[SF - TAOKACHA] 'ALL IS YOU'

ลำดับตอนที่ #32 : SF - SUDDENLY [06]

© Tenpoints!

SUDDENLY

“ไปอาบน้ำไปไอ้เต๋า เน่ามาทั้งวันแล้วนะมึงน่ะ”

คชาโบกมือไล่เต๋าให้ไปอาบน้ำ ในขณะที่ตัวเองกลับปืนขึ้นไปนอนอ่านหนังสือการ์ตูนอย่างสบายอารมณ์อยู่บนเตียงใหญ่ของเจ้าของบ้านราวกับเป็นเตียงของตัวเอง โดยไม่มีแม้แต่เศษเสี้ยวของความเกรงใจ

เต๋ามองคนตัวเล็กอย่างหมั่นไส้ ก่อนจะเอาผ้าขนหนูฟาดหลังคชาไปเต็มแรงแล้วรีบวิ่งแจ้นเข้าห้องน้ำไปอย่างรวดเร็ว แอบหัวเราะกับเสียงโวยวายของคนที่นอนอืดอยู่ข้างนอกเบาๆ

เขามีความรู้สึกว่าชอบบรรยากาศเอื่อยๆแบบนี้อย่างบอกไม่ถูก อยากจะให้มันเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ นานเท่าที่จะนานได้ แต่ยังไงก็คงต้องยอมรับความจริงเข้าสักวัน เพราะเขากับมันอยู่ด้วยกันเพราะเรื่องเข้าใจผิดล้วนๆ

แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ในเมื่อวันนั้นมันยังเดินทางมาไม่ถึง เขาก็ขอให้มันดำเนินต่อไปเรื่อยๆแบบนี้ก็แล้วกัน แค่มีคนตัวเล็กมาอยู่ข้างๆกายก็มีค่ามากพอสำหรับคนที่ไม่มีแม้แต่หลักแหล่งในความรักอย่างเขาแล้ว

เขาไม่ใช่เด็กมีปัญหา พ่อกับแม่ยังคงรักกันดีไม่มีเปลี่ยน และถึงพวกท่านจะทำงานหนักกันขนาดไหน แต่ก็ยังมีเวลามาคุยเล่นกับเขาอยู่เสมอๆ เพราะฉะนั้นเขาจึงได้รับความรักจากบุพการีอย่างครบถ้วน ไม่ใช่เด็กขาดความอบอุ่นแต่อย่างใด

หากแต่ความรักระหว่างพ่อแม่มันต่างกับความรักที่เขาโหยหา เขาอยากได้คนที่จะมาอยู่เคียงข้างกาย อยากได้กำลังใจจากคนที่เขารัก อยากได้รอยยิ้มกว้างๆ อยากได้ยินเสียงหวานๆ โหยหาใครอีกคนมาโดยตลอด หากแต่คนที่เข้ามาล้วนแล้วแต่หลงใหลในหน้าตาและฐานะเงินทอง พอได้รู้ถึงนิสัยจริงๆแล้วก็จาก แค่ได้เงินไปนอนกอดสักก้อนสองก้อนก็ยอมทุกอย่าง เขาไม่อยากจะเอาชีวิตไปแขวนไว้กับคนไร้ศักดิ์ศรีแบบนั้นหรอกนะ

แต่คชาไม่ใช่ มันเข้ามาอย่างบริสุทธิ์ใจ มันเห็นเขาเป็นแค่เพื่อนที่จะช่วยเหลือกันยามลำบาก มันมองเขาเป็นแค่คนข้างกายที่จะแม้จะเจอกันวันไหนก็ยังคงเป็นได้แค่เพื่อน มันช่วยเขาเพราะเห็นแก่คำว่าเพื่อน และที่มันยังยอมทนอยู่จนถึงทุกวันนี้ก็เพราะคำว่าเพื่อนทั้งนั้น

แล้วแบบนี้เขาจะไปกล้าคิดเกินเลยกับมันได้ยังไง ในเมื่อตัวเขาในสายตาคชามันมีแต่คำว่าเพื่อนแปะอยู่ตัวเบ้อเร่อ เขาไม่อยากจะทำให้ความเชื่อใจของคชาสลายหายไปหรอกนะ เขายังอยากที่จะเคียงข้างมันในฐานะเพื่อนไปเรื่อยๆ

