คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Love Drug :: Chapter 9 วิธีอ้อนของนายปีศาจ
Chapter 9
Love drug
เสพติดรักร้ายยัยเย็นชา
ฉันเดินขึ้นมาถึงห้องของไทม์ แต่ไม่ก็พบร่างของอลิซแล้ว สงสัยเธอคงสวนทางกับฉันระหว่างที่ฉันขึ้นมาเธอคงจะลงไป เรื่องของคารอสยังคงปั่นป่วนอยู่ในสมองของฉันได้เป็นอย่างดี แต่ตอนนี้ชั่งมันเถอะ เพราะยังมีเรื่องที่น่าปวดหัวมากกว่าเรื่องของคารอส ก็คือเรื่องของ ปีศาจอย่างไทม์ยังไงล่ะ (แอบเรียกตามอลิซ) ที่ตอนนี้ดูเหมือนเจ้าตัวกำลังคาดโทษฉันเอาไว้อย่างเต็มที่เลยแหละ
“ ไปไหนมา “ ไทม์ถามฉันพร้อมกับอัดบุหรี่ SKl Cherry Menthol
ให้ตายสิ .. ฉันยืนอยู่ห่างจากเขาตั้งไกลแต่ก็ไม่วายได้กลิ่นเย็นๆจากบุหรี่ของเขาเลย
“ เราก็ไปเดินเล่นธรรมดานั่นแหละ “ ฉันตอบไทม์ปัดๆไป พลางเดินหนีออกจากตัวของเขา เพราะฉันดันไม่ถูกกับกลิ่นบุหรี่ของไทม์เอามากๆเลยล่ะสิ
“ มาคุยกันให้รู้เรื่องก่อนข้าวหอม “ ไทม์คว้าข้อมือของฉันไว้เมื่อเขาเห็นว่าฉันทำท่าจะเดินหนีเขาไป ทำให้ฉันขยับตัวไปไหนไม่ได้เลยสักนิดเดียว
“ อะไรของนาย ปล่อยเราเดี๋ยวนี้นะไทม์เราเจ็บ “ ฉันมองไปยังมือที่ไทม์บีบข้อมือของฉันจนเจ็บและแดงไปหมด เมื่อเห็นอย่างนั้นไทม์จึงคลายมือของเขาออกจากมือฉัน
“ ต่อไปนี้ถ้าเธอจะไปไหนต้องบอกฉันก่อนเข้าใจไหม “ ไทม์บอกฉันหลังจากที่เขาเงียบไปได้สักพักหนึ่ง
“ อย่าคิดว่าฉันเป็นห่วงเธอหรืออะไรนะ ฉันก็แค่กลัวสัตว์เลี้ยงของฉันจะหนีออกไปก็เท่านั้น “ ไทม์หันมามองหน้าฉันก็ที่เขาจะพูดคำพูดเหล่านั้นออกมา สำหรับไทม์แล้วฉันคงเป็นแค่สัตว์เลี้ยงสินะ
ฉันจ้องหน้าไทม์ก่อนที่จะเดินผ่านเขาอย่างกับเขาเป็นแค่ละอองฝุ่นที่ฉันมองไม่เห็น แต่ก็ยังไม่วายโดนเขาตามมาอยู่ดี
“ ฉันถามว่าเธอได้ยินไหมข้าวหอม !! “ ไทม์ตะคอกใส่ฉันเสียงดังจนฉันตกใจ ผู้ชายบ้าอะไรเนี่ยนิสัยไม่ดีแล้วแถมยังเอาแต่ใจตัวเองอีกต่างหาก
“ เราได้ยินแล้ว “ ฉันตอบกลับไทม์กลับไป พลางเดินหนีห่างออกจากเขาให้ได้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ บอกตามตรงฉันยังไม่อยากทะเลาะกับไทม์เวลานี้หรอกนะ เพราะแค่นี้ปัญหาหลายๆอย่างก็ลุ่มเล้าฉันมากพอแล้ว
พอตกเย็นฉันก็อาบน้ำแต่งตัวใหม่เนื่องจากไทม์จะลากฉันไปที่ Mathos Club อ่อวันนี้ไทม์ไม่ได้มีไลฟ์ขึ้นโชว์ดนตรีแต่ยังไงผู้บริหารสูงสุดอย่างเขาก็ต้องไปตรวจตราที่นั่นอยู่ดี บางทีฉันก็สงสารเขานะทั้งเล่นดนตรี ไหนจะต้องดูและผับที่เต็มไปด้วยเรื่องวุ่นวาย คงจะเหนื่อยน่าดู
ฉันเดินไปนั่งที่เคาวน์เตอร์บาร์ขนาดเล็กที่มีไว้สำหรับนักดื่มที่อยากมีบาร์ขนาดเล็กเอาไว้ที่ห้องของตัวเอง
คอนโดของไทม์น่ะใหญ่กว่าคอนโดของโซเฟียอีกเท่าตัว แถมที่นี่ยังมีทั้งสิ่งที่อำนวยความสะดวกครบครันอีกด้วย ที่นี่จึงมีค่าเช่าแพงเอาเรื่องเลยแหละ -_-
ปึง !
