สุดยอดปริศนาที่ยังหาคำตอบไม่ได้

ลำดับตอนที่ #22 : The florentine diamond (-ข้อมูลเน้นๆ)

โผล่ไปเจอที่วิกิพีเดียมา เห็นว่าข้อมูลมันเยอะดี ก็เลยเอามาลงอะ (แม้จะอ่านแล้ว งง หน่อยๆ )

จำลองเซอร์โคเนียมลูกบาศก์นี้ถูกออกแบบและตัดโดย Scott Sucher Sucher กล่าวว่าเขาใช้ คณิตศาสตร์ในการค้นพบและการวัดมุมของด้านข้างของหินเพราะขาดข้อมูลเกี่ยวกับมัน มีเพียงภาพวาดหินและภาพถ่ายขาวดำไม่กี่ภาพของ Jean - Baptiste Tavernier เท่านั้นที่มีอยู่ (ก่อน 1921 เมื่อหินหายไป).

ภาพนี้ เป็นภาพจากหนังสือของ Jean Baptiste Tavernier  "The Six Voyages of  Jean Baptiste Tavernier", พิมพ์ครั้งแรกในฝรั่งเศส ค.ศ. 1676 และแปลเป็นภาษาอังกฤษโดย Valentine Ball ในปี 1925 หนังสือแสดง Florentine ว่าเป็นหิน 9 ด้าน กุหลาบคู่หินตัดรูปโล่

เมื่อ เพชรสีเหลืองชั้นดีของครอบครัวเมดิซี่ หินอินเดียประวัติศาสตร์ที่จริงแล้วเป็นสีเหลืองอ่อนกับปนสีเขียวเล็กน้อยและล้าสมัย ผิดรูป มีเก้าด้าน หนึ่งด้าน มี 126 เหลี่ยมกุหลาบตัด มันหนัก 137.27 กะรัต

ตำนานรอบวันหินไกลย้อนกลับไปเป็นปี 1467 เมื่อ Charles Bold, ขุนนางแห่ง

Burgundy, กล่าวว่าเขาจะสวมใส่เมื่อเขารู้สึกเหมือนอยู่ในการรบ ชาวนา หรือทหารเดินเท้าพบมันในคนชั้นขุนนางและขายมัน และคิดว่ามันเป็นแก้วซึ่งหลังจากนั้นเมื่อมันมีการเปลี่ยนมือนับครั้งไม่ถ้วนเพื่อเงินจำนวนเล็กๆ พระสันตะปาปา Julius II ยังเป็นหนึ่งในเจ้าของมันอีกด้วย

ประวัติ Authentic เริ่มต้นขึ้นเมื่อ Tavernier, ฝรั่งเศสที่มีชื่อเสียงด้านเพชรและเป็นนักเดินทาง, เขาเห็นหินท่ากลางสมบัติของขุนนางชั้นผู้ใหญ่ของ Tuscany ในปี 1657 เมื่อเมดิซี่คนสุดท้ายตาย มันจึงตกทอดไปยัง กรุงเวียนนา ผ่านการแต่งงานของ Francis Stephan ของ Lorraine (ซึ่งต่อมากลายเป็นขุนนางชั้นผู้ใหญ่ของ Tuscany) เพื่อพระเจ้านาง Maria Theresa และถูกใช้ในมงกุฎเพชรของ Hapsburg ใน Hofburg, กรุงเวียนนา; ซึ่งมีมูลค่า $ 750,000

ภาพถ่ายสุดท้ายของ Florentine – เครื่องประดับหมวก ภาพนี้ถูกถ่ายอาจระหว่างปี 1870 และ 1900

หลังจากจักรวรรดิออสเตรียเสื่อมระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 1, Florentine ถูกถ่ายโดย Imperial Family เข้าเนรเทศไปประเทศสวิสเซอร์แลนด์ ต่อมามันได้ถูกขโมยโดยบุคคลใกล้ชิดกับครอบครัวและนำไปอเมริกาใต้กับอัญมณีอื่น ๆ ของ Crown Jewels หลังจากนี้ก็ข่าวฉาวว่าโคตรเพชรถูกนำเข้าประเทศสหรัฐอเมริกาใน 1920 และถูกตัดแต่งและจำหน่าย บันทึกนั้นได้กล่าวว่า มันจะต้องถูกจดบันทึกกับเพชรอื่น ๆ "หายเพชรที่มีชื่อเสียง" ของโลก เจ้าหน้าที่ของKunsthistorisches พิพิธภัณฑ์ในกรุงเวียนนา ที่ที่ Florentine ถูกนำแสดงก่อนปี 1918 ในเครื่องประดับหมวกรัฐที่ สถาบันเทคโนโลยี Gemological ของอเมริกาในปี 1964 ซึ่งพวกเขามีความรู้ตำแหน่งปัจจุบันของหิน

Alternate names are the Tuscan, the Grand Duke .

