ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC B.A.P] DAELO 1 2 3 กูรักมึงว่ะ!

    ลำดับตอนที่ #3 : CHP.2

    • อัปเดตล่าสุด 9 เม.ย. 56


    CHP.2
     
    "พวกเธอสองคนยืนรอเด็กใหม่ไปแปบนึงแล้วกันเดี๋ยวก็คงมา ถือเป็นการลงโทษด้วย!!"กูว่าแหละเจ๊แกก็ยังโหดเหมือนเดิมให้บทลงโทษเพิ่มอีก คนหล่อเซ็งเหอะ =________= แดฮยอนพึมพำคนเดียวในใจ
     
     
    ...DAEHYUN...
     
    หลังจากที่อาจารณ์มาม่าสุดโหดบอกให้รอเด็กใหม่แปบนึง นี่ก็ผ่านมาแล้วแปบแล้ว 2 ชั่วโมงแล้วครับ! ผมสุดจะเมื่อยแล้ว ผมคิดว่ายองแจก็คงจะเมื่ิอยเหมือนผมนะ ดูจากท่ายืนของมันแล้ว ไม่ธรรมดาจริงๆ อย่าให้พูดถึงท่ายืนมัน น่าอายสุดๆ เมื่อยอย่างเดียวไม่พอ อายหนักด้วย!! เวลาคนห้องอื่นเดินผ่านหน้าห้องพวกผมพากันหัวเราะซะโลกแทบแตก อะไรจะขนาดนั้น ไม่เคยเห็นคนหล่อยืนหล่อรึไง =.,= เหตุผลที่มองหรอ? เจ๊โหดแกลงโทษด้วยการเอาลิปสติกเขียนบนหน้าผมแล้วให้ไปยืนหน้าห้องด้วย อ๊ากกกกกกก.... กูก็อายเป็นนะครับ มุดหน้าลงดินแปบ(เกรียนจริงๆนะแก)
     
    "ไอแด้ กูอายว่ะ"
    "มึงคิดว่ากูไม่อายหรอครับ"ผมสวนมันอย่างกวน....นิดๆ 
    "กูเห็นปกติมึงด้านทุกเรื่อง เรื่องแค่นี้ทำเป็นอาย =.,="
    "อร้าวววว...กวน...แล้วนะเพื่อนรัก"
    "เพราะรักกูถึงได้ทำแบบนี้ไง >< คึคึ"ยองแจทำหน้ากรุ่มกริ่มใส่ผม นี่เพื่อนผมมันอายจนผีบ้าเข้าสิงมันแล้วใช่มั้ย?!!!
    "หยุดเถอะ! ก่อนที่กูจะอ้วก!!"ผมทำหน้าเหยเกใส่มัน - -
    "55555555555 ทำหน้าแบบเมื่อกี้อีกดิ้ กูชอบบบ!"ตอนนี้เพื่อนบ้าของผมได้ลงไปนอนกลิ้งที่พื้นแล้ว จงเป็นสุขเป็นสุขนะ เพื่อนรักกู (บ้า)
     
    ตึก ตึก ตึก
     
    "ใครมาหว่ะ?! มึงรีบลุกเลยไอแจ้ กูอายคนอื่นเดี๋ยวเค้านึกว่ากูมีเพื่อนเป็นคนบ้า"ผมแก้แค้นไอแจ้มันสำเร็จแล้ว! เยส! คิคิ
    "เออๆ"ยองแจรีบลุกขึ้นทันทีหลังจากที่ผมหลอกด่ามัน แล้วก็มาชะเง้อคอเงี่ยหูฟังว่าเสียงเท้าที่เดินมาคือใคร อยากจะรู้จริงๆว่าใช่เด็กใหม่สองคนนั้นรึป่าว?
     
    ...ZELO...
     
