกับชี้หน้าป๊อปปี้


�

“ ปากนายก็สวยดีนะ อมชมพูเหมือนเชอร์รี่เลย โคโดโมะ!! ”


�

“ อ๊าก!! ป๊อปปี้!! นายตาย!!!! ” และเราก็มานั่งไว้อาลัยให้กับป๊อปปี้สามวินาที อาเมน~







�

�� หลังจากที่ผ่านสงครามระหว่างโทโมะกับป๊อปปี้แล้ว ทั้งสองหนุ่มกับอีกหนึ่งสาวก็ได้ย้ายที่สถิตมาอยู่กันที่บริเวณโรงอาหารภายในโรงเรียน ตลอดทางที่เดินผ่านมา ทั้งผู้หญิงและผู้ชายต่างก็มองมายังกลุ่มของพวกโทโมะเพียงกลุ่มเดียว เพราะเนื่องจากป๊อปปี้กับโทโมะที่เป็นถึงเดือนโรงเรียนและฟางที่เป็นดาวโรงเรียน จึงไม่แปลกถ้าจะมีคนให้ความสนใจพวกเขามากขนาดนี้


�

“ อึดอัดเหมือนกันแหะ! ” โทโมะพูดออดมาเบาๆ แต่ก็ไม่พ้นเพื่อนหูดีอย่างป๊อปปี้ที่จะได้ยิน


�

“ ยังไม่ชินอีกหรือยังไง! ” ป๊อปปี้ก้มล้มมากระซิบที่ริมใบหูของโทโมะ เพื่อให้ได้ยินกันสองคน เพียงแต่ว่าคนที่โดนกระซิบนั้น ใจเต้นไม่เป็นจังหวะไปแล้ว


�

“ อ....อืม ก็อยากจะชินอยู่หรอกนะ! ” โทโมะพูดออกมาแค่นั้น แล้วก็ไม่ได้พูดอะไรอีกเลย จนกระทั่งเดินเข้ามาภายในโรงอาหาร


�

“ โมโมะจะเอาอะไรหรือเปล่า? ” ป๊อปปี้เรียกโทโมะอีกครั้ง หลังจากที่คนตัวเล็กเงียบไปสักพัก โทโมะเงยหน้าขึ้นมามองป๊อปปี้ก่อนจะพูดออกมา


�

“ เอาเหมือนเดิม! แล้วเราก็ชื่อโทโมะ! ไม่ใช่โมโมะ!! ” โทโมะว่าก่อนที่จะทำปากยืนแก้มป้องที่ใครๆหลายคนต่างเห็นว่าน่ารัก ป๊อปปี้ยิ้มที่มุมปากนิดนึ่งก่อนที่จะเดินไปชื่ออาหารกับฟาง


�

“ ไง! โทโมะ! ป๊อปกับฟางไปไหนล่ะ? ” เสียงห้าวที่ดังขึ้นมาข้างหลัง เรียกให้โทโมะต้องหันกลับไปดู


�

“ อ้าว! แก้ว! ทำไมวันนี้ฉายเดี่ยวล่ะ คู่หูไปไหน? ” เอ่ยถามคนที่ถือวิสาสะนั่งลงมาอย่างไม่ต้องขออนุญาต แก้วยิ้มให้โทโมะทีหนึ่ง แต่เลียงที่จะไม่ตอบคำถามของโทโมะ


�

“ โทโมะ! นายรู้ไหมว่าตัวเองหน้าหวานแค่ไหน? ” แก้วพูดขึ้นมา แต่มันทำให้โทโมะถึงกลับหุบยิ้มลง


�

“ แล้วไง! ถึงเราจะหน้าหวาน แต่เราก็เป็นผู้ชาย! ” โทโมะพูดออกมาอย่างอารมณ์เสีย แก้วหัวเราะออกมาก่อนที่จะเหลือบไปเห็นว่าป๊อปปี้กับฟางกำลังเดินมาทางนี้แล้ว


�

“ แต่ฉันว่า...นายไม่สมควรที่จะเกิดมาเป็นผู้ชายเลยโทโมะ! ” แก้วพูดขึ้นอีกครั้งพร้อมกระตุกยิ้มที่มุมปาก


�

“ ไอ้แก้ว!! ” โทโมะตะโกนขึ้นมาและเป็นจังหวะพอดีที่ป๊อปปี้กับฟางเดินเข้ามาที่โต๊ะแล้ว


�

“ แก้ว! นายมาแกล้งอะไรโทโมะอีกล่ะ! ” ฟางเอ่ยถามขึ้นมาอย่างไม่สบอารมณ์ แก้วยกยิ้มก่อนที่จะพูดขึ้นมา


