ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The Ghost เฮี้ยนนักรักให้เข็ด [อ้นตั้ม]

    ลำดับตอนที่ #5 : แสงสีน้ำเงิน

    • อัปเดตล่าสุด 6 ก.ย. 56




                ผมค่อยๆพยุงคนเมากลับขึ้นมานอนที่ห้องเมื่อมาถึงผมก๋ค่อยๆวางคนเมาให้นอนกับเตียงนอนก่อนจะปลดกระดุมเสื้อออกใ้สองเม็ดเพื่อไม่ให้คนเมารู้สึกอึดอัด
    "ดื่มไปเยอะขนาดนี้ไม่เมาได้ไงน่ะคุณตั้ม" ผมบ่นคนที่เมานอนอยู่บนเตียงก่อนจะรุกออกห่างแต่คุณตั้มกับดึงชายเสื้อของผมเอาไว้ผมค่อยๆหันไปมอง
    "มีอะไรหรอครับคุณตั้ม?"
    "ไอ้กฏ...กูขอโทษแทนเพื่อนๆกูด้วยน่ะ" คุณตั้มลืมตามองหน้าผมที่ยืนอยู่ก่อนจะเอ่ยขอโทษผมค่อยๆทิ้งตัวลงนั่งข้างๆก่อนจะเอามือจับมือของคุณตั้มข้างที่ดึงเสื้อของผมเข้ามากุมไว้หลวมๆ
    "ไม่เป็นไรหรอกครับเพราะพวกเขาเป็นห่วงคุณ"
    "แต่กูไม่เข้าใจว่าทำไมพวกมันถึงว่ามึงเป็นผี"
    "อย่าไปโกรธเลยครับแดี๋ยวซักวันคุณตั้มจะเข้าใจเอง"
    "อือ"
    "นอนเถอะน่ะครับเดี๋ยวผมลงไปเก็บด้านล่าง" 
    "ไอ้กฏ...กูหิวน้ำ"
    "น้ำ?...โอเคครับรอแปบน่ะ" ผมเดินลงไปหยิบน้ำที่ห้องครัวก่อนจะเดินขึ้นมาบนห้องคุณตั้มยังคงนอนนิ่งอยู่กับเตียงหรือจะหลับแล้ว?
    "คุณตั้มน้ำครับ"
    "อ้าวมาแล้วหรอ" คุณตั้มพยายามพยุงตัวเองรุกขึ้นนั่งแต่ไร้ซึ่งเรี่ยวแรงผมจะนั่งลงข้างๆก่อนจะพยุงตัวให้นั่งแต่กับกลายเป็นคุณตั้มเอาตัวมาพิงกับอกของผมไว้แทน
    "แหะๆแบบี้สบายกว่า" เหมือนมีบางอย่างผิดปกติกับร่างของผมทำไมผมรู้สึกเหมือนว่าตอนนี้ร่างกายผมยังมีชีวิตอยู่
    "ไอ้กฏทำอะไรเอาน้ำมาดิหิว"
    "คะ ครับ" ผมค่อยๆจับแก้วน้ำยกขึ้นให้คุณตั้มดื่มกาอนจะวางแก้วลงที่โต๊ะข้างๆ
    "นอนน่ะครัีบคุณตั้ม"
    "สงสัยกูจะเมามากจริงๆทำไมกูเหนมึงมีแสงสีน้ำเงินกระจายเต็มตัวเลย" คุณตั้มพูดแค่นั้นก่อนจะหลับไปผมค่อยๆยกมือของตัวเองขึ้นดูจริงอย่างที่คุณตั้มเห็นผมมีแสงสีน้ำเงินออกมาตามร่างมันเกิดอะไรขึ้นกับผมกันแน่
             หลังจากกินกันจนร้านเกือบปิดผมไอ้บูรณ์และดิวก็พากันออกจากร้านอาหารที่นนั่งดื่มกันอยู่ตั้งแต่เมื่อหัวค่ำแล้ว
    "ไอ้ดิวแล้วคืนนี้มึงจะนอนที่หนายยยย" เสียงไอ้บูรณ์ที่ดูแล้วจะเมาได้ที่ถามดิวขึ้นระหว่างเดินออกจากร้าน
    "ผมคงเช่าโรงแรมแถวนี้ก่อนครับพรุ่งนี้ถึงจะย้ายเข้าไปพักที่ร้าน"
    "ดิวจะเสียตังทำไมไปนอนกับคริสก็ได้"
    "พอเลยๆไอ้คริสสส...มึงจะปล้ำไอ้ดิวใช่ไหมกูรู้น่ะ"
    "ไอ้บูรณ์มึงเมาแล้วเงียบไปกูก็แค่ไม่อยากให้เขาเสียตังโดยใช่เหตุก็แค่นั้น"
    "แนจัยน่ะ"
    "เออ"
    "งั้นไอ้ดิววว...อึก..มึงก็ไปนอนกับไอ้คริสมันคืนนี้แต่ถ้าไอ้คริสมันทำไรมึงกูอนุญาตให้อัดได้"
    "จะดีหรอครับ?"
    "ดีซิ...แต่ก่อนอื่นดิวต้องไปส่งไอ้บูรณ์ที่บ้านกับคริสก่อนโอเคน่ะ?"
