ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    fic[Got7] Error syndrome คู่กัดเตียงซุด

    ลำดับตอนที่ #1 : คู่กัดเตียงซุด ตอนที่ 00 Intro 100%

    • อัปเดตล่าสุด 9 ม.ค. 59


    คู่กัดเตียงซุด ตอนที่ 00  Intro






     

    ราตรีกับแสงสีเสียงหน้าผับชื่อดังแห่งกรุงโซล โผล่มินิคูเปอร์สีฟ้าขาวเพ้นท์ลายกราฟฟิกที่เท่สาด กับชายหนุ่มใส่เสื้อกล้ามสีดำโชว์วงแขนล่ำอันน่าสัมผัสกำลังยืนเซตผม  ผิวขาวประกายทองสะอาดสะอ้านยิ่งกับดวงตาที่หลี่ขี้เล่นยียวนกวนใจสาวทำให้ชายคนนี้หล่อชิปหายวายวอด

     

    แจ็คสัน !

     

    เสียงเรียกเตือนชายหนุ่มที่กำลังยืนนิ่งตั้งหน้าตั้งตาเซตผมจนลืมเพื่อนลืมฝูงไก่กาอาราเล่โนบิต่ะชิสซูก่ะโดเรม่อนและคณะ   ในขณะที่ แจบอม ยูคยอล และจูเนียร์ กำลังเดินเข้าผับแต่สงสัยขาด E5 ไหนไปคนนึง

     

    จะยืนแดกเจลอีกนานมั๊ย ผมเนี่ยก็ตัดสะกินเฮดจะเซตทำพร่องเหรอ

     

    เฮียแจบอม พี่รหัสผมครับ  เป็นนักศึกษาปีสามคณะวิศวะแห่งมหาลัยโซลปากหมาสัสๆ ทำตัวอย่างก่ะพ่องบังเกิดเกล้า  เห็นแล้วไม่อยากจะเซส... วัตถุประสงค์ในวันนี้เฮียบอกกับผมว่า...จะพาน้องรหัสมาเลี้ยงเหล้าซึ่งก็คือ ผม หวัง แจ็คสันปีสอง กับ น้องหน้าเหี่ยว ยุคยอล ปีหนึ่งซึ่งถ้าไม่บอกเนี่ยก็ดูไม่ออกจริงๆน่ะว่าเป็นน้องเล็ก  ชาติที่แล้วคงไปเผาโรงงานเอสเคทู ชาตินี้ถึงมีกรรมติดตัวเกิดมาหน้าเหี่ยว

     งานนี้ผมว่าเฮียแจบอมแกทอแหลหว่ะ เอาจริงไรจริง หวังเต๊าะเจ้จูเนียร์ก็บอกเห่อ...   เลี้ยงสายรหัสหน่ะก็แค่ข้ออ้าง  หึ.  ผู้ชายแมนๆมันดูกันออกครับรุ่นพี่...โห่แค่จีบตุ๊ดก็ยังกลัว :P

    ป๊อด..................ว่ะ

     

    “มึงคิดอะไรในใจอย่าคิดว่ากูไม่รู้น่ะแจ็ค?

     

    แหน่ะ! ยังรู้อีก...ว่าแล้วเฮียก็ส่งสายตาเพชฌฆาตพร้อมแหวกเสื้อโชว์ปืนพกสีดำขลิบ  เพียงเท่านั้นผมก็รีบกระเด้งตัวออกห่างจากรถหรูเฮียทันที  เบ้าหน้าที่นิ่งก็แม่งดูโหดอยู่แล้วก็ยังเศือกทำตัวมาเฟียอีกผมกลัวจนถันสั้นแล้วครับ...เฮีย...

     

    รุ่นพี่...อ่ะ...มองผมแง่ร้ายอยู่เรื่อยเลย... ว่าแล้วทำเสียงดัดจริตออดอ้อนแล้วแหงนมองหน้ากระพริบตารัวๆแบบน่าสงสาร  

     

    อ่อเหรอ อิทอแหล”

     

    หลังจากโดนรุ่นพี่ด่าแบบมินิเซตไป กระผมก็รีบทำหน้าเศร้าเล่าความเท็จเดินอย่างมาดแมนเข้าผับแถมพ่วงข้างโดยมีเจ้จูเนียร์ที่กำลังยืนฟัดกล้ามผมอย่างเมามันไปด้วย  หันไปดูหน้ารุ่นพี่ที่โกรธจนจะแปลงร่างเป็นซุปเปอร์ไซยาร์แล้วรู้สึกสะใจชิปหาย

    ถถถว์ 5 5 5 <ขำในใจ>

     

    “มึงหัวเราะเย๊าะกูเหรอไอ้แจ็ค ?

     

    อุบ๊ะ!...คิดดูสิครับขนาดในใจยังมาเศือกได้ยินอีก โหดสัสน่ะเฮียผม

    เมื่อชวนกันเข้าไปในร้าน บรรยากาศก็เริ่มมืดๆแล้วแหล่ะครับ ผมก็นั่งข้างเจ้จูเนียร์ซึ่งไม่เลิกยุ่งกับกล้ามผมซ่ะที โดยเฮียก็ทำหน้าอมขี้หมาตรากระต่ายบิน...ไม่พูดไม่จาอยู่ฝั่งตรงข้าม ส่วนอิต่ะยุคยอลก็นั้งมองแสงไฟในผับแล้วยิ้มคนเดียว พี่รหัส น้องรหัสผมแต่ล่ะองแม่งไม่เต็มเต็ง  เหลือแต่ผมล่ะครับที่ดูเป็นงานเป็นการสั่งเหล้ากับแกล้มมากิน

     

    “หนิ ที่สั่งนู่สั่งนี่จ่ายเองเหรอ...เศือกกกกกกกกกกก !” ว่าแล้วเฮียก็ด่าผมไปหนึ่งที  ใช่สิ๋...คนไม่ใช่ทำอะไรก็ผิด <ก็ใช่สิ...แจ็คไม่ดีเท่าเค้า ไม่ค่อยน่าแคร์...เท่าไรได้แต่น้อยใจเบาๆอย่างงี้... >

     

    ไม่รอช้าคนข้างๆที่แทะแขนผมก็บู้ม ! ออกมาเป็นโกโก้คลัช“หยาบคาย นี่นายเห็นหัวฉันรึปล่าว?