เสียงประตูห้องน้ำที่กระทบกับผนังห้อง ทำให้ฉันต้องตกใจกับภาพตรงหน้า ไทม์กำลังเดินมาอย่างไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลยและดูเหมือนว่าเขาจะไม่แคร์อะไรด้วยซ้ำ
“ มองอะไร “ ไทม์ถามฉันพลางเอาผ้าขนหนูสีขาวเช็ดไปที่ผมที่เปียกของเขาด้วย
ไทม์เพิ่งอาบน้ำเสร็จ ดังนั้นท่อนบนของเขาจึงไม่ได้ใส่เสื้อผ้าสักชิ้น เผยให้เห็นถึงร่างกายที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อและมัดกล้ามที่แข็งแรง กระดูกไหปลาร้าที่โค้งเป็นเส้นสวยงาม และหน้าท้องซิกซ์แพ็กส์ที่แข็งแรง บวกกับรอยสักที่ต้นแขนที่ต้นแขนของเขา เรียกได้ว่าทุกอย่างที่รวมเป็นไทม์ทำให้ผู้หญิงหลายคนต้องสยบแทบเท้าของเขา
ไทม์ยังคงเช็ดผมที่เปียกต่อหน้าฉัน ถึงผมของเขาจะเปียกและชี้โด่ชี้เด้ไปบ้าง แต่มันไม่อาจทำให้เขาดูดีน้อยลงไปเลยด้วยซ้ำ
แต่เขาลืมไปหรือเปล่าว่าตอนนี้เขาไม่ได้อยู่คนเดียว ยังมีฉันนั่งอยู่ตรงนี้ทั้งคนแถมยังเป็นผู้หญิงอีกด้วยนะ ><
“ ทำไมนายไม่จัดการตัวเองให้เสร็จก่อนออกมาล่ะไทม์ “ ฉันถามไทม์กลับไปโดยที่ยังไม่ได้ตอบคำถามของเขาเลย อ่อ นอกจากเขาจะดูดีมากๆแล้ว ยังมีอีกหนึ่งอย่างที่คนอื่นยังไม่รู้เกี่ยวกับไทม์ นั่นก็คือเขาหน้าด้านสุดๆยังไงล่ะ
“ พูดมากน่า .. มาเช็ดผมให้ฉันหน่อยสิ “ ไทม์พูดพลางโยนผ้าขนหนูเช็ดผมของเขามาใส่ฉัน
‘ เหอะ ขอร้องใครเขาให้ทำอะไรให้น่ะ หัดมีมารยาทกับเขาบ้างสิ ' ฉันคิดในใจพลางหยิบผ้าขนหนูที่เขาโยนมาใส่ฉันพร้อมกับเดินตรงไปหาไทม์ ที่ตอนนี้เขานั่งรอฉันอยู่ที่โซฟาเรียบร้อยแล้ว
ฉันค่อยๆบรรจงเช็ดผมที่เปียกปอนของไทม์ให้เขาอย่างเบามือที่สุด ดูเหมือนว่าการที่ฉันเช็ดผมให้ไทม์ทำเขาผ่อนคลายอย่างาก เขาจึงอยู่นิ่งๆมองฉันเช็ดผมที่เปียกของเขาไปเรื่อยๆโดยไม่ยุกยิกเลยสักนิดเดียวแหละ
เมื่อฉันเห็นว่าผมของไทม์เริ่มแห้งแล้วนิดหนึ่ง จึงยัดผ้าขนหนูใส่มือของเขา เพื่อให้เขาเช็ดผมของตัวเองต่อไป บอกตามตรงเหตุการณ์ตอนนี้มันค่อนข้างอันตรายกับหัวใจแบบผู้หญิงอย่างฉัน
ไทม์เอยหน้ามองฉันนิดๆ เมื่อเห็นว่าฉันหยุดเช็ดผมที่เปียกของเขา แถมยังยัดผ้าขนหนูใส่มือของเขาอีกต่างหาก
“ เช็ดต่อสิ่ข้าวหอม “ ไทม์ส่งสายตาอ้อนวอนเหมือนเด็กที่กำลังขอลูกอมผู้ใหญ่ยังไงยังงั้นแหละ พอไทม์อารมณ์ดีเขาดูน่ารักมากกว่า ไทม์คนที่แทบจะบดขยี้ร่างกายของฉันให้แหลกสลายเสียอีก
