ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : - I wanna break you .
Chapter one.
I wanna break you .
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
จู่ๆ พี่จินกิ เจ้านายสุดที่รักก็โทรเรียกฉันให้เข้าบริษัททันที ไม่รู้จะกระวีกระวาดอะไรแต่เช้า แถมยังกำชับอีกว่าถ้ามาช้า พี่จะหักเงินเดือน - -* ไอ้เงินเดือนปกติที่พี่ให้ฉัน มันก็ไม่พอใช้แล้วค่ะ คุณเจ้านายขา~
ในที่สุดฉันก็มาถึงที่ประชุม เย้ ! ... สายไปสามนาทีคงไม่มีใครว่าอะไรหรอกมั้ง ..
พอเปิดประตูเข้าไป .. ก็เจอพวกพนักงานและบก.สุดที่รักทำหน้าเครียดกันอยู่
“ สวัสดีค่ะ” ฉันโค้งให้คนในห้องก่อนจะเดินไปนั่งเก้าอี้ตัวที่ยังว่างอยู่
“ ครบแล้วพี่ก็จะพูดเลยนะ” บก.ลีจินกิแห่งนิตยสารก็อปซิปเดลี่ที่ฉันทำงานอยู่ เริ่มการประชุมก่อน
“ พี่ขอโทษ ... แต่พี่จะบอกว่าสถาณการณ์ทางการเงินของพวกเราตอนนี้ไม่ปกติแล้ว” จบประโยคแรก ตาขวาฉันมันก็กระตุกแล้วไง - -+ ลางไม่ดีมาเยือนแล้วไงละ .
“ พี่ไม่มีเงินมากพอที่จะจ้างทุกคนได้เหมือนเดิมแล้ว .... พี่จึงขอสั่งพักงานทุกคน” หวืดดดดดดดด โลกหมุนกลับเหรอเนี่ย ทำไมชีวิตฉันถึงโชคร้ายแบบนี้ T^T เตะฝุ่นหางานทำตั้งหลายปี ทำงานยังไม่ได้สามปีโดนไล่ออกแล้วเหรอเนี่ย !
พนักงานในที่ประชุมลุกขึ้นยืน แต่ละคนโค้งลาพี่จินกิด้วยความเคารพ แล้วเดินออกไปทีละคน .. ยกเว้นแต่ฉัน
“ ฮารา ... ไม่ไปกับเขารึไง ?” พี่จินกิหันมาถามฉัน ตาของเขาแดงๆด้วยละ สงสัยต้องแอบร้องไห้ชัวร์เลย
“ ไม่ค่ะ ... หนูขี้เกียจหางานใหม่ แหะๆ” ฉันตอบตามความจริง ก็กว่าจะได้งานนี้ ฉันต้องทั้งเส้นทั้งฝากไม่รู้จะหางานสบายๆ ว่างๆ เงินเดือนน้อยๆแต่โครตคุ้มกับค่าแรงแบบนี้ได้ที่ไหนแล้วหนิ
“ แต่พี่ไม่มีเงินจ้างเธอหรอกนะ” เจ้านายสุดที่รักของฉันก็ยังพูดคำเดิมซ้ำๆ หนูรู้แล้วค่ะว่าถ้าทำงานที่นี้ต่อหนูต้องโดนใช้แรงงานฟรี
“ พี่ไม่มีทางออกเลยเหรอ ?”
“ ...........” พี่จินกิเงียบไม่ให้คำตอบ ... แบบนี้ต้องไม่มีแหง่มๆเลย โอ๊ยย แล้วจะทำยังไงดีเนี่ย
ฉันก็ได้แต่ถอนหายใจ และเดินตามพวกพนักงานคนอื่นออกไป
“ เดี๋ยวก่อน” พี่จินกิเรียกฉันเอาไว้ก่อน o.0
“ มีอะไรเหรอค่ะ” ฉันหันไปถามว่าที่อดีตเจ้านาย
“ จริงๆทางออกมันก็มีนะ .. แต่เธอจะทำมั๊ยละ?” พี่จินกิถาม
“ แล้วมันคืออะไรละ ? ถ้าฉันทำได้ก็อยากทำนะ” ฉันมองหน้าพี่จินกิอย่างไม่เข้าใจ - -+
พี่จินกิเดินออกไปสำรวจบริเวณหน้าห้องประชุม ก่อนจะเดินกลับเข้ามาแล้วล็อคประตูห้องอย่างแน่นหนา
“ หือ. ..? พี่จะปล้ำฉันเหรอ?” ฉันถามพี่จินกิที่มองมาทางฉันด้วยหน้าตาแปลกๆ
“ คิดได้นะ ยัยลิงอุรังอุตัง - -+ เรื่องนี้เป็นความลับสุดยอด เราจะให้ใครรู้ได้” พี่จินกิพูดให้เบาลงโดยเฉพาะประโยคหลัง ..