�

“ ฉันจะแกล้งอะไรโทโมะ มันก็ไม่เกี่ยวกับเธอ! แล้วอีกอย่างไอ้โทโมะมันก็เป็นเพื่อนฉันมาก่อนเธอ เพราะฉะนั้นเธออย่างยุ่ง! ” แก้วว่าเข้าให้ก่อนที่จะเดินออกไป โทโมะมองแก้วค้างอย่างไม่เข้าใจ เพราะเขาเองก็รู้จักแก้วดีพอ แต่ไม่รู้ทำไมแก้วถึงกล้าว่าฟางแบบนี้


�

“ เออ ฟางอย่าไปสนใจไอ้แก้วมันเลยนะ มันพึ่งอกหักจากสาวนะ มันก็เลยอารมณ์ไม่ดี! ” โทโมะพูดก่อนที่จะหันไปยิ้มให้กับฟางที่ยังคงอึ้งและงงไม่หาย ฟางพยักหน้าก่อนที่จะช่วยหยิบของจากป๊อปปี้มาตั้งไว้บนโต๊ะ แค่ก็ไม่วายได้ยินเสียงบ่นจากป๊อปปี้อยู่ดี


�

“ นึกว่าจะไม่ช่วยซะแล้ว! ”







�

�� หลังจากที่ทานอาหารกันเสร็จ กลุ่มของป๊อปปี้ก็เดินมายังที่ประจำของเขา ก่อนที่จะนั่งทำการบ้านกันอย่างสงบ


�

“ ฟาง! ช่วยแก้โจทย์ข้อนี้ให้ป๊อปปี้หน่อยสิ! ” ป๊อปปี้พูดขึ้นมาพร้อมกับยืนสมุดการบ้านมาด้วย ฟางเงยหน้าขึ้นมาจาหนังสือที่อ่านค้างไว้อยู่ พร้อมกับหันมามองหน้าป๊อปปี้ก็จะเอ่ยออกมา


�

“ ป๊อปก็ให้โทโมะช่วยดูสิ! ” ว่าแล้วก็หันกลับไปสนใจหนังสือในมือตัวเองต่อ ป๊อปปี้ทำหน้าสลดไปนิดหนึ่ง ก่อนที่จะหันมาพูดกับโทโมะ แต่ป๊อปปี้ยังไม่ทันได้พูดอะไร โทโมะก็พูดขัดขึ้นมาก่อน


�

“ อ่า~ ขอโทษนะ! รู้สึกว่าเรามีงานที่จะต้องไปส่ง ฟางดูให้ป๊อปนั้นและ เราไปล่ะ!! ” พูดจบก็ชิงตัวออกมาก่อนที่จะมีใครเอ่ยถาม


�

“ จะรีบไปไหนว่ะ!! ”







�

�� โทโมะเดินออกมาให้ห่างจากป๊อปปี้กับฟางพอสมควร เขาเลือกที่จะเดินไปนั่งตรงหญ้าข้ามสนามบาส ก่อนที่จะมองไปยังสนามที่มีคนเล่นอยู่นิดน้อย มองออกไปข้างหน้าอย่างเหม่อลอย เขารู้ว่าป๊อปปี้ชอบฟาง เขาถึงต้องทำตัวตีออกห่าง ทั้งที่แต่ก่อนพวกเขาสามคนสนิทกันอย่างอะไรดี เพียงแต่ตอนนี้ มีแต่เขานั้นและที่ไม่สนิทใจจะอยู่ใกล้กับพวกนั้นเอง


�

“ เหอะ! มานั่งเป็นนางเอกมิวสิกวิดีโออยู่ได้! ” เสียงห้าวที่ดังขึ้นมา แต่มันกลับไม่ทำให้โทโมะสนใจสักนิด แก้วเดินเข้ามาข้างหน้าของโทโมะ ก่อนจะส่ายหน้าออกมาเบาๆ


�

“ เพราะแกมันเป็นแบบนี้ไงโทโมะ! เพราะแกมันเป็นแบบนี้!!! ” แก้วตะโกนขึ้นมาอย่างเหลืออด ทำให้คนที่อยู่ในบริเวณนั้นต่างหันมามองที่โทโมะกับแก้วทันที


�

“ ไอ้แก้ว! แกจะตะโกนหาพระบิดาแกหรอ!! ” โทโมะตะโกนขึ้นมาบ้าง ก่อนที่จะนั่งลงตามเดิม แก้วเดินลงมานั่งข้างๆโทโมะ ก่อนที่จะพูดออกมา


�

“ ดวนกันสักตั้งป่ะ โทโมะ!! ” แก้วพูดขึ้นมาพร้อมกับสายตาที่มองไปยังสนามบาส โทโมะมองตามอย่างรู้ใจ ก่อนที่จะลุกขึ้นยืนแล้วเดินตรงไปยังสนามบาสทันที แก้วเห็นอย่างนั้นจึงรีบเดินตามโทโมะไปบ้าง


�

“ man to man! ” โทโมะพูดขึ้นพร้อมกับหันไปหาแก้วที่รออยู่ก่อนแล้ว


�

“ O.K. ” แก้วตะโกนขึ้นมาพร้อมกับยิ้มที่มุมปากตามแบบฉบับของตัวเอง


�

“ เอ้าเป็นว่าใครได้ 5 แต้มก่อนชนะ O.K.!! ”


�

ปี๊ด!!!!!


