คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #30 : SF - SUDDENLY [04]
SUDDENLY
And I Know Someday That It'll all turn out to yesterday.
Make Me in Love with you, and I know that it going to work out.
And I Promise, Promise that I'll give So Much More Than I Get.
Yes, I SURE you’ll come into My Life forever and ever.
เย็นนี้แล้วที่คชาต้องไปกินข้าวกับครอบครัวของเต๋า...
เอิ่ม ถ้าคชาจะบอกว่าคชายังไม่พร้อม คชาปวดหัว เป็นไข้ น้ำร้อนลวก แผลพุพอง เป็นหนอง...
ไม่ใช่ล่ะ
สารภาพก็ได้ว่ากูยังไม่พร้อมว้อยยยยยยยยย
ใครก็ได้มาปลอมตัวเป็นคชาทีเหอะ ฮือ อยากจะหนีไปตอนนี้เลยว่ะ แอบไปเฉลยกับแม่ไอ้เต๋าได้มั้ยว่าเค้าแค่ล้อเล่นนะตะเอง เค้ากะเต๋าเป็นแค่เพื่อนกันธรรมด๊าธรรมดา ส่วนเรื่องแหวนที่เสือกกลืนลงคอไปแล้วเดี๋ยวเค้าไปผ่าท้องเอาออกมาให้ก็ได้...
เอิ่ม ผ่าท้องเลยเหรอวะ? นี่เขาต้องผ่าท้องจริงดิ?
...โอยเครียดว่ะ! กูฆ่าตัวตายเลยดีมั้ย!
“ชา! คชาเว้ย! เลิกฟุ่งซ่าน! ถึงบ้านแล้ว!”
ก่อนที่คชาจะได้คิดอะไรที่มันเลวร้ายไปมากกว่าที่เป็นอยู่นี้ เสียงของคนตัวสูงเจ้าของปัญหาของเรื่องทั้งหมดก็ดังเข้ามาปลุกคชาเอาไว้ซะก่อน แล้วถึงบ้านใคร? จะบ้านใครล่ะ ก็บ้านไอ้เต๋าอ่ะแหละ!
เต๋าเคยไปบ้านคชาบ่อยก็จริง แต่คชาก็เพิ่งจะเคยมาบ้านเต๋าครั้งนี้เป็นครั้งแรกนี่แหละ หรูสมกับที่เป็นถึงลูกคุณหนู พ่อกับแม่ทำธุรกิจขายพลอยส่งออกนอกจริงๆ บ้านหลังใหญ่อย่างกับคฤหาสน์ในละคร เห็นแล้วคชาก็อิจฉา แต่ทำอะไรไม่ได้ ชิ คชาไม่รวยบ้างก็ให้มันรู้ไปเหอะ!
หลังจากที่เด็กวิศวะฮือฮากันใหญ่เรื่องที่เต๋ากับคชาเป็นแฟนกันแล้วนั้น ไอ้เหี้ยเจมส์มันก็เสือกหวังดีโทรไปบอกประชาสัมพันธ์มหาลัยที่เป็นสาวประเพศสองให้ และแน่นอน คุณว่าจะเกิดอะไรขึ้น? ไม่ว่าตอนนั้นใครมันจะกำลังเรียนหรือทำอะไรอยู่คุณเธอแกก็หาได้แคร์ไม่ ประกาศมันทั้งอย่างนั้นแหละ แถมยังมีแอบด่าคชาอ้อมๆด้วยว่าไปแย่งพี่เต๋าของเธออีก ทีนี้ก็รู้กันทั้งมหาลัยอ่ะดิ
แล้วเป็นไง? ไปได้ด้วยดี มีแต่คนมาอวยพรงั้นสิ? บ้าแล้ว! คชาโดนตั้งกระทู้ด่าเละเลยครับ! ในเว็บของมหาลัยตอนนี้ประเด็นที่ร้อนแรงที่สุดก็คงหนีไม่พ้น ‘เต๋าคชา’ นี่แหละ
ในกระทู้แต่ละอันก็มีเนื้อหาต่างกันไป แต่ที่เห็นมันทุกกระทู้ก็นี่เลย
‘ภาพคชาหอมแก้มเต๋า’
สาดดดดดดด พวกมึงถ่ายภาพทันกันทันได้ยังไง๊ นั่นมันแค่เสี้ยววินาทีเองนะเว้ย แต่พอออกมาเป็นภาพแล้วแม่งโคตรส่อ เหมือนกูหอมมันนานเป็นชาติ แต่ความจริงแม่งไม่ถึง 3 วิด้วยซ้ำ!
