คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : Love drug :: Chapter 11 คนที่หนีไปลาสเวกัส 2
Chapter 11
Love drug
เสพติดรักร้ายยัยเย็นชา
ในที่สุดฉันก็ลากคารอสมานั่งกับพวกเราจนได้ หมอนี่ดื้อดึงกับฉันอยู่สักพักหนึ่งว่าจะไม่ขอมานั่งด้วย ได้ยังไงกันในเมื่อเพื่อนรักของฉันคนหนึ่งกลับมาถึงประเทศไทยทั้งทีจะปล่อยให้เขาไปนั่งคนเดียวได้ยังไงกัน อีกอย่างพวกโซเฟียคงดีใจที่คารอสกลับมาที่นี่แล้วด้วย
ฉันพยายามจะลืมเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ตรงห้องน้ำหญิงของผับ เฮ้อ .. รู้สึกว่าเวลาฉันมีเรื่องกับไทม์ทีไรก็ตรงที่ห้องน้ำหญิงเสมอเลยแหละ -_-
ฉันไม่รู้หรอกนะว่าทำไมไทม์ถึงมองฉันกับคารอสด้วยสายตาแบบนั้น ตาสายตาของไทม์ไม่ใช่สายตาที่ดีนักหรอก .. หวังว่าเมื่อฉันกลับไปที่คอนโดของเขาคงไม่ต้องเจอกับเหตุการณ์แบบเมื่อตอนกลางวันหรอกนะ
“ เห้ !! คารอสมาได้ยังไงเนี่ย “ คริสเป็นคนทักทายคารอสเป็นคนแรกเมื่อคริสเห็นฉันเดินมากับเขา
งั้นก็แสดงว่ายังไม่มีใครรู้เรื่องการที่คารอสกลับมาที่ประเทศไทยสินะ เฮ้อ .. คิดว่าตัวเองจะเป็นคนเดียวเสียอีกที่ไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับเพื่อนสนิทของตัวเองเลย ไม่งั้นฉันคงจะรู้สึกแย่เอามากๆเลยทีเดียวแหละที่ไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับเขาสักนิด
“ ฉันกลับมาถึงที่นี่ได้สักพักหนึ่งแล้วแหละ “ คารอสตอบกลับคริสไปพลางเดินไปนั่งข้างๆโซเฟีย ไม่ต้องแปลกใจหรอกนะว่าทำไมคริสถึงทักทายคารอสอย่างสนิทสนมกันมานานแล้ว เพราะพวกเรานั้นเป็นเพื่อนกันตั้งแต่มัธยมปลายเลยแหละ มีแต่ฉันนี่แหละที่เพิ่งได้รู้จักเขาเมื่อตอนเข้าเรียนที่มหาลัยใหม่ๆ
ตอนนี้ฉันใจชื้นขึ้นมาอีกนิดแล้วแหละทีทุกอย่างกำลังจะเข้าที่ของมัน จะติดอยู่อย่างเดียวก็คือนายปีศาจไทม์นั่นแหละ ที่มองฉันอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อแบบทุกครั้งที่เราเจอกัน แต่ชั่งเถอะยังไงฉันก็รับมืออยู่แล้วว่าจะต้องทะเลาะกับเขาอีกครั้งแน่ๆ ถึงฉันจะอ่อนแอแต่ก็ไม่ได้แปลว่าจะสู้ใครไม่เป็นหรอกนะ
ฉันเดินออกมารอไทม์ตามคำสั่งของเขาที่ข้างหน้า Mathos Club ตอนนี้ได้เวลาตีสองแล้วแหละ บ่งบอกว่าได้เวลาที่ Mathos Club จะปิดแล้ว
“ ให้ฉันไปส่งไหมข้าวหอม “ คารอสเดินเข้ามาถามฉัน เนื่องจากเขาคงเห็นฉันกำลังรอใครสักคนอยู่ล่ะมั้ง จึงคิดที่จะอาสาไปส่งที่คอนโดของไทม์
คารอสมักเป็นคนแบบนี้เสมอแหละ เขามักจะยื่นมือของเขาเข้ามาช่วยฉันเอาไว้เสมอๆ ฉันถึงไม่อยากเสียเพื่อนดีๆแบบคารอสไปยังไงล่ะ
