รักวุ่นวายหัวใจทะลุมิต

ลำดับตอนที่ #2 : นายนี่คือใคร??

ฉันลืมตาขึ้นมาพร้อมกับความตกใจ (จะให้ดีใจงั้นเหรอ?)
"นายเป็นใครนะ"
"ฉันสิต้องถามเธอดูจากการแต่งตัวแล้วนะ.............."
"ดูแล้วไง"
"บอกได้คำเดียวว่าโครตเชยเลยละ ^.^ "
" =3= "
"แล้วที่นี่มัน........."
"ก็บอกว่าตลาดสด เออแล้วเธอจะนอนคุยกับฉันกลางตลาดสดอีกนานมั้ย?"
"แล้วฉันอยู่ที่นี่ได้ยังไง" "อย่าพึ่งถามเลยอายคนเข้ามองเรากันใหญ่และ-3- ตามฉันมา" นี่มันเรื่องอะไรกันทำไม.........โอ้ว!!!!
"นี่นายอย่าบอกนะว่าจะพาฉันเหินฟ้านะ"
"เธอไม่เคยนั่งรถบินงั้นเหรอ"
"รถบิน????" อยู่โลกไอทีแท้ๆตั้งชื่อดีกว่านี้ก็ไม่ได้ รถบิน เหะๆ จากนั้นเขาก็รัดเข็มขัดอย่างแน่นหนา โอ้ยมันอันตรายขนานนั้นเลย
"อืม"เอ้าเข้าได้ยินที่ฉันคิดงันเหรอ?????????????
"ใช้ฉันพึ่งไปซื้อเครื่องอ่านใจคนนะ" เครื่องบ้าอะไรหนอ~
"เออ ว่าแต่ไอ่เครื่องนี้มันใช้ได้ตลอดเลยเหรอ แล้วนายซื้อมาเท่าไหร่" ฉันถามด้วยความสงสัยมากกกกกกกกกก
"6ครั้ง ราคาตกที่600บาท" เอ้ยทำไมถูกจัง
"นายก็ใช้ไป1ครั้งแล้วนะ ว่าแต่ทำไมมันถูก"เออ ใช้ทำไม
"ก็มันถูกคิดค้นมาตั้งแต่ พ.ศ.2672นิ" หา~กระรุณาพูดอีครั้งคะ
"นายบอกว่า........คะ...คะ คิดค้นเมื่อ2672เหรอ"
"เออ ไง"
"นี่มันปี2553นะนายจะบ้าเหรอ!!!"
"เธอสิบ้านี่มันปี2613" 2613งั้นเหรอ?
"งันฉันละ" ฉันเริ่มพูดด้วยเสียงสั่น เพราะมันกลัวนิ
"เธอ....หมายความว่าไง?"
"ฉันทะลุมิติมางั้นเหรอ........!!!!!!!!!!!"
"เธอบ้ามากกว่า"นี่นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน!!!!!!!!!!










ฮิๆ ถ้าใครเจอคนแบบฟ้าใสก็หว่าบ้าทั้งนั้นแหละ^ 3 ^ "ช่วยติดตามและคอมเม้นด้วยนะคะ