โอย คชาเครียด!
คชาขยี้หัวตัวเอง อ้าปากบ่นโวยวายแบบไม่มีเสียง เพราะตอนนี้อยู่ในบ้านของเต๋าเรียบร้อยแล้ว ทั้งคู่ยังอยู่ในชุดนักศึกษาเพราะพอเล่นบาสเสร็จเต๋าก็พาคชาตรงมาที่บ้านของตัวเองทันที ตอนนี้ก็ห้าโมงกว่าๆแล้ว แม่เต๋านัดกินข้าวหนึ่งทุ่ม เต๋ามีเวลาฟังคชาบ่นโน่นบ่นนี้และเตี๊ยมกันอีกประมาณหนึ่งชั่วโมงครึ่ง
โอเค สารภาพก็ได้ว่าตอนนี้เต๋าโคตรกลัว ไอ้กลัวคนในบ้านจะจับได้อ่ะไม่เท่าไหร่หรอก แต่เขากลัวคนตัวเล็กที่กำลังเดินตามมาต่างหากล่ะ กลัวว่าจะเป็นคชานี่แหละที่ตะโกนเฉลยไปว่าตัวเองไม่ใช่แฟนเขา แล้วหลังจากนั้นก็คงเป็นเขาที่ซวย โดนแม่บ่นเรื่องโกหกและโดนจับหมั้นแน่ๆ
เพราะงั้นเขาเลยต้องทำข้อตกลงกับคชาให้ดีๆ ถึงยังไงก็ยังไม่อยากหมั้น บอกตามตรงว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ก็โอเคดี ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นแฟนกับคชาก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนัก ออกจะเป็นกำไรชีวิตของเขาด้วยซ้ำ เพราะใครๆก็อยากจะเป็นแฟนกับคชา แต่ถึงจะไม่ใช่แฟน แต่แค่ได้แตะนู่นนิดแตะนี่หน่อยก็มีความสุขแล้ว และเขาคงโชคดีกว่านั้นตรงที่ได้เป็นแฟนแบบไม่ต้องจีบให้เสียเวลาเนี่ยแหละ คิดแล้วก็ได้แต่อมยิ้มพลางหันไปมองคนตัวเล็กที่กำลังเดินตามมาต้อยๆ ใบหน้าน่ารักนั่นยับยู่ยี่ รวมถึงปากสีอมชมพูก็ยังคงบ่นแบบไม่มีเสียงต่อไป
อีกอย่างเอาคชาเป็นข้ออ้างกันผู้หญิงก็ดี ความจริงตอนนี้เขากำลังพยายามเลิกพฤติกรรมมั่วไม่เลือกแบบนี้อยู่ แต่ที่มันเลิกไม่ได้ซักทีก็เพราะทุกวันนี้ยังมีผู้หญิงเข้ามาหาเขาอยู่ไม่ขาดน่ะสิ จะให้ปฏิเสธเดี๋ยวก็จะเสียน้ำใจ อุตส่าห์เสนอมาก็ต้องสนองสิจริงมั้ย?
แต่ก็นั่นแหละ ตอนนี้เขาคงมีไม้กันหมาท่อนใหม่แล้วล่ะ พอมีใครหรืออะไรเข้ามาก็อ้างชื่อคชาไว้ก่อนแล้วกัน ขอสารภาพว่าวันนี้ก็ใช้ปฏิเสธผู้หญิงไปถึงสองครั้งแล้วด้วย ถ้าเจ้าตัวรู้เขาจะโดนฆ่ามั้ย? แต่เอาเถอะ คชาคงไม่โหดขนาดนั้น
...มั้ง?
มาถึงห้องนอนแล้ว คชาที่กำลังเครียดพอถึงปุ๊บก็กระโดนฝังตัวเองลงกับเตียงปั๊บ คนตัวเล็กแทบไม่อยากจะลุกไปไหนอีกเลย ขอฝังตัวเองไว้แบบนี้ละกันนะ!