“ นายเช็ดเองได้แล้วน่า ผมนายก็ไม่ได้เปียกอะไรมากนี่ -0- “ ฉันตอบกลับคนที่เอาแต่ใจตัวเองกลับไป แต่ดูเหมือนไทม์เองก็ไม่ละความพยายามที่จะให้ฉันเช็ดผมของเขาต่อ ให้ตายสิ -_-
“ นะครับข้าวหอม เช็ดผมให้ฉันหน่อยนะ “ เมื่อฉันทนเห็นลูกอ้อนของไทม์ไม่ไหวจึงต้องจำใจเช็ดผมที่เปียกของไทม์ต่อไป
สักพักเมื่อฉันเช็ดผมให้ไทม์จนแห้งสนิทแล้ว เขาจึงเข้าไปแต่งตัวปล่อยให้ฉันนั่งอยู่คนเดียวสักพัก
ในสมองของฉันตอนนี้มีแต่เรื่องคารอสและก็ไทม์ ใจหนึ่งฉันอยากจะปรึกษาคริสให้รู้เรื่องไปเลยเพื่อว่าพวกนั้นจะรู้เรื่องเกี่ยวกับการที่คารอสกลับมาแล้ว แต่ถ้าพวกนั้นไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ฉันเองนั่นแหละที่จะเป็นฝ่ายเครียดซะเอง
ไทม์ลากฉันมาที่ Matos Club ความจริงเรียกว่าลากก็ไม่ถูกหรอก เพราะฉันไม่อยากอยู่ที่ห้องของไทม์คนเดียวจึงตอบตกลงมาที่นี่กับเขา อีกอย่างพวกโซเฟียเองก็มาที่นี่ด้วยเหมือนกัน
ไทม์แต่งตัวด้วยเสื้อแขนยาวสีแดงเลือดหมูบวกกับกางเกงยีนส์เดรฟขายาวสีดำ ทำให้เขากลายเป็นจุดเด่นของร้านอย่างง่ายดายเลยทีเดียวแหละ
ฉันเดินแยกออกมาจากไทม์แล้ว จึงเดินตรงไปที่ห้องน้ำหญิงหวังว่าจะไม่เกิดเหตุการณ์แบบวันนั้นอีกนะ
ติ๊ดๆ ! ติ๊ดๆ !
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้ฉันต้องรีบก้มหน้าก้มตาหาเจ้าไอโฟนที่มันกำลังร้องอยู่จนเผลอเดินไปชนกับผู้ชายคนหนึ่งเข้า
“ ขอโทษค่ะ “ ฉันเอ่ยกล่าวขอโทษผู้ชายที่ฉันเดินชนเขาให้อย่างจัง
ฉันค่อยๆเงยหน้ามองใบหน้าผู้ชายที่ฉันเดินชนเขาอย่างจัง ภาพตรงหน้าทำให้ฉันแทบจะหยุดหายใจ ผู้ชายคนนี้เป็นผู้ชายคนที่ฉันรู้จักดีเลยที่เดียวเลยแหละ เราเคยเจอกันมาสองรอบแล้ว แต่ก็พลาดกันทุกรอบ เดาออกกันไม่อยากใช่ไหมล่ะว่าเขาคือใคร
“ เดี๋ยว “ ฉันเอื้อมมือไปคว้าข้อมือของคารอสเอาไว้เมื่อเห็นเขาทำท่าจะเดินหนีฉันไปอีกครั้ง
นี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดที่ฉันจะเคลียกับเขาอย่างจริงจังสักทีว่าทำไมเขาต้องพยายามหนีหน้าของฉันด้วย เราพบกันเป็นครั้งที่สามแล้วนะ แล้วฉันเองก็จะไม่ยอมปล่อยให้เขาหบุดไปอีกรอบแน่ๆสาบานตรงนี้เลย
# Little_devil :)
เย้ๆ มาอัพ Chapter 9 ให้แล้วนะค่ะ >< รอบหน้าคารอสจะมาเจอข้าวหอมจังๆแล้วนะ (แอบสปอยนิดๆ ) อิอิ อย่าลืมเม้นให้กำลังใจไรท์เตอร์ด้วยนะค่ะ หรือจะมาบอกให้แก้ไขส่วนไหนเม้นเข้ามาเลยนะจ้ะจุ้บๆ
ความคิดเห็น