คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Love Drug :: Chapter 4 เกมของหัวใจ 2
Love drug
Chapter 4
เสพติดรักร้ายยัยเย็นชา
สักพักกลุ่มของพวกเราก็ค่อยทยอยกันมาเรื่อยๆ พวกนั้นคงรู้อยู่แล้วว่าเจสสิก้า คริส และหมวยซินจะกลับมาวันนี้คงมีแต่เครสเท่านั้นแหละที่ยังไม่รู้ โซจินและคิม เดินเข้ามาหาพวกเราที่นั่งอยู่ที่โต๊ะวีไอพีที่มีไม่กี่คนนักที่จะขึ้นมานั่งบนนี้ อ่อ โซเฟียน่ะยังมีพี่สาวอีกคนนึงนั่นก็คือโซจินยังไงล่ะ ฉันน่ะปวดหัวจะแย่กลับกลุ่มของเราจริงๆไม่รู้สิ่ฉันว่าคนมันค่อนข้างเยอะไปน่ะ แต่ตรงกันข้ามพวกเรากับสนิทกันทุกคนสนิทจนพาฉันปวดหัวเหมือนกับอลิซยังไงล่ะ !! ไทม์และเพื่อนของเขาเข้ามานั่งบนโซฟาที่ทำด้วยผ้ากำมะหยี่ตัวยาวสีแดง แต่สิ่งที่ทำให้ฉันต้องนั่งไม่ติดเก้าอี้ก็คือ ไทม์เขานั่งตรงข้ามกับฉันน่ะสิ่ทำให้ตอนนี้เหมือนฉันกำลังประทะกับเขาอยู่เลย .. ไทม์มองหน้าฉันด้วยหางตาของเขาพร้อมกับเหยียดยิ้มที่มุมปากเหมือนกับฉันเป็นตัวอะไรที่ไม่น่าเข้าใกล้ยังงั้นแหละ
“ มากันครบแล้วใช่มั้ย เริ่มเกมเลยแล้วกันนะ “ อลิซพูดขึ้นเมื่อเห็นคนเยอะพอสมควร
“ เห้ๆ เธอลืมฉันไปได้ยังไงน่ะ “ แกรนด์บอกพร้อมเข้ามากอดคออลิซ สองคนนี้น่ะเป็นเพื่อนซี้กันตั้งแต่สมัยมัธยมปลายเลยแหละอลิซเคยเล่าให้ฉันฟัง แกรนด์มีน้องสาวอีกคนชื่อเกลล์ สิ่งที่ร้ายแรงกว่านั้นก็คือ สองคนนั้นชอบทำไรแผลงๆอยู่เรื่อยเลยแหละ
“ ไม่มาเอาซะคนอื่นกลับกันหมดแล้วแหละ ยัยบ้าไปนั่งไป “ ฉันมองอลิซหยอกล้อกับแกรนด์จนกระทั่งไทม์โพล่งขึ้นมาทำให้อลิซกับแกรนด์มองเขาทันที
“ จะหยอกกันอีกนานไหมห้ะ !! ฉันมีธุระไม่ว่างพอจะมาทำเรื่องไร้สาระหรอกนะ “ ดูจากสีหน้าของเขาแล้วฉันว่าเขาต้องหงุดหงิด แต่คนอย่างเขาน่ะถ้าจะเป็นเรื่องที่หงุดหงิดคงเป็นเพราะเห็นหน้าฉันล่ะสิ่นะ
“ เดี๋ยวนายก็รู้ไทม์ ว่ามันจะไร้สาระอย่างที่นายพูดหรือป่าว J “ แกรนด์บอกพร้อมยิ้มหวานๆให้ไทม์ แต่มันเป็นยิ้มที่เคลือบยาพิษเอาไว้นะสิ่ ฉันรู้สึกว่าเกมนี้ชักจะไม่ธรรมดาแล้วนะ !!