“ ห๊ะ ? แล้วฉันรู้ได้เหรอ ?” ฉันพูดพร้อมชี้มาที่ตัวเอง
“ ถ้าเธอตกลงร่วมมือกับพี่” ฉันผยักหน้างึกๆตอบตกลง ..ตอนนี้ฉันอยากจะรู้แย่แล้วว่าพี่จินกิจะให้ทำอะไร เรื่องชาวบ้านเนี้ยชอบนัก -.,-
พี่จินกิยื่นรูปภาพของใครสักคนมาให้ฉัน
“ รู้จักมั๊ย ?” พี่จินกิถาม
“ ไม่”
“ นี่คือ คิมจงฮยอน นายแบบไฟแรง” ฉันเพ่งพิจารณาหน้าตาคนในรูปอย่างตั้งใจ
“ หน้ายังกับเป็ด ...” ฉันเบ้ปาก หล่อ ? ไฟแรง ? ไฟดับละสิไม่ว่า - -*
“ อย่ามาพูดมากน่า นี่แหละเจ้านายของเรา” พี่จินกิดึงรูปในมือฉันคืนไปก่อนจะส่งอีกรูปมาแทน
“ นี่ละ รู้จักมั๊ย ?”
คราวนี้ฉันเพ่งไปที่รูปอีก ... ผู้ชายคนนี้ฉันรู้จักดีเลยละ นายแบบที่ฮอตสุดๆดังสุดๆในตอนนี้เลยนะ -..-
“ ชเว มินโฮไง”
“ เยี่ยม” พี่จินกิพูด
“ อ้าว ...แล้วงานละ ? เกี่ยวอะไรกับชเวมินโฮ” ฉันทำหน้าสงสัย
“ งานของเราก็คือกำจัดคู่แข่งของคิม จงฮยอนซะ โดยเธอจะต้องเก็บภาพของชเวมินโฮในตอนที่ภาพลักษณ์ไม่ดีมาให้หมด แล้วคอยปล่อยภาพลงเน็ต ... แค่นี้เอง ถ้าชเวมินโฮย่อยยับพวกเราก็เสร็จงาน”
“ เอิ่ม ......ชั่วร้าย” ฉันพูดเบาๆ แหมะ ... พวกดารา จ้องแต่จะจิกจะกัดกันตลอดเวลาเลยนะ ทำร้ายคู่แข่งด้วยวิธีสกปรกๆ คนสวยรับไม่ด๊ายยยยยย
“ เธอจะทำมั๊ย ?” พี่จินกิถาม พร้อมจ้องมาที่ฉันเขม็ง
“ แหมะ - -+ ไม่ต้องจ้องแบบนั้นหรอก ฉันเกร็ง ตกลงๆ ทำก็ทำ ให้ไปถ่ายรูปเฉยๆใช่มั๊ย ?” ฉันถาม ไหนๆก็ลงเรือดำน้ำลำเดียวกันแล้วหนิ ถ้าจะจมก็ต้องตายกันหมดนี่แหละ
“ เธอต้องเข้าประชิดตัว ชเวมินโฮ ตลอด 24 ชม.”
“ ห๊า! พี่จะบ้าเหรอ - -+ ฉันเป็นผู้หญิงนะ จะให้ฉันไปไล่ตามเขาได้ยังไง”
นี่มันเรื่องยากเลยนะ สั่งอะไรมาได้ไม่คิดเลย ผู้หญิงตัวเล็กๆ สวยๆอย่างฉันจะไปไล่ตามติดผู้ชายได้ยังไง ไม่ได้นอนกันพอดี
“ ปกติเธอก็ทำอยู่แล้วหนิ” บร๊ะ ... ประโยคนี้แทงใจดำกันสุดสุดเลย T^T
“ โอ๊ยย ฉันหมายถึง 24 ชม.หน่ะ จะให้ฉันแปลงร่างเป็นมดแล้วเข้าไปซุกอยู่ในร่มผ้าเขาเลยมั๊ยค่ะ” ฉันประชด.