“ชา คชาโว้ย! ลุกขึ้นมาคุยกันก่อน”
นั่นไงเสียงมาร คชาล่ะอยากจะเอาหมอนปาใส่หน้าเต๋าซักทีสองที ให้ตายสิ เป็นตัวปัญหาที่ทำให้คชาซวยไม่พอ ยังจะมาเป็นตัวมารขัดนู่นขัดนี่อีก แฟนกันแน่เหรอวะ!
เฮ้ยเดี๋ยว...แฟนหลอกๆเหอะ!
“คุยไรวะ”
“เดี๋ยวมึงต้องลงไปกินข้าวกับครอบครัวกู กูขอตั้งกฎกับมึงสามข้อ”
“...ได้! แต่กูก็ขอตั้งกฎกับมึงสามข้อเหมือนกัน”
“ได้ มึงว่ามาก่อนเลยครับ คุณแฟน J”
“ใครแฟนมึง!”
ยิ้มทำไม! ไอ้เต๋า มันยิ้มทำไมวะครับ!
อยากจะบอกว่าเห็นคนตัวสูงยิ้มแบบนี้ทีไรแล้วคชาล่ะเครียด โอย ผมกูร่วงไปหลายเส้นแล้วมั้งเนี่ย ถ้าการที่กินแหวนเข้าไปแค่วงเดียวแล้วมันจะเป็นปัญหาใหญ่ระดับชาติขนาดนี้แล้วล่ะก็ รู้งี้ตอนนั้นกูไม่น่าตะกละเลย กูไม่น่าเห็นเค้กที่เป็นของเหลือดีกว่าชีวิตตัวเองเลย ฮือออออ
เมื่อรู้ตัวว่าคร่ำครวญไปก็เท่านั้น คชาเลยเริ่มคิดเกี่ยวกับข้อห้ามที่ไอ้เต๋าไม่ควรทำอย่ายิ่งสามข้อ แต่คิดไปคิดมาแม่งมีมากกว่าสามข้ออีกว่ะ เอาไงดีวะ จับมารวมๆกันแล้วมั่วเป็นหนึ่งข้อได้เปล่าอ่ะ
“เร็วคชา ห้าโมงยี่สิบห้าแล้ว”
“เออ มึงเร่งกูจัง! ข้อแรก ห้ามลวนลามกู!”
“อะไรที่ว่าลวนลาม มึงหมายถึงขั้นไหนล่ะ?”
“ขั้นไหนก็ห้ามว้อย! ห้ามแตะตัวกูเด็ดขาด มือมึงมันมือปลาไหล เลื้อยไวชิบหาย!”
คชาโวยวายพลางยกมือขึ้นมาชี้หน้าไอ้เต๋า นึกไปถึงไอ้วันแรกที่โดนเข้าใจผิดว่าเป็นแฟนกัน แล้วไอ้คนตัวสูงนี่แม่งก็เอามือเลื้อยไปเลื้อยมาตามตัวเขาไม่หยุด ถ้าแม่มันไม่ยืนอยู่ตรงนั้นด้วยแล้วล่ะก็ เขาคงเสร็จมันไปล่ะ! ความจริงเขามันก็ไม่ใช่คนรักนวลสงวนตัวอะไรนักหรอกนะ แต่โดนขนาดนั้นมันก็ไม่ไหวนะเว้ย! ลูบกูอยู่นั่นแหละ!
“เออๆ รับทราบครับ แต่แหม แล้ววันนี้ใครวะที่แม่งหอมแก้มกูอ่ะ เด็กเปรตที่ไหนวะ”
“ใครเด็กเปรตวะ! ไม่รู้เว้ย! ข้อที่สอง...”
“อะไรข้อที่สอง ข้อที่สามแล้วเหอะ”
“...อะไรเต๋า ข้อสองดิ...ไม่ใช่เหรอวะ?”
“โฮ่ย~ ข้อสามสิมึง ก็ข้อแรกคือห้ามลวนลาม ข้อสองก็ห้ามแตะตัวมึงไง เพราะงั้นนี่ก็ต้องเป็นข้อที่สามดิ ไม่ถูกไง๊ หึหึหึ”
“...ไอ้เหี้ยเต๋า! มึงมันนิสัยเสีย! ห้ามกวนตีนอีกนะเว้ย!”
“โอเคคชา ครบสามข้อแล้วนะ ข้อที่สามคือห้ามกวนตีน งั้นกูกวนอย่างอื่นแทนละกันนะ หึหึหึ”
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!”
