คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 1 วันแรกกับคนนับหมื่น (1)
เสียงดังลั่นบ้านนี้ปลุกผมให้ตื่นขึ้นมาพร้อมกับวันแรกแห่งการปิดภาคเรียนทันที สายตาที่ยังเปิดไม่เต็มที่ของผมกวาดหาตัวต้นเสียงที่คงไม่พ้นสองแสบเอกสิงห์ น้องผมสองตัวนั่นแหละ
“ทำอะไร เสียงดังแต่เช้า” ผมกวาดสายตาไปมองนาฬิกาบนพนัง มันพึ่งจะเจ็ดโมงครึ่งเท่านั้น
“พี่ยู ไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้! กินข้าวให้เรียบร้อยด้วย ผมตักข้าวผัดใส่จานให้แล้ว!” เอกออกคำสั่งกับพี่ พร้อมดันตัวพี่ชายอย่างผมเข้าห้องน้ำโดยไม่รอคำตอบรับ พร้อมทั้งโยนผ้าเช็ดตัวให้เรียบร้อยอีก ผมจึงต้องอาบน้ำให้เสร็จเพื่อออกไปถามสาเหตุ แต่ยังไม่ทันที่จะถาม จานข้าวผัดก็ตรงรี่มาทางผมในมือสิงห์
“รีบกินเลยพี่ยู ถ้าไม่กินเองสิงห์จับป้อนจริง ๆ ด้วย” แหนะ มีขู่อีก นี่พี่แกนะไอสิงห์! ผมถลึงตาใส่ก่อนจะรีบจานข้าวผัดมาทานอย่างไว โอ้โหสุดยอด มันบริการน้ำดื่มถึงที่อีก แถมยังอาสาเอาจานกับแก้วไปล้างเองอีก สุดยอดของความแปลก!
“ตกลงพวกแกเป็นอะไรกันหา ทำไมต้องเร่งพี่ขนาดนี้ด้วย นี่ยังไม่แปดโมงเลย” ปึก! โอ้ย! พระเจ้า คุณคนอ่านครับ! ไอเอกมันปากล่องกระดาษลังใส่ผมอะ แง ๆ ๆ ๆ
“พี่ลืมแล้วเหรอ วันนี้ซื่อหลิงแปดโมง” สิงห์ที่เข้ามาในห้องตอบ ผมถึงพึ่งจะมารู้ตัวได้มองห้องนอนดีดี จึงได้เห็นว่าเตียงสามเตียงที่วางเว้นระยะ มีตู้เล็กไว้วางโคมไฟหรือสิ่งของคั่น ตอนนี้ตู้ทั้งสองระหว่างสามเตียงถูกย้ายไปริมพนัง เตียงอีกสองถูกผลักมาชิดกับเตียงผม คือเตียงของสิงห์ตรงกลางและของเอกริมขวาสุด ส่วนของผมริมซ้ายยังอยู่ที่เดิม
“เอาเตียงมาชิดกันทำไมอะ” ผมพูดขึ้นก่อนจะเอี้ยวคอหลบกระดาษหลังอีกกล่อง ที่ผมพึ่งจะเห็นว่ามันปากล่องใส่เครื่องเกมมานั่นเอง
ตัวเครื่องเกมซื่อหลังเป็นกล่องสีดำสนิท มีเขียนชื่อเกมทั้งชื่อย่อและเต็มไว้เป็นภาษาอังกฤษด้วยตัวอักษรสีขาวสวยงาม ด้านหลังของเครื่องเกมตอนนี้สายต่าง ๆ นานาถูกต่อเชื่อมกันหมดด้วยฝีมือสองศรีน้องแฝดของผม โดยใช้การต่ออินเตอร์เน็ทระบบสายเคเบิ้ล โดยมีตัวเข้าเกมเป็นแว่นตาประหลาดที่ที่เป็นแถบสีดำสูงปิดหน้าผากจนถึงจมูก แถบแว่นนั้นยาวมาถึงข้างศีรษะครอบหูมิดชิดด้วยวัสดุสังเคราะห์ เมื่อสวมดูแล้วมันเบาหวิวสบายหูเป็นอย่างยิ่ง ตอนนี้เครื่องทั้งสามถูกวางบนเตียงของพวกผมข้างหมอน
“ก็ระบบเครื่องจับสัญญาณเดี๋ยวนี้มันเสถียรแล้ว และเพื่อลดภาระทางร่างกายเค้าเลยให้เล่นตอนนอน โดยเครื่องเล่นจะปล่อยกระแสไฟฟ้าอ่อน ๆ ช่วยควบคุมระบบการทำงานของร่างกายอีกต่อหนึ่ง ทำให้เล่นติดต่อกันได้สูงสุดสี่วัน ก็ประมาณเดือนหนึ่งกับอีกสองวันในเกมพอดี” สิงห์อธิบายด้วยรอยยิ้มอย่างปลาบปลื้ม
