เรื่องนี้ยังไม่มีชื่อ

ลำดับตอนที่ #2 : the return : twin

หน่วยลับเพื่อความมั่นคงแห่งสหประชาชาติ
แผนกผู้เชี่ยวชาญพิเศษด้านอาชญากรรม
ไมอามี่ สหรัฐอเมริกา

"ตกลงว่าตัดสินใจจะกลับไปจริงๆใช่มั้ย"ชายชราท่าทางภูมิฐานเอ่ยขึ้น  เยื้องไปทางด้านซ้ายของโต๊ะของเขามีป้ายสีทองสลักชื่อว่า ศาสตราจารย์ ดร. สมบูรณ์ จุฬารัตนะ (กรุณาอ่านเป็นภาษาอังกฤษ)

"ค่ะท่าน ก่อนแม่ตายแม่พูดไว้เหมือนรู้  ว่าถ้าบ้านเกิดมีปัญหาให้กลับไปช่วย"ขนมจีนตอบด้วยเสียงเคร่งขรึม  ขัดกับใบหน้าสวยคมแบบไทยแท้แต่ตบแต่งไว้สวิงสวายราวกับนางแบบแคทวอล์ค  ยิ่งทรงผมบ๊อบหน้าม้าแบบที่ไม่สวยจริงทำไม่ได้ยิ่งส่งให้บุคลิกเธอดูราวกับนางแบบเข้าไปอีก

"แบบนี้ผมก็เหงาแย่สิ  เป็นคนไทยคนเดียวในองค์กรที่มีแต่อัจฉริยะบุคลิกประหลาด"ศจ.ดร.บ่นพึมพัม  ตามองไปที่ถุงเท้าลายอุลตร้าแมนของตนแล้วกระดิกนิ้วโป้งเล่น ทำให้หัวอุลตร้าที่อยู่ตำแหน่งนิ้วโป้งกระดิกขึ้นลงไปด้วย

"คงเหงาไม่มากหรอกค่ะ"  ขนมจีนเหลือบตามองหัวอุลตร้าแมนแล้วสรุป

"เอาล่ะ ถ้าคุณยืนยันผมก็จะส่งคุณกลับไปนะ"ศจ.ดร.พูดขรึมๆ"ยังไงก็อย่าลืมว่าที่นี่เป็นบ้านอีกหลังของคุณเสมอ  มีอะไรให้ช่วยเหลือก็ติดต่อมาได้ แต่คงต้องลับๆ"

"คงไม่กล้าขอความช่วยเหลือจากเอฟบีไอแบบโฉ่งฉ่างหรอกค่ะท่าน"ขนมจีนพูดแล้วยิ้มกว้างก่อนลุกขึ้นแล้วยกมือไหว้ศจ.ดร."งั้นหนูลานะคะ มีเรื่องต้องจัดการก่อนกลับไทย"

ศจ.ดร.มองขนมจีนด้วยสายตาห่วงใย ก่อนลุกจากเก้าอี้แล้วชะโงกตัวข้ามโต๊ะไปกอดขนมจีน

"โชคดีนะหนูน้อย อย่าลืมว่าคนที่นี่ก็เป็นครอบครัวเธอเหมือนกัน"

ขนมจีนยิ้มกว้าง

...................................................................................
อพาร์ทเม้นห้อง208
ไมอามี่ สหรัฐอเมริกา

ขนมจีบน้ำตาไหลพลั่กจนมาสคาร่าไหลเลอะไหลเลอะไปหมด  เธอมีใบหน้าเหมือนขนมจีนไม่ผิดเพี้ยน แต่อวบกว่าและมีผมยาวสีน้ำตาลแดงหยักเป็นลอนอ่อนๆ

ขนมจีบกำลังพับ(จริงๆต้องเรียกยัด)เสื้อผ้าลงในกระเป๋าเดินทางใบใหญ่  น้ำตาไหลไม่หยุดจนเธอต้องคว้าเอาเสื้อผ้าใกล้มือมาซับน้ำตา แต่ปรากฎว่า..

"ยี้ ถุงเท้า...คู่เก่าด้วย"เธอร้องลั่นก่อนขว้างถุงเท้าใส่กระเป๋าเดินทาง"ชีวิตชั้นมันจะอะไรกันนักหนาวะ นี่น่าจะไปเขียนหนังสือขายจริงๆ ชีวิตเฮงซวยของชั้นเนี่ย เรียนจบปุ๊บ เลิกกับแฟนปั๊บ  ทิ้งชั้นจะทิ้งมัน แต่ชั้นก้อเสียใจนะเว้ย เฮ้ยยย... ฮือๆๆๆ ดีเหมือนกัน หนีแม่งออกนอกประเทศซะเลย สวยยยยเศร้าโว้ยยยยย"

......................................................................