คชาได้แต่อ้าปากค้าง โวยวายอย่างทำอะไรไม่ได้ มือทั้งสองที่ว่างอยู่ถูกยกขึ้นมาขยี้หัวจนผมยุ่งไปหมด ส่งผลให้เต๋ายิ้มกว้าง ถูกใจที่ได้กวนตีนคชา ปฏิกิริยาตอบกลับแม่งน่ารักสุดๆ
พอมาคิดถึงกฎที่คชาตั้งแล้วก็อดที่จะขำออกมาไม่ได้ ห้ามลวนลาม? ห้ามแตะตัว? ห้ามกวนตีน? โหย ถ้าจะให้เขาทำทั้งหมดนั่นจริงๆล่ะก็ คงต้องส่งเขาไปอยู่ตามป่าตามเขาซักเดือนสองเดือนแล้วล่ะมั้ง ถึงตอนนี้จะพยายามเลิกมั่วผู้หญิงอยู่ก็เหอะนะ แต่ขอแตะตัวแฟนนิดๆหน่อยๆจะเป็นไรไปวะ เป็นแฟนกันซะเปล่า จะหวงตัวไปทำไม๊
เดี๋ยวนะ...ลืมไปว่าเป็นแฟนหลอกๆว่ะ :p
“มึงครบสามข้อแล้วเอาล่ะ มาฟังกูบ้าง”
“เออ ว่ามา”
คชาว่าพลางหน้าบึ้ง จิกสายตาใส่เต๋าตลอดจนคนตัวโตหลุดหัวเราะแล้วเอามือไปนวดขมับให้ ปากก็พึมพำเบาๆว่าอย่าเครียดๆ นั่นทำให้คชาผ่อนคลายอารมณ์ลงมามากทีเดียว คชามักจะชนะเต๋าในทุกๆอย่าง แต่ถ้าจะแพ้ก็แพ้มือเต๋านี่แหละ นวดเก่งชะมัด เล่นเอาซะเคลิ้ม และแน่นอนว่านี่ก็คือเหตุผลหลักที่คชายอมให้เต๋าไปบ้าน
“ข้อแรก ห้ามพูดคำหยาบนะคะ พูดกับเต๋าต้องแทนตัวเองว่าคชานะ”
“อือ” ...กำลังเคลิ้ม
“ข้อสอง ไม่ว่าใครจะว่ายังไง ก็ห้ามพูดออกไปว่าไม่ใช่แฟนเต๋านะ”
“อาฮะ” ...ยังคงเคลิ้ม
“แล้วก็ข้อสาม...ข้อนี้สำคัญ ตั้งใจฟังนะคะ”
“อือ...ตั้งใจอยู่” ตาจะปิด ความง่วงเริ่มเข้าครอบงำ
“ข้อสาม...หลงรักเต๋าซักนิด...ก็ยังดีนะคะ...”
คชาเข้าสู่ห้วงนิทรา โดยที่ไม่ได้รับรู้ถึงความปรารถนาข้อสำคัญก็เต๋าเลยสักนิด...
ผิดมั้ยถ้าเต๋าจะดีใจเพราะคชาเป็นคนกลืนแหวนลงไป?
ผิดมั้ยถ้าเต๋าจะดีใจเพราะแม่ดันมาหาเรื่องให้เขาหมั้น?
ผิดมั้ยถ้าเต๋าจะดีใจเพราะได้คชาเป็นแฟนแบบหลอกๆ?
ผิดมั้ยถ้าเขาจะแอบหลงรัก...ถึงจะรู้จักกันมาแค่สิบกว่าวัน
คนที่เข้ามาเติมเต็มทุกทิ่งทุกอย่าง คนที่เริ่มเข้ามามีอิทธิพลในห้วงของความคิด
คชา...