Tuscany, the เพชรออสเตรียและ Brilliant ออสเตรียสีเหลือง

ที่มา : เพชร --มีชื่อเสียง, งานเด่นและไม่ซ้ำโดยจีไอเอ

 

                รูปวาดของ Florentine จาก Max Bauer 1904 หนังสือพลอย ซ้ายและขวาเป็นหน้า Bauer และมุมมองด้านข้างของหิน ตรงกลางเป็นมุมมองด้านข้างที่แก้ไขให้ตรงกับด้านหน้าของ Bauer – บันทึกเกี่ยวกับเหลี่ยมพิเศษ รูปแบบของ briolette นี้เรียกว่าสองกุหลาบเนื่องจากหินมีเข็มขัด Briolettes เช่น Briolette ของอินเดีย ที่ล้อมรอบเมื่อมองจากปลายและมักจะมีรูเล็ก ๆ เจาะที่จุดที่ทำให้พวกเขาจะสวมใส่เป็นประเภทใหญ่จี้ - ลูกปัด สำหรับผมการออกแบบนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นหนึ่งในที่ถูกต้องที่สุดด้วยรูปเพชรจริงเป็นรูป รีเล็กน้อย (น้อยเหมือนลูกแพร์และรูปร่างเหมือนโล่) ซึ่งปรากฏในภาพขาวดำ คุณจะทราบมีเหลี่ยมของเพชรมากที่ขึ้นไปสู่ศูนย์กลางของหินในขณะที่ Tavernier วาดภาพใบของมันด้วย ภาพขาวดำ แสดงแง่สามเหลี่ยม ณ มุม 4 นาฬิกาจากศูนย์กลางของหิน ที่ปรากฏเหลี่ยมดอกเลาอร่ามล้อมรอบมัน ผมเชื่อว่านี่คือหนึ่งในเหลี่ยมเพชรที่พิเศษวาดโดย Tavernier จากที่มีทั้งหมดเก้าชิ้น ณ มุม 01:30 นิกาจากศูนย์กลางที่เหลี่ยมที่เพิ่มมาปรากฏเป็นแสงสีเทาจางๆโดยรอบ

                ใน หนังสือ Herbert Tillander ของเพชรตัดในประวัติศาสตร์เครื่องประดับปี 1381 - 1910 มีจำนวนของภาพวาดของ Florentine จากกว่าศตวรรษที่ผ่านมา Tavernier วาด (ที่ด้านบนของหน้านี้) ปรากฏ Bauer และ Cletscher วาด 189 เหลี่ยม และทรงอื่นๆด้วย ตรงข้างบนเป็นรูปวาดของ Tillander เป็นรูปร่างที่ถูกต้องและเหลี่ยม ของหินที่ฉันเห็นด้วยกับ มีทั้งหมด144 เหลี่ยม -- 81 บนมงกุฎและ 63 ที่กระโจม ด้านบนวาดด้านหลังของเพชรตรงกลางเป็นด้านหน้าและด้านล่างเป็นรุ่น symmetrized ศูนย์กลางด้านหน้าของอัญมณีที่จะถึงเหลี่ยมเพชรพลอย  ขณะเดียวกันในพื้นที่กลับมีเพียงเก้าเหลี่ยมขั้นพื้นฐาน (Tavernier วาดมุมกลับของหิน) หินจะค่อนข้าง'เป๋' นี้ดูเหมือนว่าสมควรพิจารณาอัญมณีถูกตัด 1615 ครั้ง มันสมมาตรเป็นเพชรตัดต่อมาเช่น Regent หรือ Tiffany Yellow ตัวอย่างเช่น

หินถูกวางรูปทั้งด้านหน้าและด้านกลับของเหลี่ยมเพชร ไม่มากก็น้อยเหมือนกัน ตรงกลางด้านหน้ามีเหลี่ยม trihedral แต่พื้นที่ตรงที่กลับกันก็มีเก้าเหลี่ยมขั้นพื้นฐาน ทั้งสองด้านและด้านกลับมีสองเท่า มี 9 แถว แต่ละแถวมีเก้าเหลี่ยมในด้านหน้า และ 9 แถมของ 7 เหลี่ยมด้านกลับมี 144 เหลี่ยม แสดงผลรวมเป็นดาวเก้าแฉก