    ในที่สุดผมกับจงออบก็เครียธุระเรื่องย้ายเช้าโรงเรียน และคุยโม้กับอาจารย์เสร็จก็รีบเดินมาที่ห้องเรียนใหม่ของผม เดินผิดๆถูกๆเพราะไม่รู้ทางจริงๆ - - ระหว่างทางเดินมีคนมองผมกับจองออบตลอดทาง คือว่ามันชะเง้อคอออกมาจากประตูทั้งที่อาจารย์ยังสอนอยู่ โรงเรียนนี้ช่างแปลกกันทั้งโรงเรียนจริงๆ ตั้งแต่ไอดำเมื่อเช้าล่ะ แล้วนี่ผมจะนึกถึงมันทำไมเนอะ =*=
     
    "จงออบ กูว่าโรงเรียนนี้แปลกกันทั้งโรงเรียนเลยอ่า..."ผมบอกเพื่อนตัวเล็กข้างๆ หลังจากที่สำรวจทางเดินมาตลอดทาง
    "อ๊ากกกก!!!"อยู่ดีๆจงออบก็ตะโกนขึ้นมา ตกใจนะ!
    "เป็นไรๆ?"ผมที่สงสัยจนไปเขย่าตัวมันเพื่ออยากรู้? 
    "รุ่นพี่คนนั้นยิ้มให้กูโคตรน่ากลัวอ่ะ"จงออบรีบกระโดดมาเกาะไหล่ผมแล้วก็ชี้นิ้วไปที่รุ่นพี่คนนึงที่โผล่หัวออกมาจากประตูห้องปี 3 เอ่อ... รุ่นพี่คนนั้นน่ากลัวจริงๆ ยิ้มทีเหงือกล้น! =*= ว่าแหละทำไมจงออบมันกลัว หน้าแม่มโคตรโหด 
     
    "อันยอง! เด็กใหม่"ชิบหาย พี่เค้าทักพวกกูชิมิ 
    "เอ่ออออ...."พูดไม่ออกทั้งคู่
    "ไม่ต้องกลัวพี่นะ พี่ไม่ได้น่ากลัวแบบที่เห็นหรอก พี่มีเสน่ห์เหลือกล้น เอร้ย! เหลือล้นมาก ทำให้คนอื่นต่างอิจฉาพี่!"
    "เสน่ห์อยู่ที่เหงือกใช่มั้ยพี่?!"จงออบบบ มึงพูดอะไรออกปายยย
    "เพื่อนผมไม่ได้หมายความว่างั้นนะ!"ผมรีบปฏิเสธแทนจงออบอย่างรวดเร็ว กลัวโดนฆ่าหมกโรงเรียนโว๊ยย!!
    "พบกันแค่ครั้งแรกน้องก็พูดแบบนี้กับพี่แล้วหรอ?"สีหน้าพี่เหงือกดูเศร้าสร้อยมากเลยอ่า....  ผมกับจงออบมองหน้ากันเลิกหลั่กเริ่มจะรู้สึกสงสารล่ะ ผมนี่นอกจากจะหน้าตาดีแล้วยังใจบุญอีก >.,<
    "เอ่ออออ..... พะ พี่...."
    "ไอ้เหงือกกกกก!!! มึงออกไปขู่อะไรรุ่นน้องอีกห้ะ?!"สะดุ้งกันหมดซิครับ เพื่อนพี่เหงือกตะโกนซะผมเสียวว่าพี่เหงือกจะตายเลย กลัวว่าฟันพี่เค้าจะแทงหน้าพี่เหงือกจริงๆ เหมาะกันแล้วที่เป็นเพื่อนกัน สงสัยจะมีปัญหาทางปากทั้งคู่ =.,= 
    "เงียบๆไปเลย ไอเหยิน! กูยังไม่ได้ขู่อะไรน้องเลย กะจะแอคติ้งให้ดูสักบท มึงก็มาขัดกูอ่ะ =____________="สรุปว่าที่พี่เหงือกทำหน้าเศร้าเมื่อกี้มันหลอกผมกับจงออบช้ะ? 
    "ก็มึงชอบแกล้งรุ่นน้องอย่างนี้ทุกคน กูก็เป็นห่วงรุ่นน้อง กลัวเค้าหนีลาออกจากโรงเรียนเพราะเหงือกมึง"พี่เหยินสวนกลับเลยๆ ผมเชียร์อยู่ๆ เอ๊ะ? นี่ผมทำอะไรอยู่? =*=
    "ไอเหยิน!!! กูโป้งมึงแล้ว!! เชอะ!!!"
    "นี่กูผิดเรอะ?!!"พี่เหยิน ไม่รู้จักชื่อเรียกพี่เหยินตามพี่เหงือกไปก่อนและกัน555555 ชี้นิ้วมาที่ตัวเองแล้วหันมาถามผม
    "พี่เหยินน่ารักดีนะ"อยู่ดีๆจงออบก็พูดขึ้นมา สายตามันหวานเยิ้มมาก หลังจากที่มันเงียบมานาน เพราะมันเป็นเพียงแค่ตัวประกอบ ส่วนผมคือตัวเด่น! วะฮาฮ่าๆ แอบซะใจเค่อะ เข้าเรื่องๆ
     
