มนต์รักดอกเฟื้องฟ้า

ลำดับตอนที่ #4 : ปาปารัสซี่แห่งกาญ-นะ-จ๊ะ-บุ-รี!!!

วันนี้เป็นการเดินทางออกนอกสถานที่ครั้งแรกกับเพื่อนๆตื่นเต้นจัง

เนื่องจากออกเดินทางแต่เช้ากว่าจะถึงกาญจนบุรีก็อีกนาน

เพื่อนๆค่อยๆหลับไปกันที่คนสองคน ส่วนฉันก็นั่ง(ถ่างตา)มองเบสอยู่จากเบาะหลัง

มองไปมองมารู้สึกตัวอีกที่ถึงกาญฯแล้วหรอเนี่ย? ฉันเผลอหลับไปตอนไหนเนี่ย

อาจารย์พาพวกฉันมาวาดรูปนอกสถานที่ แต่ฉันก็ไม่วายที่จะวอกแวก

ค่อยดัก ซุ้ม แอบ มองว่าเบสอยู่ตรงไหนแล้วก็ทำตัวเป็น “ปาปารัสซี่” กดชัตเตอร์

ได้มาหลายภาพเชียวล่ะ แต่ภาพที่ต้องวาดส่งอาจารย์วันนี้ยังไมได้วาดเลยฉัน

เรื่องไร้สาระมาเป็นอันดับแรกตลอดเลยนะฉันเนี่ย…ไม่ได้เรื่องจริงๆเลย

ตอนบ่ายเราก็ไปวาดรูปกันที่สะพานข้ามแม่น้ำแคว

ว้าว! สะพานยาวจัง ทางเดินก็ดูน่ากลัวเหมือนกันนะเนี่ย

ว่าแต่…เบสหายไปไหนเนี่ย อุตส่าห์จะให้พาเที่ยวสักหน่อย

ฉันเดินไปจนสุดสะพาน ทั้งเหนื่อยทั้งเสียวเลย

ชาวต่างชาติแยะมากเลย แหม่ อยากจะเข้าไปคุยด้วยแต่ก็เกรงว่าจะฟังกันไม่รู้เรื่อง

ฉันยืนถ่ายรูปกับเพื่อนๆอยู่กลางสะพาน…เสียวสุดๆไปเลย

“ปาล์มดูโน้นดิ” เพื่อนๆเรียกให้ฉันดูเบสที่นั่งเก็กท่าวาดรูปอยู่ข้างล่าง

ไหนๆก็เก็กท่าซะขนาดนี้แล้วจะไม่ถ่ายรูปนายก็ดูจะน่าเสียดาย 1 2 3 แชะ!!!

ถ่ายจากข้างบนมันยังไม่ซะใจเท่าไหร่ ขอใกล้ๆหน่อยล่ะกันนะ

ฉันกับเพื่อนๆเดินลงจากสะพานทำทีเป็นเข้าไปคุยกับเบสเรื่องโน้นเรื่องนี้

แต่เค้าก็ยังไม่เลิกเก็กท่าวาดรูปอยู่ดี ไม่เหมื่อยให้มันรู้ไป

“ปาล์มถ่ายรูปให้หน่อยซิ” เพื่อนๆยกให้ฉันเป็นช่างกล้องคอยกดชัตเตอร์

หลังจากที่สนุกกันมามากพอแล้วก็ได้เวลากลับกันสักที

ระหว่างทางทุกคนก็รู้สึกอ่อนล้านอนหลับกันทั้งคันจนถึงมหา’ลัย

“ปาล์มไหนเอารูปถ่ายมาดูหน่อยซิ”

“นี่มันอะไรกันเนี่ย!!!” เพื่อนๆเสียงดังกันยกใหญ่

“ทำไมมีแต่รูปเบสเต็มไปหมดเลย ฉันให้แก่ถ่ายรูปพวกฉันนะไม่ใช่ไอ้หมีพูนี้”

งานเข้าแล้วฉันเพื่อนๆโวยวายกันเต็มที่ (ก็สมควรไหมล่ะ)

“ฉันขอโทษนะ…แต่ฉันก็ถ่ายรูปพวกแกมาด้วยนี้นา”

ฉันพยายามจนสุดความสามารถในการแก้ตัว

แถไปเรื่อยเชียวนะฉันนี้ ถลอกหมดแล้ว

แต่เพื่อนๆก็เข้าใจถึงจะมีแอบน้อยใจกันอยู่บ้าง

“ไปคราวหน้าแกต้องถ่ายรูปพวกฉันเยอะกว่าไอ้หมีพูนะ...ยัยปาปารัสซี่”