“แกอย่าบอกนะว่า” ผมพูดออกมา เพราะรู้ว่าเบื้องหลงรอยยิ้มของสองตัวนี้มักมีอะไรเสมอ ที่มักเป็นเรื่องดีต่อสองคนนี้ตลอด แต่กลับเป็นเรื่องร่ายต่อคนอื่น ๆ โดยเฉพาะคนใกล้ตัวที่สุดอย่างผมเนี่ยแหละ
“ใช่เลยพี่ นับจากนี้สี่วันรวด” เอกพูดตอบ ประสานสายตากับแฝดคนนน้องของตนเองอย่างสมใจอยาก แถมเป็นปิดเทอมอีก จะห้ามพวกมันคงยาก
“แต่ก่อนอื่น พี่โทรหาเพื่อนพี่ก่อนได้มะ จะได้ให้พวกเพื่อนพี่มาช่วยเก็บระดับ” สิงห์หันมาบอกกับผม พร้อมกับเอกที่กดโทรศัพท์แทนเรียบร้อยแล้วซะชิบ
“ไม่เปิดโอกาสให้ปฏิเสธเลยนะพวกมึง” ผมว่าให้ ทั้งสองหัวเราะร่าอย่างสุขใจ ก่อนจะไปนั่งบนเตียงของตนเอง รอผมโทรศัพท์เสร็จ โดยไม่ลืมที่จะชี้บอกเวลาว่าเหลืออีกสามนาทีเท่านั้น
“โทรมาแต่เช้ามีไรเหรอยู” เสียงจากปลายสายดังขึ้น คนที่มันเลือกโทรหา เป็นคนที่นิสัยน่าจะดีที่สุดแล้ว ไอปอนด์เพื่อนเลิฟผมเองแหละ ถ้าจะมีคนเทียบมันได้อีกก็คงเป็นไอโจ้ ที่มันจะเรียบร้อยกว่านี้ถ้าลดอาการกวนบาทาลงบ้างสักนิด สงสัยต้องโทษไอเจน นิสัยนี้ติดมาจากมันชัด ๆ
“พวกแกจะเล่นซื่อหลิงป่าว” ผมถาม
“อื้อ นี่ก็นัดกันว่าเปิดเซิฟแล้วจะเข้าเลย” ปอนด์ตอบ
“เออ ขอชื่อตัวละครหน่อยดิ้ เดี๋ยวจะสนทนาลับไปหา” ผมตอบ
“แกจะเล่นด้วยเหรอ” ปอนด์ถามอย่างแปลกใจ เพราะไม่นึกว่าผมจะได้เล่นช่วงนี้ เพราะมันรู้ว่าพ่อกับแม่ผมไม่อยู่บ้าน แล้วผมจะเอาเงินที่ไหนไปซื้อ
“อื้อไอเอกกะไอสิงห์มันขอเงินพ่อไว้ล่วงหน้าเลย โคตรจะขยันเล้ยยยย” ผมลากเสียงคำสุดท้าย พร้อมส่งสายตาไปประชดน้องสองคนที่ยิ้มร่าไม่หุบ
“เออได้ ๆ แต่พวกเราอยู่ทวีปหลัก อีกสองวันในเกมจะกลับไปถึง ยังไงช่วงนี้เล่นกันไปก่อนแล้วกัน ได้รึเปล่า” ปอนด์ถาม เขาค่อนข้างเป็นห่วงผม เพราะจำได้ว่าแรก ๆ ที่ผมเล่นเกม ผมนี่เอ๋อชนิดเขางอกจนมันอดเป็นห่วงไม่ได้
“ไม่มีปัญหา สองวันเอง... แล้วตกลงชื่อไรกันมั่งอะ” ผมถาม เหลือเวลาครึ่งนาทีสุดท้าย
“เค้าใช้ชื่อ หมอกเมฆา โจ้ชื่อ กระบี่ขาวบิน เจนชื่อ อัศวินนักรัก ส่วนเหวินชื่อ นักพรตชายโสด” ปอนด์บอกชื่อเจนกับเหวินอย่างกระดากปาก
“โอเค ไว้เจอกันในเกม” ผมพูดจบพร้อมกับวางสายก่อนจะหัวเราะขึ้นมากะทันหัน แม้เอกกับสิงห์อยากร่วมวงหัวเราะด้วย แต่พวกมันยังไม่ลืมเวลา สิงห์รีบหยิบแว่นของผมมาใส่ให้ทันที พร้อมกับดันร่างผมให้นอนลงบนหมอน พร้อมกับกดเปิดเครื่องเกมของผม และรีบสวมแว่นของตนเองและเปิดเครื่องตนเองตามทันทีที่หัวถึงหมอน ส่วนเอกนั้นเข้าเกมไปแล้ว
แว่นตาที่ปิดทุกอย่างจนมืดสนิทนั้นทำให้รู้สึกว่างเปล่า ก่อนที่ผมจะรู้สึกวูบไปพริบตาหนึ่งอย่างที่เป็นเสมอในเวลาเรียนแล้วง่วง แต่ถูกครูเห็นจึงมีเสียงเรียกทันทีให้ตื่นขึ้น อารมณ์ประมาณนั้นแหละ
