จอมใจบอดี้การ์ด

จอมใจบอดี้การ์ด

โดย สิระสา

(ไมเคิล แซค สรีปเปอร์  &  ลีเซีย สรีปเปอร์)

  

            “ลีเซียอย่าเดินหนีฉัน กลับมานี่เดี๋ยวนี้” แซคตะเบ็งเสียงดังลั่น พยายามสาวเท้าตามไปติดๆ

            “ไปให้พ้นนะเหม็นขี้หน้า!”

เสียงแหลมตะโกนกลับพร้อมกับก้าวฉับๆ ออกไป โดยไม่คิดจะหันไปมองคนข้างหลัง ทั้งที่ในใจอยากจะกระโจนเข้าไปข่วนหน้าหล่อๆ นั่นให้รู้แล้วรู้รอด

‘ฮึ! แต่งงานกับเธอยังไม่ทันถึงปี ก็ควงผู้หญิงเข้าไปอี๋อ๋อในผับ ทั้งๆ ที่เธอท้องโย้อยู่แบบนี้...ผู้ชายเฮงซวย!!’   

            “จะให้ไปไหนล่ะ ลูกเมียก็อยู่ตรงนี้” คำพูดของสามีทำให้เท้าบางหยุดชะงัก ร่างอวบอิ่มถึงกับหายใจหอบและเม้มปากแน่น ก่อนจะหันกลับไปถามเสียงแข็ง

“ถ้างั้น...คุณจะเอายังไงก็ว่ามาเลย ไมเคิล แซค สรีปเปอร์”

แซคหรี่ตามองสีหน้าเอาเรื่องของภรรยา พร้อมกับกวาดสายตาไปทั่วห้องรับแขกขนาดใหญ่ จนกระทั่งนัยน์ตาสีสนิมเหล็กสะดุดเข้ากับโซฟายาวเรียบหรูสีเลือดนก มุมปากได้รูปกระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์ แล้วหันกลับมาถามความเห็นของอีกคน

“จะเอายังไงดีล่ะ เอาตรงนี้...หรือกลับไปเอาในห้องนอนดีหืม...เมียจ๋า”
 

(มิคาเอล แซม สรีปเปอร์  &  คุณหนูเอริน สวาร์นอฟ)

“คุณช่วยพรากพรหมจรรย์ของฉันหน่อยได้ไหมคะมิค”

“แคกๆๆ” แซมสำลักออกมาทันที โชคดีที่เขากลืนไวน์ลงคอไปหมดแล้วไม่อย่างนั้นคงได้พุ่งออกมากันบ้างล่ะ จากนั้นก็ร้องถามเสียงหลง

“คุณว่าอะไรนะ”

“ช่วยทำให้ฉันไม่บริสุทธิ์ทีนะมิค ขอร้องล่ะ”

“คุณต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ เลยเอริน หรือไม่คุณก็...ให้ตาย! นี่คุณเป็นอะไร ทำไมอยู่ๆ ถึงได้หน้าแดงตัวสั่นแบบนี้ อย่าบอกนะว่าไวน์แก้วเดียวทำให้คุณเมา”

“มิค...ฉะ...ฉัน”

“เกิดอะไรขึ้น! คุณเป็นอะไรกันแน่เอริน”

“ฉันตั้งใจจะวางยาปลุกเซ็กส์คุณ...ตะ...แต่...สะ...สงสัย...ฉันจะกินผิดแก้วแล้วล่ะ”

“เว-ร!! ซว-ยฉิบ!!”

นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537

ห้ามมิให้ผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียนแบบ ดัดแปลง ทำซ้ำ หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดไปใช้โดยการเผยแพร่หรืออ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร
หากฝ่าฝืนมีโทษตามกฎหมายบัญญัติไว้ สูงสุด
*****************************************

*** หมายเหตุ***

นิยายเรื่องนี้ไม่ได้มุ่งเน้นหลักการหรือสาระ เหตุการณ์ต่างๆ รวมทั้งชื่อและนามสกุลของตัวละคร ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง เป็นเพียงการสมมุติขึ้นตามจินตนาการของผู้เขียนเพื่อความบันเทิงและความสุขในการอ่านเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาอื่นแอบแฝงแต่อย่างใดค่ะ

(ปล. ท่านใดที่เปิดเข้ามาอ่านแล้วรู้สึกขัดใจ ไม่ได้รับความบันเทิงหรือความสุขเล็กๆ น้อยๆ จากนิยายเรื่องนี้ สามารถผ่านไปได้เลยค่ะ...ขอบคุณที่แวะเข้ามานะคะ)