“ ได้ก็ดีนะ” แว๊~ โอ้วววววววว. เจ้านายค่ะ หนูประชด!
“ ให้หนูไปเป็นแฟนเขามั๊ย ง่ายกว่า -.,-“ ฮี่ฮี่ แบบนี้สิชอบหน่อย ได้เป็นแฟนสาวนายแบบสุดฮอต
“ ใครเขาจะเอาเธอ ?” ประโยคเดียวของเจ้านาย .... ทำเอาฝันของฉันดับสลาย แว๊กกก เจ้านายค่ะ ทำไมชอบทำร้ายจิตใจหนูจัง 8?
“ แล้วจะให้หนูทำยังไง” ฉันนอนราบลงกับโต๊ะ โอ๊ยย ทำไมมันมืดแปดด้านยกกำลังสามแบบนี้ค่ะ
“ ฉันจะส่งเธอเข้าไปเป็นแม่บ้านของมินโฮ” เอ่อ ... ความคิดดี ห๊ะ! แม่บ้าน ? ทำไมฟังดูลำบากจัง -.-
“ เอ่อ ... แล้วฉันต้องไปทำงานบ้านให้เขาจริงๆหรือเปล่า ?” นี่แหละคำถามแรกที่สงสัย แหะๆ ฉันไม่ใช่พวกติดสบายหรอกนะ แค่กลัวลำบากเท่านั้นแหละ
“ ก็มีนิดหน่อย แต่งานหลักคือหาหลักฐานหรืออะไรที่จะทำลายชื่อเสียงของชเวมินโฮให้ได้ แค่นี้ไม่พลาดมือคูฮาราปาปารัซซี่สาวมือหนึ่งหรอก ใช่มั๊ย ?” เจ้านายยอกันอีกแล้ว อย่าเอาความจริงมาพูดสิค่ะ -///-
“ โอเคค่ะ ฉันตกลง แล้วเริ่มงานวันไหน ?” หลังจากประเมินความสามารถตัวเองแล้วว่าสอดรู้สอดเห็นยอดเยี่ยม ฉันก็ตกลงรับงานนี้ทันที ตื่นเต้นๆจะได้ใกล้ชิดกับหนุ่มสุดหล่อด้วย ><’
“ วันนี้ .. กลับไปเตรียมตัวให้พร้อมแล้วจะมีรถไปรับที่บ้าน” พูดจบเจ้านายสุดที่รักก็เดินสะบัดตูดออกจากห้อง แว๊กกกก เริ่มวันนี้ ?! แล้วจะทำยังไงดีเนี้ยยยยยยยยยยย.
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
ฉันกลับมาถึงบ้านก็โกยๆๆ ของทุกอย่างลงกระเป๋า แล้วหอบสัมภาระทั้งหมดมากองไว้หน้าบ้าน วันนี้ฉันทำผมเปียพอดี ได้ฟีลเหมือนพจมานเลยนะค่ะ -////-
ยังไม่ได้บอกพ่อกับแม่เลยว่าจะไปทำงานนอกบ้าน แต่ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวค่อยโทรบอกก็ได้ตอนนี้พ่อคงกำลังสมาคมก๊งน้ำอยู่บ้านเพื่อน แม่ก็คงสมาคมสูงต่ำอยู่ที่ไหนสักที่นี้แหละ
และถึงเวลา ~ รถคันสีดำจอดที่หน้าบ้านฉันพอดี .
พี่จินกิเจ้านายสุดที่รักช่วยยกสัมภาระของฉันขึ้นรถ แล้วพาฉันไปส่งที่บ้านชเว ทันที
“ โห ... ที่นี้หน่ะเหรอ ?” ฉันสำรวจสถานที่ที่พี่จินกิบอกว่าเป็นบ้านของมินโฮนายแบบดัง แต่ดูไปมันเหมือนจะเป็นแค่ตึกมากกว่านะ - -+
“ ไหน ? นี่เหรอบ้านมินโฮ?” ฉันหันไปถามพี่จินกิ เขาไม่พูดอะไรแต่หันไปยกกระเป๋าฉันลงจากรถ ก่อนจะเดินนำหน้าไป
“ รอด้วยยยยยยยยยยยยย” ฉันตะโกนเรียกพี่จินกิสุดเสียง แหมะ เดินซะไวเลย คนยิ่งขาสั้นๆอยู่นะ
“ พาแม่บ้านมาส่งห้องคุณมินโฮครับ” พี่จินกิพูดกับรีเซปชั่นหน้าตาสวยๆตรงล็อบบี้ ฉันแอบอ่านชื่อที่ป้ายพนักงาน ซันนี่ ชื่อน่ารักจังเลยอ่ะ อิจฉาๆ ทำไมฉันไม่ชื่อน่ารักๆแบบนี้บ้างนะ !
