[FIC B.A.P] DAELO 1 2 3 กูรักมึงว่ะ!

ลำดับตอนที่ #2 : CHP.1

 

 

CHP.1

 

"กูจองคนสูงๆขาวๆ"

"ได้ข่าวว่า มึงพึ่งจะเจอเค้าครั้งแรกนะ" ยองแจเอ่ยบอกทั้งทียังไม่ละสายตามาจากคนที่กำลังเดินมา

ป๊าบ !!

"มึงไม่รู้จักประโยคที่บอกว่า รักแรกพบ เรอะ!"แดฮยอนตะโกนใส่หูเพื่อนของตัวเองสุดเสียง

"อ่า....... กูว่ากูก็เจอเหมือนกันละ"

 

สายตาของทั้งคู่เพื่อนสนิทชะงักจ้องมองไปยัง 2 คนที่เข้ามาใหม่ใจจดใจจ่อ การเดินทุกท่วงของชายร่างสูงบางและชายร่างเล็กดูน่าถนุถนอมถูกจับตามองมันดูมีเสน่ห์มากเพราะรอยยิ้มของเจ้าตัวทั้งคู่ที่เดินพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ทั้งสองเพื่อนสนิทไม่สามารถละสายตาได้จริงๆ

 

"นายน่ะ!"เสียงตะโกนของแดฮยอนตะโกนเรียกคนร่างสูงบางที่กำลังเดินผ่านเค้า

"ผมหรอ?"คนถูกเรียกหันถามคนที่เรียก นิ้วชี้ตัวเองถามอย่างสงสัยด้วยหน้าตาน่ารักจนแดฮยอนอยากจะขย้ำซะ !! กูเริ่มหื่นล่ะ =.,=

"ใช่แล้วๆ นายชื่ออะไร อยู่ปีอะไร ห้องอะไร เพื่อนชื่ิออะไร สูงเท่าไร เกิดวันที่เท่าไร พ่อแม่ชื่ออะไร รองเท้าไซส์อะไร"แดฮยอนยิงคำถามรัวใส่อีกคนอย่างรวดเร็ว

"เอ่อ.......  ผมต้องตอบคำถามหลังๆด้วยหรอ ? =*="

"โทดทีๆ เผลอพูดมากไปหน่อย ตอบมาแค่ชื่อ ชั้น ห้อง เพื่อนของนายก็พอละ"

"ทำไมผมต้องตอบหล่ะ? ตอบแล้วได้อะไร?"คนถูกถามกวนตีนใส่อีกคนที่ไม่เข้าใจว่าถามทำไม เราเคยรู้จักกันเรอะ ก็ไม่นะ หรือว่ารู้จัก เอ๊ะยังไง? (มันพล่ามคนเดียว=_=)

"ถ้านายตอบฉันจะจีบนาย และถ้านายไม่ตอบฉันก็จะจีบนาย"

 

'ไอสองคนนี้มันคุยกันแบบไม่สนใจเลยว่ามีอีกสองคนที่ยืนหัวโด่ตรงนี้เลยเรอะ!!'ยองแจพึมพำอยู่ในใจแต่ก็อะไรไม่ได้ เดี๋ยวโดนไอดำมันถีบเอา ชีวิตกูมีเพื่อนอย่างมัน ช่างน่า

สงสารนัก แต่ก็ดีที่ได้ยืนข้างๆคนตัวเล็กข้างๆนี่ ยองแจแอบเหล่มองป้ายชื่อของคนตัวเล็ก 'มุน จงออบ' ชื่อแม่มเหมาะกับหน้าตาจริงๆซะนี่กระไร คนหล่อฉลาดก็งี้ไม่ต้องถามเจ้า

ตัวก็รู้แล้วว่าชื่อไร ไม่เหมือนไอ้แด้มันไม่ได้หลอกถามแต่งมันแมร่งถามตรงๆ กูโคตรนับถือในความหน้าด้านของมันจริงๆ

 

"ผมมีแต่เสียกับเสียนี่หว่า"

"งั้นก็ตอบมาซะดีๆ"แดฮยอนยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ หึหึ

"มันชื่อ ชเวจุนฮง คนสนิทๆจะเรียกมันว่า เจลโล่ ครับ!  ส่วนผมชื่อ มุนจงออบ ครับ! พวกเราอยู่ปี 2 ห้อง ABC"คนตัวเล็กที่ยืนข้างยองแจชิงตอบก่อนที่เจลโล่จะพูดซะอีก 

"มึงไปบอกชื่อกับคนแปลกหน้าได้ไง จงออบ!"เจลโล่ที่ตอนแรกอึ้งๆที่เพื่อนของตัวเองบอกชื่อกับคนอื่น ตำหนิเพื่อนสนิทของตัวเองอย่างระเอือม นี่เพื่อนกูมันโง่หรือซื่อนี่?!!