“ แกรนด์อย่าไปพูดให้ไทม์ขวัญเสียสิ่ มันก็ค่าเกมจับคู่บัดดี้ทั่วๆไปแหละน่า “ คำพูดนั้นคงไปสะกิดต่อมของไทม์ได้เป็นอย่างดีจึงพุ่งเข้ามาหาอลิซ
“ ระวังปากของเธอเอาไว้เถอะอลิซถึงฉันจะปกป้องเธอก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะมาปืนเกียวกับฉันได้นะ “ ไทม์บอกพลางชี้หน้าอลิซไปด้วย หมอนี่เป็นคนแบบไหนกันนะอลิซเธอเป็นผู้หญิงแต่ทำไมหมอนั่นถึงทำอะไรที่เลวทรามแบบนี้กับผู้หญิงได้
“ เห้พวกเธอสองคนน่ะหยุดเลยนะ เรายังไม่อยากเห็นสงครามเย็นในผับหรอกนะ “ ฉันหันไปบอกอลิซที่ดูเหมือนว่าเธอเองก็ไม่ยอมให้ไทม์มาชี้หน้าด่าเธอฟรีๆเหมือนกัน
“ มาจับบัดดี้กันเอาสิ่จับ “ ฉันแย่งกล่องกระดาษมาจากอลิซ ในนั้นมีรายชื่อของฉันและพวกเราเต็มอยู่ไปหมดที่เรานั่งทำตอนที่ไทม์และเพื่อนๆของเขาไปเก็บเครื่องดนตรีที่ชั้นสาม “ เอาล่ะ เปิดได้ “ ฉันบอกเมื่อพวกเราทุกคนหยิบกระดาษกันจนครบแล้ว
“ ฉันได้คริส “ อลิซบอกพร้อมโชว์ชื่อบนกระดาษของเธอ แล้วใครจะได้ของฉันล่ะขอร้องอย่าเป็นเขาเลยนะ
“ ฉันได้คลีน “ โซเฟียบอกขึ้นมาบ้างเมื่อเธอคลี่กระดาษออกมาก็เอามาโชว์ต่อหน้าพวกเราทั้งกลุ่ม
“ ฉันขอปฎิเสธเกมนี้ “ ไทม์พูดออกมาด้วยสายตานิ่งๆ ตามสไตล์ของเขานั่นแหละเห็นแล้วหมันไส้ชะมัด
“ ได้ไง นายลงเล่นแล้วนะไทม์ถ้าออกมันจะดูไม่ป๊อดไปหน่อยหรอ “ เครสโพล่งออกมาทันทีที่ไทม์พูดว่าจะออกจากเกมนี้ ฉันก้มลงไปมองกระดาษที่ตัวเองหยิบได้รายชื่อที่อยู่บนกระดาษทำให้ฉันยิ้มออกมาได้เล็กๆ อย่างน้อยก็ยังมีเรื่องดีในวันนี้คือฉันได้บัดดี้เป็นพี่หมอ ฉันกับพี่หมอหรือทุกคนอาจจะรู้จักเขาในชื่อ ‘วายุ’ ยังไงล่ะ ฉันกับเขาเราสนิทกันมานานพอสมควรเนื่องจากฉันสุขภาพร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงจึงต้องไปหาพี่หมอบ่อยๆ
“ หุบปากไปเถอะน่า ก็ฉันไม่อยากเล่นจบนะ “ ไทม์พูดออกมาอย่างอารมณ์เสีย แล้ววบัดดี้ของเขาล่ะจะทำยังไง
“ ไหนขอดูหน่อยสิ่ว่าบัดดี้นายเป็นใครถึงไม่อยากเล่น “ โซเฟียพยายามแย่งกระดาษออกมาจากมือของไทม์จนขาดไปนิดนึงแต่ก็พอจะอ่านได้อยู่