     จะพูดจะจาอะไรเกรงใจหน่อยน่ะ... น้องมันก็มีหัวจิตหัวใจ  ดูสิน่าสงสารๆ  แล้วที่ชวนฉันมาเนี่ย...อย่าบอกน่ะว่านายจะให้ฉันมาแดกอากาศในร้านเค้าฟรี?...  หน้าฉันมันบ่งบอกว่าด้านพอที่จะทำแบบนั้นเหรอ ?

     

    จากนั้นเฮียก็สั้นหัวยิกๆหลังจากเจ้แกด่าแร็บโย่จนหูชา

     

    “ใช๋.......นายรู้ ฉันหน้ามันไม่ด้านพอ...เข้าใจไว้ด้วยว่าที่น้องแจ็คสันทำหน่ะถูกแล้ว... แก่แล้วยังควายอีก

     

    ย้ำๆแน่นๆเต็มๆแบบจัมโบ้ เล่นซ่ะเฮียผมหน้าซีดเผือกเป็นมนุษย์แป้งเบบี้มายด์...

     

    เมื่อแก้วเหล้าเข้ามาเสริฟผมก็จัดการยกซดเหล้าสีอำพันเข้าปาก  จากนั่นก็เหล่มองบรรยากาศรอบๆไปเรื่อยจนสะดุดสายตาที่สาวน้อยเสื้อกล้ามกางเกงขาสั้นกุดกำลังโชว์ของขาวรูดเสาอยู่กลางฟลอร์อย่างเมามันด้วยเพลงโปรด I like you ที่พอฟังทีไรรู้สึกโหวหน้าโหวหลังทุ๊ก...ที.

     

    นี่ก่ะจูวาน... นี่ก่ะจูวาน... นี่ก่ะจูวาน...นี่ก่ะจูวาน...

    นี่ก่ะจูวาน... นี่ก่ะจูวาน... นี่ก่ะจูวาน...นี่ก่ะจูวาน...

     

    หน้าอกหน้าใจแม่เจ้าโวย...ซี๊ดดดดดดดดดด อยากเป็นเสาก็งานนี้  โปรดเรียกพี่ว่าไอ้เศษเหล็ก  แล้วเอาพี่ไปอยู่จุดนั้น อยากใกล้ชิดความมโหฬารสักครั้งแล้วแจ็คสันจะไม่ลืมพระคุณ

    สาวบิ๊กไซใช้นิ้วชี้สั่นระริกๆเป็นการเชื้อเชิญ ให้ท่าเหรอ(?)เดี๋ยวแจ็คสันคนแมนจัดให้หลายท่าเบย อย่าร้องดังล่ะเบบี้...  ว่าแล้วก็ลาเฮียไปสานสัมพันธ์กับสาวขาวที่ยั่วซ่ะ...

     

    “เฮียแจบอม...เดี่ยวผมไปห้องน้ำก่อนน่ะครับ...”

     

    “ไปห้องน้ำหรือหานมโตๆกันแน่ว่ะ...”

     

     สายตาของเจ้จูเนียร์กำลังค้อนผมเมื่อเฮียปล่อยหมามาเป็นฝูง  ส่วนอิน้องยุคยอลหน้าเหี่ยวก็กำลังยิ้มก่ะหลอดฟลูออเรสเซ้นบนเพดาน  ซึ่งผมเล็งเห็นแล้วว่าแทนที่เฮียจะมาเผือกสนใจว่าผมจะไปฆี่หรือบี่สาวที่ไหนเอาเวลาไปสนใจไอ้น้องยุคยอลดีกว่าม่ะพามันไปเช็คสมองเห่อ...ท่าทางจะอาการหนัก น่ะนั่นหน่ะ

    เอาล่ะ...ในเมื่อเฮียสงสัยนัก  ว่าแล้วก็เชื่อเชิญแบบแมนๆ   คนอย่างแจ็คสันอย่าให้ใครคอละหาได้ว่าเป็นคนขี้ห๊ก..เบ๋เบ้...ขี้หกตาหลันหล๋า........

     

    “เฮียไม่เชื่อจะไปดูผมฆี่...ก็ได้น่ะ...”  จากนั้นเฮียก็ยกตีนชี้หน้าทีนึง

     

    “เดี๋ยว...เจ้ไปเอง...”  เจ้จูเนียร์อาสาพร้อมกระพริบตาปิ้งๆแล้วทำท่าเป็นแมวสาวยั่วสวาท  ผมเห็นแล้วเกร็งตั้งแต่ร่องนมยันร่องตูด

     

    “เจ้หน่ะไม่ต้อง! แจ็คสันแกจะไปไหนก็ไป...ไป...” เฮียสะบัดมือออกมาทางผมแนวไล่ๆ...ชิปล็อค

     

    “ฮือ..........” เสียงค้อนจากเจ้แกดังขึ้นเป็นการประท้วง จากนั้นเฮียแกก็ยื้อยึดฉุดกระชากร่างเล็กที่คอยแต่จะตามผม แล้วใช่สายตาขู่เจ้ทันทีแต่คิดเหรอว่าคนอย่างเจ้จูเนียร์จะกลัว...จน...