    จงออบพูดได้แค่นั้นผมก็ลากมันออกมาจากรุ่นพี่เหงือกกับรุ่นพี่เหยินทันที กลัวมันหนักกว่านี้!! นี่พวกเราเสียเวลามากในการเดินทางไปห้องเรียนนานแล้วนะ(พูดเหมือนไปผจญภัยกัน?) หนทางยังอีกยาวไกล พวกเราต้องสู้กันต่อไป!!(เป็นเอามากแล้ว) ผมก็เปลี่ยนจากการเดินลากจงออบเป็นเดินจูงมือกับมันแทน ดูเหมือนว่ามันจะดีขึ้น? แค่เดินชนเสา สะดุดเท้าตัวเอง พูดคนเดียว (แค่นี้เอง) อีกซักพักมันคงจะหายจริงๆแหละ ตอนนี้ผมสงสัยอย่างเดียวว่า โรงเรียนนี้จะใหญ่ไปไหน?!! เลี้ยวไม่ถูกละน่ะ รู้งี้ ก่อนออกมาจากห้องทะเบียนน่าจะถามครูก่อน เจอทางแยกอีกแล้ว! 
     
    "จงออบ ขวาหรือซ้าย?"
    "ขวาร้าย ซ้ายดี"จงออบตอบกลับมา
    "งั้นไปทางขวากัน!!"แล้วผมก็ลากจงออบมาทางขวาทันที ไอเพื่อนตัวเล็กมันหันมาค้อนผมแวบนึงประมาณว่า 'ที่มึงถามกูเมื่อกี้เพื่ออะไร?' 555555555 ผมแค่กวนตีนมันนิดเดียวเองนะ
     
    'ปี 2 ABC'
     
    ผมเห็นป้ายห้องแล้วว!! ตาขวากระตุกยิกๆล่ะ สงสัยจะเป็นเรื่องดี(?) 
    เห้ย!!! นั่น!! ผมว่าผมเห็นอะไรหน้าห้องนั่นนะ........
     
     
     
     
    .....มันจะใช่เรื่องดีมั้ยหนอ?....

     
    ............................…………..........................
     
    ไม่ได้เจอกันนานนนนน~ ไรท์เตอร์หายไปนานปร้ะ? คิดถึงอ้ะดิ้ กิ้วววๆๆ~~ 
    555555555555 ตอนหน้าจะพยายามมาอัพไวๆนะ อาจจะติดช่วงสงกรานต์พอดี ขอให้ทุกคนสาดน้ำอย่างมีความสุขและกัน >.,< เม้นวันละนิดจิตใจแจ่มใสและกัน 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×