“ ... หอม “ โซเฟียพูดกับตัวเองเบาๆ เมื่อกี้ฉันได้ยินเธอพูดอะไรหอมๆนะ คงไม่ใช่ฉันหรอกใช่มั้ย “ อ่อ ข้าวหอม !! เธอได้เป็นบัดดี้กับไทม์อีกคนน่ะ “ ฉันเบิกตากว้างทันทีที่ได้เย็น จะผิดไหมที่ฉันจะขอไม่เล่นเกมนี้เหมือนกับไทม์ด้วยอีกคน
“ เราหรอ .. ? “ ฉันถามโซเฟียอีกครั้งเพื่อที่จะให้แน่ใจในคำตอบ ขอเถอะขออย่าให้ฉันไปยุ่งเกี่ยวกับเขาอีกเลย
“ ใช่เธอนั่นแหละข้าวหอม ข้าวหอมมมมมม ~ “ โซเฟียตั้งใจเรียกชื่อของฉันด้วยการลากเสียงยาวๆ ทำให้ฉันมั่นใจในทันทีว่าไทม์ได้ฉันเป็นบัดดี้ พระเจ้าต้องการอะไรจากข้าวหอมคนนี้
“ อ่อ ที่สำคัญบัดดี้ต้องอยู่ด้วยกัน นอนห้องเดียวกันแบบที่บัดดี้เขาทำกันจริงๆนะ “ อลิซพูดขึ้นมาพร้อมหัวเราะออกมาเบาๆ หนอยยัยแม่มดฉันอยากจะตะกุยหน้าเธอจริงๆให้ตายสิ แต่เมื่อกี้เธอบอกว่าให้อยู่กับบัดดี้งั้นหรอ ? ชีวิตมีอะไรย่ำแย่กว่านี้อีกไหม แต่ฉันก็มีสิทธิ์ที่จะอยู่กับพี่หมอหนิ่ หึฉันจะไม่ยอมไปอยู่กับคนเลวทรามอย่างไทม์เด็ดขาด !!
“ อ่อ บัดดี้คือ 2 คนเท่านั้นนะหวังว่าพวกเธอจะเข้าใจคำว่า บัดดี้ !! กันนะ “ แกรนด์พูดออกมาพร้อมกับยิ้มๆ เลิกยิ้มเถอะรอยยิ้มของเธอกำลังทำให้ของฉันขึ้นนะ !!
“ ฉันจะอยู่กับพี่หมอ “ ฉันพูดออกไปด้วยเสียงหนักแน่น ทำให้ทุกคนหันมามองทีฉันเหมือนว่าฉันกำลังมีซัมติงอะไรกับพี่หมอ
“ เสียใจสาวน้อยพี่ได้หมวยซิน “ พี่หมอหันมาบอกฉันด้วยสีหน้านิ่งๆ โอ้ยใครก็ได้ช่วยแบ่งความรู้สึกนี้ออกไปสักทีเถอะ
“ ตกลงนายจะเล่นไหมไทม์ ? “ เครสถามไทม์ที่กำลังนั่งดื่มน้ำสีอำพันอย่างหนัก หึ .. คิดว่าฉันอยากอยู่กับเขามาหรือไงกัน
“ ฉันมีสิทธิ์ปฎิเสธพวกเธอได้ด้วยหรือไง “ ไทม์ตอบเครสกับไปพลางทำสีหน้าเอือมๆกลับไปด้วย
“ ตามกฎิกาบัดดี้ที่เป็นผู้ชายต้องพาบัดดี้ที่เป็นผู้หญิงไปอยู่กับตัวเอง ในนี้ไม่มีใครได้เพศเดียวกันหรอกนะ นอกจากฉันที่ได้คริส “ อลิซอธิบายกฏิกาให้เราฟังไปพลางๆแต่สมาธิของฉันไม่ได้ฟังในสิ่งที่เธอพูดเอาซะเลย -0- ในสมองของฉันมันมีแต่เรื่องของผู้ชายเลวทรามคนนั้น ไทม์ ! คนที่ได้ชื่อว่าเป็นบัดดี้ของฉันที่ฉันจะต้องไปนอนกับเขายังไงล่ะ
แต่งมาถึงตอนี้ไรท์ก็มึนมากๆเลยค่ะ แต่ก็พยายามทำให้มันดีที่สุดนะคะ เนื้อเรื่องใกล้จะมันส์ ? และๆหลังจากนี้ก็รอแล้วกันนะว่าใครจะสร้างความป่วนให้ไทม์กับข้าวหอมอิอิ -//-
ความคิดเห็น