ผมมองไปรอบตัวมันเป็นเพียงสถานที่มืด มืดจนไม่รู้ว่าจุดสิ้นสุดมันอยู่ตรงไหนระหว่างห่างออกไปสองเมตร หรือไกลไปจนเดินไปไม่ถึง
“ยินดีต้อนรับเข้าสู่เกมซื่อหลิงออนไลน์ค่ะ... กรุณาบอกเลขบัตรประจำตัวประชาชนด้วยค่ะ” เสียงพนักงานหญิงคนหนึ่งดังขึ้น แต่ผมไม่สามารถหาต้นตอได้ จนได้แต่คิดว่าคงเป็นเสียงของระบบเกม ดังนั้นจึงบอกเลขบัตรประจำตัวประชาชนทั้งสิบเจ็ดหลักไปอย่างไม่ติดขัด
“กรุณากรอกชื่อ นามสกุล และวันเดือนปีเกิดด้วยค่ะ” เสียงจากระบบดังขึ้น พร้อมกับมีกล่องภาพสองมิติปรากฏขึ้นเป็นรูปแป้นคีย์บอร์ด ตามมาด้วยกล่องข้อความอีกสามกล่องเหนือแป้น ด้านบนมีข้อความสั้น ๆ บอกไว้ว่า ชื่อ นามสกุล วันเดือนปีเกิด ตามลำดับ
ผมจัดการกรอกข้อมูลทั้งหมด ก่อนจะกดปุ่มยืนยัน ด้านขวาของกล่องข้อมูลทั้งสาม เหนือปุ่มยกเลิก
“ข้อมูลถูกต้อง กรุณาตั้งชื่อตัวละครค่ะ” เสียงพนักงานดังขึ้นอีกครั้งก่อนจะเงียบไป ผมนิ่งคิดครู่หนึ่งว่าจะตั้งชื่ออะไรดี ดูจากเพื่อนทั้งสี่แล้วก็ตั้งออกแนวจีน ๆ ทั้งนั้น จะให้เขาตั้งชื่อภาษาอังกฤษไปก็คงไม่ใช่เรื่อง จะตั้งไทย ๆ แนวตลก ๆ ก็ไม่เท่อีก
“จอมยุทธ์พเนจร” ผมบอกชื่อที่คิดได้ไป
“ขออภัยค่ะ ชื่อ จอมยุทธ์พเนจร ไม่สามารถใช้ได้ค่ะ” เสียงปฏิเสธดังก้องหูให้ผมเสียใจเล่น
“มังกรไฟ” ผมบอกชื่อเป็นสัตว์ในเทพนิยายที่ผมชื่นชอบออกไป แหม ก็มันทั้งบินได้ พ่นไฟได้ อายุก็ยืนยาว อยากเกิดเป็นมังกรสักครั้งนี่นา ให้เป็นชื่อก็ยังดี
“ขออภัยค่ะ ชื่อ มังกรไฟ ไม่สามารถใช้ได้ค่ะ” เสียงปฏิเสธรอบสองทำเอาผมคิ้วขมวด
‘คนเล่นตอนแรกมันก็ตั้งล้านคน สงสัยชื่อโหล ๆ คงโดนเหมาหมดแล้วแน่เลย’ ผมคิดในใจก่อนจะลองทดสอบ
“กูเทพ” ผมบอกชื่อที่ค่อนข้างโหลในเกมเซิฟเวอร์ไทยออกมา มันโหลมากถึงมากที่สุด ที่ผมพบในเกมทุกเกม
“ขออภัยค่ะ ชื่อ กูเทพ ไม่สามารถใช้ได้ค่ะ” เสียงนั้นเป็นไปตามคาด ผมจึงต้องนั่งคิดชื่ออย่างจริงจังทันที
‘ส่วนมากมันก็ตั้งชื่อไทยเท่ ๆ... ถ้าทับศัพท์ภาษาจีนนะจะไม่มีคนเหมือนหรอก’ ผมคิดเข้าข้างตัวเอง เพราะปกติก็ไม่มีคนทำจริง ๆ ผมทดสอบมาแล้วจากเกมที่ผมเล่นมานับสิบ
“เซี่ยหลง” หึหึหึ ครั้งนี้ผมมั่นใจเต็มเปี่ยม เพราะผมทับศัพท์เป็นภาษาจีนลงไป ซึ่งจากที่แล้ว ๆ มามันได้ผล
“ผู้เล่นสามารถใช้ชื่อ เซี่ยหลง ได้ต้องการยืนยันหรือไม่” พนักงานเอ่ยเสียงใส ผมดีใจเป็นที่สุด หุหุ แถมชื่อยังมีความหมายถึงมังกรอีก แหมปลาบปลื้ม
“ยืนยัน” ผมตอบโดยไม่ต้องคิด
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
อันนี้ผมไม่รู้ว่ามีแก้ตรงไหนรึเปล่า เพราะใช้วิธี search ที่ผิดแล้วแก้อะนะครับ ยังไงก็ขอลงใหม่ไปหมดเลยแล้วกันนะครับ
ความคิดเห็น