---------------------------> TAOKACHA <----------------------------
คชากำลังอยากจะกระโดดถีบเต๋าให้จมดิน
ตอนนี้พวกเขาลงมานั่งร่วมโต๊ะเพื่อรับประทานอาหารกับครอบครัวของเต๋า บนโต๊ะตัวยาวมีสมาชิกอยู่ทั้งสิ้นสี่ชีวิต หนึ่งคือแม่ไอ้เต๋า ตัวเข้าใจผิดและคิดเองเออเองจนคชาซวยถึงขนาดนี้ คนที่สองคือพ่อของไอ้เต๋า หน้าตาของท่านยังหล่อเหลาเหมือนคนหนุ่ม แต่ความจริงอายุก็ปาเข้าไปห้าสิบกว่าแล้วล่ะ ส่วนคนที่สามและสี่ก็คงไม่ใช่ใครที่ไหน พวกเขาสองคนนี่แหละ
และดูเหมือนแม่ไอ้เต๋าจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคนกับตอนแรกที่เจอ คชากำลังทำอะไรไม่ถูกเมื่อโดนสายตาของผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแม่ของแฟน (หลอกๆ) จ้องมาซะตาแทบจะถลน เธอกรอกตาไปมองลูกชายก่อนจะลากผ่านมาหยุดอยู่ที่คชาอีกครั้งจนคนตัวเล็กเสียวแปล๊บ มือเล็กเลยเอื้อมไปคว้ามือหนาของเต๋ามาจับไว้อย่างไม่รู้ตัวทันที
เต๋าหันไปมองคชาก่อนจะอมยิ้มนิดๆเมื่อคนตัวเล็กยังมีความคิดที่จะพึ่งเขาอยู่บ้าง คนตัวสูงบีบมือคชาตอบเบาๆ เป็นการแสดงให้รู้ว่าเขายังอยู่ตรงนี้ข้างๆคชาไม่ไปไหน และนั่นก็ทำให้คชาเบาใจขึ้นมากทีเดียว
“คชารู้จักกับเต๋าตั้งแต่เมื่อไหร่คะ?”
แม่เต๋าเอ่ยถามออกมา เสียงเฉียบคมทำเอาคชาสะดุ้งโหยง หัวใจเต้นตุบๆจนเขาคิดว่าเต๋าที่นั่งอยู่ข้างๆเขาคงจะได้ยิน เจ้าตัวเล็กกำลังจะหลุดปากตอบออกไปว่า ‘ประมานสิบกว่าวันได้ครับคุณป้า ผมโดนมันบังคับ ปล่อยผมไปเถอะ’ อะไรเทือกๆนี้ แต่ก็ต้องชะงักไปเมื่อคิดได้ว่าแหวนตัวปัญหานั่นยังคงนอนอยู่ในท้องของเขาอย่างสบายอารมณ์ (ใครสบายไม่ทราบ?) คชาจึงกลับลำ คิดคำโกหกเพื่อสร้างเรื่องให้มันสมจริงแทน ซึ่งเรื่องนี้คชาก็ถนัดอยู่พอสมควรน่ะนะ
“เอ่อ สองเดือนที่แล้วครับ”
“แล้วรู้จักกันได้ยังไง”
“คือ...เต๋าเข้ามาจีบผมฮะ!”
คชาตอบเสียงดังนิดๆ เขาจนปัญญาไม่รู้จะตอบยังไงก็เลยโยนปัญหาไปให้ไอ้คนที่กำลังเขี่ยหลังมือเขาเล่นซะเลย! ถึงจะบอกว่าเขาถนัดสร้างเรื่องสร้างราวแถมสกิลการแถเนียนยังเก่งจนสามารถทำให้เรื่องโกหกมันกลายเป็นเรื่องจริงได้เลยก็เหอะ แต่ก็ไม่ใช่ในสถานการณ์ที่มีผู้หญิงหน้าตาโหดๆมาจ้องกดดันแถมแผ่รังสีอำมหิตส่งมาให้แบบนี้นะเว้ย!
เต๋าที่กำลังเพลินกับการเล่นหลังมือของอีกคนแทบสะอึกเมื่ออยู่ๆก็ถูกโยนปัญหามาให้เสียอย่างนั้น อดไม่ได้ที่จะเหลือบไปมองคนตัวเล็กข้างๆที่ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่เมื่อแม่ของเขาละสายตาจากตัวเองมาหาลูกชายอย่างเขาแทน และแน่นอนว่าเต๋าเร่งสมองคิดคำโกหกอย่างรวดเร็ว เข้าไปจีบบ้าอะไรกันล่ะ คชานั่นแหละที่เข้ามาขอแจมกับพวกเขาตอนเล่นบอลไม่ใช่หรือไง คิดได้ก็หันไปมองคชาอีกครั้ง คนตัวเล็กนั่งก้มหน้านิ่งแต่แก้มดันแดงแปร๊ดซะอย่างกับมะเขือเทศเสียอย่างนั้น คงจะเพิ่งคิดได้ล่ะสิว่าพูดอะไรออกมาน่ะ
แต่เห็นแล้วก็อยากจะจับมาฟัดแก้มสักทีจริงๆน้า...