“ คุณชเวอนุญาตให้พาขึ้นไปได้เลยค่ะ” พี่จินกิยิ้มหวานหยดย้อยให้กับพนักงานสาวก่อนจะเดินนำฉันไปทีลิฟต์
“ ยิ้มแป้นเลย ครุคริ ชอบอ่ะดิ๊” ฉันหยอก
“ อย่ามาตลก ทำตัวจริงจังหน่อยสิ” พี่จินกิแกล้งดุฉันกลบความเขินซะงั้น ฮ่าๆ เรื่องชาวบ้านหน่ะ ฉันรู้ทันนะ
ติ๊งต่อง !
ลิฟท์มาถึงชั้นบนสุดของอาคารแล้ว ~โห หรูหราใช่เล่นเลยนะ ... สงสัยนายมินโฮต้องรวยมากแน่ๆ คนอะไรทั้งหล่อทั้งรวย ><’
“ นี่ ทำงานตามที่พี่บอกนะ อย่าพลาดละ ถ้าทำงานได้สามเดือน จะได้โบนัสพิเศษเจ็ดเท่า!” พี่จินกิตบไหล่ฉันเบาๆก่อนจะกลับไป
“ โบนัสเจ็ดเท่า *0* โอเค ~” ฉันยิ้มรับก่อนจะหอบกระเป๋าเข้าไปในห้องของมินโฮ โห....ห้องสูท ภายในมีสามห้องนอน เขาอยู่กันกี่คนนะ ทำไมห้องถึงใหญ่แบบนี้ *0*
ฉันวางกระเป๋าเอาไว้แถวโซฟารับแขกก่อนจะเดินเข้าไปสำรวจส่วนต่างๆของบ้าน
“ โห .. ครัวสะอาดมาก เคยใช้งานมั๊ยเนี่ย” ฉันเดินไปที่ตู้เย็นก่อนจะเห็นโพทอิทเล็กๆแปะอยู่
ถึง ป้าแม่บ้านคนที่มาทำงานใหม่
- ล้างห้องน้ำ
- ทำข้าวเย็นให้ผมกับน้องชาย
- กรอกน้ำใส่ขวดแล้วแช่เย็น
- เช็ดพวกฝุ่นบริเวณเครื่องออกกำลังกาย
- เก็บที่นอนในห้องแทมิน
ทำให้เสร็จก่อนสามโมงเย็น
กรุณาอย่าเข้าไปยุ่งในห้องของผม
ลงชื่อ ชเว มินโฮ.
ฉันอ่านโน้ตจากเจ้านายคนใหม่แล้วอยากจะเป็นลม งานทั้งหมดนี้ ?!
ก่อนสามโมง จะบ้าเหรอ! ตอนนี้ก็ปาเข้าไปบ่ายหนึ่งแล้ว โอ๊ยยย งานเข้าแล้วไงฮาราเอ๊ย!
ว่าแล้วฉันก็รีบทำงานทั้งหมดให้เสร็จ ผ่านไปประมาณ 1 ชม.ครึ่ง เฮ้อ ~ จะว่าไปฉันก็ทำงานเร็วเหมือนกันนะเนี้ย บ่ายสองครึ่ง เหลืออีกครึ่งชั่วโมง ต้องรีบทำกับข้าวแล้วละ .