"อ้าวหรอ กูขอโทด"คนตัวเล็กเอ่ยขอโทดเพื่อนสนิทที่ต่อว่าเค้า

"อย่าไปว่าจงออบเลยนะ ฉันชื่อ จองแดฮยอน ส่วนคนนั้นชื่อ ยูยองแจ เราสองคนเป็นเพื่อนที่สนิทกันมาก รู้จักกันมาตั้งแต่เกิดแหละ พวกเราอยู่ปี 2 ห้อง ABC เหมือนกัน สงสัย

คงจะเป็นพรมลิขิตที่ทำให้เราได้มาเจอกัน~ เขิลหวะ! >.,<"

"ใครถาม? จงออบ! ไอดำนี่พูดมากเป็นบ้า!"เจลโล่บอกจงออบที่ยืนอยู่ข้างหลัง เหมือนไอดำนี่มันจะเป็นบ้าเอามาก

"อย่าไปว่าแดฮยอนอย่างนั้นซิ พูดเยอะๆน่ารักดีออกกกก"จงออบพูดแบบนั้นทั้งๆที่หน้าไม่ได้แสดงความจริงใจเลย

"ที่เรียกว่าไอดำนี่ อยากจะสนิทกับเค้ามากใช่ป้ะล่ะ>.,<"

"ไอแด้! กูว่ามันเริ่มบ้าล่ะ ไปเรียนได้ล่ะมึง=______________= ยองแจจะไม่ทนอีกต่อไป ปล่อยให้กูพูดไม่กี่ประโยค กูน้อยใจโคตรๆ"เสียงเรียบเอ่ยบอกแดฮยอนที่กำลังบ้า

เข้าขั้นหนักจนลืมไปว่าใกล้จะได้เวลาเข้าเรียนแล้วรีบลากแดฮยอนไปห้องเรียนทั้งๆทีมันยังดิ้นอยู่ ระหว่างทางเดินไปห้องเรียนมันก็คงไม่เลิกตะโกนชื่อ เจลโล่ๆ!!!! จนคนที่เดิน

สวนไปมารำคาญ ไอดำมันคงไม่รู้ตัวซินะว่าเสียงของมันสามารถทำร้ายล้างโลกได้(เวอร์) ยองแจสุดจะทน แต่ก็รีบลากไอดำมันถึงห้องก่อนที่อาจารย์จะเข้ามาได้แปบเดียว กูช่าง

โชคดีจริงๆที่ไม่โดนทำโทษเพราะมันอีก

 

"มึงไม่อยากให้กูได้กับเจลโล่ใช่มั้ย?!! ถึงได้ลากกูมาแบบนี้"

"กูว่ามึงหยุดพล่ามได้ละครับ เจลโล่ก็อยู่ห้องเดียวกับเรา เดี๋ยวก็มา"ยองแจบอกแดฮยอนที่ตอนนี้มันบ่นออกมาเป็นภาษาถิ่นของมันละ ยังดีที่กูฉลาดฟังออก คิคิ

"เออใช่! มึงฉลาดมาก! สมแล้วที่เป็นเพื่อนกับคนหล่อๆแบบกู"แดฮยอนที่พึ่งนึกได้ก็รีบปรับตัวให้ฉลาดตามเพื่อนตัวเอง เหมือนมันด่าตัวเองว่า โง่ =*=

"เหอๆๆ กูโคตรนับถือในความหน้าด้านของมึงจริงๆ"ยองแจพูดออกไปช้าๆ ให้อีกคนได้ยินชัดๆ

"มันไม่ได้เรียกว่า หน้าด้าน เวร้ยย อย่างนี้เค้าเรียกว่า กล้าแสดงออก เป็นหนทางไปสู่ความสำเร็จ! เยส!!"

