...ยามเมื่อสายลมพัดผ่าน ท่ามกลางแสงจันทร์กลางราตรี...
เสียงนกเค้าแมวร้องลั่นป่า...เคล้ากับเสียงกระพือปีกของค้างคาวที่ออกหากินยามค่ำคืน
เด็กน้อยวัยสิบขวบเดินโซเซอยู่ในป่าเพียงลำพัง
พร้มกลิ่นคาวเลือดที่โชยคละคลุ้งออกจากตัว
เรียกเชิญให้พวก "สัตว์" ล่าเนื้อทั้งหลายตรงดิ่งมายังตน
นานเท่าไรแล้วที่เดินวนเวียนอยู่ในป่า...เรี่ยวแรงเริ่มลดน้อยถอยลงทุกที
"พวกมัน"...จ้องรอโอกาสให้เด็กน้อยล้มลง หมายกัดกิน..."ไม่ให้เหลือซาก"
...ดวงตาสีมรกตเริ่มหมดความหวัง...ที่จะออกจากป่าต้องสาป
...ลมหายใจเริ่มขาดห้วง...พร้อมกับความเจ็บปวดที่ถามโถมเข้ามาอีกครั้ง
ดวงตาสีมรกตก้มลงมองที่ท้องตัวเอง...มือน้อยๆ กุมมันไว้โดยตลอดค่อยๆ คลายออก
สัมผัสที่ล่วงรู้มันเปียกแฉะ...และ...เหม็นคาว
ถึงจะมองเห็นไม่ชัด...เด็กน้อยก็รู้ดีว่าสิ่งที่อยู่เต็มฝ่ามือทั้งสองข้างนั้นคือ... "เลือด" ของตัวเอง
พลางนึกเจ็บใจตนเองที่ไม่ฟังคำเตือนของ "คนๆ นั้น" . . .
ทั้งๆ ที่เขา "ห้าม" แล้ว...แต่ตัวเองก็ยังดื้อดึง
เพราะคืนนี้...เป็นคืนก่อน "คืนสุดท้าย" จะมาถึง
...โอกาสเดียวที่เหลือ ฤๅ จะหายไปพร้อมกับชีวิตของตน...
ดวงตาสีมรกตหายไปหลังม่านตาพร้อมๆ กับสติที่ดับวูบ
ก่อนที่ร่างจะทิ้งตัวลงพื้นเป็นเหยื่อของเหล่าสัตว์กระหายเลือด
เงาดำทะมึนก็ทาบทับลงมา...พร้อมอ้อมแขนที่ช้อนร่างเด็กน้อยไว้พอดี
ดวงตาที่สะท้อนในความมืดเปล่งประกายสีแดง... "ผู้มาใหม่" กวาดสายตามองโดยรอบ
เหล่าผู้กระหายเลือดต่างส่งเสียงกรีดร้องราวกับเจ็บปวด
ก่อนจะพาร่างของตนหลบหนีให้ห่างไกลจาก "ผู้มาใหม่" ...ที่ตอนนี้อยู่ในอารมณ์โกรธเกรี้ยว
แต่เจ้าตัวนั้นไม่รู้จะโกรธใครดีระหว่างร่างที่อยู่ในอ้อมแขน...หรือ...ตัวการที่ทำให้เด็กน้อยต้องตกเลือด
ทั้งๆ ที่..."เลือด" ทุกหยดเป็นของเขา
เป็นสัญญาที่เด็กน้อยมิอาจบิดพลิ้ว...ตลอดกาล
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น