ฉันเดินมาจดๆจ้องๆหน้าเตาในห้องครัว ... เอ่อ เกิดมาเคยทำอาหารกับเขาซะทีไหนละ - -*อย่างมากก็ต้มน้ำมาม่า .... หรือวันนี้ฉันจะต้มมาม่าให้นายแบบหนุ่มกินดี ? ฉันลองค้นๆตู้กับข้าวก็เขาก็เจอพวกมาม่ากับของแห้ง ของฟรีซบ้าง พวกนายก็กินไอ้นี้กันแล้วกันนะ กันตายไปวันนึงคงไม่เป็นไรหรอก
เย้! ในที่สุดอาหารแสนอร่อยของนายแบบหนุ่มก็เสร็จ .. มาม่าสามถ้วย ของเขา ของเด็กที่ชื่อแทมิน คงจะเป็นน้องชายของเขาละมั้ง .. แล้วก็ของใครอีกคน ? ใครละ ? …
“ กลับมาแล้วคร๊าบบบบบบบ” เสียงเด็กหนุ่มดังขึ้น ฉันรีบเดินไปดูว่าใครมา ก่อนจะพบกับเด็กผู้ชายหน้าใส หน้าตาดูดีที่เดียวเลยละ เด็กคนนี้คงชื่อแทมินสินะ ..
“ อ๊า แม่บ้านใหม่ ?” แทมินมองฉันเหมือนฉันเป็นตัวประหลาด
“ อ่อ .. ค่ะ ฉันคูฮาราแม่บ้านใหม่ค่ะ” ฉันรีบโค้งเก้าสิบองศาให้เขาทันที
“ เด็กกว่าที่คิดแหะ” แล้วเดินเฉียดไหล่ฉันไป เด็กอะไรตัวสูงชะมัด - -*
“ วันนี้มีอะไรกินบ้างน๊า” หลังจากแทมินเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องของเขาได้พักนึงก็เดินออกมาพร้อมเสื้อกล้ามกางเกงวอร์มธรรมดา แหมะ .. หุ่นเขาดีใช่เล่นเลยนะ
“ มาม่า ?” เขาหันมามองหน้าฉัน ทำไม ? มองทำไม ไม่เคยเห็นคนสวยรึไง
“ อือ มาม่าไง” ฉันพูด
“ ป้าจะให้พี่มินโฮกินมาม่า ?” เขาถามย้ำ
“ ก็ใช่ ทำไมละ มินโฮกินมาม่าไม่เป็น?”
“ นี่ ป้าอยากโดนไล่ออกตั้งแต่วันแรกรึไง” แทมินทำสีหน้าเบื่อโลกใส่ฉัน ห๊ะ ? นายแบบอย่างมินโฮจะลิ้นทองกินมาม่าไม่เป็นรึไง?
“ ทำไมละ ? ก็ฉันทำกับข้าวไม่เป็น” ฉันตอบ
“ ห๊ะ ? เป็นแม่บ้านแต่ทำกับข้าวไม่เป็น ?” เขาพูดจบก็เดินเข้าห้องตัวเองไป
อะไรของคนบ้านนี้กัน แปลกชะมัด - -+
เอาละ ได้เวลานางแมวสาวเหมียวๆทำงานแล้วสินะ -..- ฉันดูลาดราวว่าแทมินจะไม่ออกมาจากห้องอีก ค่อยๆย่องเบาไปทางห้องที่น่าจะเป็นห้องของมินโฮ
เอี๊ยด .... ประตูฝืดได้อีกนะ
ฉันเปิดประตูเข้ามาในห้อง .... โปสเตอร์อะไรติดเต็มไปหมดเลยนะ ฉันเอื้อมมือไปเปิดสวิทช์ไฟที่มุมห้อง
พรึ่บ ~ ทันทีที่ไฟห้องติด ภาพโปสเตอร์ผู้ชายกล้ามโตที่แปะเรียงรายไปทั่วห้องก็ปรากฏสู่สายตาฉัน
แอร๊กกกกกกกกกกก! นายชเวมินโฮเป็นเกย์ ?! ......... ฉันเดินเข้าไปในห้องเปิดลิ้นชักโต๊ะเครื่องแป้งดู ก็พบรูปถ่ายผู้ชายกล้ามโตอีกหลายรูป
หึหึ ... ชเวมินโฮ นายเป็นพวกลัทธิยาราไนก๊ะก็ไม่บอกนะ -.,-
ปล่อยให้หลงชื่นชมมาตั้งนานนนนนนนน T^T แหมที่บอกว่าไม่ให้เข้าห้องนายก็แบบนี้นี่เองสินะ ฮ่าฮ่า กลัวเขาจะรู้ว่าตู๊ดดด นี่เอง
ฉันหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายหลักฐานพวกนี้ไว้ทันที หึหึ งานนี้นายไม่รอดแน่ พ่อนายแบบ .