...แบบนี้ก็พอใจแล้ว

นับจากตอนนั้นมาจนถึงตอนนี้เขาก็รู้จักกับคชามาได้ประมาณสามอาทิตย์แล้ว อาจจะดูเร็วไปหน่อย แต่ตั้งแต่ที่เจอกันครั้งแรกเขาก็เริ่มรู้สึกแล้วว่าคนคนนี้มันน่าจะเข้ากันได้ ถ้าเป็นเพื่อนกันจะต้องสนิทกันมากแน่ๆ แต่หลังจากนั้นมันก็เริ่มซึมซับว่าจะต้องมีอีกคนอยู่ข้างกาย เริ่มรู้สึกว่าขาดไม่ได้ ยิ่งเขาที่เป็นคนหวงเพื่อนมากอยู่แล้วยิ่งไม่ชอบที่คชาไปยุ่งกับใคร และมันก็เริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ มากจนเลยตามเลยมาถึงทุกวันนี้ได้อย่างไรก็ไม่รู้

ร่างสูงสะบัดหัวไล่ความคิดหนักๆออกไปจากสมอง ก่อนจะเปิดฝักบัวเพื่อให้น้ำมันสาดลงมาขับไล่ความกังวลใจให้ออกไปจากหัว พลันต้องขยับยิ้มนิดๆที่มุมปากเมื่อได้ยินเสียงโวยวายจากข้างนอกว่าตัวร้ายฆ่าพระเอกตายอย่างงั้นอย่างงี้ไม่ขาด อายุเท่าไหร่แล้วนะคชา ทำไมถึงได้ทำให้เขายิ้มได้ตลอดเวลาแบบนี้กันนะ

เต๋าใช้เวลาอาบน้ำไม่นานเท่าไหร่ก็ออกมายืนเช็ดผมอยู่ตรงหน้ากระจก เขาไล่เตะคชาที่พึมพำไว้อาลัยพระเอกให้ไปอาบน้ำต่อทันทีเมื่อเห็นมันทำท่าจะหลับอยู่รอมร่อ คชางอแงเล็กน้อยก่อนจะยอมเดินเข้าห้องน้ำไปแต่โดยดี ถึงจะแอบหันกลับมาแลบลิ้นใส่เขาด้วยก็เถอะ

พอแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยเขาก็มานั่งรอมันบนเตียง หันไปเห็นหนังสือที่คชาอ่านค้างเอาไว้ก็หยิบขึ้นมาดูอย่างคนที่ไม่มีอะไรจะทำ เขาขยับตัวเองให้ขึ้นไปนั่งพิงหลังไว้กับหัวเตียง พยายามนั่งชิดริมๆเข้าไว้เพราะเดี๋ยวจะโดนใครบางคนมันออกมาโวยวายอีกว่าไม่ยอมเว้นที่ไว้ให้

และเมื่อเต๋าใช้สมาธิทั้งหมดไปกับหนังสือในมือเรียบร้อย จึงไม่ได้รู้สึกตัวเลยสักนิดเมื่อคชาเดินออกมาจากห้องน้ำ และแน่นอนว่าคชาไม่ยอมโดนแกล้งอยู่ฝ่ายเดียวแน่ เขาเลยจัดการกระโดดเข้าใส่ไอ้เต๋าทั้งๆที่นุ่งแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวแบบนี้แหละ

“ทัช – ดาวน์!”

“โอ้ย! ไอ้เหี้ย!”

พอสิ้นเสียง เต๋าก็ล้มกลิ้งหน้าคว่ำลงไปบนเตียงทันทีแบบไม่ทันได้ตั้งตัวโดยมีอีกคนตามขึ้นมานั่งคร่อมอยู่ตรงเอว คชาหัวเราะเสียงดังลั่นแบบสะใจอย่างไม่คิดจะปิดบัง เรียกให้ไอ้คนที่นอนรับน้ำหนักตัวเองอยู่ข้างล่างหงุดหงิดไม่น้อย

นี่มึงคิดว่ามึงเป็นสาวน้อยร่างเพรียวเบาบางราวกับขนนุ่นรึไงห้ะไอ้สัส! บ่นในใจได้ไม่ทันไรก็แทบจะกระอักเลือด เมื่ออยู่ดีๆมันก็เริ่มขย่มตัวเขาซะงั้น!

