คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #36 : SF - SUDDENLY [09]
SUDDENLY
‘Just let’s I go upon you…’
“รอเดี๋ยว! คชา!”
ร่างสูงของเต๋าวิ่งตามคนตัวเล็กที่เดินขึ้นบันไดมา ก่อนจะคว้าแขนเล็กเอาไว้แน่น เต๋าสบสายตากับคชาพลางขอร้องให้ใจเย็นลงเสียก่อน คชาหันกลับมามองเต๋าด้วยใบหน้าเฉยชา แต่ข้างในใจมันกำลังคิดมากนู่นนี่เต็มหมด สุดท้ายน้ำตาเม็ดโตก็หยดแปะลงมาจนได้
คนตัวสูงดันให้คชาเข้ามาในห้องนอนที่แสนคุ้นเคย ก่อนที่จะกักคนตัวเล็กไว้ในอ้อมกอดแสนอบอุ่นที่คชาโหยหามาตลอด มือหนายกขึ้นมาลูบหัวกลมๆของอีกคนแผ่วเบา พลางค่อยๆดันให้คชาซบลงมาที่อกแกร่ง จากนั้นคนตัวเล็กก็สะอื้นฮักอย่างน่าสงสารทันที
“ไม่เอานะ อย่าร้องนะครับ”
“ฮือออออออออออออออออออออ”
“เอ้า ยิ่งห้ามยิ่งร้องนะเรา เงียบนะครับเด็กดี ไม่เอาไม่ร้องนะครับ”
“ฮึก ฮือออออออออออออออออออออออออออออออออออ”
“อ่า ...ให้ตายสิ น่ารักชะมัดเลย”
“ฮึก... กู... มีอะไรจะบอก”
คชาผละตัวเองออกมาจากอกแกร่ง พลางช้อนตาขึ้นมามองเจ้าของอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นทั้งๆที่คราบน้ำตายังคงเปื้อนอยู่เป็นทาง ก่อนที่คนตัวเล็กจะล้วงหยิบของบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกง ของบางอย่างที่ทำเอาเต๋านิ่งค้างไปหลายวินาที ก่อนที่จะต้องดึงคชาเข้ามากอดแน่นอีกครั้งด้วยอารมณ์หลากหลายอย่างปะปนกันไปในคราเดียว ซึ่งร่างสูงเองก็อธิบายไม่ถูกเหมือนกันว่าเขากอดคชาด้วยความรู้สึกไหนกันแน่
รู้แต่ว่ารัก
...รักมากๆ
แหวนที่เขาคิดว่าคชากลืนลงไปตั้งแต่แรก
ตอนนี้กำลังอยู่ในมือของคนที่เขารักที่สุดในชีวิต
“กูขอโทษนะเต๋า” คชายื่นแหวนวงเล็กคืนมาให้เต๋า ก่อนที่แขนเพรียวบางจะยกขึ้นเพื่อกอดรัดร่างสูงเอาไว้แน่นคล้ายกลัวว่าอีกคนจะหายไปไหน “ความจริงกูไม่ได้กลืนแหวนลงไปหรอก ตอนแรกกูก็กะจะแกล้งให้มึงตกใจเล่นเฉยๆ แต่แม่มึงดันมาเข้าใจผิดซะก่อน กูก็เลยเลยตามเลยไป ขอโทษนะที่กูไม่ได้บอกตั้งแต่ทีแรก”
“คชา...”
“ขอโทษนะเต๋า ขอโทษนะครับ ฮึก”
คชาหลุดเสียงสะอื้นออกอีกครั้งมาจนร่างสูงต้องก้มลงไปใช้นิ้วเกลี่ยน้ำตาที่กำลังไหนรินให้หยุดลงเสีย คนตัวเล็กร้องไห้งอแงพลางยกมือขึ้นมาขยี้ตาเป็นเด็กๆจนเต๋าได้แต่อมยิ้ม เขาไม่ได้โกรธคชาเลยสักนิด กลับกัน เขารู้สึกขอบคุณคชาด้วยซ้ำไป เพราะถ้าหากคชาไม่แกล้งเขาในวันนั้น ก็คงไม่มีวันนี้หรอก วันที่เขาสามารถพูดได้เต็มปากเต็มคำว่ารักคชา
รักมากกว่าใคร
รักที่สุดเลย...
"งั้นนี่...ก็แปลว่ากูกับมึง...จบกันแล้วใช่มั้ย...?”