“ แทมินจ๋า ~~” เสียงหวานดังขึ้นจากด้านนอก แอร๊ยย ใครเข้ามาตอนนี้ว๊า ฉันถ่ายรูปให้เยอะที่สุดแล้วปิดไฟออกไปด้านนอกทันที
“ ว๊ายยย ใครอ่ะ?!” สุภาพบุรุษในชุดสีชมพูผู้เพิ่งเข้ามาใหม่ ชี้มาทางฉัน ทำอย่างกับฉันเป็นตัวประหลาดนั้นแหละ
“ แม่บ้านใหม่ คูฮาราค่ะ” ฉันโค้งแนะนำตัว
“ อ่อ แทมินอยู่ไหน ?” เขาถาม
“ ในห้องนอนค่ะ” ฉันชี้ไปทางห้องนอนของแทมิน เขาก็เดินสะบัดก้นงอนๆของเขาเข้าไปในห้องแทมินทันที - -* บ้านนี้แปลกกันทั้งบ้านเลยรึไง ?
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
เฮ้อออ ... วันนี้ผมเหนื่อยมากเลยครับ ทั้งถ่ายแบบให้สัมภาษณ์ ทุกอย่างดูจะวุ่นวายกับชีวิตผมไปหมด ถ้าผมไม่ใช่นายแบบคิวทอง ผมคงไม่มานั่งเหนื่อยแบบนี้ใช่มั๊ย ?
“ คุณมินโฮครับ ถึงแล้วครับ” คนขับรถของบริษัทเอเยนซี่ที่ผมทำงานอยู่พาผมมาส่งที่หอพักของผม
วันนี้ได้ข่าวว่ามีคนส่งแม่บ้านใหม่มา ...ไม่รู้จะทำงานเรียบร้อยมั๊ย ?
จะหาข้าวให้แทมินกินรึยัง ? ....
“ ขอบคุณมาครับ” ผมโค้งให้คนขับเล็กน้อยก่อนจะเดินเข้าไปในหอพัก
ผู้คนต่างจ้องมาทางผม เหมือนผมเป็นตัวประหลาด ... แรกๆก็ไม่ชินหรอกครับ แต่พอดังมากก็เริ่มชิน คิดซะว่าตัวเองเป็นหมีแพนด้าก็แล้วกัน ความรู้สึกของมันคงไม่ต่างจากผมหรอก ฮ่าๆ
ผมขึ้นมาถึงชั้นบนสุดของอาคาร ถึงห้องซะที อยากจะอาบน้ำนอนให้หายเหนื่อยจริงๆ
ผมเปิดประตูเข้ามาในห้อง .. มืดสนิท สงสัยแทมินคงจะหลับไปแล้ว นี่มันก็ดึกมากแล้วหนิ ไม่ต้องเปิดไฟดีกว่า เดี๋ยวแทมินจะตกใจตื่นเอา
ผมเดินไปผ่านห้องรับแขก เพื่อที่จะไปห้องครัว
“ พลั่ก !” โอ๊ย ! ผมสะดุดอะไรว่ะเนี้ย หน้าหล่อๆของผมกระแทกลงกับพื้นเต็มๆ หึ่ย ใครเอาอะไรมาวางไว้
“ พี่มินโฮ!” แทมินน้องชายสุดที่รักรีบวิ่งออกมาจากห้องนอนทันที ... พี่ขอโทษนะที่ทำให้นายตื่น
แทมินเดินไปเปิดไฟก่อนจะมาพยุงผมลุกขึ้น ..
แล้วผมก็เห็นตัวการที่ทำให้ผมล้ม กระเป๋าสีขาวสองใบ ....... ว่าแต่ของใคร มาอยู่ตรงนี้ได้ยังไง ?