     

    “จูเนี่ยร์นายหน่ะนั่งนี่  อยากเห็นนักเหรอไอ้นั่น เดี๋ยวแม่งถอดให้ดูกลางร้านเลยม่ะ”

     

    เฮียแจบอมพูดแล้วคว้าแขนเจ้แกแน่นพลางกระชากร่างเล็กมานั่งบนตัก  ด้วยแรงที่มากกว่าสะโพกนุ่มของร่างเล็กก็ไม่พ้นสัมผัสกับหน้าตักร่างสูง ใบหน้าทั้งสองอยู่ใกล้จนลมหายใจรดกันให้สยิวกิ้ว เฮียผมกดยิ้มที่มุมปากเล็กๆ ในขณะที่เจ้จูเนียร์กำลังทำแก้มป่องแบบงอนๆซึ่งยิ่งทำแล้วยิ่งดูน่ารักถูกใจเฮียเข้ากันไปใหญ่

     

    “ทำเชี่ยไร ปล่อย...”

     
                "เดี่ยวก็รู้......" กระซิบข้างหูรู้กันเเค่สองคน

                "ใกล้ไปล่ะ" ท่านั้งที่ล่อเเหลดวงตาคมเรียวสวยหันมาสบถคนเจ้าเลห์

     

    เมื่อร่างเล็กดิ้นพลักๆมันยิ่งปลุกเร้าอารมณ์อาวุธประจำกายเฮียแจบอม  ไม่มีเสียงตอบรับจากเฮีย  นอกจากการประสานมือแล้วลากมาใกล้กับเป้ากางเกงทีเริ่มตุงขึ้นทุกทีๆ เล่นซ่ะ...เจ้จูเนียร์แกตื่นตระหนกกระตุกมือและพาร่างตนหนีแบบทันควัน  จากนั่นนั่งเบ้ปากเป็นสะพานโค้งเงียบฉิ่งอยู่ฝั่งตรงข้าม


              ‘คนอะไรก็ไม่รู้ยิ่งงอนก็ยิ่งน่ารัก

     ส่วนอิน้องเหี่ยวหน่ะเหรอ? ยังยิ้มเอ๋อๆเหมือนเดิม ที่เดิมไม่ไหวติง อินี่แม่งไม่สนใจโลกภายนอกเอาซ่ะเลย เค้าจะโซโล่โชว์กันล่ะ อรหันต์จริงอิน้องร๊าก......

     

    ตัดมาทางผมตอนนี้สับขาเดินอย่างเร็วอย่างก่ะโช้กไฮโลหริกวิถีพี่แจ็คสันตรงข้ามกับน้องเหี่ยวอยู่หลายยอดโข  เพราะตอนนี้กำลังหื่นแตกพลั่ก  พลันออกจากวงเหล้ามาแสวงหาของขาวระบายความหื่น มามี่ๆ...แจ็คสันอยากกินหนมหน๋ม ว่าแล้วก็ร้องเพลงปิ๊วบ่งบอกสกิวความหื่นนิสนึง

     

    “นมตรามะลิ ใหม่และสด ทุกๆหยดรสดีเสมอ...ๆๆๆ”

    จากนั้นนิ้วเรียวๆก็มาลากวนๆอยู่ตรงแผ่นหลังผม  เสียงที่แผ่วเบากระซิบข้างๆหูพอจับใจความได้ว่า...

     

    “นมตรามะลิมันจะ  อร่อยสู้นมสดจากเต้าได้เหรอค่ะ...”

     

    จากนั้นผมหันหลังขวับเห็นเป็นใบหน้าสวย  มองต่ำลงมา

     อุบ๊ะ ! ลูกกะตาแทบหล่นออกมาจากเบ้าสะบาระหึ้มขาวเนียนแน่น 360 องศาขออึ้งแป๋บ 3.5วิ แล้วตอบไปอย่างแมนๆว่า...

     

    “พี่ไม่เคยชิมแบบสดๆ  ถ้าอยากลองจะได้ม่ะ(?)

      พร้อมกระตุกคิ้ว แล้วยิ้มละลายใจให้สาวตรงหน้าไปทีนึง  มือเธอเนี่ยก็อยู่ไม่เป็นสุขเอาแต่ลูบไล้ตนคอให้ผมสยิวจากนั้นขยับใบหน้าสวยเข้ามาใกล้ใบหู

     

    “ท้าเหรอ(?)ค่ะ”

    เมื่อสาวเจ้าชั่งสงสัยผมก็ขอแถลงไขสานความสัมพันธ์กระชับพื้นที่จับปั้นทายที่อื้อหื้ออื้องือยูแคนมีฟายยยยยย...เต็มสองไม้สองมือแล้วกระซิบข้างๆหูอย่างแผ่วเบาว่า...

     

    “ถ้าท้าแล้วจะทำไหม(?)ครับ” จากนั่นไม่รอช้าเธอลากผมมาสวาปามในห้องน้ำชาย สกิลเปลื้องผ้านี่เลเวลห้าร้อยแป๊บเดียวที่ไม่เหลือแม้แต่กางเกงในไว้ปังจู๋

     

    “เดี๋ยวน้อง ! ...”