เดี๋ยวนะไอ้เต๋า! มันใช่เวลามั้ย!
เต๋าตะโกนด่าตัวเองในใจพลางกระแอมไอทำเป็นว่าเขินเสียเต็มประดาที่จะตอบคำถาม ซึ่งคชาที่รู้จักเต๋าดีพอตัวรู้ทันทีว่ามันทำเพราะยังหาคำตอบไม่ได้ต่างหาก ผิดจากอีกสองคนบนโต๊ะที่คิดไปเรียบร้อยแล้วว่าเต๋ามันกำลังเขินจริงๆ
ร่างสูงพยายามคิดหาเหตุผลว่าถ้าเขาจะเข้าไปจีบคชาเนี่ย เขาจะไปจีบเพราะเหตุผลอะไรวะ คิดไปคิดมาเต๋าก็ยกยิ้มกว้าง ก่อนจะเอ่ยปากพูดในสิ่งที่ทำเอาคนทั้งโต๊ะนิ่งไปห้าวินาที
“แม่ก็เห็นว่าคชาน่ารัก ผมจะเข้าไปจีบคงไม่แปลก”
เต๋าพูดออกไปตามความรู้สึกจริงๆ และมันก็เรียกเอาเลือดเห่อขึ้นมาที่แก้มของคนน่ารักทันที คชาบีบมือเต๋าแน่นขึ้นในขณะที่ก้มหน้าหลบสายตาระยิบระยับของร่างสูง แม่เต๋าพอเห็นอย่างนั้นก็ตบโต๊ะขึ้นมาอย่างดังจนคนทั้งสองคนสะดุ้งอย่างตั้งตัวไม่ทันอีกครั้ง
“อย่าเพิ่งสวีทกันสิคะ! ฟังคำถามของแม่ให้หมดก่อน!”
คำพูดของแม่เต๋ายิ่งพาเอาคชาอายเข้าไปกันใหญ่ พ่อของเต๋าที่นั่งสังเกตการณ์มาตั้งแต่แรกยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆ เรียกเอาความสนใจจากคนทั้งโต๊ะได้อีกครั้ง
“หัวเราะอะไรคะคุณ” แม่ของเต๋าตวัดเสียงถาม “พวกเธอสองคนก็เหมือนกัน โดยเฉพาะตัวเล็กน่ะ เลิก... เอ่อ...”
คำเรียกคชาว่า ‘ตัวเล็ก’ ของแม่เต๋าทำเอาร่างสูงหันขวับมามองแม่ตัวเองทันที ส่วนพ่อของเต๋านั้นระเบิดหัวเราะลั่นไปแล้ว คชามองซ้ายมองขวาอย่างไม่เข้าใจในสถานการณ์ซักเท่าไหร่
“ฮ่าๆๆๆ พอเหอะคุณ เลิกแกล้งหนูคชาซักทีเถอะ เขินจนตัวแดงเป็นมะเขือเทศแล้วนั่น"
“ก็มัน...ยิ่งแกล้งก็ยิ่งสนุกนี่นา ตัวเล็กเขินน่ารักชะมัดเลยลูก”
“โห่แม่ครับพ่อครับ ไม่เล่นอย่างนี้แล้วนะ ผมล่ะทำตัวไม่ถูก”
“แหมเต๋าทำตัวไม่ถูกอะไรล่ะ จีบกันบนโต๊ะไม่เห็นหัวแม่เลยนะเมื่อกี้”
“เขาไม่ต้องจีบแล้วเหอะคุณ เขาเป็นแฟนกันไปแล้ว”
“พ่อครับ อย่าแซวว!”