“ แทมินไปนอนเถอะ พี่ไม่เป็นไร” ผมบอกกับน้องชาย
“ ไม่เป็นไรหรอกครับ นอนไม่ค่อยหลับด้วย กระเป๋าของยัยแม่บ้านหน่ะครับ ไม่รู้ทำไมไม่เก็บไปซะที” แทมินหันไปมองกระเป๋าสองใบนั้นแล้วส่ายหัวเบาๆ
“ แล้วป้าแกอยู่ไหน?” ผมมองตามแทมินไป ก่อนจะสะดุดตากับร่างบางที่นอนอยู่บนโซฟา
“ นั้นไง ป้าแก” แทมินชี้ไปหาผู้หญิงที่นอนขดบนโซฟา
“ นี่อ่ะนะ” ผมพยักหน้ารับรู้ก่อนจะไล่แทมินไปนอน เฮ้อ ได้แม่บ้านใหม่มาคิดว่าจะสบายใจกว่าคนก่อนที่พยายามจะปล้ำแทมิน ... แต่นี้รู้สึกจะหนักกว่าเก่าอีกนะ
“ ป้า” ผมสะกิดคุณแม่บ้านที่นอนแผ่บนโซฟาของผมอย่างกับเป็นเจ้าของบ้าน
“ ป้า” ผมเรียกเธอดังขึ้นอีก
“ ห๊า!” อยู่ดีๆ ป้าแกก็ลุกขึ้นพรวดพราดแถมยังโวยวายเสียงดังอีก
“ เงียบ - -*” ผมสั่ง
ป้าแกเงียบกริบ ได้แต่จ้องหน้าผม สงสัยพวกบ้าดาราตามเคย - -*
“ มาวันแรกก็ก่อเรื่องเลยนะ” นั้นคือประโยคทักทายของผมกับเธอ .
“ ก่อเรื่อง .... ฉันทำอะไรค่ะ?” เธอทำหน้ามึนๆใส่ผม
“ วางกระเป๋าไม่เป็นที่ ทำให้ผมสะดุดล้ม”
“ นิดหน่อยน่าคนชาติเดียวกัน ให้อภัยกันได้ก็ให้ พรุ่งนี้ค่อยคุยกันนะ ง่วงไม่ไหวละ” พูดฉอดๆจบป้าแกก็จะลงไปนอนต่อเชื่อเลย บริษัททำความสะอาดส่งใครมาเนี้ย ... ?
“ แต่ผมต้องการคุณกับป้าวันนี้ !” ผมเรียกเธออีกครั้ง .. คราวนี้ผมเอาจริงแล้วนะ เธอลุกขึ้นมามองผมด้วยสีหน้างัวเงีย
“ รีบๆว่ามา” น้านน .. เป็นลูกจ้างแต่มาสั่งเจ้านายอย่างผม ? เชื่อเลยครับแม่คุณ
“ ถ้าป๊าทำงานไม่ได้ ก็ลาออกไปเถอะ ผมไม่ชอบคนไม่มีระเบียบ” ผมพูดตรงไปตรงมา
“ ฉันขอโทษค่ะ ให้โอกาสฉันอีกครั้งเถอะนะค่ะ” แหนะ มุขนี้ได้ผลดีจริงด้วย ตาสว่างเลยละสิ
“ แล้ว... ป้าชื่ออะไร อายุเท่าไหร่ ?” ผมถาม
“ คู ฮารา 20 ปีค่ะ”
ห๊ะ ? แค่ 20 ? พอๆกับผมเลยนี่หว่า ......
“ ป้าไปหางานใหม่ทำเถอะ ผมไม่ชอบคนไร้ระเบียบ” ผมพูดอีกครั้ง ..
“ แต่คุณ ... ฉันอยากทำงานที่นี้นะ!” ป้าแกแหวขึ้นมาทันที อยากทำงานทีนี้
พวกบ้าดาราตามเคย …….
“ ผมจะติดต่อป้า ให้ไปทำงานบ้านดาราคนอื่นแล้วกัน” ผมตัดปัญหาก่อนจะหยิบโทรศัพท์มาโทรหาผจก.ส่วนตัว
“ ไม่ไม่!” ป้าแกแย่งมือถือไปจากมือผม .... อะไรของป้าจะคลั่งอะไรผมขนาดนั้น หลงใหลผมขนาดนี้เลย ?
“ ป้าเอาคืนมา ถ้าไม่อยากโดนข้อหาชิงทรัพย์” ผมขู่
“ ก็ลองสิ ถ้าไม่อยากให้คนทั้งประเทศรู้ว่านายเป็นเกย์!” โอ๊ะ ป้าเอาอะไรที่ไหนมาขู่ ... ผมนี่นะเกย์ ? แมนเกินสองร้อยด้วยมั้งครับ
“ นี่ไง!” จู่ๆ ป้าแกก็หยิบมือถือพร้อมเปิดรูปโปสเตอร์ในห้องนอนที่ป้าแกไปถ่ายมาชูให้ผมดู
เฮ้ย ! โปสเตอร์ในห้องนอนของผม ..... ผมสั่งว่าไม่ให้เข้าไปไง !