     

    “อะไรอีกพี่...อยากได้อยากโดนไม่ใช้เหรอ(?)จะห้ามทำไมเนี่ย ขัดใจของกำลังขึ้น…”

     

    อุบ๊ะ ! อิน้องคนนี้แรงกว่ากูอีกอ่ะ ตาแม่งแดงมองเคี่ยมเชียว...หื่นกว่ากูอีกโหดสัส ว่าแล้วก็ตอบไปอย่างชายชาติทหาร คนอย่างแจ็คสันก็มีศักดิ์ศรี

     

    “ใส่ถุงก่อนน้อง”

     

    ตากูเนี่ยไม่กล้ามองน้องเลย อายครับอายเกิดเป็นชายมาดแมนแดนมังกรแต่มิกล้าโซโล่หญิงแบบเพียวๆ ก็ดูดิ... สาวในผับฝีมือระดับฉะมั่งขนาดนี้มันน่าไว้ใจตรงไหนแม้ไม่ซิงสวิ้งกิ้งไปเรื่อยแต่อย่าให้เซสติดเอดส์ใครจะรับผิดชอบ ว่าแล้วน้องอึ๋มแกก็จับแจ็คน้อยจัดการใส่ถุงให้เสร็จสรรพคือ(?)ว่ะ

    ….

    ….

     

     

     

     

     

     

     

    .

    คือบั่บ...ถุงก๊อปแก๊ปผูกยางรัฐบาล...นี่มันไม่ใช่สตายด์แจ็คสันจะให้โซโล่สภาพนี้  แจ็คน้อยตายขึ้นมาว่าไง(?) หน้าเขียวเลยกู...จุกครับจุก น้องสาวไม่ปล่อยให้พี่อึ้งเกิน 2 วิ 

     

    จัดการพี่แจ็คสันทันทีเมื่อแต่งอะเซสเซอรี่ให้แจ็คน้อยเสร็จสรรพ ประสบประการใส่ถุงก๊อปแก๊บแทนถุงยางเล่นซ่ะผมร้องไม่เป็นผู้เป็นคนเลยครับพี่น้อง...น้องอึมเธอเล่นผมหล่ะ.........

     

    กลอบ....แกลบ....ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

     

    อ๊ะ... อื้ออ หยุด อึ้มโอ๊ย.....

     

    อ่าา...”อาการแสบร้อนขึ้นทรวงอก จุก! ขออีโนหน่อย...พอได้แล้วน้องอึ้มช้าๆหน่อยพี่แจ็คสันจิมิไหวแล้วน่ะ

     

    “อ่ะ เฮือก....”

     

    “อ่ะ อ่ะ อ่ะ อ๊ะ...” ถี่ไปล่ะอึ้ม...ประสบการณ์นี่พี่แจ็คจะไม่มีวันลืม

     

    อึก อ้า...........ดังสันั่น สั่นจนส้วมแทบพัง

     

    Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

     

    อิน้องอึ้มเอาแรงมาจากไหนเนี่ยพี่แจ็คจิมิไหวแล้ว...

     

    Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

     

    น้ำออกเบย............เริ่มจากไหลซิปๆณ บัดนี้ไหลพลั่กอย่างก่ะเขือนแตก

     

     

     

     

     

    <ฉันรู้น่ะ ฉันรู้น่ะ ว่าเธอ... คิดอะไรอยู่...ๆ>

    เมื่ออิน้องอึ๋ม 360 องศา ตืบ...พี่แจ็คติดผนังส้วม

    ชีก็หายตัวไปดุจสายฟ้า  อิน้องขาวอึ้มหายไปไม่ทิ้งอะไรไว้เป็นซากตอนนี้แม่งเหลือตัวเปล่าทั้งมึนทั้งจุก พอดาวโหลดความรู้สึกได้ก็รีบตามยัยโจรพันมงกุฎแค้นครับแค้น...ดัดควายคนหล่อได้ถึงเพียงนี้อย่าให้จับได้  จะเอาให้กลับบ้านไม่ถูกเลยอิน้องอึ้ม..........

     

    พอออกมาปุ๊บอื้อหือยูแคนเมคมีฮายย >////////<

     

    อย่ามองตาได้ไหม ถ้าเธอไม่แคร์ อย่ามองตาได้ไหม ถ้าเธอไม่ร๊ากกกกกกกก

     

    พี่แจ็คสันเหมือนตกอยู่ในพวังแห่งรัก ไม่รู้หรอกว่ารักคืออะไร แต่พอเห็นหน้าเธอมันใช้....มันใช้เล๋ย....ไม่สวยไปกว่านั่น...ไม่หวานไปกว่านี้...ทุกอย่างกำลังดี...แบบนี้ใช้เลย...ใช๋เลย.... รู้สึกเหมือนตัวกำลังลอยอยู่กลางอากาศโล่งโปร่งสบายยยย

     

                “เชี่ย...เล็กแค่นี้ยังจะโชว์อีก”  คำพูดที่ทำพี่แจ็คสันคนแมนจุกจนกระอักเป็นสายเลือดเหมือนเอาปืนสิบห้า มอ มอสิบกระบอกจ่อมาที่พี่แทบพลุนอ่ะ อะเหื่อ....

     

                กร๊อบ....แกร๊บ

     เสียงถุงก๊อปแก๊ปบวกยางรัฐบาลหล่นลงกับพื้นเมื่อพี่แจ็คตกใจจนจู่หด สีหน้าของน้องหน้าหวานรักแรกพบพี่แจ็คสั้นส่ายหน้าบั่บ...ว่า...รับไม่ได้เมื่อเห็นแจ็คสันน้อยที่ไซมินินัก

               

    “อนาถาเนอะ!  ขาดแคลนหนัด”

     

    พี่แจ็คสัน  รับไม่ได้ๆๆๆๆๆๆๆ คำพูดนี้วนเป็นพันรอบเมื่อมองใบหน้าสวยกำลังยืนเท้าเอวท่านางงามมองจู๋พี่แจ็คแบบเอือมระอา เชี่ย...เล็กแค่นี้ยังจะโชว์อีก’  ‘อนาถาเนอะ!  ขาดแคลนหนัดโอมายกอดพระเจ้าช่วยกล้วยทอด......จากนั้นก็เหมือนตีนสะดุดกับวัตถุลื่นๆ

     

    เอียด !