"บางทีมึงอาจจะเกิดมาเป็นพระเจ้าแถก็ได้นะ =[]="

 

"นั่น!!! สองคนนั้นคุยอะไรกัน! จองแดฮยอน! ยูยองแจ!"ชิบหายล่ะ อาจารณ์มาม่ามหาโหดสวดบรมแน่.... 

"...................."

"......…………"

"บอกมาซิว่า เมื่อกี้ฉันพูดอะไร"

"ไม่รู้ครับ!"เสียงคนทั้งคู่เอ่ยตอบอย่างชัดเจนและพร้อมเพรียงที่สุด รู้สึกว่าครั้งนี้พวกเค้าจะมีความคิดเห็นที่เหมือนกันทั้งคู่

"คราวนี้ฉันจะลงโทษพวกเธอด้วยรูปแบบไหนดีน้า..."สายตาเจ๊แกนี่ทำร้ายพวกกูได้เลยเค่อะ ตายหยังเขียดแน่!

"ขัดห้องน้ำมั้ยค่ะ!"นั่นนน! เสียงใคร อย่าให้กูรอดไปนะ 

"ผมว่าให้ไปร้องเพลงโรงเรียนซักร้อยรอบเลย"

"ทำความสะอาดห้องสมุดดีกว่าค่ะ!"

"ไถนาแทนควายครับ!"

"ไม่นะ ฉันว่าอันนั้นดีกว่า!!"

"อันนี้แล้ะดีแล้ว!"

"ไม่ๆ อันนั้น อันนี้ อันนู้น ดีกว่า!!!!!!!!"

 

เอ่ออออออ.......

'ทำไมกูรู้สึกว่าเพื่อนทั้งห้องจะรักพวกกูขนาดนี้ อย่าให้พวกกูรอดไปนะ กูเคยไปทำไรให้พวกมึงหว่ะ อย่างน้อยกูแค่หย่อนแมลงสาบในกระเป๋าบางคน แอบเอาชุดวอล์มไปซ่อน แกล้งวาดรูปตัวตลกล้อมัน แค่นี้เอง นี่อย้างน้อยนะนี่ =_____________= 'ทั้งสองคนได้แต่คิดอยู่ในใจแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เช่นเคย เถียงก็เจอฝ่ามือพฆาตอ่ะดิ้! 

 

"หยุดดดดดดดด!!!!!!!!!!"เสียงอาจารณ์มาม่านี่สุดยอดมาก เก้าอีสั่น โต็ะเอนจะล้ม ไวท์บอร์ดแถบจะหลุด.....

"...................."แดกจุดทั้งห้อง

"ที่พวกเธอเสนอกันมา ครูรู้สึกว่าสองคนนี้จะทำหมดแล้วนะ ครูอยากจะให้สองคนนี้ทำอะไรใหม่ๆดูบ้าง"

"นี่พวกเราสองคนทำครบหมดแล้วเรอะ =.,= ไถนาแทนควายกูก็ทำไปแล้วเรอะ กูเก่งจริงๆ"แดฮยอนแอบกระซิบกับยองแจเบาๆ

"กูก็ว่างั้น=__________="

 

"ครูจะให้พวกเธอดูแลเด็กใหม่ทั้งสองคนของห้องเราให้ดีที่สุด!จนจบเทอมนี้!!"

"ไหนเด็กใหม่อ่ะจารย์?"แดฮยอนถามพลางชะเง้อคอหา

"ตอนนี้คงอยู่ที่ห้องทะเบียนกันอยู่อีกซักพักก็คงจะมา"

"ครับผม!"ทั้งสองคนตอบรับอย่างพร้อมเพรียง 

"ไอแด้ มึงว่าเด็กใหม่นี่ใครหว่ะ?"ยองแจถามแดฮยอนเผื่อเพื่อนตัวเองจะรู้ เห็นมันรู้ทุกเรื่อง

"กูก็ไม่รู้หว่ะ มึงถามเหมือนกูจะรู้ทุกเรื่อง=*="
 

...........................

 

 

ตอนนี้ไรท์เตอร์แต่งออกมาเริ่มเกรียนมากเกินไปล่ะ =.,= เจอกันตอนหน้าน้า~ จะรีบแต่งให้อย่างรวดเร็ว รักรีดเดอร์ทุกคน ??? จ๊วบบบๆๆ เม้นต์วันละนิดจิตใจแจ่มใสนะ555555555555