�

ตุบ! ตุบ! ตุบ! ปัก! ตุบ!


�

“ 1 แต้มเป็นของโทโมะ ” กรรมการพูดขึ้นมา โทโมะส่งยิ้มไปให้แก้วก่อนที่จะเริ่มเกมส์ใหม่


�

ตุบ! ตุบ! ตุบ! ปัก! ตุบ!


�

“ 1 แต้มเป็นของแก้ว ” กรรมการพูดขึ้นอีกครั้ง แก้วเดินเข้าไปตบไหล่ของโทโมะทีหนึ่ง ก่อนที่จะเริ่มเกมส์ต่อ





�

“ โทโมะ! มาตักสินกันดีกว่า ว่าใครจะชนะ! ” แก้วตะโกนข้ามฝั่งมา โทโมะยิ้มก่อนที่จะตะโกนตอบกลับไป


�

“ ได้!! ” แต่อยู่ดีๆ โทโมะก็รู้สึกเวียนหัวขึ้นมา พร้อมกับลมที่ตีขึ้นบริเวณช่องท้อง มันทำให้โทโมะอยากจะอาเจียนขึ้นมา


�

“ โทโมะ! เป็นอะไรหรือเปล่า? ” แก้วเอ่ยทักเมื่อเห็นหน้าโทโมะซีดผิดปกติ แถมเหงื่อยังออกเยอะอีกตั้งหาก


�

“ ไม่......” ฟุบ!!


�

“ โทโมะ!!!! ”







�

“ โทโมะ!! แกได้ยินฉันไหมว่ะ! โทโมะ! ” เสียงเรียกที่ดังขึ้น ปลุกให้โทโมะที่นอนหลับอยู่ต้องลืมตาขึ้น ก่อนที่เขาจะพบกับใบหน้าของแก้วที่อยู่ห่างจากเขาไม่มาก


�

“ เห้ย!! ไอ้แก้ว!! แกทำอะไรของแกห่ะ!! ” โทโมะร้องตะโกนโว้ยวายทันทีที่ตื่นเต็มตา แก้วยกยิ้มมุมปาก


�

“ ทำไม? แต่ก่อนฉันทำกับแกมากกว่านี้ไม่ใช่หรอ~ ” ว่าแล้วก็ยืนหน้าเข้าไปใกล้กับโทโมะเข้าเรื่อยๆ แต่ก่อนที่แก้วจะได้แกล้งโทโมะไปมากกว่านี้ ก็มีคนเข้ามาขัดจังหวะซะก่อน


�

แอ๊ด.......


�

“ นี้พวกนายทำอะไรกันน่ะ!! ” เสียงที่ดังขึ้นมา ทำให้แก้วต้องผละออกจากใบหน้าของโทโมะ ก่อนจะหันไปหาคนที่เข้ามาใหม่


�

“ ก็......จูบโทโมะมั่ง! ” แก้วหันไปตอบอย่างกวนๆใส่ฟาง พร้อมกับหยักคิ้วให้อีกทีหนึ่ง ฟางมองหน้าแก้วอย่างหมั่นใส พลางเมินหน้าหนีไปทางอื่น แก้วหันไปกระซิบกับโทโมะอีกครั้ง



�

“ หวายกำลังจะกลับมา นายเตรียมตัวเตรียมใจกับการกลับมาของยัยนั้นให้ดีล่ะ!!! ”

�

............................................................................................................................................................................
�

มาแล้ว มาแล้ว สำหรับตอนแรก อาจจะไม่ดีพอ ยังไงก็กล่าวชม ติเตียนกันได้เสมอนะครับ
ตอนหน้าหวายจะกลับมาแล้วววว แก้วกับหวายจะทำอะไร!! เฮ้ย!! อุ๊บ!! อ่ะๆ บอกไม่ได้
ต้องติดตามกันเองว่าหวายกับแก้วจะทำอะไร!
เม้ม + โหวด ช่วยใต้ฝุ่นประหยัดพลังงาน (มันเกี่ยวกันไหม =_=)
ไปล่ะ เอิ๊กๆๆ�������������������� ใต้ฝุ่น
�

CRY .q