ผ่านผลงานของ Speranza Cavenago Bignami, Guido Gregorietti และอื่น ๆ , Herbert Tillander ก็สามารถติดตามประวัติของหินนี้ P. Aloisi ระบุในปี 1932 ว่าหินขรุขระเป็น ได้มาในปลาย 1500s จาก King of Vijayanagar (ปัจจุบัน Narsingha) ในภาคใต้ของอินเดียโดยรัฐบาลโปรตุเกส Goa, Ludovico Castro, นับจำนวน Montesanto หลังจากพระราชาพ่ายแพ้แก่กองกำลังโปรตุเกส หินถูกฝากไว้กับ Jesuits ในกรุงโรมจนถึงหลังจากการเจรจาที่ยาวนาน, Grand Duke Ferdinand ที่ 1 ของ Tuscany ประสบความสำเร็จในการซื้อจากครอบครัว Castro - Noranha เป้นจำนวน 35,000 โปรตุเกส scudi crocati

บุตร Duke Ferdiand ของ Grand Duke Cosimo II (ผู้ปกครองในปี 1609-1621) สุดท้ายได้รับมอบหมายจากการซื้อของบิดาเพื่อตัดราคา, Pompeo Studentoli, Venetian ทำงานใน Florence อัญมณีที่เสเสร็จแล้วได้ส่งมอบในวันที่ 10 ตุลาคม 1615  ภาพวาดขึ้นในชีวิตของ Cosimo ยืนยันการซื้อเพชรหยาบโดย Ferdinand และอธิบายอัญมณีเป็นเหลี่ยมเพชรพลอยทั้งสองด้านและล้อมรอบด้วยเพชรห่อหุ้มวง

ดร. Heinz Biehn ทำซ้ำแบบของจี้ซึ่งมี Florentine กับการอ่านคำอธิบายที่ว่า "Il Gran Diamante Serimo del Gran Duca di Toschana, Pesa 138 Carati" แม้จะมีการสอบสวนมากมายที่มาของภาพวาดนี้ยังคงคลุมเครือ น้ำหนักที่ถูกต้องและเหลี่ยมที่แน่นอน ระบุว่าอาจถูกดึงมาหลังสมัยนิยมในปี 1615 แบบร่างจะแตกต่างกันเล็กน้อยมากที่สุดเพราะศิลปินที่ต้องการแสดงความสมมาตรที่สมบูรณ์จึงพอใจ

Thomas Cletscher ต้องได้เห็นอัญมณีที่ดีใน Florence, ผลิตร่างเป็นที่รู้จักอย่างชัดเจนในราวปี 1625 : หรือไม่ก็ เหลี่ยมหรือเค้าร่างเป็นอย่างถูกต้องที่ระบุว่ามันอาจสำเร็จได้จากการจำ  เหลี่ยมตรางกลางเป็นส่วนของเหลี่ยมเพชรพลอยที่ถูกต้องเป็นธรรม แต่ขั้นตอนโดยรอบที่เขาให้เห็นว่าเป็นเหมือนกับรูปแบบ ที่ไม่สามารถแก้ไข  Cletscher ยังให้น้ำหนักของหยาบและอัญมณีที่เสร็จแล้วว่าเป็น 170 และ 120 กะรัต, หรือไม่ก็ที่ซึ่งปรากฏอย่างถูกต้อง

บริษัท เรียกว่าพลอย Slueth ออกไปหาสิ่งที่เกิดขึ้นกับเพชรและทฤษฎีเบื้องต้นของพวกเขาที่ได้รับ การตัดแต่ง แต่เนื่องจากมีรูปร่างผิดปกติ Florentine ของอื่นใดนอกเหนือจากตัดรอบจะสร้างความสูญเสียรุนแรงแท้จริงของเพชรที่มีค่าน้ำหนัก พลอย Slueth ได้ถูกวิจัยและพบว่ามีเพียงเพชรแสงสีเหลืองสี่ชิ้นเท่านั้น ที่มีน้ำหนักกว่า 70 กะรัต  ทันทีเพชร 3 ชิ้นนี้ มีกรอบเป็นไปได้เนื่องจากความจริงหนึ่งหรือสถานที่อื่นที่พวกเขาอยู่ใน Florentine เป็นหิน 137.27 กะรัต, แสงเพชรสีเหลือง 80 กะรัตที่ถูกประมูลในสวิสในปี 1981 อาจจะหายไป ผู้หญิงสนทนาในครอบครัวตั้งแต่หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 (Florentine ถูกขโมยในปี 1918) เธอจำได้เป็นรูปร่างผิดปกติมาก่อนที่พ่อของเธอตัดแต่งอัญมณี  พระ เจ้า Ian บอลโฟร์, สหราชอาณาจักรกล่าวถึงประวัติศาสตร์เพชร และ De Beers มีการสนับสนุนทฤษฎีนักสืบพลอยที่เป็นของเพชร Florentine ทฤษฎียังมีปรากฏในสิ่งพิมพ์หลายที่ ปัจจุบันเพชรที่ไม่เป็นที่รู้จักกว่า 80 กะรัต แต่หลังจากบุคคลที่เกี่ยวข้องกับ Ian บอลโฟร์, ฉันได้รับความประทับใจ มันไม่ได้ลดลงจากสายตาสมบูรณ์