“ เฮ้ย ลบเลยนะ!” ผมพยายามยื้อมือถือของเธอมาให้ได้
“ ลบไปเลย ลบสิ ฉันส่งไปไว้ที่มือถืออีกเครื่องแล้ว” เธอชูมือถืออีกเครื่องขึ้นมา
โอ๊ยยย จะบ้าตาย!
“ ฟังนะ ไอ้ของพวกนั้นมันไม่ใช่ของผม!” ผมแก้ตัวทันที
“ อย่ามาพูดมาก ไม่ใช่ของนายแล้วจะอยู่ในห้องนายได้ไง ถ้าไม่อยากมากเรื่อง ก็อย่าไล่ฉันออกแล้วนายจะปลอดภัย!” โอ๊ยย โดนขู่ TT
ผมพูดไม่ออกเลยนะ .... อยู่ดีๆแม่บ้านที่เข้ามาใหม่ก็มาแผลงฤทธิ์ใส่ซะงั้น แถมยังมาล่วงรู้ความลับ เอ๊ย ไม่ใช่ มาเข้าใจผิดหาว่าผมเป็นเกย์อีก ให้ตายเถอะครับ
“ ป้าจะเอายังไง ?” ผมพยายามสงบศึกเมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายถือไผ่เหนือกว่า
“ ให้ฉันทำงานที่นี้ต่อไง .. ง่ายๆ” ป้าแกยิ้มร่าอย่างผู้ชนะ เชื่อเลย ผมแพ้ยัยเพิ้งที่ไหนก็ไม่รู้เหรอเนี่ย
“ โอเค ... ได้ แต่เราต้องมีสัญญา”
สัญญาการทำงานของคูฮาราภายใต้คำสั่งของชเวมินโฮ
1.จะไม่เข้าไปในห้องนอนชเวมินโฮเด็ดขาด
2.รูปถ่ายที่เคยมีทั้งหมดจะต้องไม่แพร่ออกไป
3.ชเวมินโฮ คือ ความลับ .
4.เงินเดือนจ่ายตามปกติ
5.โบนัสสามเท่าทุกเดือนถ้าทำงานดีมาก
ไอ้ข้อหลัง .. ผมเพิ่มเพราะป้าแกขู่ครับ ..
“ โอเค๊ แบบนี้ค่อยเวิร์กหน่อย” ป้าแกหยิบสัญญามาดม แหม ไม่สูดให้ตัวหนังสือหลุดเข้าไปในรูจมูกเลยละป้า - -+
“ โอเค แค่นี้แล้วจบนะ อย่ามาต่อรองกันอีก” ผมพูดจบก็จะแยกไปเข้าห้องนอน
“ เดี๋ยว!” เสียงของป้าแกทำเอาผมชะงัก
“ อะไรอีก ?”
“ ห้องนอนฉันละ ?” กล้าถามเนอะ ... แม่บ้านหรือเมียครับ ต้องจัดหาห้องนอนให้ด้วย - -+
“ ห้องว่างนั้นไง เข้าไปใช้ได้เลย อนุญาต” ผมพูดตัดรำคาญก่อนจะหนีเข้าห้องตัวเอง
ห้องนอนรับแขกของผมโดยอิป้าแม่บ้านมหาภัยวัยยี่สิบแย่งชิงไปซะแล้ว ต่อไปนี้ถ้าสาวๆของผมมาจะไปนอนที่ไหนละครับ ? - -+
ปล่อยไว้ไม่ได้แล้ว คูฮารา พรุ่งนี้ฉันจะหาทางแก้เผ็ดเธอ ยัยป้ามหาภัย!
ผมทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนุ่ม ก่อนจะหลับไป ......
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
ตอนแรกก็ไม่ได้อยากจะต่อรองอะไรมากมายหรอกนะ T^T แต่ถ้านายไล่ฉันออก ฉันก็อดเงินโบนัสเจ็ดเท่าสิ ไม่ได้หรอก ฉันต้องทำงานนี้ให้สำเร็จ!
ขอโทษที่ต้องกดดันเธอนะจ๊ะ พ่อสุดหล่อ จุ้บ <3
02.43 แล้วฉันก็หลับไปบนเตียงห้องพักแขก ~
__________________________________________________________________
ไม่ถนัดแต่งแนวนี้เลยนะ - -' ปกติแต่งแต่ดราม่าจ้่ะ <3
ลองดูแล้วกันเนอะ เชียร์กันต่อไป .!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น