“คชา! ลงไปไอ้เหี้ย! หนักโว้ยยย!”

“โทษฐานที่มึงชอบแกล้งกูไงไอ้เต๋า! คอมโบคชาเชคๆ!”

“เชคพ่อมึงสิ! ลงไป!”

ตอนนี้เขาแทบจะหายใจไม่ออกอยู่แล้วนะเฮ้ย ตัวมันก็ไม่ใช่ว่าจะเบาเลยซักนิด แถมยังจะมาขย่มขึ้นขย่มลงบนหลังเขาแบบนี้อีก กระดูกสันหลังเขากำลังจะร้าวแล้วนะเว้ย! เต๋าที่ทนมานานจนกำลังจะขาดอากาศหายใจอยู่รอมร่อจัดการสูดอากาศเรียกพลังเฮือกสุดท้าย ก่อนจะตัดสินใจพลิกตัวเองขึ้นอย่างรวดเร็วจนไอ้คนที่กำลังสนุกสนานบนความทุกข์ของคนอื่นเสียหลักล้มลงไปนอนแผ่อย่างหมดท่าบนเตียงทันที ส่วนเขาก็ตามขึ้นมาคร่อมมันไว้แทนแบบเป็นต่อ

“คอมโบคชาเชคๆ? หืม? เมื่อกี้แม่งเอาซะกูเกือบจะตายเชียวนะมึง”

“เอ่อ...กูขอโทษ กูไม่ได้ตั้งใจ”

“แล้วเมื่อกี้มันอะไรห้ะ!”

“ก็กูไม่ได้ตั้งใจอ้ะ เฮ้ยเฮ้ยย! มึงจะทำอะไร!”

“หึหึหึ”

“กูขอโทษนะเว้ยไอ้เต๋า! อ่ะ! เหี้ยยยยยยยย! ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!”

จากฝ่ายโจมตีถูกเปลี่ยนเป็นฝ่ายตั้งรับทันทีอย่างง่ายดาย คชาโดนเต๋าไล่ขยี้เอวแบบไม่ยั้งมือจนเขาต้องหัวเราะออกมาอย่างห้ามไม่ได้ เผื่อใครจะไม่รู้ คชาบ้าจี้แบบเข้าขั้นบ้าเลยจริงๆ ตอนนี้เลยได้แต่นอนหัวเราะหน้าแดงปนเสียงหอบหายใจหนักๆเพราะความเหนื่อย น้ำตาเริ่มรื้นเพราะเหนื่อยจัดจนแทบหายใจไม่ทัน พยายามจะสื่อสารกับไอ้เต๋าว่าพอซักทีแต่ก็ไม่ได้ผล

เสียงหัวเราะของคชาดังไปทั่วทั้งห้องจนเต๋าเริ่มจะหัวเราะตามอย่างห้ามไม่ได้ ยิ่งได้เห็นหน้าที่บูดเบี้ยวเพราะความทรมานจากการหายใจไม่ทันของมันแล้วก็ยิ่งตลกเข้าไปใหญ่ ตอนนี้เลยเหมือนมีคนบ้าสองคนที่กำลังหัวเราะให้กับอะไรก็ไม่รู้อยู่บนเตียงนอนที่ผ้าปูยับยู่ยี่ ให้ความรู้สึกเหมือนอยู่ในโรงพยาบาลบ้าอย่างบอกไม่ถูก

เต๋าหยุดมือที่กำลังปะทุร้ายอีกคนลงเพราะกลัวจะฆ่าคชาตายคาเตียงเข้าซะก่อน คนตัวเล็กที่โดนปล่อยเป็นอิสระก็แทบจะสูดอากาศเข้าปอดแทบไม่ทัน คชาหูตาแดงก่ำปนเสียงหอบหายใจหน่อยๆ เรียกให้เต๋าที่มองอยู่หัวใจแทบจะหยุดเต้น

ถ้าหากว่ายังไม่ลืมกันล่ะก็ คชากระโดดเข้าหาเต๋าด้วยสภาพผ้าขนหนูเพียงแค่ผืนเดียวน่ะนะ และหลังจากที่ผ่านศึกอันดุเดือดโชกโชนมาหลายต่อหลายนาทีบนเตียง คิดว่าผ้ามันจะยังรอดและพันอยู่บนตัวคชาอีกหรือไง?