    "ครับ" ผมกับดิวพยุงไอ้บูรณ์ที่เมาเลอะเทอะขึ้นรถก่อนจะขับรถออกจากร้านอาหารตรงไปตามเส้นทางกลับบ้านทันที
    "ไอ้คริส!!"
    "อะไรของมึงอีกห่ะ!"
    "กูไม่กลับห้อง..มึงไปส่งกูที่คอนโดกวางหน่อย"
    "เมาขนาดนี้มึงยังจะไปหากวางอีกหรอว่ะ"
    "ใช่...มึงไปส่งกูที่นั้นแหล่ะ"
    "เออๆๆๆ..เรื่องมากจริง"
    "เออคุณคริสครับกวางแฟนคุณบูรณ์หรอครับ?"
    "ดิวอย่าไปจริงจังอะไรกับไอ้บูรณ์เลยไอ้นี่มันก็มีเล็กมีน้อยของมันไปทั่วแหล่ะ"
    "โห่แบบนี้ผู้หญิงไม่เสียใจหรอ?"
    "อย่าไปซีเรียสเลยจ๊ะคนที่มันครบด้วยก็เป็นแบบมันนั้นแหล่ะแค่สัมพันธ์ทางร่างกายไม่ผูกมัด"
    "แล้วคุณคริสมีแบบคุณบูรณ์ไหมครับ?"
    "ถามแบบนี้จะเช็คเค้าหรอ...เค้ายังไม่มีหรอกแต่ตอนนี้เจอแหล่ะ" ผมหันไปยิ้มหวานใส่ดิวที่นั่งอยู่ข้างๆเบาะคนขับดิวยิ้มให้ผมอายๆก่อนจะหันหน้าทำมองออกไปนอกกระจกรถแก้เขินไม่นานมากนักก็มาถึงคอนโดของกวางผมกับดิวพยุงไอ้บูรณ์ไปส่งที่ห้องของกวางโดยมีกวางที่ออกมารอเปิดประตูให้เมื่อเสร็จแล้วผมกับดิวก็กลับมาที่รถ
    "ให้ผมขับให้ไหมครับ?"
    "ไม่เป็นไรดิวนั่งไปเถอะยังไม่ค่อยคุ้นทางไม่ใช่หรอ?"
    "ครับ.." ผมยิ้มให้กับดิวก่อนจะขึ้นรถและขับตรงกลับบ้านของผมที่อยู่ไม่ไกลจากคอนโดของกวางมากนักเมื่อมาถึงผมก็ไขกุญแจเปิดประตูเข้าไปในบ้าน
    "นี่บ้านคุณคริสหรอครับใหญ่จังเลย?"
    "ใช่..ดิวชอบหรอ?"
    "ครับ..ผมก็อยากมีบ้านแบบนี้เหมือนกัน"
    "งั้นแต่งงานเข้าบ้านคริสซิ" ผมแกล้งเดินเข้าไปใกล้ๆดิวที่ทำหน้าตกใจถอยหนีจไปชนกับราวบันได
    "คุณคริสอย่าเล่นแบบนี้ซิครับ"
    "เล่นหรอ?...ไม่น่ะคริสพูดจริงๆ"
    "แต่ผมเป็นผู้ชายน่ะครับ" ผมยังคงเดินเข้าไปใกล้ๆดิวที่หมดทางหนีติดอยู่กับราวบันได้ก่อนจะสวมกอดเอวของดิวไว้แล้วเอาคางเกยที่ไหล่ก่อนจะค่อยๆเลื่อนใบหน้าไปใกล้หู 
    "คริสจะทำให้ดิวรักคริสให้ได้คอยดู" พูดจบผมก็ปล่อยให้ดิวเป็นอิสระก่อนจะเดินนำขึ้นไปบนห้องของผมที่อยู่ชั้นบนของตัวบ้าน
    "คุณคริสจะให้ผมนอนตรงไหนครับ"
    "ก็นอนห้องเดียวกันนี่แหล่ะ"
    "งั้นเดี๋ยวผมนอนตรงโซฟานั้นก็ได้ครับ"
    "แล้วแต่น่ะ..แต่ถ้าดิวไม่มานอนที่เตียงกับคริสคืนนี้ไม่รับปากน่ะว่าคริสจะปล้ำดิวหรือเปล่า"
    "เฮ้ยยย!!" ได้ผลดิวรีบเดินมานอนที่เตียงกับผมทันที
    "นี่ดิวใจคอจะไม่อาบน้ำก่อนรึไงวันนี้ทำงานทั้งวัน"
    "ครับๆไปอาบน้ำแล้วครับ" ดิวรีบรุกไปหยิบข้าวของเครื่องใช้ออกจากกระเป๋าแล้วตรงไปที่ห้องน้ำทันที
    "ให้ถูหลังให้ไหม?" ผมแกล้งตะโกนตามหลังไปแบบนี้ก็สนุกดีน่ะ...ไม่คิดเลยว่าดิวจะซื้อขนาดนี้แบบนี้ซิค่อยหน้าสนใจหน่อย


    V
    V
    V
    คริสยั่วอ่ะ>///<


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×