แต่ชั่งเถอะ ถึงที่ฉันพูดมานั้นจะทำให้คารอสเป็นคนดีในสายตาของใครต่อใครหลายๆคนมากขึ้น แต่ยังไงฉันก็จะไม่ให้เขาไปส่งที่คอนโดของไทม์อยู่ดี
ทำไมน่ะหรอ ? ก็เพราะถ้าเขารู้ว่าฉันอยู่ห้องเดียวกับไทม์ เขาคงต้องล้วงใส้ฉันออกมาถามแน่ๆ มากไปกว่านั้นคือตอนนี้ฉันยังไม่อยากให้คารอสรู้ว่าฉันพักอยู่ห้องเดียวกับไทม์และร่วมเล่นเกมกับอลิซ ไม่งั้นหมอนี่ได้ฆ่าฉันตายๆแน่ TT
“ ขอบคุณ แต่ไม่เป็นไรยัยนี่เป็นหน้าที่ของฉัน “ ไทม์เดินเข้ามาตอบคารอสพลางเอามือของเขามาโอบเอวของฉันไว้อีกด้วย เฮ้อ .. อยากจะบ้าตายกับนายปีศาจนี่จริงๆเลย ไทม์กำลังจะทำแผนที่ฉันวางไว้เสียนะ >_<
ฉันพยายามทั้งดิ้นและจิกมือของไทม์จนเป็นแผลถลอกเล็กน้อย แต่ก็ยังไม่มีท่าว่าเขาจะปล่อยมือปลาหมึกของเขาออกจากเอวของฉันสักที
ฉันค่อยๆมองหน้าคารอสที่ล่ะนิด ดูเหมือนเขาคงจะมีคำถามหลายคำถามที่คิดจะถามฉันเกี่ยวกับ ความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับไทม์ แต่อย่างที่ฉันบอกไปนั่นแหละว่าฉันเองไม่พร้อมที่จะตอบคำถามของเขาเวลานี้หรอกนะ ..
ไม่ใช่ว่าฉันกลัวหรืออะไรหรอกนะ แต่มันคงเป็นสิ่งที่ไม่ดีใช่ไหมล่ะ ? ที่ผู้หญิงจะต้องไปนอนห้องเดียวกับผู้ชายทั้งทีเรายังไม่ได้เป็นอะไรกัน แถมผู้ชายที่ว่าก็ขึ้นชื่อว่าเป็นเสือผู้หญิงอีกด้วยสิ นี่แหละคือเหตุผลที่ฉันไม่คิดอยากจะตอบคารอส
“ เดี๋ยวเราจะอธิบายให้นายฟังวันหลังนะคารอส “ ฉันหันไปบอกคารอสก่อนที่จะจำใจเดินตามไทม์ที่ลากฉันไปที่รถของเขา ดูเหมือนว่าคารอสจะผิดหวังนิดๆนะที่ฉันไม่คิดจะอธิบายให้เขาฟังเลยสักนิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ตอนที่เรานั่งคุยกันใน Mathos Club เพราะปกติแล้วฉันมักที่จะปรึกษาเรื่องต่างๆให้เขาฟังเสมอ แต่ครั้งนี้กลับไม่ใช่ !!
‘ ฉันขอโทษนะคารอส ‘ ฉันขอโทษคารอสในใจพลางรีบเดินตามไทม์ให้ทัน ทำไมฉันเริ่มรู้สึกตัวเองเริ่มอ่อนแอยังไงยังงั้น ฉันภาวนาอยู่ในใจขออย่าให้ไทม์โมโหฉันเลย เพราะฉันไม่ไหวที่จะมีเรื่องกับคนอย่างเขาแล้ว แค่นี้สมองของฉันก็จะพังแล้วนะทั้งเรื่องของคารอสที่มันดูว่าจะเข้าที่ของมันแล้วแต่กลับไม่ใช่อย่างงั้นไหนจะเรื่องของไทม์ที่ตอนนี้อารมณ์ของฉุนเฉียวยิ่งกว่าพายุหมุนซะอีก
# Little_devill :)
ตอนนี้อาจจะสั้นไปสักหน่อยนะคะแต่ตอนแน่ยาวและมันส์แน่นอนไรท์รับรอง ? ยังไงก็ช่วยเม้นเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยหนาาาาาา ~
ความคิดเห็น