เต๋าหันขวับไปหาคชาทันทีที่คนตัวเล็กพูดจบ แหวนในมือแทบจะหลุดหล่นลงไปบนพื้นด้วยความตกใจ ดวงตาคมมองคนตัวเล็กอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าร่างเล็กในอ้อมกอดกำลังพูดอะไรออกมา คชาผละออกจากอ้อมกอดของเต๋าพลางทรุดลงไปนั่งที่พื้นอย่างหมดแรง
"คชา...มึงพูดอะไรออกมา ถึงไม่มีแหวนนอนอยู่ในท้องมึงจริงๆตั้งแต่แรก แต่กูกับมึงก็ยังเป็นแฟนกันอยู่ไม่ใช่เหรอ"
"มึง...แน่ใจใช่มั้ยเต๋า มึงเป็นผู้ชาย กูก็เป็นผู้ชาย ที่ผ่านมาทั้งหมดนี่มันก็เป็นแค่ละครหลอกตาแม่มึงไม่ใช่หรือไง"
คชาพูดความในใจออกมาพลางชันเข่าขึ้นมาแล้วซบหน้าลงไปอย่างเหนื่อยล้า ดวงตากลมฉายแววกังวลสับสนและไม่แน่ใจปะปนกันไปจนตอนนี้คชาไม่อยากจะคิดอะไรทั้งสิ้น คำพูดของแม่ของคู่หมั้นของเต๋ายังคงดังก้องอยู่ในหูซ้ำไปซ้ำมา ทั้งๆที่เต๋าก็ยืนยันแล้วแท้ๆว่ารักเขาจริงๆ แต่อะไรหลายๆอย่างมันก็ทำให้คนตัวเล็กอดไม่ได้ที่จะคิดมากแบบนี้
"แต่กูรักมึงจริงๆนะคชา พ่อแม่กูก็ตกลงแล้ว เหลือแต่มึงนั่นแหละที่ยังลังเลอยู่นั่น"
"กู...แต่คนอื่นเขาจะมองมึงไม่ดีนะเต๋า"
"มึงสนคนอื่นด้วยหรือไง ตลอดมากูเห็นมึงสนแค่ตัวเองคนเดียว เพราะฉะนั้นครั้งนี้ก็ไม่ต้องไปสนใจคนอื่นหรอก สนใจแค่ความรู้สึกจริงๆของมึงก็พอแล้ว"
"...มันไม่ผิดใช่มั้ย ถ้ากูจะรักมึง มันไม่ผิดใช่มั้ย"
"แค่มึงรักกูก็ไม่มีอะไรผิดแล้วคชา ...แค่มึงรักกู"
"...กูรักมึงนะเต๋า"
"กูก็รักมึงคชา"
SUDDENLY09 - NC
โพส E-mail ไว้เลยคับ :D
“ไหวมั้ย เจ็บมากมั้ยครับ”
“...เจ็บ ...แต่ ...ไม่เป็นไร”
เมื่อได้ฟังคำตอบ คชาก็โดนขโมยความหอมหวานที่ริมฝีปากทันที ร่างสูงบดจูบลงไปพลางกอดรัดร่างกายหอมกรุ่นเอาไว้แน่น
“ขอบคุณนะครับ”
ร่างสูงพูดขึ้นมาในขณะยังคงนัวเนียหอมแก้มคชาที่นอนหมดสภาพอยู่ไม่ห่าง แม้ภายนอกคชาจะไม่ได้ตอบรับอะไรออกไป แต่ในใจนี่สิ อัตราการเต้นของหัวใจแทบจะทะลุร้อยครั้งต่อนาทีไปแล้ว ความสุขที่ร่างสูงมอบให้ในคืนนี้มันยิ่งกว่าเมื่อครานั้นเสียอีก แม้จะเจ็บอยู่บ้างแต่พอได้เห็นหน้าของคนตัวสูงแล้วเขาก็ลืมเรื่องนั้นไปทันที
“กูรักมึงนะคชา”
“...กูก็รักมึง เต๋า”
ร่างเปลือยเปล่าทั้งสองร่างล้มตัวลงนอนบนเตียงพลางกอดรัดร่างกายอีกคนเอาไว้แน่น แลกเปลี่ยนไออุ่นกันแบบเนื้อแนบเนื้อ คชาทิ้งตัวลงไปบนอกแกร่ง ก่อนที่ทั้งคู่จะพากันเข้าสู่ห้วงนิทราไปด้วยความสุขสมระคนเหนื่อยอ่อน
---------------------------> TAOKACHA <----------------------------
NC ปาเข้าไปครึ่งตอน เนื้อหาสาระไปอยู่ตรงนั้นหมดเลย -.,-
เจอคำผิดบอกด้วยนะจ๊ะ เราขี้เกียจตรวจ รอนักอ่านใจดีช่วยหา
รวมเล่มยังจองได้เรื่อยๆนะ จองแล้วอย่าลืมโอนเงินนะ
อย่ามาให้ความหวังแล้วจากกันไปนะนะนะนะนะนะนะนะ
ใครอยากอ่านฉากงดออกสื่อ โพสเมลไว้เลย เดี๋ยวเราส่งให้
หรือใครจะรอเวอร์ชั่นปรับปรุงในเล่มก็ได้เช่นกัน
ใกล้จบแล้วนะ เรื่องนี้มี 10 ตอน
ตอนหน้าตอนสุดท้ายแล้ว <3
20/01/2013
ความคิดเห็น