     

    เหตุการณ์ไม่คาดณ์ฝันเกิดขึ้นเมื่อแจ็คสันสะดุดถุงก็อปแก๊ปล้มทับน้องหน้าหวาน

    ร่างที่กอดอยู่ภายใต้พี่แจ็คคนแมนชั่งน่าฟัดอะไรเช่นนี้  ยิ่งใกล้ยิ่งสัมผัสได้ว่าถูกใจแจ็คสัน ดวงตาที่โตมีมิติ ริมฝีปากที่ดูอวบอิ่ม ใบหน้าเรียวได้รูป หุ่นที่ดูเล็กน่ารัก นางฟ้าชัดๆ ใบหน้าสะกดใจมันทำให้พี่แจ็คไม่อาจควบคุมตัวเองได้จนริมฝีปากหนาสัมผัสกันแก้มขาวเนียนนุ่มทั้งหอมทั้งละมุ่นสัมผัสนี้พี่แจ็คจะไม่มีวันลืม.....>3

    จากนั้นกำปั้นไม่มีรูก็พุ่งเข้าเบ้าตาอย่างจัง

     

    “เชี่ย...ไอ้โรคจิต”

     

     แล้วนางฟ้าของแจ็คสันก็โบยบินออกจากส้วมไปโดยเร็วไม่คิดเลยว่าพี่แจ็คจะพบนางฟ้าในส้วมผับ บุบเพสันนิวาสแท้ๆ  พี่แจ็คสันจะไม่วันลืมส้วมผับนี้ ผับที่ทำให้พี่ได้เจอนางฟ้า ก่ะอิน้องอึ้มมหาปลัย พอนึกถึงปุบก็สัมผัสได้ว่าตอนนี้แม่งโป้อยู่กำลังโชว์เซ็กซี่กลางที่สาธารณะ พอตั้งสติได้ก็รีบวิ่งเข้าส้วมทันที  ในที่ๆเคยฝากรอยแค้นระหว่างน้องอึ้มกะพี่แจ็คสัน

     

    เวลาผ่านไปไม่ถึง 3 นาที

     

    มีคนเดินเข้าเดินออกกันมั่วไปหมดเล่นจนกูมึนตีน แต่แม่งไม่กล้าเรียกไง  ก็คนมันอ๊าย อาย อ่ะทำไงดี(?)แจ็คจะเมาฆี่.......เป็นผีเฝ้าส้วมตายอยู่แล้ววววววววววว ครับ

    จากนั่นเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นคือบั่บสภาพนี่ก็อนาถาสัสๆแล้วยังเพิ่มเลเวลความกดดันให้พี่แจ็คสันอีก  เมื่อคนเมาเหมือนหมามารังควานผม

     

    ปัง !

    หนึ่งครั้ง มันคงเดินชนมั่งชั่งเหอะ

                “เจ๊กเชี่ยงพาทูพ่า คาย ขวี่ หยุง หนาย สวงนิ่งว่ะ หอกมาดิเคว้ย แดกขวีอยู่หรือคงว่ะ...”

              เจ็บเชี่ยๆประตูห่าร์ ใครขี้อยู่ในส้วมนี่ว่ะ ออกมาดิเว้ย แดกขี้อยู่หรือไง

    พูดห่าอะไรแม่งฟังไม่รู้เรื่อง เออเล่อทานแสลดเลยกู

     

                ปัง!ปัง!          ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

    อินี่ชักจะตั้งใจยัวโมโห่พี่แจ็ค   เอาเถอะสุภาษิตจีนสอนว่าอย่าถือคนบ้าอย่าว่าคนเมา

    ขันติ(?) แม่งชาติที่แล้วกูไปว่างคาบอมบ้านมันรึไง ? แค้นอะไรกูจัง จากนั้นเสียงของคนเมาที่เคาะประตูอย่างกับเอ็มสิบหกก็หายไป   ไปซักที  หูแจ็คแทบดับแหน่...จากนั้นก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่โล่งอกโล่งใจ

     

    ฮื่อ......................................................

     

    ทันใดนั้นมวนน้ำจากเบื้องล่างไหลเอ่อนองจนมาเต๊ะสกินที่ฝีเท้าผมกลิ่นนี้มันฉุนๆตุๆ เหม็นขึ้นตาขมยันคอเลยครับพี่น้อง

     

    “ฉี่...ฉ่องๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ .......”