เพราะฉะนั้นตอนนี้เต๋าเลยมองคนตัวเล็กตาค้าง ก่อนจะค่อยๆไล่สายตาไปที่ดวงหน้าที่ยังคงแดงอยู่เนื่องจากเหนื่อยจากการหอบหายใจ เนื้อตัวนุ่มนิ่มพร้อมกับผิวขาวผ่องที่แดงนิดๆจากการกลั่นแกล้งของเขาเมื่อกี้ หน้าอกบางขยับขึ้นลงเบาๆ ในขณะที่ส่วนล่างมีเพียงผ้าขนหนูปิดไว้ด้วยสภาพล่อแหลมจนเหมือนไม่ได้ปิด

คชาที่เริ่มกลับมามีสติอีกครั้งตั้งใจจะเอื้อมมือไปตบหัวไอ้เต๋ามันสักทีเพื่อแก้แค้น แต่พอเห็นปฏิกิริยาของคนตัวสูงก็ทำให้ต้องหยุดความคิดลงพลางชะงักมองหน้าเต๋าทันที เพราะอยู่ดีๆไอ้คนตัวขาวก็หน้าแดงขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุ

เขามองตามสายตาของมันมาเรื่อยๆจนมาหยุดอยู่กับร่างกายที่เกือบจะเปลือยเปล่าของตัวเอง ก่อนจะอ้าปากค้างพูดอะไรไม่ออกซักคำเมื่อร่างสูงค่อยๆดึงผ้าขนหนูที่ไม่ได้ช่วยอะไรสักอย่างออกไปให้พ้นจากตัวเขา จนตอนนี้เรียกได้ว่าคชากำลังนอนแก้ผ้าต่อหน้าไอ้เต๋าได้แบบล่อแหลมที่สุด!

“หยุดมองได้แล้วไอ้เหี้ย! อื้อ!”

























 

อยากอ่าน

ใครมาไม่ทันโพสอีเมลไว้นะ กูเกิ้ลแบนเราแล้ว เดี๋ยวไล่ส่งให้ -_-
ตอนอื่นที่มีฉากงดออกสื่อก็คงจะไม่ลงเว็ปแล้วนะ โทษที






















 

“คชา...กูไม่รู้นะว่ามึงกำลังคิดอะไรอยู่” ร่างสูงเอ่ยขึ้นทั้งๆที่ริมฝีปากยังคลอเคลียอยู่ไม่ห่าง

“แต่กูดีใจมากนะ ที่มึงยอมกูขนาดนี้”

“ถึงกูจะไม่รู้ว่ามึงรู้สึกยังไงกับกู”

“แต่กูรู้ตัวกูเองดี ว่ากูน่ะ ไม่ได้บริสุทธิ์ใจที่จะคบมึงเป็นแค่เพื่อน”

“กูรักมึง...ลองมองกูใหม่ได้ไหมคชา ลืมเรื่องแหวนไปซะ แล้วลองมองดูใหม่”

“มองให้เห็นแค่ว่า ‘กู...รักมึง’ ”

คชานิ่งอึ้งไปเมื่อได้ยินถ้อยคำสารภาพรักของเต๋าที่มาพร้อมกับความรู้สึกมากมายเหลือเกิน ร่างเล็กยกยิ้มเบาบางก่อนจะผละตัวเองออกจากอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นแล้วค่อยๆขยับตัวขึ้นไปกดจูบแผ่วเบาที่ลำคอแกร่ง จากนั้นก็ลุกขึ้นจากเตียง พาร่างเล็กๆที่เปลือยเปล่าเดินเข้าห้องน้ำไป

จูบที่คอ...หมายถึง ‘เธอเป็นของฉันนะ’

เต๋าดีใจจนแทบบ้า ใจเต้นแรงจนทำอะไรเกือบไม่ถูก ถึงจะยังไม่ได้ชัดเจนอะไรมากนัก แต่อย่างน้อยๆคชาก็ยังไม่ได้รังเกียจอะไรเขา ร่างสูงยกยิ้มกว้างให้กับคนตัวเล็กที่เดินออกมาจากห้องน้ำในสภาพที่เรียบร้อยด้วยเสื้อนอนแขนยาวกับกางเกงนอนขายาว ก่อนจะเอ่ยแซวร่างบางไปนิดๆแล้วเดินสวนเข้าห้องน้ำไปอย่างอารมณ์ดี

“ไงแม่เสือสวาท”

“ไอ้เต๋า!!”