ครอบครัวเพียงพอเอ่ยขึ้นมาอย่างสนุกสนาน เต๋ารู้สึกโล่งใจที่แม่เขาไม่ได้รังเกียจคชาอย่างที่เจ้าตัวแสดงออกมาก่อนหน้านี้ แล้วยิ่งคำเรียกว่าตัวเล็กด้วยแล้วยิ่งพาให้วางใจ เพราะนั่นแสดงว่าแม่เขารักและเอ็นดูคชาจริงๆ พ่อของเขาก็เหมือนกัน ถึงท่านจะเงียบๆไม่ได้แสดงความเห็นอะไรตอนที่แม่บอกเรื่องที่แฟนเขาเป็นผู้ชายกับพ่อ แต่เขาก็รู้ว่าไม่มีพ่อแม่ที่ไหนอยากให้ลูกเป็นแบบนี้หรอก ซึ่งก็คงต้องขอบคุณคชาที่ดันมาถูกใจคนบ้านนี้เข้าพอดี เขาเลยรอดตัวไปได้แบบชิวๆ เพราะดูท่าแล้วทั้งพ่อกับแม่ของเขาจะไม่มีปัญหาเลยสักนิด
“เอ่อ...คือ...เกิดอะไรขึ้นเหรอฮะ”
เสียงหวานเอ่ยถามออกมาอย่างไม่ค่อยเข้าใจสถานการณ์ เขาหันมองทางซ้ายทีขวาทีอย่างจับต้นชนปลายไม่ถูก และที่พึ่งสุดท้ายก็คือไอ้คนที่นั่งตัวขาวอยู่ข้างๆเขานี่แหละ
คชาจ้องเต๋าเขม็งอย่างขอคำตอบ คนตัวเล็กหรี่ตาแผ่รังสีน่ากลัวกดดันให้เต๋าอธิบายมาเร็วๆ แต่เต๋าดันทำเป็นลอยหน้าลอยตา ลั้ลลาเหมือนมองไม่เห็นคนที่รอคอยคำตอบอยู่เสียอย่างนั้น เลยโดนคชาตีเข้าให้ที่แขนเสียทีหนึ่ง
“โอ๊ยคชา! เจ็บนะเว่ย”
“ก็ตีให้เจ็บไง เลิกกวนแล้วอธิบายมาซักที!”
“ก็อย่างที่เห็น พ่อแม่กุ...พ่อแม่เต๋ายอมรับคชาแล้วไง”
“หา...เอ่อ...ง่ายๆอย่างงี้อ่ะนะ”
คชาอ้าปากค้าง หันไปมองแม่เต๋าเพื่อขอคำยืนยันก็ได้เป็นรอยยิ้มและการพยักหน้ามาให้ และพอลองมาคิดๆดูแล้วนั้น งั้นตอนนี้เขาก็เป็นแฟนไอ้เต๋า...แบบเต็มตัวแล้วอ่ะดิ?
แฟนเต๋า...
แฟนไอ้เต๋า...
แฟนไอ้เหี้ยเต๋า...!!!
เอาจริงดิ!!?
---------------------------> TAOKACHA <----------------------------
ตอนที่สี่แล้ววววววววววววว
(ตอนแรกเขียนสาม ทำไมไม่มีใครทักเลยวะ Orz)
มาโคตรเร็ว เร็วใช่ป้ะ เร็วใช่มะ เร็วเนอะะะะะะะ
#เออเร็ววว5555555
คือแบบ มันปริ่มอ่ะ เม้นพุ่งมากตอนที่แล้ว โคตรดีใจ
ดีใจมากๆ แบบ วันนั้นเปิดมาโคตรตกใจ
เอาล่ะ หวังว่าตอนนี้จะถูกใจหลายๆคนนะ
ตอนนี้สั้นๆเนอะ แต่เรื่องมันจบก็ตรงนี้ล่ะ ตอนต่อไปก็ไม่เครียดและ สบายๆเกรียนๆ
(ตอนนี้แม่งโคตรเครียดดดดดดดดดดดด #ประชด)
เจอกันตอนหน้านะฮะ
เม้นด้วยนะอย่าลืม แลกแบนเนอร์ได้เหมือนเดิม บ๊ายบายยยยยยยย ( ,///,)v
ชี้แจง : เต๋าเพิ่งจะเริ่มชอบคชาน้า แบบพอมีคชาเข้ามาก็เริ่มหวั่นไหวไรเงี้ย
มันไม่รู้จักกันมาก่อนนะเว้ยยยยย นี่เพิ่งรู้จักกันได้ 10 กว่าวันเองงง
เราเขียนไม่กระจ่างสินะ กระซิก #นั่งกอดเข่าในมุมมืด 555555555555
14/12/2012
17:40 @USA
-แก้คำผิดกับเพิ่มเนื้อหาเล็กน้อย-
ความคิดเห็น