     

    เสียงร้องเพลงเหี้ยๆสำเนียงร้องที่กวนส้นตีน กับมวนน้ำฉุนๆที่ไม่หยุดไหล ทำเอาแจ็กสันคนแมนของขึ้นสีหน้าเปลี่ยนเป็นแดงสด

    ถ้าวันนี้ตีนกูไม่ได้สัมผัสหน้ามึงอย่าเรียกกูว่าแจ็คสัน

     หยามกันถึงเพียงนี้มึงกับกูตายเป็นตาย ไม่องไม่อายมันล่ะครับ ประตูเปิดออก กระโดดเข่าลอยกลางอากาศทำเอาคนเมาสลบสะไหลคาที่  น็อคแบบไม่ต้องนับยกแล้วจัดการลอกคราบแม่ง

    จากนั้นก็แต่งองค์ซงเครื่องอะเซ็ตเซอรี่เสร็จสรรพ ในที่สุดแจ็คสันก็หลุดพ้นจากส้วมผีสิงนี่ซ่ะที ทิ้งไว้เพียงซากคนเมาที่นอนเน่าจมกองฉี่

    เมื่อผมโผล่พ้นส้วมปุ๊บ ก็รีบตรงดิ่งไปยังโต๊ะเหล้าที่เป็นจุดศูนย์รวมเครือญาติ พลันปรากฏสร่าง เจ้จูเนียร์ กับ เฮียแจบอม ที่นั่งอ้าปากหว่อ

     

    “ไม่ต้องอึ้งเฮีย...เจ้...ผมรู้ว่าผมหล่อไม่ต้องมองมาก”

     

    “เป็นอะไรไอ้แจ็คเมานมเหรอมึง?” เฮียผมทักทายไพเราะหนัด

     

    “หาหมอไหม (?)”ผมรู้สึกประทับใจน้ำตาแทบไหลกับคำพูดแรกของน้องหน้าเหี่ยวที่บ่งบอกถึงความเป็นห่วงผม ซึ้งเลยอิน้องรัก

     

    “เสียเวลา  สภาพนี่จูเนียร์ว่าหญิงไม่ให้แดรกชัวร์”  โป๊แชะตรงประเด็นแต่โทษทีสภาพผมมันชัดขนาดนั้นเลยเหรอครับ

    ตาเขียวๆจากสมรภูมิส้นตีนกับอะเซตเซอรี่เสื้อยืดแขนสั้นสีขาวสะกรีนลายฝงซักฟอก กางเจๆรูปคุม่ะที่รวมๆแล้วมันบ่งบอกว่าผมเสียท่าให้น้องอึ้มตรงไหน(?)

    “ฉันก็ว่างั้น  แล้วเสื้อผ้าเนี่ยคงจะขโมยของใครมาใส่แน่ๆ”เฮี่ยแจบอมเท้าคางแล้วทำหน้าตาครุ่นคิดพิจารณาสังขารผม  พวกคุณเป็นนักสืบปลอมตัวมาหรือไง?  อะไรจะเดาสถานการณ์ได้ถูกเผ่งขนาดนี้...

     

     

    “เฮ่...”

    เสียงของใครก็ไม่รู้ดังมาจากเบื้องหลังเมื่อพอหันไปดูปุ๊บคำนิยามสามคำครับสำหรับคนตรงหน้า

     

    อึ้ง อึ้ง อึ้ง!

    50%

     

    ..............................................................

     

     

     

     

    “เฮ่...!

     

    เสียงตะโกนนั้นมันดึงดูดจนทำให้ผมต้องหันไปดู แสงไฟในผับสาดส่องมายังคนตรงหน้า ทุกอย่างที่เป็นเค้าชั่งงดงามเหลือเกิน เกินจนผมแทบไม่อยากกะพริบตาแม้แต่วินาทีเดียว ทุกคนครับ...

     

    ผมหาเจอแล้วล่ะครับเวลาที่หายไปมากที่สุด

    มันคือเวลาที่ผมไม่ได้มองเธอไงล่ะ(นางฟ้า)

     

    จากนั้นคนตัวเล็กตรงหน้าก็เดินเข้ามาใกล้ ใกล้เข้ามาเลื่อยๆแค่มองดวงตาคู่นั้นผมก็ทำอะไรไม่ถูกแล้ว หากใกล้กว่านี่พี่ควบคุมสติไม่ได้ปล้ำน้องขึ้นมาอย่าว่ากันน่ะคนดี

     

    “ไงอิย่นดีใจที่ได้เจอแกว่ะ ว่าแต่วันนี้แกมากับใครเหรอ(?)

     

    แหม่... แอบเข้าข้างตัวเองเล็กๆน่ะครับว่าน้องเค้าจะมาทักเราที่แท้ก็เพื่อนน้องยุคยอลนิเอง มีเพื่อนเบ้าหน้าดีไม่คิดแน่ะนำให้พี่แจ็คสันรู้จัก ร้ายนักน่ะน้องยุค

     

    “โถ่...อิตุ๊ด ทักกูไพเราะเชียวดีใจอ่ะดอกกกกกกกกก วันนี้ดูดีๆมึงเหมือนเปรตเลย”

     

    “ไม่เจอกันนานเลยน่ะย่น... นึกว่าตายห่าร์ไปแล้ว โคตรคิดถึงชิปหาย”

     

    “ถุยตุ๊ด กูก็คิดถึงมึง... ด้วยรักและฟัคยูมากกกกกกก”

     

    แหม่... เด็กสมัยนี้ผมหล่ะปลื้มปริมจริงๆ ที่น้องยุคยอลจะมีเพื่อนที่แสนดีขนาดนี้ นี่คงจะรักกันมากทักทายกันได้ไพเราะเพราะพริ้งสะดิ้งรูหูเชียว

    จากนั้นน้องเล็กยุคยอลก็เริ่มแนะนำตัวพวกเราให้เพื่อนผู้แสนจะน่าฮักรู้จัก

     

    “ นี่บริหารปีสาม เจ้จูเนียร์

    ที่นั่งเก็กมาเฟียพี่รหัสกูวิศวะปีสาม เฮียแจบอม

    สุดท้ายชายหนุ่มที่ดูไม่สมประกอบพี่รหัสวิศวะปีสอง พี่แจ็คสัน

     