คชาตวาดกลับไปทันทีแบบไม่ต้องคิดด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ เรียกเสียงหัวเราะจากร่างสูงได้เป็นอย่างดี ไม่วายมือแกร่งยังกดลงขยี้หัวของคชาจนผมยุ่งไปหมด แล้วเดินลั้ลลาเข้าห้องน้ำไปอย่างสบายอารมณ์

“กูตามใจมึงมากไปใช่มั้ย...”

คชาได้แต่บ่นกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะต้องแหกปากดังลั่นพร้อมกับใบหน้าที่แดงขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินเสียงของเต๋าที่อยู่ในห้องน้ำ

“อ่า...คชา...คชา....ซี๊ดดดด”

“ไอ้สัสเต๋า!!! อย่าเอากูไปจินตนาการลามกนะเว้ยไอ้เหี้ย!!!!”

สามรอบแล้วมึงยังไม่พออีกเหรอ! บ้านมึงผลิตน้ำได้วินาทีละสามลิตรรึไงห้ะไอ้สัส!

อย่าหวังว่ากูจะเคลิ้มตามมึงอีกเป็นครั้งที่สองเลย! ไม่มีทาง!

คชารีบกระโดดขึ้นเตียงก่อนจะตวัดผ้าห่มผืนหนาขึ้นมาคลุมโปงทันที

เหนื่อยจริงโว้ย!

---------------------------> TAOKACHA <----------------------------









วรั๊ยยยยยยยยยยยยยยย อ่านแล้วเป็นยังไงกันบ้างคะตัวเอง
ฉากงดออกสื่อโอเคมั้ย หรือยังขัดๆ ติชมได้นะฮะ
เป็นฉากแบบนี้ครั้งแรกที่เขียนออกสื่อ 555555555555555

ส่วนถ้าใครขัดใจว่าทำไมคชาแม่งไม่อายๆ(หรือเรียกง่ายๆว่าทำไมคชาแม่งหน้าด้านจังว้า)
ก็ขอชี้แจงตรงนี้ว่า คชาไม่ได้เป็นคชาที่ไร้เดียงสาเหมือนเรื่องที่แล้วมานะจ้ะ
จากที่เห็นในเรื่องก็น่าจะรู้ เพราะฉะนั้นมันก็เลยจะเชี่ยวหน่อย
และไม่มีฉากนอนร้องไห้แงๆแน่นอน ขนาดตอนทำกันมันยังกวนตีนกันอยู่เลย 5555555

ส่วนเรื่องนี้ก็ใกล้จะจบแล้วนะ เหลืออีกสองตอน และคงจะหายไปนานหน่อย 
พรุ่งนี้จะไปเที่ยว :P

ปีใหม่พวกเธอได้หยุดกันกี่วันคะ ชั้น 15 วันค่ะ กรั่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ *รัวไม้ยมก*
สุขอุราเหลือเกิน อเมริกามันสบายแบบนี้นี่เอง!

ซึ่งช่วงนี้กูก็เสือกเป็นหวัดค่ะ เจ็บคอ เสียงที่เปลี่ยน โฮวววววววววว
หิมะก็ตกมาย้ำความหนาวกูอีก ไม่หายกันเลยทีนี้ Orz

เป็นหวัดแล้วเวิ่นเว้อค่ะ เจอกันตอนหน้า บัยส์ -/\-

เม้นกันด้วยนะะะะะ
ถ้าตอนนี้เม้นไม่ขึ้นเรางอนไม่มาลงต่อนะเว่ยยย ชิชิชิส์ *ดัดจริตนิดๆแล้วเดินจากไป*











 

30/12/2012

2:21 @USA