    ขอบใจอิน้องยุคมากที่ปูทางให้พี่แจ็คได้เต๊าะน้องนางฟ้าอย่างงาม... แต่อยากกระโดดถีบปากกะอีประโยคก่อนหน้า ว่าพี่รึครับหื้ม แต่เอาเถอะวันนี่อยู่ต่อหน้าคนงามพี่ให้อภัยน้องยุคยอลได้เดี่ยวน้องหน้าหวานจะเกิดเฟสอินเพชชั่นที่แย่

     

    พี่แจ็คสันคนแมน

    สดใสใจดีไม่ทำร้ายสตรี

    และเด็กน้อยหน้าเหี่ยว

     

     ว่าแล้วก็ขอทักทายน้องอย่างหล่อเหลา

     

    “สวัสดีครับนางฟ้า”

     

    “นางฟ้าพ่องดิ กูมีหรรม”

     

    แจ่มจรัสเหตุไฉนน้องถึงตัดพ้อพี่แบบนี้ล่ะครับ ผมทักดีๆน่ะทำไมถึงทำร้ายจิตใจคนหล่อกันถึงเพียงนี้  ผมเหล่เห็นเจ้จูเนียร์กับเฮียแจบอมกำลังหัวเราะก๊ากกกก ฮอลลล์ครับ

     ส่วนอิน้องยุคยอลส่ายหน้าพร้อมกับตบบ่าแล้วส่งสายตาให้กำลังใจผมก็มีแต่น้องสิน่ะที่เข้าใจพี่

    จากนั้นน้องยุลยอลก็แน่ะนำคนงามตรงหน้าให้ทุกคนรู้จักนาม

     

    “ทุกคนครับนี่ แบมแบม เพื่อนผมอิตุ๊ดต่างแดน เรียนบัญชีเป็นเฟรสชี่เหมือนผม เจอกันตอนไปเข้าค่ายเนตรนารีที่ดอยอ่างข่างตอนป.สองครับ” จากนั้นน้องก็ชูสองนิ้วเป็นท่าจบ น่ารักเกินไปล่ะ

                                 

    “เป็นไงบ้างตุ๊ด มากินเหล้าเหรอ(?)

     

    “เออ... กูมากินเหล้า

     คนเดียว

    .

    .

    .

    อิย่น... กูบอกเลิกแฟนแล้วว่ะ”

     น้องแบมแบมทำหน้าซึมแล้วน้ำเสียงก็สั่นๆโถ่น่าสงสารจริงๆแม่คุณเอ่ย

     

    “ทำไมง่ะ มึงเบื่อน้องเค้าเหรอ(?) หรือน้องแม่งเค้าเอามึงไม่ถึงใจ”

     

    “ไม่รู้ดิว่ะ กูรู้สึกไม่ใช่

    ผู้หญิงแม่งจู้จี้ ขี้ระแวงว่ะ

    เล่นเฟสไลน์ก็เอาแต่ถามว่าเล่นกับใคร(?)

    กลับดึกก็ถามว่าไปไหน(?)

    กลับเร็วก็หาว่าโดดเรียนมาใช่ไหม(?)

    ไม่ไปกินข้าวด้วยก็หาว่าไม่ใส่ใจ

    ไปฉี่ก็ถามว่าทำไมไม่ให้ตามไป

    เยอะทุกเรื่อง กูก็เลยเลิก

    เมียป่ะ(?) ไม่ใช่เกงในจะติดตูดกูอะไรกันนักกันหนา”

     

    “เออๆ มึงเลิกแล้วมึงสบายใจมึงก็เลิกเหอะตุ๊ด”

     

    “มึงเองก็เหมือนกันย่น เรียกกูว่าตุ๊ด ตุ๊ดอยู่นั่นแหละ กูว่าส่วนหนึ่งเมียกูล่ะแวง ก็เพราะปากมึง ก็วันก่อนกูเดินชนโต๊ะในครัวเอวเคล็ด แม่งหาว่ากูพาผู้ชายมาสอยดากกลางบ้าน วันนั้นเมียกูแทบจะถอนเสาบ้านหาชู้ กูว่าที่กูเลิกกับเมีย มึงก็มีส่วนผิดอิย่น เกลียดนักพวกฟันช้างอย่างให้เห็นแม่จะฟันให้งวงหลุด”

    เอ่อ... แล้วแบบนี้คือบั่บจีบน้องแล้ว สาบานน่ะว่าผมจะไม่พิการ

    ผมรู้สึกว่าอิน้องยุคยอลถามแค่มากินเหล้าเหรอ(?) แล้วน้องแบมมันลามไปหาสอยดากฟันช้างได้ไงว่ะ(?) แบมแบมน้องเทพสัส ทำซ่ะพี่กลัวจนหรรมหด

    ไม่ใช่แค่พูดครับตอนนี้น้องแบมแบมเริ่มหยิบขวดเบี้ยล่ะครับ ส่วนน้องยุคแม่งก็ไม่ต่างกันกำลังล้วงอะไรในกระเป๋ากางเกงก็ไม่รู้  ให้ตายสินี่มันไม่ใช้เล่นๆน่ะครับคุณผู้ชม เตรียมแอมบูแลนเลย นองเลือดล่ะครับงานนี้เอฟเฟคอลัง

     

    “มึงเลิกเรียกกูว่าย่น กูจะเลิกเรียกมึงว่าตุ๊ด” อิน้องยุคยอลยื่นข้อเสนอ

     

     “ไม่ได้ว่ะหนังหน้ามึงเหมาะกับชื่อนี้ ให้กูเรียกอย่างอื่นมันกระแด๊ะปาก” ไอ้น้องยุคแม่งมองตาแทบถลุนออกมาเต้น ขวดเบี้ยน้องแบมแบมเริ่มลอยกลางอากาศล่ะครับ

     

    “ตุ๊ด/ย่น” มันจับมือกันพร้อมยิ้มใส่ให้หนึ่งที เมื่อกี่มึงเหมือนจะฆ่ากันแล้วไหงเป็นงี้ล่ะอิน้อง... กำลังทำพี่งงน่ะดรอกกกกกกก

     

     “เรียกเหมือนเดิม” มันพูดพร้อมกัน เออ... ดีเน๋อมันหายโกรธกันง่ายดี พี่แจ็คนี่แทบจะวิ่งเข้าไปช๊าตน้อง ถามจริงแล้วจะทำหน้าโกรธเพื่อ...(?) ถุยน้องโกลเด้นฟลาวเวอร์ น้องเสมหะ น้องเชื้อราในช่องคลอด น้องฟหดก่าสว

     

    “ตุ๊ดกินเหล้าด้วยกันไหม(?)

     

    “ไม่ดีกว่าว่ะกูไม่อยากเมา”

     

    “แดรกฟรีรุ่นพี่เลี้ยง” พอได้ยืนคำว่าฟรีปั่บน้องหน้าหวานหันหวับเดินตัวสูงเข้ามาในวงแต่โดยดี

     

    “นั่งนู้นเลยตุ๊ด” น้องยุคยอลยิ้มร่าชี้มาทางผม ชิปลอคที่นั้งข้างผมว่างครับพี่น้องจากนั้นน้องหน้าหวานก็หย่อนก้นงามๆลงข้างพี่แจ็คสัน

    แหม่ะเนี่ยที่เค้าว่าใครๆก็ชอบของฟรี แบมแบมครับถ้าอย่าได้สามีฟรีลีลาดีๆหันมาทางพี่นี่น้อง... ฟินอ่ะ เขินดิครับคนในดวงใจมานั่งใกล้แบบเนี่ย หัวใจมันตุ๊มๆต๋อมๆๆๆๆๆๆๆๆอ่ะ ตัวก็ห๊อม...หอม พอดีที่นั่งเป็นโซฟาสำหรับนั่งสองคนเนื้อเบียดเนื้อด้วยอ่ะ เขิน>////< แสงไฟก็สลัวๆบรรยากาศเป็นใจอะไรก็ดูดี

     

    “มองอะไร” น้องแบมแบมเค้าทักผมล่ะครับ ก็จะไม่ให้มองได้ยังไงใครใช้ให้น้องมานั่งน่ารักใกล้ๆล่ะ

     

    >////<.

     

    “หน้าแดงหนิ เขินแบมแบมเหรอครับหึ้ม(?)

     

    “>////<.” พยักหน้าเป็นคำตอบแทนล่ะกันครับ คือบั่บคนมันเขินพูดไม่ออกอะไรงี้

     

    “อยากขย่มแบมแบมใช่ม๊ะ...”

     

    “>////<.” ผมพยักหน้า

     

    “สัส” จากน้องแบมแบมถึงกับลุกขึ้นพรวดเลยครับผมไม่ได้หมายความอย่างนั้นน่ะ พอดีมันพยักหน้าจนติดลม แม้คำตอบมันจะตรงใจผมก็ตามแต่... ผมก็ไม่ได้จะตอบน้องไปแบบนั้นน่ะ พวกคุณเข้าใจผมป่ะ(เข้าใจ) อุตส่าห์ได้ใกล้แบบนี้แล้วพี่ไม่ยอมให้น้องหนีไปได้ง่ายๆอีก ไรต์ครับแฟนฟิคน่ะครับไม่ใช่หนังอินเดียเอ่ะอ่ะวิ่งๆคนหล่อเหนื่อยน่ะครับ ว่าแล้วดึงมือแม่งเลย จากนั้นตาเราก็ประสานกัน

     

    “กลัวพี่แจ็คสันเหรอ(?)” วันนี้ขอใช่วิชามารที่ร่ำเรียนมาหน่อยมองตั้งแต่หัวจรดหางเลยครับเหยียดหยามสุดขีดน้องแม่งป๊อดว่ะสายตาผมมันกำลังบอกว่างั้น

     

    “ใครกลัว” จากนั้นก้นงามๆก็นั่งลงเบาะนิ่มข้างๆผมอีกครั้ง สุดท้ายก็ไม่วายมองไปทางฝั่งอิน้องยุคซึ่งมีที่ว่างอีกที่นึ่ง ผมนี่ส่งซิกไปตาแทบแหล่เหี่ยวน้อยของผมพอเห็นปุ๊บก็นอนแผ่หลากินสัมปทานด้วยท่านิพพานเลยครับ เอาละครับคราวนี่น้องก็ไม่มีที่หนียอมเป็นของพี่ซ่ะดีดีคนฉวย

     

     

     

     

    100%

    ...............................................................................

     

    โถ่ไอ้หื่นบักหรรมน้อยของเจ้

    รักแจ็คสันชอบแบมแบม

    จิ้นเฮียแจบอมกับเจ้จูเนียร์อย่าลืมจิ้มตอนถัดไปด้วยน่ะคร้า

    กราบงามๆเลย

    คู่กัดเตียงซุด ตอนที่ 01 รักน้องต้องหมุดขวด

    ฝากในอ้อมอกอ้อมใจด้วยค่ะขอบคุณน่ะค่ะที่รับชม

    เเต๊งลีดทุกคนค่ะ

    แท็ก_ คู่กัดเตียงซุด 

      


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×